تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816748488
سه محور اصلي اختلاف در شوراي ضد ايراني
واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاری موج:
۱۸ اسفند ۱۳۹۲ (۱۰:۹ق.ظ)
سه محور اصلي اختلاف در شوراي ضد ايراني گروه سياسي
به گزارش خبرنگار خبرگزاري موج، شوراي همكاري خليج فارس به عنوان يك سازمان منطقه‌اي در حوزه ي خليج فارس كه متشكل از شش كشور عربي اين منطقه شامل كشورهاي عربستان سعودي، كويت، عمان، امارات متحده¬ي عربي، قطر و بحرين مي باشد؛ كه در سال 1981م موجوديت يافت. اگرچه همکاري و اتحاد در زمينه هاي سياسي، اقتصادي، فرهنگي هدف اين شورا را تشکيل ميداد اما به واقع شوراي همکاري خليج فارس به منظور همکاري با صدام حسين که جنگ را عليه ايران آغاز کرده بود و ايجاد يک موضع واحد ميان کشورهاي عربي خليج فارس عليه ايران تشکيل شد و چند ماه پس از آغاز جنگ اين شورا شروع به کار کرد.
در زمان شکل گيري اين شورا به اين دليل که فشار صدام حسين به ايران در شکل جنگ عليه اين کشور نمايان شد، کليه تصميمات اين شورا به نفع صدام حسين بود.به عبارتي ديگر هدف اصلي اين شورا ايجاد و حفظ يک جبهه واحد عليه ايران در منطقه بوده و بر اين اساس ماهيت ضد ايراني دارد.
در دوران پس از جنگ نيز اين شورا تلاش داشت به صورت سياسي هويت خود را حفظ کرده و به جاي همکاري با کشورهاي پيرامون خليج فارس که مهترين آنها ايران است، بناي ناسازگاري با ايران را گذارد؛ به عنوان مثال مساله مالکيت جزاير سه گانه ابوموسي، تنب کوچک و تنب بزرگ يکي از موضوعات هميشگي اين شوراست.
اين روزها اتحاديه عرب با بروز شكاف در تشكيلات خود روبه رو شده است. عربستان، امارات و بحرين با فراخواندن سفراي خود از دوحه به اين امر شدت بخشيده و روابط اعضاي شوراي همكاري خليج‌فارس را با مشكلات زيادي مواجه كرده‌اند. به نظر مي‌رسد آنچه بيش از هر امري موجب نگراني دولت‌هاي عربي شده است، تكروي قطر و تابع نبودن او در مقابل سياست‌هاي خارجي عربستان سعودي در مسائل بين‌المللي است.
از نظر عربستان دوحه به‌عنوان يكي از قدرتمند‌ترين دولت‌هاي عربي مي‌تواند سد محكمي در برابر سياست‌هاي آل سعود باشد. اعضاي شوراي همكاري خليج‌فارس كه تا امروز در تمام موارد پيش آمده سعي داشتند سياست يكساني را در قبال مسائل بين‌المللي اتخاذ كنند،به جايي رسيده‌اند كه يكديگر را متهم به تكروي و در خطر قرار دادن منافع اين گروه مي‌كنند.
ريشه مشكلات قطر و عربستان به تندروي‌هاي عربستان در سوريه و همچنين مخالفت اين کشور با روي كار آمدن اخوان‌المسلمين برمي‌گردد. آل‌خليفه در عربستان به شدت در برابر روي كار آمدن دولت اخوان‌المسلمين مقاومت كرده و بعد از صورت گرفتن كودتا در اين كشور نيز به شدت از دولت موقت نظاميان حمايت كرده و خواستار از بين رفتن گروه اخوان‌المسلمين در تمامي كشورهاي مسلمان شده بود. اين در حالي است كه قطر رابطه نزديك و دوستانه‌اي با اين گروه داشته و در اين مسئله اختلاف استراتژيك شديدي با عربستان دارد.
آنچه که در کشورهايي مانند عربستان در درجه اول و کشورهاي ديگر همچون امارات و بحرين در درجه بعدي پيرامون اتحاد قطر با اخوان المسلمين بروز پيدا کرد نگراني از نفوذ اين تشکل در درون کشورهاي خودشان بود؛ چرا که با افزايش بخت اخوان در مصر، جايگاه اين تشکل در ساير کشورهاي منطقه به نوعي احيا و تقويت خواهد شد.
به اين ترتيب اخوان المسلمين به عاملي در ايجاد شکاف در روابط کشورهاي عضو شوراي همکاري خليج فارس تبديل شده است.
از سوي ديگر در مسئله سوريه نيز در حالي كه كشورهاي عربي حوزه خليج‌فارس چندين‌بار با برگزاري كنفرانس‌هاي دوستان سوريه سعي كردند زمينه را براي حمله نظامي به اين كشور توسط آمريكا و متحدان غربي‌اش فراهم كنند،اين قطر بود كه بعد از مدتي با اين پيشنهاد عربستان مخالفت كرد و اين مسئله را هزينه سنگين و بي‌دليل عربستان براي دخالت در امور داخلي كشورهاي عرب منطقه دانست. سوريه و مصر تنها دليل اختلافات عربستان و قطر نيستند و ايران نيز به يكي از مهم‌ترين نقاط اختلاف دو كشور تبديل شده است.
در حالي‌كه شوراي همكاري خليج‌فارس و حاميان تشكيل اتحاديه كشورهاي عربي اين حوزه هدف اصلي خود از تشكيل ارتش نظامي مشترك را برخورد با اقتدار و نيروي ايران در منطقه عنوان كرده بودند، به نظر مي‌رسد از داخل اين شورا كشورهايي مانند يمن و قطر چندان هم ميلي به ادامه دادن مسير عربستان در بسط دادن پروژه ايران هراسي ندارند. به هرترتيب عربستان، امارات و بحرين فعالانه از شورشي‌هاي سوريه عليه بشار اسد حمايت مي‌کنند و تمامي آنها ايران شيعه را به منزله رقيب خود مي‌بينند. اما اکنون اختلاف اين کشورها با قطر موجب مي‌شود که خوشبختانه غرب سخت‌تر بتواند با اين کشورها عليه ايران همکاري کند.
به هر ترتيب مناسب است که شوراي همکاري خليج فارس تغيير ماهيت داده و تبديل به شوراي همکاري کشورهاي پيرامون خليج فارس شود و ايران و عراق نيز به آن افزوه شوند تا بتوانند يک همکاري سياسي - اقتصادي را ميان کشورهاي همسايه و مسلمان ايجاد کرده و از ظرفيت‌هاي يکديگر براي توسعه همه جانبه بهره گيرند. هم اکنون چنين مواضعي ميان اعضاي اين شورا ديده نمي‌شود، اما شايد در آينده اي نه چندان دور با توجه به رويکرد مثبت و فعالانه سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران و تحولات بوقوع پيوسته در اين مدت، اين اتفاق بيفتد!
- محمد قربانپور شيخاني
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاری موج]
[مشاهده در: www.mojnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]
-
گوناگون
پربازدیدترینها