تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
دستگاه آب یونیزه قلیایی کره‌ای
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1871123499
کارتل‌های تریلیاردی فیلم‌سازی با واقعیت جامعه آمریکا کاری ندارند
واضح آرشیو وب فارسی:الف: کارتل‌های تریلیاردی فیلم‌سازی با واقعیت جامعه آمریکا کاری ندارند
تاریخ انتشار : يکشنبه ۳ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۱۹:۳۹
یک تحلیلگر و محقق سیاسی آمریکایی می‌گوید کارتل‌های تریلیاردی فیلم‌سازی در آمریکا فیلم‌های پرزرق و برقی می‌سازند که زندگی مردم را زیبا نشان می‌دهد ولی آماری که از جمعیت و ضرائب رفاه در جامعه آمریکایی موجود است حکایت از چیز دیگری دارد.جوزف زرنچیک، مفسر و محقق سیاسی آمریکایی در گفتگوی اختصاصی با تسنیم می‌گوید کارتل‌های تریلیاردی فیلم‌سازی در آمریکا فیلم‌های پرزرق و برقی می‌سازند که زندگی مردم را زیبا نشان می‌دهد ولی آماری که از جمعیت و ضرائب رفاه در جامعه آمریکایی موجود است حکایت از چیز دیگری دارد.مشروح این مصاحبه را در ادامه می‌خوانیم:همانطور که می‌دانید مدتی است تنش میان دو ابرقدرت شرق و غرب افزایش یافته است و آنها در حوزه‌های نفوذشان با یکدیگر مقابله می‌کنند. اوضاع به طور کلی در تمام کشورهای منطقه بر اثر سیاست گذاری‌های آنها دست خوش تغییر است. آمریکایی‌ها با صرف هزینه‌های زیاد بخشی از مردم جامعه را به تغییر وضعیت سیاسی وادار می‌کنند و این تغییر وضعیت تبعاتی دارد که چهره‌های مطرح سیاسی هر منطقه‌ای را دوباره به رویارویی با آمریکا می‌کشاند. بعد از تغییر قدرت همیشه لابی‌هایی در سیاست داخلی وجود دارند که می‌توانند بر روند رخدادها اثرگذار باشند و هر کدام مهره‌ای می‌شوند که دو طرف با آنها بازی می‌کنند. رخدادهای چند دهه‌ی اخیر را که آمریکا و شوروی را در مقابل هم قرار داد چگونه می‌بینید و به نظر شما این رخدادها رو به کدام سو دارد. مردم چه انتخابی می‌کنند و چه وضعیتی به نفع آن‌هاست؟در جنگ جهانی دوم اتفاق عجیبی افتاد. کشورهای قوی و استعمارگر آن زمان یعنی فرانسه و پرتغال و ایتالیا و هلند و خونخوارترین آنها یعنی انگلیس تا آن زمان در مستعمره‌ها با یکدیگر درگیر می‌شدند و زورشان به یکدیگر نمی‌رسید ولی در این جنگ، رایش سوم برای نخستین بار با این فکر به جنگ آمده بود تا بساط خود استعمارگران را برچیند و با اشغال مستقیم خاک آنها مستعمرات شان را بگیرد، اروپای یک پارچه‌ی روم باستان را برپا کند و یک امپراتوری جهانی برپا نماید. بعد از اشغال کامل خاک فرانسه و همسایه شدن با انگلیس این هدف خیلی قریب الوقوع می‌نمود.اتفاقات متعددی باعث شد ناسیونالیسم سوسیالیستی به‌این مهم دست پیدا نکند. آمریکا در مهمترین مقطع این تلاش‌ها یعنی تصرف خاک فرانسه به کمک تمام دنیا در برابر وی ایستاد و فرانسه را آزاد کرد به همین دلیل آلمان و فرانسه بعد از جنگ مطیع وی باقی ماندند. ژاپن که یکی از دو کشور شکست خورده‌ی جنگ دوم بود در برابر وی تسلیم بود و از استعمارگر پیر انگلیس هم چیزی باقی نمانده بود.استعمارگران قدیم نظیر هلند و اتریش و پرتغال هم به طور کامل از بین رفتند و دیگر هیچ وقت قدرتی جهانی نشدند. از آن زمان به بعد دو استوره‌ی مطرح در دنیای غرب برقرار بود: یکی جنگ سرد و یکی ناجی جهان بودن ایالات متحده‌ی آمریکا. در تولیدات فرهنگی این کشور می‌بینیم آمریکا با خیر و منفعتی که در ذات خود دارد خطرات فرابشری از هیولاها و موجودات فضایی و حیوانات تاریخی را از سر مردم دنیا کم می‌کند و دنیا هم هیچ وقت جز همان چند ایالتی نیست که زیر پرچم آنها گرد آمده‌است.