محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832099168
وقتی همه بیدار بودیم | معرفی جاذبه های گردشگری ایران
واضح آرشیو وب فارسی:سیری در ایران: تاریخ خبر : ۱۳۹۲/۱۲/۱۴ – تهران – ایرنا – این قصه و داستان نیست؛ وقتی همه به ظاهر بیدار و هشیار بودیم میراث فرهنگی ایران یکی پس از دیگری به نام دیگری شد و حالا خیلی تلاش کنیم شاید بتوانیم آنها را به ثبت مشترک برسانیم. شاید آنان هشیارتر و بیدارتر از ما بودند که میراث کشور دیگری را به نام خود ثبت کردند تا اگر هم اعتراضی صورت گیرد نه تنها چیزی را از دست نمی دهند بلکه به ثبت مشترک آن نایل می آیند. آنجا که می گویند ایران و هر کشوری فقط می تواند در سال یک مورد اثر میراثی را به نام خود در سازمان علمی فرهنگی ملل متحد (یونسکو) به ثبت برساند نگرانی ها را افزون می کند و حالا ما ماندیم با این همه آثاری که به ثبت نرسیده است. آنان شاید از ما بیدارتر بودند زیرا وقتی ما هشیار بودیم میراث ایرانیان را به نام خود ثبت کردند. ورزش ایرانی چوگان، نان لواش، قهوه خانه، همه یکی پس از دیگری به نام جمهوری های آذربایجان، ارمنستان و .. ثبت می شود و تازه پس از ثبت متوجه این کار می شویم و حالا خیلی خوشیم که ثبت مشترک آن را از ما نگرفته اند. برای مثال در سال های گذشته جمهوری آذربایجان در تلاش بود که جنگل هیرکانی را به نام خود در یونسکو ثبت کند در حالی که ۸۰۰ هزار هکتار از این جنگل ها در ایران و فقط ۲۰ هزار هکتار آن در این جمهوری واقع است. قصه میراث فرهنگی ما پر غصه است و آنانیکه دستی در این کار دارند به فرصت های از دست رفته تاسف می خورند. میراث فرهنگی از گذشتگان به ما رسیده و ما موظف به حفظ، نگهداری و پاسداری از آن هستیم. فرصتی برای ثبت مشترک
مدیرکل دفتر ثبت آثار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در گفت و گو با خبرنگار ایرنا درباره مساله به ثبت رسیدن میراث ایران به نام کشور دیگر گفت: یک سری مواریث ناملموس در کشورهای مختلف وجود دارد که در دیگر کشور نیز هست. این مقام مسئول افزود: اینکه ارمنستان نان لواش را به نام خود در سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) ثبت می کند به معنی آن نیست که ایران نتواند این کار را انجام دهد. فرهاد نظری توضیح داد ایران آیین نوروز را به نام خود در یونسکو به ثبت رساند درحالی که بعد از آن ۱۰ کشور دیگر ازجمله آذربایجان و ترکیه نسبت به ثبت آن به نام خود اقدام کردند. وی تصریح کرد وقتی کشوری به ثبت محصولی به نام خود اقدام می کند راه برای ثبت این محصول برای کشور دیگر بسته نمی شود. میراث فرهنگی ناملموس بنا به تعریف کنوانسیون پاسداشت از میراث فرهنگی ناملموس، رفتارها، نمادها و آئین هایی است که یک اجتماع آن ها را بخشی از میراث فرهنگی خود می شناسد. نان لواش میراث مشترک یدالله پرمون کارشناس میراث فرهنگی به خبرنگار ما می گوید همه کشورها تمایل دارند به صورت انفرادی میراث فرهنگی را به ثبت برسانند ؛ مقولات نامملوس خیلی زیاد است و در بین کشورهای همسایه نیز مشترکات میراث زیادی به چشم می خورد که نان لواش نیز از جمله این موارد است. پرمون افزود: ایران هم اکنون اولویت مهمتری برای ثبت میراث دارد و برنامه های آن را پیگیری می کند. این کارشناس تصریح کرد ایران در زمان حاضر سرگرم تدوین فهرست کاملی از میراث فرهنگی خود است که به ترتیب اولویت و براساس سهمیه نسبت به