تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
چگونه برای دریافت ویزای ایران اقدام کنیم؟ مدارک لازم و نکات کاربردی
راهنمای خرید یو پی اس برای مراکز درمانی و بیمارستانی مطابق الزامات قانونی
آیا طلاق توافقی نیاز به وکیل دارد؟
چگونه ویزای آفریقای جنوبی را به آسانی دریافت کنیم؟ راهنمای قدم به قدم
همه چیز درباره ویزای آلمان و مراحل دریافت آن
چرا پاسارگاد به عنوان یکی از مهم‌ترین آثار تاریخی ایران شناخته می‌شود؟
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
خرید انواع خودکار و روان نویس شیک و ارزان
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
تعمیرگاه امداد خودرو کرمان موتور
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1819097317
روحانی در مسیر هاشمی رفسنجانی یا احمدی‌نژاد؟/ استراتژی روحانی در مواجهه با مجلس نهم
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
روحانی در مسیر هاشمی رفسنجانی یا احمدی‌نژاد؟/ استراتژی روحانی در مواجهه با مجلس نهم
رئیس‌جمهور روحانی برای مقابله با مجلس نهم 2 استراتژی پیش روی خود دارد؛ دو استراتژی که می‌تواند مسیر آینده دولت و مجلس را مشخص کند.
مصطفی داننده: زودتر از آنچه تصور می‌شد رابطه دولت یازدهم و مجلس نهم وارد تنش‌های جدی شد تا رسانه‌ها از پایان ماه عسلی سخن بگویند که چندان دوام نیاورد. روسای 2 قوه بارها از رابطه خوب مجلس و دولت سخن گفتند، روحانی اعلام کرد «مجلس خانه ملت» است و باید انتقاد نمایندگان از دولت را به جان خرید و نباید از آن ناراحت شد. لاریجانی، رئیس مجلس‌های هشتم و نهم نیز اعتقاد دارد که خوشبختانه بین دولت و مجلس رابطه صمیمانه و خوبی وجود دارد و مجلس معتقد به حمایت از دولت است. وی شروع دولت را چه در حوزه دیپلماسی و چه در حوزه اقتصادی معقول می‌داند و با اطمینان می‌گوید وزرا هم نیروهای خدومی هستند. روسای 2 قوه در سخنان خود از وحدتی دم می‌زنند که به نظر می‌رسد، فقط در کلام است و در عمل چیزی به نام وحدت قوا وجود ندارد.
در این میان اما مجلس‌نشینان فارغ از سخنان رئیس خود، شمشیر را برای وزرای پیشنهادی دولت از رو کشیدند و محمدعلی نجفی، وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش تنها با یک رای کمتر از حد نصاب از وزارت باز ماند. محمد سلطانی‌فر، همانطور که خود روایت کرد به علت توافقی که میان 2 فراکسیون اصولگرایان و رهروان مجلس صورت گرفته بود، نتوانست بر کرسی وزارت ورزش تکیه بزند و رابطه جعفر میلی‌منفرد با حوادث سال 88 نیز باعث شد تا او نیز با رای منفی نمایندگان روبرو شود. بعد از آن نیز به ترتیب نمایندگان به 2 وزیر پیشنهادی دولت برای وزارت ورزش رای منفی دادند تا نشان دهند مسیری به غیر از آشتی با دولت در پیش گرفته‌اند.
بعد از تکمیل شدن کابینه روحانی نیز، مجلس با فراخواندن نمانیدگان به کمیسیون‌ها و با پرسیدن 383 سوال از آنان، مسیر آینده خود را در مقابله با دولت به خوبی نشان داد. آنها حتی در ابتدای کار دولت یازدهم سه وزیر را با کارت زرد خود روبرو کردند و در نهایت رفتار مجلسیان باعث شد تاوزیر اقتصاد دولت تدبیر و امید اعلام کند که از سمت خود استعفا خواهد داد. سوال‌هایی که زمینه گله رئیس‌جمهور از مجلس را فراهم کرد، تا جایی که در عین استواری بر رابطه خوب دولت و مجلس گفت :«گرچه سوالات فراوان و احضارهای زیاد ممکن است برخی وزرا را مکدر کرده باشد اما نباید برنجیم و شیوه تعاملی‌مان را با مجلس از دست بدهیم.»
از طرف دیگر دولت روحانی برای اولین بار پس از هشت سال، بودجه را در زمان مقرر تقدیم مجلس کرد که با استقبال نمایندگان روبرو شد؛ استقبالی که در نهایت با اعتراض نمایندگان خوزستان و لرستان و استعفای آنها انجامید؛ استعفایی بی‌سابقه که مورد انتقاد ژنرال‌های مجلس از جمله توکلی، باهنر و مطهری قرار گرفت.
