واضح آرشیو وب فارسی:جام نیوز:
هدف مشرکان از تغییر در آیات قرآن چه بود؟
از آنجا که مشرکان اثرات نورانیت کلام خداوند را در زندگی شنوندگان و عمل کنندگان به آن درک می کردند به ایجاد تغییرات و دست کاری آیات قرآن روی آوردند
به گزارش سرویس دینی جام نیوز: هنگامی که پیامبر صل الله علیه و آله و سلم به پیامبری مبعوث شد و کلام نورانی خداوند توسط ایشان به دل های مردم گرما و روشنایی داد کفار و مشرکین که آئین و مسلک خود را بر باد رفته می دیدند به مبارزه با پیامبر صل الله علیه و آله و سلم و دین مبینش پرداختند. از علل تلاش مشرکین برای تغییر در آیات قرآن می توان به دلایل زیر اشاره کرد: 1. براي اينكه ثابت كنند پيامبر اكرماين آيات را از پيش خود ميگويد؛ به تعبير ديگر، با اين كار قصد داشتند معجزه بودن قرآن كريم را زير سؤال ببرند و مخالفت سرسختانه خود را با آن حضرت نشان دهند و بگويند تو پيامبر نيستي، تا به اين وسيله جلو حركت انقلاب الهي رسول خدا(ص) را بگيرند و نگذارند كسي به او ايمان آورد. 2. براي اين كه با اين كار، اعتماد و اعتقاد به معارف موجود در قرآن را متزلزل نمايند. 3.براي آن كه تقدّس قرآن را بشكنند. 4. براي آن كه بگويند بشر نميتواند گيرنده وحي الهي باشد و فرشتگان بايد پيام الهي را به بشر برسانند؛ استدلالشان اين است كه اگر بشر، گيرنده پيام الهي باشد، هرگز تغيير نميكرد، در حالي كه (به گمان مشركان) تغيير كرده است. 5. براي اين كه حجيت قرآن را از بين ببرند. و... و اين در حالي است كه قرآن كريم، معجزه الهي است و از دستخوش هر گونه تغيير و تحريفي محفوظ است و از دست بشر خارج ميباشد: "إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُو لَحَـَفِظُون؛(حجر،9) ما قرآن را نازل كرديم، و ما به طور قطع نگهدار آنيم!" بيشك، اگر قرآن كريم در طول تاريخ دستخوش تغيير شود، اين وعده الهي تخلفپذير خواهد بود، در صورتي كه: "...إِنَّ اللَّهَ لاَ يُخْلِفُ الْمِيعَاد؛(رعد،31) خداوند هرگز از وعدههايي كه ميدهد، تخلف نميورزد." افزون بر آن قرآن، آن قدر مستحكم است كه امكان نفوذ و تغيير در آن راه ندارد: "إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَاءهُمْ وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ ﴿۴۱﴾ لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِن بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ تَنزِيلٌ مِّنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ ﴿۴۲ فصلت﴾ همانا کسانی که به ذکر(قرآن) کفر ورزیدند هنگامیکه به آنها رسید[به كيفر خود مى رسند] و به راستى كه آن كتابى ارجمند است (۴۱) از پيش روى آن و از پشت سرش باطل به سويش نمى آيد وحى [نامه] اى است از حكيمى ستوده نازل شده است." (ر.ك: البيان في تفسير القرآن، آيت الله خوئي؛ ص 34 ـ 43، موسسه الاعلمي للمطبوعات ، علوم قرآني، آيت الله معرفت، ص 450 ـ 453، مؤسسه فرهنگي انتشاراتي "التمهيد" ، درس نامه علوم قرآني، حسين آراسته، ص 206 ـ 209، مؤسسه بوستان كتاب، قم.)
۱۳۹۲/۱۱/۲۷ - ۱۱:۲۵
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]