مخصوصا پس از ضعف مالی شوروی و قطع پرداخت هزینه به جمهوری‌های سوسیالیست اقماری در سال ۱۹۸۶ ریختن دیوار برلین در سال ۱۹۸۹ و فروپاشی کامل شوروی در سال ۱۹۹۱ کشوری که خود را ابرقدرت واحد و ناجی جهان می‌دید نیاز به استوره‌هایی داشت که بی هیچ خلاقیتی عینا به سبک ابرقدرت‌های خونخوار تاریخ چند صد ساله‌ی اروپا انتخاب می‌کرد.معروف است که وارث حکومت وایمار در جنگ جهانی دوم همیشه هر حرکت بزرگی را در ماه مارس برنامه ریزی می‌کرده‌است، در همین ماه در سال ۳۳ صدراعظم اصلی شان را انتخاب می‌کنند، در همین ماه در سال ۱۹۳۶ عهدنامه‌ی ورسای را شکسته و ارتش را مسلح می‌کنند، در همین ماه در سال بعد دورانگو، اسپانیا و گرنیکا را بمباران می‌کنند و در سال بعد اتریش را ضمیمه می‌کنند، به‌این خاطر که مارس در اساطیر خدای جنگ است. به نظر من این‌ها قصه‌های بی ارزشی است که دانستنش واقعا مشکلی را حل نمی‌کند. آمریکا در دوران استعمار نو یعنی بعد از جنگ دوم همین حرکات را از خود ظاهر ساخت.در ماه مارس در سال ۱۹۹۹ به همراهی ناتو با یوگسلاوی وارد جنگی هفتاد و هشت روزه شد و عملیات خود را با نام رمزی متفقین آغاز نمود. در همان ماه در سال ۲۰۰۳ عملیات « آزادی عراق » را با شرکت ۲۳ کشور عضو ناتو آغاز نمود و در همان ماه در سال ۲۰۱۱ به مدت شش ماه و نیم عملیات هوایی و حصر دریایی بر روی خاک کشور لیبی انجام داد. در این موارد ناتو مستقیما درگیر جنگ در سه قاره بود.همزمان ملت‌های مقدونی، افغان، سومالی، ساحل عاجی، یمنی، سوری، بحرینی، سودانی، مالی و در این آخرین مورد اوکراینی به دست بازوی نظامی ابرقدرت غرب تباه و ویران شدند. مساله‌ی ما تیترها و تصاویری نیست که رهبران خرافاتی آمریکا مایلند خود را به آنها متصل کنند و با آن احساس امنیت و آرامش کنند. جامعه‌ی آمریکا با این همه سال جنگ و استعمار و سرکوب و کشتار شاید هنوز هم فقیرترین جامعه‌ی دنیا باشد. کارتل‌های تریلیاردی فیلم‌سازی در این کشور فیلم‌های پرزرق و برقی می‌سازند که زندگی مردم را زیبا نشان می‌دهد ولی تصور کنید با آماری که از جمعیت و ضرائب رفاه در آن جامعه داریم این رفاه برای چند درصد مردم آن جامعه امکان دارد؟در جوامع دوران زمین‌داری عده‌ای بسیاری کار می‌کردند عده‌ای اندکی می‌خوردند ولی در آمریکای امروز همه غارت می‌کنند یکی می‌خورد، نظامی، سیاست‌مدار، نویسنده، هنرمند، ورزشکار و غیره همه در این جامعه‌ی نژادپرست، خودبرتربین و غرب‌محور بار می‌آیند تا بتوانند با سایر ملت‌ها در آینده همان رفتارهایی را بکنند که در دوران اشغال عراق دیده‌ایم. به این ترتیب است که در فیلم‌ها می‌بینیم تمام مردم یک شهر در آمریکا برای نجات گربه‌ای بسیج می‌شوند ولی در عراق و سوریه و افغانستان و بحرین هزاران نفر تا امروز کشته شده‌اند. کشته شدگان درگیری‌های اوکراین پرشمار نبوده است ولی در این سال‌ها کسری از جمعیت خاورمیانه به عنوان آثار جانبی «عملیات نجات بخش آزادی» سرزمین‌ها که ناتو انجام می‌دهد کم شده است.