تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819253974
بیانیه مداخله‌جویانه واشنگتن و اهداف پشت پرده آن
واضح آرشیو وب فارسی:فارس:
بیانیه مداخله‌جویانه واشنگتن و اهداف پشت پرده آن
هرچند بیانیه واشنگتن در ظاهر یک بیانیه دلسوزانه برای حمایت بخشی از بدنه نیروهای سیاسی در کشور است، اما این ساده انگاری است که گمان کنیم هدف اصلی از صدور این بیانیه، تنها طرح یک موضوع حقوق بشری است!
بیانیه اخیر وزارت امور خارجه آمریکا درباره رفع حصر برخی چهره های سیاسی در ایران، فارغ از تمامی جنبه های دیپلماتیکی که با واکنش دستگاه دیپلماسی کشورمان همراه بود، یک پیام روشن داشت: جبهه مقابله با تهران، اندک اندک از پرونده هسته ای به پرونده حقوق بشر منتقل می شود. پرونده ای قدیمی که هر از چند گاهی فرصت بهانه جویی را برای کشورهای غربی فراهم می آورد. از این رو، در آستانه آغاز دور بعدی مذاکرات هسته ای، می توان از بیانیه اخیر وزارت خارجه آمریکا دریافت که این کشور به خوبی به این نکته مهم پی برده است که دیوار تحریم ترک برداشته و تاریخ مصرف پرونده هسته ای برای تحمیل تحریم ها علیه کشورمان تمام شده و مساله سازی ها در این خصوص دیگر نمی تواند توجیه کننده زیان اقتصادی شرکت های غربی از بابت منع تجارت با تهران باشد. از همین رو واشنگتن با طرح یک موضوع پرچالش قدیمی، حاضر شده است اتهام دخالت در امور داخلی کشورمان را به جان خریده و جبهه ای جدید را برای رویارویی با کشورمان بگشاید. جبهه ای که بتواند افکارعمومی جهان را معطوف به موضوعی تازه و اثرگذار کرده و از دیگر سو، راه را برای فرار از شکست در مذاکرات هسته ای باز کند. باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به خوبی می داند که شکست مذاکرات هسته ای با ایران دست حزب او برای دفاع از سیاست خارجی دولت در جریان رقابت های انتخاباتی پیش رو را خالی تر از همیشه خواهد کرد و از دیگر سو به این نکته نیز واقف است که نزدیکی کنترل نشده واشنگتن به تهران می تواند برخی متحدان آمریکا را به هراس انداخته و تضعیف دولت اوباما را موجب شود. در چنین تنگنایی است که وزارت خارجه آمریکا تصمیم گرفته است همزمان با مذاکرات هسته ای و قبول برخی حقوق کشورمان در این رابطه که گاها از زبان مقامات کاخ سفید به گوش می رسد، ژست تهاجمی خود را حفظ کرده و فشارهایی که به دلیل نزدیکی احتمالی ایران و آمریکا به وی وارد می شود را خنثی کند. با این حال به نظر می رسد که فضای داخلی کشورمان برای پیشبرد منافعی که واشنگتن مدنظر قرار دارد، لااقل در شرایط فعلی چندان مهیا نیست. درست در شرایطی که بسیاری از مردم به دنبال اعلام نتایج انتخابات اخیر ریاست جمهوری احساس می کنند که راه برای اصلاح امور از طریق مشارکت در فرآیند انتخابات باز بوده و سلایق مختلف سیاسی می توانند سهمی در قدرت سیاسی داشته باشند، زنده کردن جدل های قدیمی حقوق بشری و تلاش برای فعال کردن برخی ظرفیت های اعتراضی در کشورمان، سیاستی از پیش شکست خورده است و نمی تواند موجبات تضعیف دولت حسن روحانی را فراهم آورد. دولتمردان آمریکایی به خوبی می دانند که حمایتشان از هر چهره سیاسی در ایران، تا چه اندازه به زیان این افراد خواهد بود. چنین است که عملا با صدور بیانیه های حمایتی خود، نه تنها نقشی در محبوبیت این طیف از افراد ندارند، بلکه بی تردید بدنه اجتماعی حامی آنان را نیز دچار ابهام و نگرانی خواهند کرد. بنابراین برای درک