تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
مراحل قانونی انحصار وراثت در یک نگاه: از کجا شروع کنیم؟
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819274073
فوتبال در دست نامادری ها
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
فوتبال در دست نامادری ها تهران - ایرنا - نسل جوان و نواندیش روزنامه نگاران ورزشی که از اواسط دهه هفتاد تلاشی را برای ایجاد تغییر در فضای فوتبال شروع کرده است، با یک اتفاق غیر منتظره انسجام خود را از دست داد.
به گزارش ایرنا، روزنامه «ایران ورزشی» روز سه شنبه در مطلبی به قلم«سعید زاهدیان»نوشت:محسن صفایی فراهانی که برای آن نسل نماد یک مدیر برنامه محور، به روزوآینده نگربود،زیرفشار انتقادات رسانه های سنتی ، خسته و کلافه از بحث های ملال آور فوتبال استعفا کردو هنگام خداحافظی جمله ای ماندگار را از خود به جای گذاشت:«فوتبال را به نامادری اش سپردم..»
صفایی فراهانی که تا روز آخر ازسوی جریان های مخالف، مدیری سیاسی تلقی می شد آنچنان با فوتبال انس گرفته بود که هنگام وداع با فدراسیون، فوتبال را به فرزند خود تشبیه کرد که برای حفظ جان آن مجبور بود ، به نامادری تقدیم کند.
با رفتن صفایی فراهانی، بسیاری از طرح ها و برنامه های ضروری برای پیشرفت فوتبال نیمه کاره ماندودوباره فوتبال به همان سبک وسیاق سابق خود بازگشت. این اتفاق توأم باازدست رفتن انسجام جامعه روزنامه نگاران جوان وهمفکر صفایی باعث شد تا فوتبال ایران سال ها در دست نامادری چه مصیبت ها که متحمل نشود.
صفایی فراهانی خیلی زود به فراموشی سپرده شد چرا که این بخشی از ذات فوتبال ایران است که مدیران خوبش را از یاد می برد. البته صفایی نه اولین نفری بود که فراموش شد و نه آخرین نفر، چرا که بعد از او مدیران خوب دیگری هم در فوتبال ایران ظهور کردند که تاثیرات خوبی از خود به جای گذاشتند اما آنها هم به سرنوشتی مشابه دچار شدند. از محمدحسین قریب هم می توان به نیکی یاد کرد که در دوران مدیریتش برباشگاه استقلال، اتفاق های خوشایندی رخ داد اما او که تازه تازه آموخته بود در فضای فوتبال چگونه باید مدیریت کند به یکباره از صحنه محو شد تا فقط خاطره ای از دوران او باقی بماند.
فوتبال ایران مردان تاثیرگذار دیگری نیز داشته است؛ مثلا محمدرضا ساکت که می تواندالگوی مناسبی برای مدیریت باشگاهی درایران باشد.ساکت درسپاهان سعی کرد تا نظام باشگاهداری را به شکل حرفه ای و مدرن اجرا کندو در این راه موفقیت های فراوانی کسب کرد.او که بیش از یک دهه تجربه مدیریت باشگاهی را در خود جمع کرده، به فراموشی سپرده می شودواین اتفاق درحالی رخ می دهد که نامادری ها دو دستی فوتبال ایران را در آغوش گرفته اند و تند و شتابان آن را به ناکجاآباد می برند.
فارغ از اشتباهاتی که صفایی فراهانی، محمدحسین قریب، محمدرضا ساکت و ... در دوران مدیریت خود داشته اند، فوتبال ایران به چنین مدیرانی احساس نیاز می کند.
اگربرکناری ایویچ نقطه تاریک مدیریت صفایی محسوب می شودیاهمچنان منتقدان بر این باورند که اگر به جای امیر قلعه نویی، فرصت در اختیار یک مربی باسواد و روشن دیگری در استقلال قرار می گرفت، اتفاقات بهتری رخ می داد اما نمی توان عملکرد کلان این مدیران را نفی کرد.اگرچه محمدرضاساکت با پشتوانه مالی فولاد مبارکه سپاهان در افزایش دستمزدهای فوتبال بی تقصیر نیست اما منهای این نقاط تاریک، فوتبال ایران به تجربه چنین مدیرانی نیاز دارد.
درکنار محمدرضا ساکت می توان به علیرضا رحیمی هم اشاره کرد که با تجربه فراوان درسطح مدیریت ورزشی به فوتبال آمدو مدل مدیریتی متفاوتی به نسبت سایر مدیران باشگاهی داشت اما او هم حالا در فوتبال فراموش شده است.
واقعیت این است که فوتبال امروز ما محصول همین مدیرانی است که می بینیم؛ مدیرانی که بیشتربه نامادری شبیه هستندواثرماندگاری ازخود بجا نگذاشته اند و به نظر نمی رسد که در آینده هم کسی از آنها به نیکی یاد کند.
اگر فوتبال ایران می خواهد در مسیر تازه ای حرکت کند، به مدیرانی نیاز دارد که نگرش تازه ای را با خود به فوتبال بیاورند؛ مدیرانی باتجربه، دانا و برنامه محور که مباحث اصلی فوتبال حرفه ای را درک کنند اماانگارفوتبال ایران در دایره ای از تکرار گرفتار شده است.
بااینکه مدیرانی مثل قریب، ساکت، رحیمی و چه بسا حسین کلانی و جعفر کاشانی در این فوتبال پرورش یافته اند که متفاوت از بقیه به نظر می رسند، باز هم صدای پای هدایتی، پروین و انصاری از اتاق های وزارتخانه به گوش می رسد که این معنایی جز سرگیجه دراین دایره تکراری نیست ونتیجه اش همین فوتبالی می شود که سال های سال همه را عذاب داده است.
ورزشی(1)**1379
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
29/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]
-
ورزش
پربازدیدترینها