واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:

کلید روحانی باب میل چه گروهی میچرخد؟
از همان روز نام نویسی دکتر روحانی، برای نامزدی ریاست جمهوری یازدهم، میان دو جریان سیاسی کشور، بر سر تعریف خاستگاه و تفسیر جایگاه او، کشمکش در گرفت. به گزارش نامه نیوز، ابتکار در سرمقاله امروز خود نوشت:
پس از آنکه تبِ برد و باخت در انتخابات خوابید و رجز خوانیهای گروههای سیاسی برای مصادره روحانی فروکش کرد و فضای جامعه از شوک اولیه انتخابات به در آمد و مواضع دولت روحانی روشن و شفاف شد، حالا دیگر با نوعی واقع گرایی در قضاوت گروهها روبرو هستیم. هر چه پیش تر میرویم، مواضع این گروه ها، نسبت به دولت تدبیر و شخص دکتر روحانی واقعی تر و شفاف تر خود را به رخ میکشند.
از همان روز نام نویسی دکتر روحانی، برای نامزدی ریاست جمهوری یازدهم، میان دو جریان سیاسی کشور، بر سر تعریف خاستگاه و تفسیر جایگاه او، کشمکش در گرفت. عده ای با تمسک به گذشت تشکیلاتی و مشی سیاسی ایشان او را در اردوگاه اصولگرایی تعریف میکردند. اینان عمدتاً جریان اصولگرا و برخی از تندروهای اصلاح طلب بودند. در مقابل گروهی هم با تمسک به عملکرد هشت سال اخیر دکتر روحانی، نزدیکی دیرینه اش به آیت الله هاشمی رفسنجانی و دبیری شورای عالی امنیت ملی در دولت خاتمی، وی را اصولگرای معرفتی و اصلاح طلبی سیاسی مینامیدند. اینان همان حکمی را که پیرامون آقای هاشمی صادر میشود، در خصوص آقای روحانی هم صادر میکردند. به هر روی، با هر تحلیل و هر گذشته ای، دکتر روحانی با حمایت رهبران اصلاح طلب و به میدان آمدن بدنه اجتماعی اصلاح طلبان پیروز میدان رقابت یازدهم شد. آنچه او در این مدت به نمایش گذاشته است خلاف آن چیزی بود که پیش از این تصویر میشد. او نشان داد که از ظرفیت اصلاح طلبی بالایی برخوردار است. نوع نگاهش به حقوق شهروندی، تفسیر حقوقی اش از رابطه مردم و حاکمیت، همچنین معنایی که برای قدرت قایل است و عملکرد پنج ماهه اش، همه و همه نشان میدهند که روحانی آن شخصی نیست،که از یک سو افراطیون دست راستی میپنداشتند و از سوی دیگر، برخی ذوق زدهها پس از پیروزی تصور میکردند. روحانی خود از همان ابتدا میکوشید، تا در قالب گفتمان اعتدال، تصویری متفاوت و مستقل از خود ارائه دهد. او خود را نه متعلق به این و نه مقابلِ آن معرفی میکرد، بلکه با ظرفیت اعتدال، سقف قابلیت خود را در بالای جریانات مرسوم قرار داد. حال که آبها از آسیاب افتاده، طمعها فروکش کرده و قضاوتها به واقعیت نزدیک تر شده، داوری راحت تر شده است. تا کنون سعی گروهها بر تفسیرِ تبعی از روحانی و یا مصادر امتدادی او بود.
گروهی او را ذیل خود میدانستند و برخی خود را به او الصاق میکردند. اما واقعیت این است که جایگاه روحانی در ذیل یا متن گروههای کنونی قرار ندارد. عمل روحانی با مطالبات اصلاح طلبان بیشتر سازگار بوده است. البته منظور مطالبات حداکثری نیست؛ بلکه مطالباتی که با ظرفیت قانون اساسی جمهوری اسلامی سازگاراست و منطقِ کلام ریاست جمهوری را تشکیل میدهد و در بطن عملکردش نیز مستتر است. در نتیجه پیش بینی این که کدام گروه از روحانی عبور خواهد کرد و پدال گاز کدامین گروه برای پیشی گرفتن از روحانی تحت فشار است، علی رغم تشخیص فعلی گروه ها، نیازمند زمان بیشتری است. بی شک روحانی همچنان پا در پوسته اعتدال دارد و کلیدش به رنگ اعتدال است. این کلید باب میل افراطیون نیست. اصولگرایان همه جانبه نگر و واقع گرا بنای عدول نخواهند داشت. چرا که میدانند عبور از روحانی ممکن است آنان را به سراب تندروها بکشاند. آنان هراس تکرار تجربه هشت سال گذشته را دارند. ولی گروههای افراطی اصولگرا، پیش آهنگان و پیش قراولان چنین رقابتی خواهند بود. پدال گاز هم اکنون در مجلس شورای اسلامی و در برخی نهاد ها، تحت فشار قرار گرفته است؛ در برخی از تریبونهای نماز جمعه نیز بر آن تأکید و تصریح میشود. اما رهبران اصلاح طلبان و بدنه اجتماعی آنان تاکنون از عملکرد روحانی راضی بوده و به آینده امیدوارند. آنان، همچنان چشم انتظارِ رونمایی از ظرفیتهای اصلاح طلبی روحانی هستند و دلیلی برای میدان دادن به تئوریهای منسوخ شد دوران هوسهای سیاسی و توهم زدگی رمانتیک نمیبینند.
1392/10/28
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]