ثبت آن اقدام می کند. وی با بیان اینکه مقولات خیلی زیاد و سهمیه نیز یکی هست افزود: درحوزه مقولات نامملوس ۵ مقوله اصلی داریم که سنن شفاهی، آیین ها، آداب و رسوم، هنرهای اجرایی، دانش سنتی و صنعتگری سنتی را شامل می شود. پرمون تصریح کرد هرکدام از این مقولات، میراث فرهنگی زیادی را شامل می شود و باتوجه به سهمیه اندک باید سال ها برای ثبت آنها منتظر ماند. دغدغه ثبت میراث ایران اما دراین میان افرادی هستند که دغدغه ثبت آثار ایران را دارند و نگرانند که برخی از میراث ایران بخاطر غفلت ها به نام کشورهای دیگر ثبت شود. نمونه آن دغدغه دبیرکل کل بنیاد فردوسی است. یاسر موحد فر دبیر کل بنیاد فردوسی می گوید ثبت بادگیرهای ایرانی در میان آثار ناملموس جهانی نیازمند کمک همه جانبه متولیان فرهنگی است . یاسر موحد فر روز دوشنبه هفته جاری در نشست هم اندیشی ثبت جهانی بادگیرها که با حضور نمایندگان سازمان میراث فرهنگی وزارت مسکن ، راه و شهر سازی و کارشناسان میراث فرهنگی برگزار شد گفت: بادگیرها به همت بنیاد بادگیرها و با همکاری نهادهای خود جوش بهمن ماه سال گذشته به صورت ملی ثبت شد. وی ادامه داد توجه ویژه دولت یازدهم به داشته های فرهنگی می طلبد که سازمان های مربوطه همچون میراث فرهنگی برای ثبت و ارائه این اسناد فرهنگی تاریجی در جهان قدم بردارند. دبیر بنیاد فردوسی با بیان اینکه بادگیرها یکی از نمادهای اجتماعی ، فرهنگی و تاریخی کشورمان محسوب می شوند خاطر نشان کرد : باید با بهره گیری از تمامی ظرفیت های موجود این مهم را ثبت جهانی کنیم. وی گفت: نهادها و سازمان های دولتی و خصوصی باید همکاری کنند تا داشته های کشورمان بر اثر بی احتیاطی به نام کشورهای دیگر ثبت نشود. یک دیدگاه متفاوت
اما رییس پیشین پژوهشگاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری روایت دیگری ازحفظ و نگهداری میراث فرهنگی دارد. سید طه هاشمی در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا تصریح کرد میراث، هویت و شناسنامه ملی کشور است و متاسفانه در سالهای گذشته نسبت به اهمیت و جایگاه آن جفا شده است. هاشمی به مساله میراث فرهنگی ایرانیان که به نام دیگر کشورها ثبت می شود اشاره کرد و گفت: برخی از کشورها اکنون میراث فرهنگی مملوس و معنوی ایران را به نام خود در یونسکو به ثبت می رسانند که برای رفع این مشکل راهکار روشن و آشکار است. وی توضیح داد برای برطرف کردن این مساله باید یک فهرست از آثار تهیه کنیم و آن را به دبیرخانه یونسکو ارسال کنیم. رییس پیشین پژوهشگاه میراث فرهنگی گفت: درسال های گذشته قرار بود استان ها و کارشناسان لیست آثار ملموس و معنوی را تهیه کرده و همزمان آن را در سازمان یونسکو به ثبت برسانند. وی افزود: اگر این فهرست در اختیار دبیرخانه سازمان یونسکو قرار گیرد مشخص می شود که این میراث متعلق به کشور ما است و راه ثبت آن از سوی دیگران بسته می شد که ثبت بازی چوگان ایرانی توسط جمهوری آذربایجان و نان لواش توسط ارمنستان از جمله این موارد است. هاشمی اظهار کرد اگر کشوری نیز این آثار را به نام خود ثبت کند یونسکو ناگزیر خواهد بود آن را به عنوان یک میراث مشترک ثبت کند. معاون فرهنگی دانشگاه آزاد توضیح داد زمانی که ما می خواستیم آیین نوروز را به ثبت برسانیم ۱۰ کشور دیگر نیز این درخواست را از یونسکو داشتند این آیین هر چند در این کشورها برگزار می شود و جزو باورهای مردم آن کشور است اما