واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: چهارشنبه ۲۸ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۴:۳۳
یک جامعه شناس معتقد است: معضل کودکان خیابانی برای یک جامعه مانند بیماری سرطان است که پیشگیری مهمترین راه مبارزه با آن است. دکتر بهرام نوابی فر در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کرمانشاه، با اشاره به اینکه سن قانونی برای کار کردن افراد از 15 سالگی آغاز میشود، گفت: معضلی که متاسفانه در جامعه امروز ما زیاد دیده میشود کار کودکان زیر 15 سال است که که اکثر آنها در خیابان سرگردانند. وی از نقش مهم خانوادهها در پدیده کودکان کار و کودکان خیابانی یاد کرد و ادامه داد: اکثر خانوادههایی که فرزندان خود را خارج از سن قانونی وادار به کار میکنند، از مهارتهای زندگی بیبهرهاند و بیشتر آنان نیز درگیر فقر و اعتیاد هستند. این جامعه شناس در خصوص آسیبها و خطراتی که متوجه کودکان کار و خیابانی است، افزود: این کودکان معمولا به شغلهای کاذب از جمله دستفروشی سر چهارراهها مشغولند و در بیشتر مواقع نیز مورد استثمار قرار میگیرند. نوابی فر اظهار کرد: این کودکان در زمانی که باید مانند سایر همسالان خود از زندگی امن و پر از آرامش برخوردار باشند و به درس و تحصیل بپردازند، کار میکنند و بخش عمده درآمد خود را به والدین یا اگر پدر و مادر نداشته باشند، به سرپرستی که آنها را وادار به کار میکند، میدهند. وی با تاکید بر اینکه این کودکان در سنی قرار دارند که تنها در قبال یک غذا و سرپناه اطاعت محض میکنند، یادآوری کرد: این کودکان فکر میکنند زندگی فقط کار کردن، غذا و مسکن است . این استاد دانشگاه معتقد است: زمانیکه این کودکان کمی بزرگ میشوند و متوجه سوءاستفادههایی که از آنها صورت گرفته میشوند، برای جبران کمبودهایی که در زندگی داشتهاند، دست به هر کاری میزنند و معمولا بزهکار میشود. به گفته این جامعه شناس، کودکان کار در بیعاطفگی رشد میکنند و چیزی به نام محبت و عاطفه برای آنها معنی ندارد و از همین رو دست به جنایتهای نادر میزنند. نوابی فر تصریح کرد: این کودکان معمولا با گره و عقده های فراوان بزرگ میشوند و چون فرصتهای زیادی را در زندگی از دست دادهاند، برای رسیدن به آنچه که میخواهند دست به هر کاری میزنند و اول از همه به اولیاء و سرپرستان خود معترض میشوند. وی ادامه داد: علاوه بر این مشکلات، کودکان کار در معرض ناهنجاریهای اجتماعی خصوصا اعتیاد نیز قرار دارند. نوابی فر، پیشگیری را موثرتر از هر راهکار دیگری در این خصوص دانست و اضافه کرد: معضل کودکان کار برای جامعه مانند بیماری سرطان است و مسکنهای مقطعی از جمله برخورد با این کودکان برای آن موثر نیست، بلکه باید نگرشی به خانوادهها و اعضای جامعه داد تا به این مشکل دچار نشوند. وی با بیان اینکه خانواده های فقیر بیش از همه در لبه پرتگاه کودکان کار قرار دارند، گفت: باید این خانوادهها را شناسایی و بعد از نظر مالی آنها را تقویت کرد. به گفته این استاد دانشگاه، بعد از تقویت آنها نباید نظارت را نادیده گرفت و نظارت برای خانوادههای در معرض خطر باید مداوم و مستمر انجام شود. نوابی فر تاکید کرد: باید در خانوادههایی که والدین صلاحیت نگهداری فرزندان را ندارند، کودکان را جدا کرد و در محیط بهتر مورد سرپرستی قرار داد. انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 259]