انگیزه اصلی اقدام واشنگتن برای حمایت از برخی افراد، باید نظر به تحولات دیپلماتیک در جریان گفتگوهای هسته ای داشت و این نکته را دریافت که آمریکایی ها عملا با صدور چنین بیانیه هایی قصد دارند با یک تیر، چند نشان بزنند: 1- واشنگتن می داند که با وجود حمایت مردم از دولت، نمی تواند به دنبال امتیازگیری در مذاکرات باشد، بنابراین تلاش دارد تا از طریق طرح برخی مسائل در حوزه سیاست داخلی، بدنه اجتماعی حامی دولت را به نخبگان حاکم بدبین کرده و آنان را افرادی بی توجه به دغدغه هایی بخشی از گروه های سیاسی در داخل کشور نشان دهد و از این زاویه پایگاه اجتماعی تیم مذاکره کننده را تضعیف کند. 2- واشنگتن که به خوبی می داند توان گریز از زیر بار مذاکرات را ندارد، بنابراین امیدوار است با چنین ترفندهایی شرایطی را ایجاد کند که براساس آن اختلافات داخلی عملا باعث شود تا کشورمان برای پایان دادن مذاکرات تحت فشار قرار گیرد و در چنین شرایطی، واشنگتن این شانس را خواهد داشت که ایران را به ترک میز مذاکره متهم کرده و فشارهای خود بر تهران را افزایش دهد. 3- آمریکا همچنین با طرح مسائل حقوق بشری که معمولا حمایت بیشتر کشورهای اروپایی را موجب می شود، می تواند جبهه ای تازه علیه تهران گشوده و همزمان با مذاکرات، چماقی سیاسی برای امتیازگیری از تیم مذاکره کننده کشورمان ایجاد کند و ضمن جلب حمایت تندروهای داخلی از جمله لابی صهیونیستی، مانع از جداشدن کشورهای اروپایی از اتحاد شکل گرفته حول محور تحریم شود. امری که عملا با سفر پیاپی هیئت های تجاری از کشورهای غربی به کشورمان در حال وقوع است. بنابراین، هرچند بیانیه واشنگتن در ظاهر یک بیانیه دلسوزانه برای حمایت بخشی از بدنه نیروهای سیاسی در کشور است، اما این ساده انگاری است که گمان کنیم هدف اصلی از صدور این بیانیه، تنها طرح یک موضوع حقوق بشری است! واشنگتن ورای این تاکتیک ظاهری، راهبردی دارد که ارتباط مستقیم با مذاکرات هسته ای داشته و چنین است که نخبگان سیاسی در کشورمان باید به جای واکنش های شتابزده تقابلی، که گاها همراه با برخی تسویه حساب های سیاسی است، این اهداف پشت پرده را نیز مدنظر قرار دهند. درست در چنین شرایطی است که باید از فعالان سیاسی کشور انتظار داشت با توجه به تغییر رویکرد تدریجی واشنگتن در قبال کشورمان و طرح دوباره مسائل حقوق بشری، به جای واکنش های انفعالی، به تشریح نیات واقعی آمریکا از طرح چنین موضوعاتی پرداخته و با حفظ اتحاد داخلی به ویژه در راستای حمایت از تیم مذاکره کننده، نشان دهند که اسیر دام تبلیغاتی آمریکا نمی شوند. بی تردید واکنش مناسب دستگاه دیپلماسی و در کنار آن مواضع قاطع فعالان سیاسی اصولگرا و اصلاح طلب نیز می تواند به واشنگتن نشان دهد که اولا چالش های سیاست داخلی در کشورمان ارتباطی با کشورهای بیگانه ندارد و ثانیا طرح چنین موضوعاتی نمی تواند باعث شود که اقدامات دولت در پیشبرد مذاکرات هسته ای زیر سوال رفته و نزاعی داخلی، مصالح کشورمان در گفتگوهای خارجی را خدشه دار کند. بنابراین اکنون نوبت نخبگان و فعالان سیاسی کشورمان است که هوشمندی خود را در درک صحیح اهداف پشت پرده غرب در صدور چنین بیانیه هایی، نشان دهند و بیرون از اتاق مذاکرات، به روند گفتگوها به نفع کشورمان کمک کنند. مصطفی انتظاری هروی منبع: رصد
لینک را کپی کنید رصد
92/11/29 - 06:00
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 81]
-
گوناگون
پربازدیدترینها