مسائل بالا تا حدودی نشان می‌دهد مسیر دولت و مجلس نه تنها در کنار هم، بلکه مقابل هم است و نمایندگان انتظار دخالت بیشتر در امور و دولتی‌ها انتظار همراهی بیشتر دارند. رفتار مجلس باعث شد تا دولتی‌ها در اندیشه مجلس دهم باشند و در سخنان خود از تشکیل مجلسی دم بزنند که با دولت یازدهم همراه است.
محمد شریعتمدرای، معاون اجرایی رئیس جمهور با بیان اینکه «مجلس آینده، مجلس اعتدال خواهد بود» به این موضوع اشاره کرد. یونسی نیز که برای دیدار با اعضای ستاد انتخاباتی روحانی در سیستان و بلوچستان به این استان سفر کرده بود پیش از ترک استان در فرودگاه زاهدان در جمع خبرنگاران حاضر شد و با اشاره به جلسه خود با اعضای ستاد انتخاباتی روحانی گفت: «این ستادها بعد از انتخابات ریاست‌جمهوری راکد شده بود که در این سفر تاکید کردم این به زیان دولت است و فعالان سیاسی و اجتماعی باید فعال و به‌روز باشند». وی همچنین افزود: «ستادهای انتخاباتی دکتر روحانی در زمان انتخابات ریاست‌جمهوری نه‌تنها باید منسجم باشند بلکه از هم‌اکنون باید برای انتخابات بعدی مجلس فعالیت خود را آغاز کنند»
این سخنان با واکنش‌های زیادی روبرو شد و جریان‌های سیاسی مخالف دولت، اعلام کردند که یونسی با سخنان خود کلید انتخابات مجلس دهم را زده است. در کنار این دو ترکان دستیار ویژه روحانی نیزاز مجلس دهم سخن گفت و به طور رسمی اعلام کرد مجلس نهم در مقابل دولت کارشکنی می‌کند و «ما باید این دو سال مجلس را تحمل کنیم». وی همچنین در این مورد افزود: «ما از مردم استدعا می‌کنیم که فعالیت آنها را به خوبی رصد کنند و اگر دیدند که این رفتار درست و منطقی نیست در انتخابات مجلس آینده تجدیدنظر کنند.»
سخنان نزدیک‌ترین افراد به روحانی در مورد مجلس آینده نشان می‌دهد که رئیس جمهور نیز به دنبال تشکیل مجلس مرکب از طرفدارن خود است. روحانی و دوستانش در اندیشه آنند که مجلس تدبیر و امید در کنار دولت تدبیر و امید شکل بگیرد، تا بتوانند سیاست‌های دولت را اجرا کنند، چرا که مهم‌ترین خواست یک دولت از مجلس، همراهی برای اجرای سیاست‌های اوست. روحانی اما در 2 سال باقی مانده از عمر مجلس نهم باید با این مجلس همراه شود تا در انتخابات مجلس دهم یاران خود را با رای مردم راهی مجلس کند.
در این میان رئیس‌جمهور برای برخورد با مجلس نهم 2 استراتژی پیش رو دارد: او می‌تواند مانند هاشمی رفسنجانی با سیاست با مجلس چهارم و پنجم برخورد کند و هم می‌تواند همچون محمود احمدی نژاد، شمشیر را به صورت کامل در مقابل مجلس و از رو بکشد.
راست‌گرایان مجلس چهارم که بعد از دوری چهارساله از پارلمان به قدرت رسیده بودند، سعی کردند تاثیر خود را بر دولت دوم هاشمی بگذارند. دولت اول هاشمی، به معنای واقعی کلمه یک دولت فراجناحی که از تمام جناح‌های سیاسی اعم راست و چپ تشکیل شده، بود، اما اعضای مجلس چهارم به دنبال تشکیل کابینه‌ای از هم‌فکران خود بودند. این مجلس سعی کرد از تمام آنچه در اختیار دارد نهایت استفاده را ببرد و از تمام ظرفیت‌های قانونی خود استفاده کند تا اقتدار خود را به رئیس جمهور هاشمی نشان دهد. عبدالله نوری و سید محمد خاتمی به عنوان دو نزدیک به شخص هاشمی در تیررس این تغیرات بودند. تا جایی که تغییرات استانداران در نزدیکی انتخابات مجلس چهارم که از قضا از جناح راست صورت گرفت، موجب مخالفت شدید نمایندگان مجلس با این وزیر نزدیک به هاشمی رفسنجانی بود. البته به جز این دو چهره روحانی دولت هاشمی، مصطفی معین وزیر علوم و عبدالحسین وهاجی از اعضای جناح چپ کابینه، سعیدی‌کیا وزیر راه، علی‌اکبر ولایتی وزیر امور خارجه و کازرونی وزیر مسکن نیز از جمله افرادی بودند که مجلس چهارم خواهان برکناری آنان بود. تا جایی که فراکسیون اکثریت مجلس که در اختیار جناح راست بود درصدد معرفی نشدن این افراد و جایگزینی نیروهای نزدیک به خود در دولت هاشمی رفسنجانی بودند. این جناح در سخنان و مقالات خود می‌کوشید تغییرات در کابینه را امری ضروری نشان دهند تا هاشمی رفسنجانی متقاعد شود و این تغییرات را در دولت خود انجام دهد.
