محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843229342
ویکتور یانوکوویچ؛ رئیس جمهوری که ستاره اقبالش کم‌فروغ بود
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
ویکتور یانوکوویچ؛ رئیس جمهوری که ستاره اقبالش کم‌فروغ بود
ویکتور یانوکوویچ در سال ۲۰۰۴ هم به ریاست جمهوری انتخاب شده بود اما «انقلاب نارنجی» غرب‌گرایان او را از رسیدن به قدرت بازداشت.
به گزارش خبرگزاری فارس، نظام سیاسی اوکراین، جمهوری ترکیب شده نیمه پارلمانی، نیمه ریاست جمهوری است که در آن قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضاییه مستقل می‌باشند و رئیس جمهور در یک انتخابات عمومی برای 5 سال به عنوان رئیس دولت انتخاب می‌شود. ویکتور یانوکوویچ متولد 9 جولای 1950 و رهبر «حزب مناطق» اوکراین بود که از فوریه 2010 بعد از شکست «یولیا تیموشنکو» در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری اوکراین به عالیترین درجه قدرت در این کشور رسید و هم اکنون رئیس جمهور این کشور است. او در انتخابات ریاست جمهوری سال 2010 پس از پیروزی در دور اول به همراه تیموشنکو نخست وزیر وقت در دور دوم انتخاب شرکت کرد که با شمارش 95 درصد آراء با کسب 48٫23 درصد در مقابل 46٫14 به پیروزی دست یافت. یانوکوویچ از سال 1997 تا 2000 فرماندار استان دونتسک بود. او در خلال سالهای 2000 تا 2004 که «لئونید کوچما» رئیس جمهور بود به عنوان نخست وزیر اوکراین خدمت کرد. بعد از شکست در انتخابات سال 2004 نیز تحت ریاست یوشچنکو از آگوست 2006 تا 18 دسامبر 2007 نخست وزیر اوکراین بود. او در سال 2004 نیز یک بار به ریاست جمهوری اوکراین انتخاب شد. یانوکوویچ در اکتبر سال 2004 برای به دست آوردن مقام ریاست جمهوری، با «ویکتور یوشچنکو» رقابت کرد. انتخابات روز31 اکتبر 2004 با پیروزی نخست وزیر یانوکوویچ به پایان رسید. ولی با اعتراض گسترده یوشچنکو و هوادارانش که مورد حمایت غرب بودند مبنی بر تخلف و تقلب انتخاباتی حزب حاکم و حضور یک هفته‌ای میلیون‌ها اوکراینی به ویژه شهروندان کی‌یف در خیابان‌های شهر که به «انقلاب نارنجی» نامگذاری شد، باعث شد تا نتیجه انتخابات با نظر دیوان عالی اوکراین باطل اعلام گردد و دو نامزد در تاریخ 26 دسامبر مرحله سوم انتخابات را با حضور ناظران بین‌المللی از سراسر جهان از جمله با حضور سناتور ریچارد لوگار رییس کمیته روابط خارجی مجلس سنای آمریکا برگزارکنند. در این مرحله ویکتور یوشچنکو با کسب 52 درصد آرا به عنوان سومین رییس جمهور این کشور از زمان استقلال از شوروی سابق انتخاب شد. یانوکوویچ از مخالفان عضویت اوکراین در ناتو ولی طرفدار توسعه همکاری با این سازمان است. اگر چه یانوکوویچ از طرفداران عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا است اما مساله نزدیکی روابط کی یف-مسکو و عدم امضای موافقتنامه تجاری با اتحادیه اروپا به پاشنه آشیل دولت و دستاویزی برای مخالفان دولت اوکراین تبدیل شد. مخالفان دولت اوکراین چند روز پس از عدم امضای توافقنامه همکاری با اتحادیه اروپا توسط یانوکوویچ و در مخالفت با نزدیکی در روابط کی یف-مسکو میدان استقلال پایتخت را در سرمای سخت زمستانی اشغال کردند و میدان استقلال کی یف را به میدان جنگ میان خود و دولت تبدیل کردند. در این میان مخالفان از حمایتهای همه جانبه رهبران اتحادیه اروپا و حتی آمریکا نیز برخوردار بودند. با تشدید بحران و کشته شدن دهها نفر از مخالفان، دولت یانوکوویچ یکی پس از دیگری با خواسته های مخالفان موافقت کرد و پس از آزادی بازداشت شدگان، تغییر نخست وزیر، تغییر کابینه به برگزاری انتخابات ریاست جمهوری زودهنگام رضایت داد. اوکراین در حال حاضر در شرایط بلاتکلیفی به سر می‌برد و تا برگزاری انتخابات در این کشور و روی کار آمدن رئیس جمهوری تازه باید صبر کرد تا مسیر حرکت این کشور در آینده بیشتر مشخص گردد. انتهای پیام/ص
92/12/03 - 15:20
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 89]
-
گوناگون
پربازدیدترینها