محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829714148
در کجای جهان ایستاده ایم (قسمت دوم)
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
در کجای جهان ایستاده ایم (قسمت دوم) وبلاگ > شاه‌محمدی، حمیدرضا - در قسمت اول این یادداشت به رتبه های جهانی ایران از جنبه های مختلف اشاره رفت. رتبه اول تورم و فرار مغزها در جهان ، نرخ بالای بیسوادی و اعتیاد ، تعداد بالای زندانیان، رتبه بالای فساد دولتی و بالا بودن شاخص فلاکت و..... نشانگر یک کارنامه ناشایست برای ملت و سرزمین باستانی ایران به عنوان دومین دارنده ذخایر انرژی جهان تلقی میشود.
برای مطالعه قسمت اول به لینک زیر مراجعه کنید http://www.khabaronline.ir/detail/340608/weblog/hshahmohammadi
در برخورد با این کارنامه که فقط یک مورد آن میتواند عرق شرم بر جبین هر انسان منصفی نشاند، ممکن است واکنشهای مختلفی صورت گیرد: گروهی ممکن است با انکار اصل موضوع (که اتفاقا تعمدا با ذکر منبع، همگی از منابع داخلی و بعضا از زبان مسئولین کشور و یا سازمانهای جهانی نقل گردیده) صورت مسئله را پاک و آنرا به سیاه نمایی آمریکای جنایتکار و عوامل صهیونیسم جهانی و عناصر وابسته یا فریب خورده داخلی آنها نسبت داده و بر مواضع صدا و سیمای جمهوری اسلامی تاکید ورزیده و همه جهان از جمله کشورهای اروپا و امریکا را در وضعیت بحران و فروپاشی و ایران را بهترین نقطه در جهان معرفی کنند. از این گروه باید پرسید: خوب اگر اینگونه است چرا این جوانان و مردم کشور ما هستند که همه روزه در جلوی سفارتخانه های آنان در ایران و خارج صف کشیده و هزاران خفت و خواری را تحمل میکنند و یا مثلا برای رسیدن به سواحل استرالیا دل به دریا زده و در کنار مهاجرین افغانی همه روزه در اقیانوسها و سواحل دور با مرگ دست و پنجه نرم میکنند و سرگذشت تلخشان تیتر اول جراید جهان میشود؟ چرا یک نفر از این کشورهای غربی غوطه ور در بحران برای دریافت پناهندگی یا ویزا درب سفارتخانه های این بهشت برین را نمیکوبد؟ (البته درست است که ایران بالاترین آمار مهاجرت به کشور را در جهان دارد. اما این مهاجرین فلاک زده کسی جز برادران افغانی هم زبان و هم کیش ما هستند که وقتی از ایران جدا شدند ازسهم نفت بی بهره ماندند؟) خوب اگر این دوستان همچنان منکر این موضوع شدند. من خواهش میکنم یک سراغی از فرزندان خودشان و دوستان و آشنایان خود بگیرند. ببینند چند نفر از آنها ترک دیار کرده اند و چند نفر در حال مکاتبه برای گرفتن پذیرش از فلان دانشگاه و موسسه و یا مکاتبه با فلان وکیل مهاجرت یا فلان دلال قاچاق آدم بوده یا برای رسیدن به سرزمین شیطان بزرگ در لاتاری ثبت نام کرده اند؟ و از این فرزند دلبندشان انگیزه ترک این بهشتی که ما برایش ساختیم و رفتن به جهنمی که صدا و سیمای ما نشان میدهد را سوال کنند. خوب اگر این اینها را هم منکر شدند. میپرسیم مگر نه اینست که قرآن می فرماید:" اذا جاء نصر الله و الفتح و رایت الناس یدخلون فی دین الله افواجا" و مگر نه اینست که قرار بوده است با تحقق حکومت دینی، مردم و جوانان گروه گروه به آئین اسلام گرایش و آداب اسلامی در بین جوانان و مردم فراگیر گردد؟ خوب یک سری به آمار نماز گزاران که توسط ستاد آقای قرائتی از پادگانها و خوابگاهها و ... گرفته شده بزنند و اعلام کنند در این مدت گرایش مردم به رفتار های دینی به چه میزان افزایش یافته است؟ اگر اینها را هم منکر شدیم. آیا کاهش صف نماز گزاران جمعه را هم میتوانیم منکر شویم؟ همین تهران 30 سال پیش با جمعیتی کمتر از نصف جمعیت فعلی صف نماز گزاران جمعه اش در بلوار کشاورز تا کجا کشیده میشد؟ و امروز ( قبل از انتقال به مصلی) تا به کجا میرسد؟ اگر چنین است پس نباید اذعان نمود که سیاستها و برنامه های ما نتیجه معکوس بخشیده است و نیاز به بازنگری اساسی دارد؟ نکند مصداق دو صد گفته چون نیم کردار نیست شدیم؟ یا رطب خورده نهی رطب کرده ایم؟ یا به دستور کونوا دعاه الناس به غیر السنتکم عمل نکردیم و دعوت کننده مردم به زبان بودیم ونه با عمل؟ اما گروه دوم کسانی هستند که با پذیرش این کارنامه تاسف بار، مسئولیت همه این مشکلات را به گردن حاکمیت و دولتمردان انداخته و مسئولیت ملت را در اصلاح این وضع نادیده میگیرند. هر چند باید اذعان داشت مسئولین در ایجاد چنین شرایطی نقش محوری ایفا میکنند. و من باب "الناس علی دین ملوکهم" فساد یا اصلاح اجتماع و مردم را باید ناشی از فساد یا اصلاح مسئولین آنها دانست. اما مگر نه اینست که این مسئولین در دامن همین ملت پرورش میابند؟ اگر ملتی عوام نباشد، آیا میتوان با شعارهای عوام فریبانه مردم را فریفت و از آنها رای گرفت؟ و یا اگر مردم در زندگی روزمره خود به دروغ و تملق خو نگرفته باشند. میتوانند کسی را که نه مخالفینش بلکه دوستان و همکارانش او را فردی معرفی میکنند که در یک عبارت 8 کلمه ای 9 دروغ (نقل به مضمون) گفته باشد تحمل کنند؟ آیا میپذیرند کسی خود را پاکترین در تاریخ و ناجی جهان و مدیریت عالم اعلام کند. ولی بوی تعفن حیف و میل بیت المالش همه جا را پرکند؟ آیا ما فرهنگ کردانیسم (دکتر!! کردان وزیردولت نهم) را فقط در رفتار برخی دولتمردان میبینیم یا در تک تک مردم کوچه خیابان این فرهنگ کم و بیش قابل مشاهده است؟ آیا دروغ و ریا و تملق بخشی از زندگی همه مردم کشور از خواص و عوام و حتی اقشار تحصیل کرده و یا به ظاهر متدین ما را تشکیل نمیدهد؟ اینکه ملت ناصالح دولت ناصالح ایجاد میکند و یا دولتمردان نا لایق ملت نا لایق تربیت میکنند. داستان مرغ و تخم مرغ نیست؟ آیا نمیشود این هر دو گزاره صحیح باشد بی آنکه از تقدم و تاخر تخم مرغ و مرغ مطلع باشیم؟ لذا در قدم اول هم مردم و هم دولتمردان باید واقعیات موجود در کارنامه اعمال خود را بدون فرافکنی بپذیرند تا در قدم دوم بتوان به آسیب شناسی و برون رفت از آن اندیشید والا گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من آنچه البته بجایی نرسد فریاد است. گروه اول همچنان میتواند با انکارکردن وجود این غده سرطانی عملا از درمان این بیمار جلوگیری کند و کار را بجایی برساند که خدای ناکرده ناقوس مرگ ملت چون سوریه و عراق و افغانستان و مصر و لیبی بصدا در آید. و گروه دوم در عین قبول وجود بیماری مسئولیت خود را در پیشگیری و درمان بیماری فراموش کند. و منتظر باشد که قهرمانی از عالم غیب فرا رسد و با دم مسیحایی همه چیز را اصلاح کند. حال آنکه خداوند فرموده است "ان الله لا یغیرو ما بقوم حتی یغیروا ما بانفسهم18" و یا خدای ناکرده گروهی دیگر کلید نجات خود را در فراسوی مرزها دنبال کنند که جز سراب عایدمان نخواهد بود. نگارنده قویا معتقد است این کشور هیچ راهی جز بازنگری رویه های پیشین در بستری از تعامل مثبت دولت- ملت با بهره گیری از گفتگوی چند جانبه نخبگان با پرهیز از ایجاد فضای اتهام، خشونت ورزی، تکفیر یک قشر یا تقدیس گروه دیگر و با اتکا به درون در عین بهره گیری از تجارب دیگر ملل، بدون تعصب یا کینه، راهی برای تغییر مسیر و اصلاح کشور بیابد. وگر نه در بستر موجود نه تنها تغییر صاحبان قدرت در سطوح مختلف به تنهایی حلال هیچ مشکلی نخواهد بود بلکه میتواند کشور را از چاله در نیاورده به چاهی فرو کند که اینک همسایگان ما در منطقه گرفتار آنند بدون آنکه راه برون رفتی در پیشرو باشد. نسل ما باید خود را پیشا پیش به محاکمه کشد و به اشتبا هات و خطاهایش اعتراف و راه بازگشت به آغوش فرزندانش را باز کند قبل از آنکه در دادگاه تاریخ و در محکمه عدل الهی به سختی و تلخی عقاب گردد. بیایید اپوزیسیون خود باشیم خودمان را نقد کرده و اصلاحات را از درون و به دست خود آغاز و هدایت کنیم. حاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا.
شنبه 24 اسفند 1392 - 15:39:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 50]
-
گوناگون
پربازدیدترینها