با این همه تشکیلات دانشگاهی و ادعای شرق‌شناسی، سربازان آمریکا مثل فیلی که وارد مغازه‌ی چینی فروشی می‌شود هرجا می‌روند به قدری خرابی به باور می‌آورند و اسباب کشتار و تخریب می‌شوند که عملا تمام منافع و فواید استعمار را برای خودشان از بین می‌برند. کشورهای کوچک اروپایی انصافا در زمانی که سفرهای استعماری می‌کردند برخورد انسانی‌تری داشتند و دست آوردشان از نظر آن چه به دست می‌آوردند قابل قبول‌تر بود ولی امروز اردوی غرب جز تنفر چه چیزی در این منطقه از خود باقی گذاشته‌اند و جز خرابی و کشتار چه چیزی برای مردم این کشورها به ارمغان آورده‌اند؟مردم کریمه برای این که فردا نهایت خود را طعمه‌ی کشور گشایی و جهان خواری آمریکا نبینند باید امروز دست به کار بشوند و از این افسانه‌ها بگریزند. قرن‌ها بود که مردم روسیه خاک خود را دشمن‌کش و سیاه تلقی می‌کردند در حالی که می‌دانیم این‌ها افسانه‌است و مغول‌ها هر چند سال یک بار حمله می‌کردند، این کشور را تخریب می‌کردند و می‌رفتند.در جهان سیاست که همه می‌دانیم با چه دروغ‌ها و فتنه‌هایی همراه است یک چیز اصل است و آن منفعت است که اردوی غرب می‌خواهد صفحه‌ی زمین را مثل یک سقف شیبدار به سوی خود سرازیر کند و هر منفعتی در هر جای دنیا هست به جیب خود بریزد. آمریکا متاسفانه به خاطر این همه سال استعمار و کشتار توان نظامی‌مالی چشمگیری در دست دارد و به این دلیل است که دست از این نمایش‌ها برنمی‌دارد. از سویی چهره‌های صاحب قدرت جهان به قدری با این وضعیت خو گرفته‌اند و از هیمنه‌ی آمریکا بر دنیا می‌ترسند که هیچ وقت حاضر نیستند قدمی برای زندگی آزادشان بردارند و ترجیح می‌دهند در همین حال نامساعدی که دنیا دارد زندگی کنند چون قدر آزادی را نمی‌دانند.نمی‌دانند زندگی بدون بردگی چقدر خوب است و به نظر من ملت‌های آزاده‌ی دنیا می‌توانند این مساله را به کشورهای مهم دنیا بفهمانند. خوب است مردم ژاپن و آلمان بفهمند دست آوردهای علمی اقتصادی‌شان به هیچ عنوان نمی‌تواند جایگزین چیزی باشد که هفتاد سال است از دست داده‌اند. خودکفایی و اتکا به نفس، ایستادگی و این که ملتی بتواند بدون نیاز به جلب حمایت یک کشور دیگر از منافع خودش دفاع کند موهبتی است که فقط برخی ملت‌ها و کشورها دارند و برای دست یابی به آن تلاش بسیاری لازم است.ژاپنی‌ها باید به خاطر داشته باشند که در جنگ آمریکا و عراق بر سر کویت با این که حق نداشتند ارتش تشکیل بدهند ولی آمریکا مجبورشان کرد به جبهه‌ها نیرو بفرستند. مردم کره‌ی جنوبی باید خاطرشان باشد با این که به خاطر دلبستگی به اردوی آمریکا با کره جنگیدند ولی نه تنها هیچ حمایتی از سوی غرب دریافت نکردند بلکه صدها تن از اتباع خودشان را هم در برابر مسلسل‌های آمریکایی از دست دادند. اسباب تاسف است. وقت آن است که اگر شوروی در کار نیست تا رویاروی آمریکا بایستد ملت‌های مختلف دنیا کمی چندوچون سرمایه‌داری را با دقت بیشتری مطالعه کنند و بتوانند با جدیت در برابر آن بایستند.به جز روس‌ها و اوکراینی‌ها، اقلیت‌های بلغار و مجار هم در این منطقه زندگی می‌کنند و حقوق شهروندی تمام آنها باید استیفا شود و این اتفاق فقط در چارچوب مدیریت محلی ممکن است نه با سرسپردگی به حکومتی که معلوم نیست از آن سوی دنیا با چه دست آویزی می‌خواهد انتقام حکومت‌های چپ‌گرای شرق دور و آمریکای جنوبی را از بخش‌هایی بگیرد که به نوعی از خاک روسیه‌ی کمونیست جدا شده‌اند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]
-
گوناگون
پربازدیدترینها