محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802957272
فارس از مصائب دریاچه ارومیه گزارش می‌دهد بزرگ‌ترین دشمن نگین رنگ و رو پریده ارومیه
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس از مصائب دریاچه ارومیه گزارش می‌دهد
بزرگ‌ترین دشمن نگین رنگ و رو پریده ارومیه
بزرگ‌ترین دشمن و مشکل دریاچه اتلاف وقت است دریاچه ارومیه در زمره پروژه‌های عمرانی نیست که با توجه به میزان پیشرفت پروژه، به آن اعتبار تخصیص داده شود.
به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، متاسفانه وعده دادن و بیان سخن‌ها دل خوش کردن در میان متصدیان امر در ایران تبدیل به اپیدمی شده و مختص یک حزب و دولت و رده‌ای نیست. در بازار گرم انتخابات و دموکراسی‌‌بازی از کاندیدای انتخابات شهر و روستا گرفته تا نماینده مجلس و رئیس جمهور؛ از وزیر در انتظار رای اعتماد تا مدیر یک سازمان یا فرماندار و بخشدار؛ همه و همه دچار اپیدمی وعده‌دهی هستند. دریاچه ارومیه تقریبا از هشت سال پیش دچار بحران شدید شده و سالانه میزان وعده‌ها، قول‌ها و طرح‌ها همپای روند خشک شدن آن تشدید یافته است. این سال‌ها پر است از خیل مقالات، گزارش‌ها و یادداشت‌های علمی و احساسی در کنار وعده‌ها و بایدها و نبایدهای مسئولان منطقه‌ای و کشوری برای نجات و احیای وجود فرتوت و هیکل خشک نگینی که دیگر فیروزه‌ای نیست که هیچ، حالا جامه‌ای سرخ و خشک به تن کرده است. گرچه بسیاری برای پاک‌کردن صورت مسئله و شانه خالی کردن از مسئولیت و پیامدهای تلخ آینده، به عوامل طبیعی متوسل شدند و کاهش بارندگی و تغییرات جوی و اقلیمی را دخیل دانسته‌اند، اما از بازی روزگار آب و هوا و میزان بارش در سال‌های اخیر میزان متوسطی را تجربه کرده است. با وجود تمام شعارها، دریچه هیچ سدی باز نشده، سطح هیچ رودخانه منتهی به دریاچه لایروبی نگشته و حتی مطالعات سدسازی نیز متوقف نشده است. در شرایطی که با تغییر دولت و سخنرانی قابل اعتنای حسن روحانی در نخستین جلسه هیئت دولت در مورد اهمیت دریاچه ارومیه و انجام کارهای تکراری چون تشکیل کارگروه نجات دریاچه و انتصاب وزیری باسابقه و بومی به عنوان مسئول احیای دریاچه، نور امیدی در دل‌ها روشن شد تا تدابیری برای این نگین رنگ و رو پریده اندیشیده شود؛ اما نگاهی به بودجه پیشنهادی دولت به مجلس، نه نشانی از امید به جای گذاشت و نه تدبیر. تخصیص دو بودجه مرتبط با دریاچه با مجموع مبلغ 50 میلیارد تومان (و به روایتی تنها 20 میلیارد تومان) در مقایسه با برآورد بودجه 3500 میلیارد تومانی مورد نیاز پیش‌بینی شده توسط کارشناسان برای نجات دریاچه بیشتر به طنز می‌ماند. اگر معادل وزن کاغذهای چاپ شده حاوی پیشنهادات، مطالعات و وعده‌ها در این هشت سال، آب به دریاچه سرریز می‌کردیم شاید امروز شاهد وضعیت دیگری بودیم. در شرایطی که پس از گذشت این مدت هنوز سخن از طرح‌های مطالعاتی و بودجه‌های تخصیصی مرتبط با آن می‌شود باید پرسید طی این سال‌ها چه اقدام عملی انجام شده است؟ بودجه‌های مورد ادعای تخصیص یافته صرف چه اموری شده است؟ مسئولان دیروز و امروز باید در قبال اقدامات خود به مردم، تاریخ و آینده پاسخگو باشند، چرا که با هر لحظه اهمال و کوتاهی، حرکت دریاچه در سراشیبی مرگ، شتاب بیشتری می‌گیرد؛ و هر قدم که دریاچه به سوی نیستی برمی‌دارد، ما گامی بزرگ به سوی فاجعه‌ای ملی و حتی جهانی در ابعاد انسانی و طبیعی برمی‌داریم. دریاچه‌ی ارومیه در زمره پروژه‌های عمرانی نیست که با توجه به میزان پیشرفت پروژه، به آن اعتبار تخصیص داده شود. بر همه آشکار است که در بحران‌های کلان محیط زیستی، با پیشرفت سالانه بحران، میزان خطر و وسعت غده سرطانی با سرعت تصاعدی گسترش می‌یابد بنابراین میزان حمایت، توجه و اجرای طرح‌های نجات‌بخش نیز به همان مقدار باید سرعت بیشتری به خود بگیرد. در این روزها که مجلس شورای اسلامی در حال بررسی بودجه 93 است، بر تمام نمایندگان واجب است که منافع کوتاه‌مدت شخصی و حوزه‌ای خود را کنار بگذارند، بر دولتیان تکلیف است که از هرگونه کوتاهی و کم‌توجهی اجتناب کنند و بر تمام مردمی که به نحوی داشتن زمین کشاورزی یا ویلا، سکونت در شهر و یا روستا با دریاچه مرتبط هستند از منافع فردی خود درگذرند که « چون سیل بیاید نه تو مانی و نه من» فاجعه در هنگام وقوع به نیات و آرزوهای ما توجهی نمی‌کند و در این آشفته بازار، تر نیز به آتش خشک خواهد سوخت. در این روزها که بیش از 70 درصد دریاچه به خشکی گراییده، نحوه بررسی بودجه‌های تخصیص یافته به آن فرصتی است که مجلسیان و دولتیان می‌توانند عیار خود را محک بزنند. بزرگ‌ترین دشمن و مشکل دریاچه اتلاف وقت است. تخصیص و پرداخت بودجه برای نجات دریاچه از نان شب هم واجب‌تر است. امیدواریم میزان بودجه اختصاصی مثل باور کردن دم خروس یا قسم حضرت ابوالفضل را معنا نکند و اهمیت نجات دریاچه به اندازه حرف در تصویب بودجه هم خود را نشان دهد.
............................................... نگارنده: ساسان نیک رفتار خیابانی .............................................. انتهای پیام/60001/ع40
92/11/27 - 15:21
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها