واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: دست در جيب مردم
گرده تيم ملي شده نردبان شهرت و ترقي شركتهاي بينام و نشان. جيب خالي فدراسيون هم اجازه نميدهد دست رد به سينه هيچ مراجعهكنندهاي زده شود. نتيجه هم اين ميشود كه هر از چندگاهي شركتي پيش قدم ميشود براي حمايت، اما حاصلش جز تبليغات به سود شركت گمنام و مطرح شدن آن نيست. بيآنكه چيزي اين وسط به تيم ملي بماسد. پولي هم اگر در اين بين اگر ردو بدل شود آنقدر كم هست كه چيزي دست تيم ملي را نگيرد و آش همان آش باشد و كاسه همان كاسه.
البته اين يك روي سكه است. وگرنه بده بستانهايشان آنقدر شفاف و روشن نيست كه بتوان ازآن سر در آورد. دالانهاي مخفي كاريشان هم آنقدر تو در تو است كه چون هچل معما، تنها بايد دور خود چرخيد بيآنكه اميدي براي يافتن راه از بيراهه و رسيدن به خروجي اصلي وجود داشته باشد. اين روي سكه اما خيلي شفاف و روشن نيست. رويي كه شايد در تاريكيهاي آن سبيلهاي زيادي چرب شده باشد كه شايد اتفاقات عجيبي كه اين روزها شاهدش هستيم، نتيجه آن است.
گام اول آنقدر محكم و با اطمنيان برداشته ميشود كه گويي قرار نيست هيچ مخالفتي با آن بشود. گامي كه در شلوغي شب رونمايي از اسپانسر تيم ملي كسي توجهي به آن نميكند اما خيلي زمان نميبرد براي كنار رفتن پرده و نمان شدن واقعيت.
حالا اگر مدعوين كمي دقيقتر بينديشند، به ياد ميآورند بنرهايي را كه گام اول بود. گامي كه البته خيلي هم خلاقانه نيست و پيشتر هم نمونههاي مشابهاش را در كمك به تيمهاي باشگاهي ديده بوديم. اما حالا گويا قرار است دست ياري تيم ملي باشد در راه جام جهاني. دستي كه البته نه در جيب خود كه در جيب مردم ميرود براي تهيه هزينههاي اين سفر و مايحتاج تيم ملي. درست مثل گلريزان ميماند يا صدقه گرفتن كه حالا شكلي مكانيزهتر به خود گرفته و به جاي آنكه دستي به سوي مردم دراز شود، راهكارهايي جديد با توجه به پيشرفت تكنولوژي داده ميشود كه همهاش با گرفتن يك شماره ميسر ميشود و زدن چند دكمه براي آنكه مقداري از موجودي جيب مردم سرازير شود به جايي كه تصور ميشود جيب تيم ملي است اما ميتواند جيب شركت گم نامي باشد كه از اين آب گل آلود ميتواند ماهيهاي درشتي بگيرد .
بعد از تو زرد در آمدن اسپانسرهاي قبلي، تصور ميشد مسئولان فدراسيون بعد از پاره كردن چند پيراهن، حالا آنقدر با تجربه شده باشند كه اجازه ندهند اسپانسرها به چشم نردبان پيشرفت و ترقي به تيم ملي نگاه كنند، اما به نظر ميرسد اين موها در آسيا سفيد شده است كه هنوز شاهد تصميمات اشتباه هستيم. زمان زيادي به جام جهاني نمانده و اين فرصت اندك، براي شركتهاي بينام و نشان مثل فرصتي طلايي و استثنايي است تا خود را در كنار تيم ملي برسرزبانها انداخته و اسم ورسمي براي خود كسب كنند و بر درآمدهاي خود بيفزايند. آن هم بيآنكه نقشي در دخل و خرجهاي تيم ملي داشته باشند. چون قبل از آنكه لازم باشد دست به جيب شوند، با چند عكس يادگاري و استفاده سوء از تيم ملي، فرار را برقرار ترجيح ميدهندو ميروند براي بهره برداري از شهرتي كه از قبال تيم ملي به جيب زده اند.
اين بار اما مسئله جديتر است. حامي جديد تيم ملي از همان روز اول دستش را در جيب مردم كرده تا در قبال شهرتي كه از حضور در كنار تيم ملي كسب ميكند، ريالي ضرر نكند. گام اول اين حامي جديد كه گفته ميشود رقم خوبي براي آغاز كار داده، دست بردن در جيب مردم است. حال آنكه اگر قرار بود تيم ملي با پول تو جيبي مردم راهي برزيل شود ديگر نيازي به حضور اسپانسرها نبود و تيم ملي بدون آنكه با واسطه صدقه بگيرد، با دادن يك شماره حساب روي عشق مردم به تيم ملي كشورشان و سخاوت آنها در اين خصوص دل ميبست و خيلي راحتتر و مطمئنتر ميتوانست حساب بانكي تيم ملي را آنقدر پرو پيمان كند كه ديگر نگراني بابت سفر به برزيل وجود نداشته باشد. اما حالا، به واسطه قراردادهايي كه هرگز آنقدر شفاف نيستند كه بشود سر از بندهاي آن در آورد، حمايت مالي تيم ملي به عهده يكي ديگر از شركتهاي بينام و نشاني افتاده كه از همين ابتدا، به جاي دست به جيب شدن، دستش را در جيب مردم كرده است.
نویسنده : دنيا حيدري
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: 05 اسفند 1392 - 22:55
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]