واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
بیماری کمر شکن است یا هزینه های درمان؟
درمان وبیماری تنها مخارجی هست که نمیتوان در آن قناعت و به کم بسنده کرد وتأمل بردار نیست. مساله سلامتی افراد میباشد و مشمول هیچ تخفیفی نمیگردد. و خیلی وقت ها فوت زمان قابل برگشت نیست.
به گزارش نامه نیوز به نقل از نما ،بیماری یکی از اجزای لاینفک زندگی انسانهاست، جزیی که بدون شک برای هر انسانی حداقل یک بار در زندگی رخ می دهد،اما اگر فردی به بیماریهای لاعلاج و یا حتی بیماریهایی که علاج دارد گرفتار شود به اصطلاح کلاهش پس معرکه است زیرا دارو و درمان در ایران گران است و به شهادت تحقیقات وزارت بهداشت ایران بعد از پاکستان دومین کشوری است که مردم هزینه های درمان را ازجیب می دهند.
این در حالی است که نحوه اجرای هدفمندی یارانهها برای بخش بهداشت و درمان کشوراز همان ابتدای اجرایی شدن هدفمندی مشکل ساز بوده است.در همان روزهای ابتدایی هدفمندی، تعرفههای پایین پزشکی که باعث ضرر برای بیمارستانها و پزشکان میشود از یک سو و مشکلات و گرانی هزینههای دارو و درمان برای مردم از سوی دیگر، وزارت بهداشت را با چالش تازهای رو به رو کرد. در این میان در 2 سال اخیر و با تحریم دارویی ایران وضع بدتر شده و کمبود دارو و گرانی دارو بیداد می کند تا جایی که بسیاری از ایرانی ها نمی توانند برای درمان به بیمارستان مراجعه کنند چرا که از پس هزینه دارو و درمان برنمی آیند.
تامین هزینههای درمان یکی از دغدغههای خانوادههایی است که بیماران صعب العلاج دارند ، غم بیمار شدن و بیمار داشتن از یک طرف و از طرف دیگر هزینه هایی که بیماری ها بر دوش خانواده ها می گذارند کمر خانواده ها را شکسته است.
بیماران چه می گویند؟
برای تهیه گزارش میدانی به یکی از بیمارستانهای شهر رفته و با چند تن از بیماران صحبتهایی کردیم که خواندن آنها خالی از لطف نیست.
یک بیمارمی گوید در سال 91 دچار سکته قلبی شدم و بعد از آنژیوگرافی دکترها گفتند که باید هر ماه تحت درمان باشم اما نمی توانم هزینه ها را تامین کنم.
خانمی ادامه داد: من مستاجر هستم و حقوق شوهرم فقط برای کرایه خانه صرف می شود وشوهرم دیابت دارد وهزینه های درمانی اش برایمان کمرشکن هست و خودم هم شب و روز با درد سرطان می سازم، بیماری هم درد دارد هم خرج؛ اسباب خانه ام خراب وخیلی قدیمی است و چیزی برای فروش ندارم تا خرج درمان کنم. ازطرفی سه فرزند هم درخانه دارم ومخارج زندگی بخودی خود سنگین است ودیگرچه رسد به مخارج دوا ودرمان هم داشته باشیم.
خانمی دیگر می گفت: دختر بزرگم در اثر کار زیاد کانال دستش بسته شده و باید هر چه سریعتر عمل شود و گرنه دست او از کار می افتد ومن مانده ام خرج عمل را ازکجا باید بیاورم.
این مادر که امیدوار است با کمک مردم خیر هر چه زودتر خرج عمل تهیه شود می گوید هم اکنون نیازمند حمایت مردم هستم تا بتوانم دخترم را عمل کنم.
70 درصد هزینه ها از جیب مردم
محمد حاجی آقاجانی، معاون درمان وزارت بهداشت میگوید: قرار بود بر اساس برنامه پنجم توسعه، پرداخت از جیب مردم به حدود 30 درصد برسد این در حالی است که 70 درصد هزینههای درمانی از جیب مردم پرداخت میشود.
وی با بیان اینکه در بحران اقتصادی دو سه سال اخیر مشکلات مردم در این خصوص تشدید شده است و بخش بزرگی از سبد خانوار را همین هزینه های تشخیصی درمانی تشکیل میدهد، اظهار میکند: هزینه های زیاد سلامت حدود دو درصد بود، اما به تازگی حدود هفت درصد در استانهای کشور و به حدود 13 درصد در پایتخت رسیده است. در واقع هزینههای فاجعهبار سلامت، هزینههایی هستند که میتوانند خانوادههایی را که گرفتار بیماریهای صعبالعلاج هستند را به زیر خط فقر ببرند.
این در حالی است که بارها از سوی مسئولان مختلف وعده بیمه شدن مردم و یکسانسازی تعرفههای بیمه داده میشود اما هنوز هم اقدام جدی در این زمینه صورت نگرفته است.
وضعیت سلامت روستاییان
از سوی دیگر عضو کمیسیون بهداشت مجلس در گفتوگو با نما از 3 هزار میلیارد تومان که حاصل افزایش یک درصدی مالیات بر ارزش افزوده است سخن به میان میآورد و در این زمینه میگوید: این مبلغ به معاونت نظارت راهبردی ریاست جمهوری داده میشود و این معاونت وظیفه تقسیم کردن این مبلغ را برای بیمه سلامت و خرید تجهیزات پزشکی را دارد. بر این اساس رسیدگی به وضعیت سلامت روستاییان نیز یکی از مهمترین دستورهاست.
شهلا میرگلوبیات پوشش بیمهای 5-6 میلیون نفر از روستاییان را یکی از اولویتهای بیمه سلامت اعلام میکند و در این زمینه توضیح میدهد: البته بودجه وزارت بهداشت امسال 35 هزار میلیارد تومان تعیین شده است که از این مبلغ 15 هزار میلیارد تومان به کارهای مختلف مانند خرید تجهیزات تخصیص داده است که 3 هزار میلیارد تومان آن نیز در راستای بیمه ها هزینه میشود.
میرگلو بیات گذری هم به نگرانی شرکتهای دارویی داخلی میزند و میگوید: در جلسههای مختلفی که با این شرکتها داشتیم صاحبان آنان ابراز نگرانی از تولید دارو دارند و میگویند: گاهی بخشنامههایی ارسال میشود که تولید دارویی خاص متوقف شود این در حالی است که پس از چند روز داروی فوق با چند برابر قیمت در بازار عرضه خواهد شد؛ بنابراین باید چنین منافذی را از سر راه نظام درمانی کشور مسدود کند.
مردم چه کنند؟
بدون شک هر انسانی با بیماری روبروخواهدشد وکاملا مشخص است که سلامتی هرفردی نعمت با ارزشی هست و نمیتوان گفت در مراجعه به دکتر و مصرف دارو و پیگیری درمان قناعت و تحمل کن. درمان وبیماری تنها مخارجی هست که نمیتوان در آن قناعت و به کم بسنده کرد وتأمل بردار نیست. مساله سلامتی افراد میباشد و مشمول هیچ تخفیفی نمیگردد. و خیلی وقت ها فوت زمان قابل برگشت نیست و ممکن است خطرات جبران ناپذیری درپی داشته باشد .وحال میبایست چکارکرد؟
بی تفاوت با درد کنار آمد وساخت و بی تفاوت ازدرمان گذشت؟ یا این همه هزینه های کمرشکن درمانی را متحمل شد؟ ولی با این درآمدهای پایین ازکجا وچگونه؟
1392/12/6
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 55]