رئیس‌جمهور وقت نیز که با برخی از این نطرات موافق بود، درصدد برآمد تا تغییرات مورد نظر نمایندگان را تامین کند. موافقت هاشمی با این در خواست بیانگر این معنا بود که او اولا به دنبال کسب حمایت مجلس و کاهش تنش بین دولت و مجلس است و دوما می‌تواند وزاریی که با دولت او هماهنگ نبودند و گاهی در مقابل مجلس مشکل‌ساز می‌شدند را از دولت کنار بگذارد. ریاست چندین ساله هاشمی بر قوه مقننه و برخورد به سه دولت، بنی صدر، رجایی و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای باعث شده بود تا او بیش از هر کس دیگری به روابط دولت و مجلس آشنا باشد. رئیس سه دوره مجلس شورای اسلامی می‌دانست که برای پیشبرد برنامه‌های خود در دولت جدیدش احتیاج به همراهی مجلس دارد.
اما استراتژی محمود احمدی‌نژاد؛ در کنار رفتار همگرایانه هاشمی با مجلس، محمود احمدی نژاد رفتار ستیزه‌جویانه‌ای با مجلس داشت. احمدی‌نژاد در سخنانی اعلام کرد «مجلس در راس امور نیست» و این سخنان امام(ره) را متعلق به زمانی دانست که نظام سیاسی کشور پارلمانی بود و حالا که نظام ریاستی حاکم است رئیس‌جمهور در راس امور قرار دارد و مجلس باید تابع دولت باشد. در کنار این مورد، رفتارهای دیگر احمدی‌نژاد با مجلس نیز نشان داد که وی چندان دل خوشی از بهارستان‌نشینان ندارد، تا جایی که در موارد متعدد و گوناگون سعی کرد این ناخشنودی خود را از مجلس نشان دهد. رئیس دولت‌های نهم و دهم در جریان استیضاح کردان و حمیدرضا بهبهانی وزرای کشور و راه و ترابری در مجلس حاضر نشد و حتی در روز استیضاح بهبهانی، خود وزیر راه و ترابری نیز در مجلس حضور نیافت و جلسه استیضاح مجلس بدون حضور رییس دولت و وزیر وی تشکیل شد. وقتی وی را برای پاسخ به سوال نمانیدگان به مجلس فراخواندند، احمدی نژاد در پاسخ به انتقادات گفت: «دم عید است، بگذارید یک شوخی بکنیم.» نمایندگان نیز این رفتار احمدی‌نژاد را مصداق «تحقیر» تلقی کردند و حتی بحث استیضاح احمدی‌نژاد را مطرح کردند که در نهایت به نتیجه نرسید.
در جریان، استیضاح شیخ الاسلامی نیز احمدی‌نژاد با پخش فیلمی از فاضل لاریجانی و سعدی مرتضوی، برادر رییس مجلس را متهم به فساد کرد و جلسه استیضاح وزیر کار به دادگاه محاکمه تبدیل شد. جلسه‌ای که علی لاریجانی نیز با جملات تند خود احمدی‌نژاد را خطاب قرار داد و وی را متهم به دسیسه‌چینی علیه رئیس قوه مقننه کرد؛ رسانه‌ها این جلسه را «یکشینه سیاه» شناختند.
برخوردهای متفاوت احمدی نژاد و هاشمی رفسنجانی در مقابله با مجلس می‌تواند آیینه تمام نمای رئیس جمهور روحانی باشد تا او از بین این 2 سیاست یکی را انتخاب کند. رفتار روحانی با مجلس از آغاز دولتش تا امروز نشان می‌دهد او همچون دیگر فعالیت‌های خود ترجیح می‌دهد در مسیر هاشمی رفسنجانی گام بردارد. روحانی نشان داده است که در سیاست داخلی نیز «دیپلمات‌گونه» رفتار می‌کند. البته روحانی به واسطه پرونده هسته‌ای ایران و قولی که به مردم داده است سعی می‌کند به زورآزمایی با مجلس نپردازد و تا زمان فرا رسیدن انتخابات در اسفند 94، با سیاست همزیستی مسالمت‌آمیز با مجلس نهم رفتار کند و در آن زمان به در رقابتی تمام عیار به مقابله با جریان تندرو مخالف خود بپردازد.
1392/11/2
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]
-
گوناگون
پربازدیدترینها