واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
طرح چهاربخشی ایران برای یافتن راه حلی سیاسی در سوریه تهران - ایرنا- ˈحسین امیر عبداللهیانˈ معاون امور عربی و آفریقای وزارت خارجه ایران بهترین رویکرد را برای یافتن راه حلی سیاسی در سوریه مستلزم رفع تهدید تروریسم بین المللی، مقابله با بحران انسانی و روندی ملی و بین المللی عنوان کرد که بر اساس خواست و اراده مستقیم مردم سوریه باشد.
عبداللهیان در مقاله ای که در پایگاه اینترنتی ˈالمانیتورˈ منتشر شده است، نوشت: جمهوری اسلامی ایران پیوسته بر یافتن راه حلی سیاسی برای برون رفت از بحران سوریه تاکید داشته است؛ راه حلی سیاسی که ماهیت سوری دارد و بر اساس اراده و خواست مردم سوریه است.
وی در ادامه مقاله خود افزود: تصمیم گیری برای سوریه از خارج، فقط زمانی می تواند مشروع و معتبر باشد که سوری ها به صورت مستقیم آن را تایید کرده باشند.
برخی از گروه ها که برای برکناری دولت سوریه از نیروی نظامی استفاده می کنند و در تلاشند فشار سیاسی وارد کنند، به همان شکل نیز در راه حل های پیشنهاد شده در کنفرانس ژنو و برای مردم سوریه تصمیم گیری می کنند.
این تلاش ها فقدان درک آنها را از واقعیات جاری و غلفت از پیچیدگی های اجتماعی سوریه نشان می دهد.
دو دور مذاکرات بین دولت و اپوزیسیون سوریه که بدون نتیجه در ژنو پایان یافت، در شکل و محتوا دچار نقص های اساسی بود. کمبودها در شکل این مذاکرات، عمدتا به دلیل حضور نداشتن همه گروه های سیاسی در این نشست ها بود، ترکیب شرکت کنندگان یکنواخت نبود و برخی از حامیان گروه های تروریستی توانستند در آن حضور داشته باشند.
بی تفاوتی در قبال واقعیات سوریه از جمله جنگ با تروریسم، بی توجهی به خواسته های واقعی مردم سوریه و تلاش ها برای تحمیل خواسته یک کشور خارجی، محتوای مذاکرات را دچار کمبودهایی کرد.
در حقیقت، ژنو 2 یک رویداد سیاسی کم اهمیت بود که کمکی به یافتن راه حلی سیاسی برای خروج از بحران سیاسی نکرد، فقط به این دلیل ساده که برخی درباره راه حلی تاکید داشتند که در یک فضای آزمایشگاهی بسته بررسی و انتظاراتی غیرواقع گرایانه داشت.
ˈاخضر ابراهیمیˈ نماینده ویژه سازمان ملل در امور سوریه درباره نتایج دور تازه مذاکرات سوریه ابراز ناامیدی کرده است. وی با تاکید بر فضای منفی حاکم بر مذاکرات گفته است که تنها دستاورد این مذاکرات جمع کردن دولت سوریه و اپوزیسیون پای میز مذاکرات بود. ابراهیمی تلاش کرد در مذاکرات بی طرف باشد.
هر چند ابراهیمی بر اساس تجارب دیپلماتیکش، به نتیجه مذاکرات خوشبین نبود اما تلاش کرد فضای مذاکرات سیاسی و اظهارات متعاقب دو طرف را در رسانه ها مدیریت کند. راهبرد ابراهیمی در رابطه بر مذاکرات، مبتنی بر پیشرفت آرام در دستاوردهای شکننده و سریع است.
هر چند آمریکایی ها مشتاق بودند نتیجه ای فوری در مذاکرات حاصل آید، اما آنها در ادامه مسیر و به دلیل روند دشوار مذاکرات تصدیق کردند که نباید انتظارات زیادی داشت و دیپلماسی به صبر و تحمل و زمان کافی برای پایان دادن به مناقشه نیاز دارد.
آمریکا به صورت مستقیم یا غیر مستقیم تلاش می کرد تا تهدید استفاده از نیروی نظامی را در دستور کار خود حفظ کند و این امر به صورت بالقوه تاثیری مخرب بر تلاش های سیاسی جاری برای حل و فصل این بحران دارد.
با وجود خسارات گسترده جانی و مالی در سوریه، آنچه که آمریکا و هم پیمانانش در این نمایش سوریه به دنبال آن بودند، جنبه عینی نیافت. بار دیگر، در عرصه سیاسی و در مذاکرات ژنو، هدف مورد نظر آنها برای ایجاد اجماعی جهانی علیه دولت سوریه و تضمین سرنگونی سریع این دولت رخ نداد.
آنها اکنون بار دیگر به دنبال جلب توجه شورای امنیت به اوضاع انسانی رو به وخامت در سوریه، سیاسی کردن موضوع و فشار بر دولت سوریه هستند.
راه حل سیاسی در سوریه باید بر اساس برخی از ملاحظات از جمله موارد زیر باشد:
1- هم اکنون همه به این درک رسیده اند که سوریه در حال جنگ با تروریسم تکفیری هاست. بنابر این جامعه بین المللی باید اولویت را به جنگ با تروریسم در سوریه بدهد.
2- تامین کمک انسان دوستانه فوری یک وظیفه مذهبی و انسانی جامعه بین المللی است.
3- تقویت راه حل سیاسی و تسهیل مذاکرات جامع یکی از مناسبترین روش ها برای دستیابی به راه حلی سیاسی است.
4- در کنار مذاکرات ملی در سوریه، تقویت مذاکرات واقعی در سطح ملی و بین المللی بسیار حائز اهمیت است. در چنین چارچوبی، نقش بی طرفی سازمان ملل بسیار مهم است.
مترجمام**9158**1479
www.al-monitor.com/.../iran-four-part-plan-political-solutio..
انتهای پیام /*
18/12/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]