محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830765808
"کودکان سوری همچون کودکان ما هستند" به قلم گوردون براون
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: یکشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۶:۵۰
با گذشت سه سال از جنگ داخلی سوریه که باعث آوارگی بیش از شش میلیون نفر، کشته شدن نزدیک به 130 هزار نفر، زخمی شدن 500 هزار نفر و پناهنده شدن دو میلیون نفر شده است، سازمان ملل و دیگر سازما‌ن‌های بین المللی به سختی برای برانگیختن وجدان کشورهای جهان در قبال وضعیت سوریه می‌جنگند. مردم سوریه اکنون دیگر با مشکل جدیدی مواجه هستند و آن نا امیدی از حمایت کنندگان مالی است. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، گوردون براون، نخست وزیر سابق انگلیس در تحلیلی درباره تامین آموزش برای کودکان جنگ‌زده سوری می‌نویسد: «چند ماه پیش در کویت به تحریک بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، کشورهای حامی پناهندگان سوری متعهد به پرداخت حدود دو میلیارد دلار از شش میلیارد دلار کمک مالی مورد نیاز آنها شدند. با این وجود با افزایش تعداد پناهندگان سوری و در حالی که به گفته گروه دیده‌بان حقوق بشر سوریه تلفات درگیری‌ها از 130 تن در یک روز به 200 تن در روز رسیده، این احساس وجود دارد که جهان توجه خود را از یکی از بدترین بحران‌های انسانی که ما تاکنون دیده‌ایم منحرف کرده است. چندی پیش هنگامی که مداخله برنامه ریزی شده نظامی در سوریه لغو شد هم حامیان و هم مخالفان این اقدام نظامی برحسب وظیفه وعده دادند که با فوریت بیشتری به قربانیان سوری کمک خواهند کرد اما از لحظه‌ای که اقدام نظامی از دستور کار خارج شد فشار برای تامین کمک به سوری‌ها نیز از بین رفت و توجه عمومی به فوریت اقدام انسانی در سوریه نیز کمرنگ شد. این در حالی است که بر اساس آمار اعتبارات مورد نیاز سال 2013 برای پناهندگان سوری که معادل 4 / 4 میلیارد دلار بود تنها تا 70 درصد از این نیازمندی‌ها پرداخت شد. اکنون در بحبوحه بمباران و گلوله باران در سوریه و تشدید جنگ داخلی در این کشور پناهندگان سوری که ناامید از بازگشت به خانه‌هایشان هستند از خود می‌پرسند: چرا شما ما را رها کرده‌اید؟ نا امیدی از حمایت مساله‌ای است که قربانیان سوری را رنج می‌دهد و این زمانی تاسف انگیزتر می شود که ما در میان این کشتار به آسانی می‌توانستیم صفحه جدیدی را در تاریخ حمایت از حقوق کودکان جنگ بگشاییم. ما پس از آنکه با آژانس‌های سازمان ملل، بنیادهای خیریه بین‌المللی و دولت لبنان شراکتی بی‌همتا در زمینه آموزش کودکان تشکیل دادیم، در آستانه تحولی بزرگ در حمایت از حقوق 435 هزار کودک در اردوگاه‌ها و چادرهای مرزهای لبنان از طریق یک نظام دوشیفته در 1500 مدرسه داخلی لبنان قرار داشته ایم. اگر این طرح موفق شود، ما می‌توانیم برای نخستین بار فصلی جدید را در کمک‌رسانی بین‌المللی برای تحصیل کودکان رقم بزنیم همان‌گونه که صلیب سرخ 150 سال پیش با اتکا به این اصل تامین نظام بهداشت ودرمان جهانی را رقم زد. پس از آن بود که این سابقه ایجاد شد که حتی در خطرناک‌ترین جنگ‌ها می‌توان بهداشت و درمان را تامین کرد. نزدیک به 40 سال پیش نیز گروه پزشکان بدون مرز توانست این حقیقت را جا بیندازد که حتی در خطرناک‌ترین جنگ‌ها می‌توان صرف‌نظر از مرزها بهداشت و درمان را تامین کرد. اکنون کشور لبنان که میزبان یک میلیون پناهنده سوری است و نزدیک به 20 درصد از کودکان مدرسه‌ای در این کشور را پناهندگان تشکیل می‌دهند، میزبان یک برنامه پایلوت برای برقراری این ایده انسانی جدید برای تحصیل است: حتی در زمان جنگ کودکان باید از مزیت معلم و مدرسه برخوردار شوند. در حال حاضر در روستای اکروم در شمال لبنان کودکان پناهنده سوری در شیفت بعدازظهر و شب راهی مدرسه می‌شوند و کودکان لبنانی در شیفت صبح به مدرسه می‌روند و بدین ترتیب کلاس‌های درس تقسیم می‌شود. با تقسیم کلاس‌های درس می‌توان آموزش را برای پناهندگان با هزینه کمتر از 400 دلار برای هر کودک در سال تامین کرد. تامین آموزش از آن جهت ضروری است که در بحران‌ها تنها چیزی که کودکان به آن احتیاج دارند و تحصیلات آن را فراهم می‌کند، امید است. آنها با استفاده از امید است که می‌توانند برای آینده خود برنامه‌ریزی کرده و امید می‌تواند آینده‌ای را برای یک جهان پس از جنگ متصور شده و انگیزه را در دل محروم ترین کودکان نیز ایجاد کند. شاید کمتر گفته شده باشد که یک کودک پناهنده بیش از 10 سال از خانه خود دور می‌ماند. آنها در خطر از دست دادن کودکی خود و تبدیل شدن به نسل سوخته قرار دارند به گونه‌ای که شاید هرگز نفهمند مدرسه رفتن چیست. اقدام در قبال آنها ضروری است زیرا هر ماه که از محروم شدن یک کودک از تحصیل می‌گذرد احتمال بازگشت وی به مدرسه ضعیف‌تر می‌شود. کشورهای حمایت کننده مالی از جنگ خسته شده‌اند و با این وجود به لحاظ اجتماعی نگران هستند اگر که قرار باشد 195 میلیون دلار جهت تامین مدرسه برای 435 هزار کودک سوری در لبنان تامین شود می‌بایست دیدگاه‌های خود را مطرح کنند. اگر ما در لبنان بتوانیم در زمینه آموزش کودکان پیشرفت کنیم، شاید موجب شود که بتوان برای کودکان پناهنده در پاکستان، کودکان اردوگاه‌های مرزهای برمه، کودکان محروم در سودان جنوبی و همچنین کودکان جمهوری آفریقای مرکزی امکان آموزش را تامین کرد.» انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 69]
-
گوناگون
پربازدیدترینها