واضح آرشیو وب فارسی:مهر:

استانها > شرق > خراسان رضوی گزارش مهر/
سربازانی که با چشمان شرجی به "بارگاه خورشید" چشم می دوزند/ "آرزو داشتم دوران خدمتم طولانی می شد"
مشهد – خبرگزاری مهر: دیار توس در روزهای پایانی سال میزبان زائرانی است که از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب با کوله باری از عشق و نیاز فوج فوج به سمت حرم یار روانه می شوند؛ در میان این دلدادگان مشتاق، سربازانی هم که دوره خدمتشان در پایتخت معنوی خاتمه یافته به رسمی دیرینه و به یاد نزدیکان خویش با چشمان شرجی به "بارگاه خورشید" چشم دوخته و وداعی عاشقانه را با صحن و سرای امام مهربانی سر می دهند.
به گزارش خبرنگار مهر، آغوش حریم امام هشتم (ع) در روزهای پایانی سال به رسم هر ساله گشوده شده و سربازان دلداده این مرز و بوم گنبد طلایی آقا را غرق بوسه می کنند؛ این روزها اگر چه برای زائران حال و هوایی خاطره انگیز دارد اما برای سربازانی که دوره خدمتشان خاتمه یافته بوی غم دارد و از اینکه قرار است برای بازگشت به سرزمین خود چمدان ها را ببندند دلگیر و بی قرارند. چشمان سربازی که با ترک دیار توس بوی باران گرفت آنها در این روزها مدام به زیارت آقا می روند تا دلشان وا شود و مرغ خستگی از شانه هایشان گریزان و هراسان پر بکشد. در تمام ثانیه و لحظه های خدمت این سربازان عاشق با رسیدن به خیابان های منتهی به حرم امام مهربانی آیین سلام را به جا آورده اند و با دلی پر درد اشکباره های عشق را از گوشه چشمانشان جاری ساخته اند. صادق شمشادی که از اهالی دیار چهارمحال و بختیاری است می گوید: روزی که برای خدمت به پایتخت معنوی اعزام شده از خوشحالی در پوستش نمی گنجیده اما امروز با تمام شدن دوران خدمت و ترک دیار توس چشمانش بوی باران گرفته است.

آرزو داشتم تا دوران خدمتم طولانی می شد او روزهایی را که در این شهر گذرانده بهترین لحظات زندگی اش می داند و آرزو دارد تا پس از بازگشت به شهر و دیارش بازهم بتواند به زیارت آقا بیاید. این سرباز جوان می گوید: آرزو داشتم تا دوران خدمتم طولانی می شد تا بازهم بتوانم در جوار بارگاه رضوی روزگار بگذرانم و دردهایم را در صحن و سرای امام مهربانی ها نجوا کنم. او عنوان می کند: در حرم آقا سماع دلنشین صلواتهای خاصه پناهگاه درماندگان و واماندگان است و در تمام روزهای سربازیم شنیدن این صلوات اسباب دلگرمیم بود. روزی که فهمیدم به پایتخت معنوی اعزام شدم تمام همشهریهایم را شیرینی دادم یکی دیگر از سربازان این خطه بیان می کند: روزی که فهمیدم به پایتخت معنوی اعزام شدم تمام همشهریهایم را در اهواز شیرینی دادم و مامور شدم تا نامه های اقوام و آشنایان را در ضریح آقا بیندازم... تا امروز توانسته ام 14 نامه را به داخل ضریح بیندازم. عباس شیرعلی ادامه می دهد: در تمام یک سال گذشته بارها التماس دعای پدر و مادر پیرم را به آقا رساندم و خواستم تا آنها را برای زیارت به خانه ای بطلبد؛ آخر والدین من درآمدی ندارند که بتوانند به زیارت بیایند و بعد از 70 سال زندگی بزرگترین آرزویشان دیدن حرم امام هشتم است. پدر و مادرم یک بار هم حرم امام رضا (ع) را ندیده اند او می گوید: پدر و مادر من یک بار هم نتوانسته اند حرم امام رضا (ع) را ببینند و خود من هم اگر برای خدمت سربازی به این شهر اعزام نشده بودم شاید هیچ وقت این بارگاه را نمی دیدم و در حسرت این صحن و سرا می ماندم. این سرباز خسته دل که پیش از سربازی در اهواز کارگری می کرده بیان می کند: در تمام طول خدمتم همیشه از امام هشتم خواسته ام که اسباب سفر پدر و مادرم به این شهر را فراهم کند تا آنان حسرت به دل این زیارت نمانند؛ حتی گاهی در روزهای مرخصی ام به جای اینکه به شهرم بروم در این سرزمین کارگری کرده ام تا شاید پولی را برای زیارت والدینم بدست آورم.

شیرعلی می گوید: قصد دارم بعد از ترخیص یک ماهی بیشتر در این شهر بمانم و با کارگری، هزینه سفر پدر و مادرم را بدست آورم، می خواهم آنها را در لحظه تحویل سال به صحن و سرای آقا بیاورم تا آرزویشان بعد از چند سال برآورده شود. فصل کوچ عاشقانه دل ها به جغرافیای رضوی او که با گفتن این حرفها اشک در چشمانش حدقه زده عنوان می کند که روزهای آخر سال فصل کوچ عاشقانه دل ها به جغرافیای رضوی است و من دعا می کنم تا هر کس این بارگاه را ندیده بتواند در سال 93 به این حریم امن بیاید و با آقا درد و دل کند. اینجا پایتخت معنوی است و هزاران پروانه هر روز و هر لحظه برای طواف بارگاه رضوی به این شهر رهسپار می شوند و وسعت دل دردمندشان را به پنجره فولاد گره می زنند تا جام استجابت را در دیار غریب توس لاجرعه سربکشند.... ........................... گزارش: مرضیه صاحبی
۱۳۹۲/۱۲/۵ - ۰۷:۱۷
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 57]