محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829896062
انتقال پایتخت؛ سنگ های بزرگ و سنگ های کوچک
واضح آرشیو وب فارسی:نامه نیوز:
انتقال پایتخت؛ سنگ های بزرگ و سنگ های کوچک
اگر می خواهند مانند بسیاری از همکاران گذشته پس از اتمام نمایندگی نیز در این شهر بمانند به خاطر خودشان هم که شده باید تدبیری بیندیشند. منتها نه از جنس تدبیری که به تازگی اندیشیدند.
به گزارش نامه‌نیوز، شهردار اسبق تهران در گفت و گو با یک مجله اقتصادی به نکات جالبی درباره مصوبه مجلس در الزام دولت به انتقال پایتخت اشاره کرده که به بهانه آن می توان برخی را بازگفت و بعضی دیگر را نیز افزود.
هر چند غلامحسین کرباسچی شهردار دهه 70 نیز مانند بسیاری دیگر پیش بینی کرده این طرح به دلیل بارسنگین مالی در شورای نگهبان تایید نخواهد شد اما تصویب چنین طرحی در مجلس از تفوق نگاهی حکایت می کند که با نگاه و انتظار غالب در جامعه متفاوت است.
همه شهرداران شاخص بعد از انقلاب در قید حیات هستند و در ایران زندگی می کنند( محمد توسلی، محمد نبی حبیبی، غلامحسین کرباسچی، مرتضی الویری و محمد باقر قالیباف) اما از هیچ یک از آنان در تهیه این طرح نظر نخواستند و هیچ یک نیز با چنین طرحی به این شکل موافق نیستند.
نکته بارز در اظهارات شهردار اسبق تهران که انگیزه این نوشته هم هست این است که چرا نمایندگان طرح انتقال پادگان ها و نهادهای نظامی به بیرون شهررا تصویب نمی کنند؟ یا چرا وزارت نفت را به ارایه بنزین استاندارد ملزم نمی سازند؟ به بیان صریح ترچرا سنگ بزرگ برمی دارند که علامت نزدن باشد؟
در سال های پایانی دهه 70 و پس از آن که مرتضی الویری شهردار تهران شد از انتقال پادگان ها به بیرون شهر خبر داد و آمار شگفت آوری را هم اعلام کرد. این که 10 درصد مساحت تهران در اختیار پادگان ها و محیط های نظامی یا سازمان های وابسته است. نسبتی که باور آن دشوار می نمود اما تکذیب نشد. این طرح در اجرا مستلزم همکاری در عالی ترین سطوح بود وبه همین خاطر جز پادگان قلعه مرغی که به بوستان بزرگ ولایت تبدیل شده بقیه مانده اند و درون بعضی ساخت و ساز هم صورت می پذیرد.
با تشکیل شورای شهر دوم به ریاست مهدی چمران که سابقه معاونت ستاد کل نیروهای مسلح را داشت و بعدتر انتخاب محمد باقر قالیباف به عنوان شهرداربا سابقه فرماندهی در سپاه پاسداران و نیروی انتظامی این امید قوت گرفت که همکاری نهادهای نظامی افزایش یابد اما به جز مورد پیش گفته انتظارها برآورده نشد.
طرح انتقال پایتخت طرحی برای اجرا نشدن است حال آن که انتظار از مجلسیان این است سراغ برنامه های واقعی و عملیاتی بروند. طرفه این که بیشتر این نمایندگان خود در پایان دوران نمایندگی در همین تهران و در سازمان و اداره ای مشغول می شوند و به موطن خود باز نمی گردند اما طرحی را تصویب می کنند که دیگران از پایتخت بروند یا پایتخت را جای دیگری ببرند.
نهادهای نظامی نیز نه تنها نمی روند که با شهرک سازی زمینه جذب مهاجران جدید را فراهم می آورند و جالب این که برخی از امضا کنندگان یا رای دهندگان خود به همین نهادها منتسب هستند.
به گزارش عصر ایران، مشکل دیگر همین شیوه کسب درآمد و اجازه ساخت و ساز با هدف تامین هزینه های شهرداری است. به موجب آمارهای رسمی قیمت خانه کلنگی طی یک سال گذشته 100 درصد رشد نشان می دهد. خانه کلنگی را برای چه می خرند؟ برای ساخت و ساز و تبدیل یک خانه به 10 خانه و 10 خودرو به جای یک خودرو. اگر بخشی از بودجه شهرداری را دولت تامین کند این شیوه درآمدزایی متوقف یا کاسته خواهد شد. زیرا مادام که دولت بودجه ندهد شهرداری گریز و گزیری جز تراکم فروشی به شیوه های گوناگون ندارد.
نکته قابل توجه در اظهارات شهردار اسبق تهران اما اشاره به یک موضوع است.
ادارات دولتی و پایتخت سیاسی از تهران برود تا مشکل خودشان حل شود یا مشکل مردم تهران؟
اگر قرار است بروند تا مشکل خودشان حل شود و در محیطی دور از هوای آلوده و ترافیک کُند و گرفتاری های عدیده دیگر روزگار بگذرانند آیا به این معنی است که می خواهند مردم تهران را با مشکلات تنها بگذارند و بروند تا خودشان خلاص شوند؟ در این صورت اینان نماینده چه کسی هستند؟ دولتی ها یا مردم؟
اگر قرار است بروند تا مشکل مردم حل شود اولا به این معنی است که مدعیان مشکل گشایی خود به مشکل بدل شده اند و ثانیا چرا همین انتقال را به تدریج شروع نمی کنند؟
هیچ شروعی بهتر از انتقال نهادهای نظامی و متعلقات آنها نیست. چنین طرحی در نهایت با استعلام شورای نگهبان از فرماندهی کل قوا می تواند تایید شود و مقدمه ای برای انتقال دیگر مراکز نامرتبط با مدیریت شهری هم باشد.
هر قدر طرح انتقال پایتخت غیرعملی و مصداق سنگ بزرگ است انتقال مراکز و ساختمان های قابل انتقال عملی و شدنی است. تا نمایندگان چه در نظر داشته باشند. اگر می خواهند مانند بسیاری از همکاران گذشته پس از اتمام نمایندگی نیز در این شهر بمانند به خاطر خودشان هم که شده باید تدبیری بیندیشند. منتها نه از جنس تدبیری که به تازگی اندیشیدند.
1392/10/18
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: نامه نیوز]
[مشاهده در: www.namehnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 96]
-
گوناگون
پربازدیدترینها