خاستگاه نوروز در ایران باستان بوده و ایران توانست آن را به ثبت مشترک برساند. وی افزود: در این خصوص حتی ما به برخی از کشورها کمک کردیم که پرونده آنها تکمیل شود تا آن را به سازمان یونسکو ارسال کنند. هاشمی با بیان اینکه باید میراث را از انحصار در بیاوریم افزود: اگر لیست میراث فرهنگی در موقع مناسب تهیه شود و به دبیرخانه یونسکو ارسال گردد هرگز ورزش ایرانی چوگان به نام آذربایجان و نان لواش به اسم جمهوری ارمنستان ثبت نمی شد. وی افزود: مثلا زمانی جمهوری آذربایجان در تلاش بود که جنگل های هیرکانی را به نام خود ثبت کند درحالی که ۸۰۰ هزار هکتار از این جنگل ها در خاک ایران بوده و فقط ۲۰ هزار هکتار آن در خاک آذربایجان است اما وقتی مستندات را به یونسکو ارسال کردیم قرار شد که پرونده مشترک بین ایران و آذربایجان تشکیل شود. معاون فرهنگی دانشگاه آزاد بااشاره به اینکه سه نوع میراث طبیعی از جمله کوه و جنگل ،مملوس مثل تخت جمشید و غیر مملوس مثل آیین نوروز داریم گفت: چنانچه کارهای ثبت این میراث در سال های گذشته انجام می شد مسایل ثبت میراث ایران به نام دیگر کشورها بوجود نمی آمد. وی به ثبت مفاخر و مشاهیر کشور اشاره کرد و گفت: مثلا ابن سینا در بخارا بدنیا آمد اما در همدان در گذشت و آرامگاه او نیز همانجا است درحالی که مولانا تولدش در بلخ و فوتش در قونیه بوقوع پیوست اما همه این شخصیت ها جزو پهنه ایران فرهنگی محسوب می شوند. وی افزود: چون بیشتر آثار ابن سینا به عربی است عرب ها در تلاش هستند ابن سینا را به نام خود ثبت کنند. وی افزود: زمانی که من در پژوهشکاه میراث فرهنگی بودم فهرست ۱۵۰۰ نفر از مشاهیر ایران مربوط به قبل از ۱۰۰ سال پیش را جمع آوری و آماده کردیم تا ۲۰۰ نفر از آنان در فهرست دبیرخانه یونسکو قرار گیرد. هاشمی گفت: اکنون در دانشگاه آزاد در صدد جمع آوری فهرست ۱۵۰۰ نفر از شخصیت ها و مفاخر کشور هستیم که هویت این شخصیت ها در ۴ سطح بین المللی، ملی، منطقه ای و محلی جمع آوری می شود. اکنون واحدهای دانشگاه آزاد در سراسر کشور مامور شدند که اطلاعات این شخصت ها را جمع آوری کنند. رییس پیشین پژوهشگاه میراث فرهنگی افزود: برخی از این شخصت ها گمنام بوده و شناخته شده نیستند و باید آن را بازشناسی کنیم که اکنون این مورد در دستورکار دانشگاه آزاد قرار گرفته که یک فعالیت میراث فرهنگی است. هاشمی تصریح کرد اکنون فعالیت در محوطه های تاریخی و کاوش در کشور هدفمند نیست و در حوزه میراث با معضلات جدی روبرو هستیم. وی تصریح کرد فعالیت در میراث فرهنگی نیاز به کار تخصصی دارد و باید تحول جدی در این بخش صورت گیرد و با ارایه آموزش به حفظ و نگهداری این میراث کمک کنیم. حفظ یادگارهای گذشته میراث فرهنگی به همه آثار باقی مانده از گذشتگان گفته می شود که دارای ارزش فرهنگی باشد. این آثار می تواند دربرگیرندهٔ آثار ملموس (مانند بناهای باستانی) یا آثار ناملموس (مانند آداب و رسوم یک منطقه) باشد. اهمیت حفظ آثار میراث بر جای مانده از گذشتگان در مطالعهٔ تاریخ بشر موثر بوده و حفظ آن ها نیازهای گذشتگان را بازگو می کند و در پس هر یک داستانی نهفته است. از دیدگاهی دیگر حفظ آثار می تواند به اعتبارسنجی خاطرات گذشتگان کمک کند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیری در ایران]
[مشاهده در: www.seeiran.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 138]
-
گوناگون
پربازدیدترینها