محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1843320334
صدا و سیما و ممنوع الکارها/کو به کو او را منادی ها زنید
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: صدا و سیما و ممنوع الکارها/کو به کو او را منادی ها زنید وبلاگ > مختاباد، سید ابوالحسن - ماجرای مواجهه تیم رسانه ای دولت در دو قضیه انتخاب مجری(اولی برای رئیس جمهور ودومی برای جشنواره فیلم فجر) نمونه ای از بی تدبیری هاست که اگر استمرار یابد قطعا به پاشنه آشیل دولت در این حوزه تبدیل خواهد شد و چه بسا که پیشانی آن را ملکوک کند.
اگر بتوان در ماجرای مجری و ریاست جمهوری اندکی تسامح به خرج داد و دولت را به دخالت در استقلال یک رسانه متهم ساخت، اما به قطع و یقین درماجرای مجری اختتامیه جشنواره سینما می توان انگشت اتهام را مستقیم و بی ِهیچ ترحمی به سمت صا و سیما نشانه رفت و در مقابل دست آندرکاران جشنواره فیلم فجر را نسبت به چنین موضع ضعیف و ذلیلانه ای مورد شماتت قرار داد.
اما گاه پیش می آید که یک تهدید می تواند به فرصت تبدیل شود . اهل فرهنگ و هنر همه گاه سعی کرده اند که از این گونه تهدیدها ،فرصت های مغتنمی بسازند. به گمانم ماجرای حذف آقای پاکدل و اشاره ای که ایشان به ممنوع الکار بودن خود در صدا و سیما کردند, می تواند دستمایه ای باشد برای همه کسانی که به نوعی در صدا و سیما ممنوع الکار بودند و هستند که خاطره ای از این دوران بگویندو اگر همچنان کار کردن در گلبانگ بانگ و رنگ برای آنها ممنوع است، به آن اشاره کنند تا نادرستی ادعای مدیران ارشد صدا و سیما بشتر مشخص شود. البته این خواهش را کسانی باید اجابت کنند که با صدا و سیما سر وکاری ندارند و برای آنها هم همکاری با این نهاد حیثیتی نیست و آسیبی جدی به زندگی معیشتی آنان وارد نمی سازد. وگرنه دیگرانی که با این رسانه همکاری دارندو به نان و آبی که از آنجا نصیب می برند چشم امید دارند را حرجی نیست.ولی آنهایی که می توانند باید این کار را بکنند تا برخی خطوط قرمز من درآوردی و سلیقه ای و مضحک صدا و سیما برای حذف آدمیان را زیر تیغ پرسش قرار دهند و ادعای آنها را همانند آن داستان معروف پیازخوار مثنوی بر روزن افکنند:
بوی سیر بد بیاید از دمت
تو همی لافی که من دارم غمت
تو ملاف از مشک کآن بوی پیاز
می کند مکشوف از بوی تو راز
شخص نگارنده در یک دوره کوتاه( سال 1391) با این رسانه همکاری می کردم در برنامه کتاب 4. همکاری گسترش یافت تا رسید به نمایشگاه کتاب تهران که از من خواستند سردبیری این برنامه را عهده دار شوم.نگارنده هم طبق معمول فهرستی از بزرگان فرهنگ و هنر تقدیم مدیر گروه کردم و ایشان هم شروع به چانه زنی با مدیران بالاتر تا این که در نهایت فهرستی از افراد تایید شده به دستم رسید.
در سرند اولیه 20تا 25 استاد درجه یک دانش و فرهنگ قلم خوردند.اما ماجرا به همین جا ختم نشد.بعد از کلی هماهنگی و آوردن افراد یک بانوی ناشر درست قبل از رفتن روی انتن کنار گذاشته شد. ماجرا اما وقتی جالب تر شد که نگارنده برای به صحنه بردن یک روحانی نسبتا خوش نام اهل کتاب و قلم شروع کرد به سر وکله زدن با ناظر پخش.
این روحانی محترم آقای محمدرضا زائری بود.چند روز قبل ایشان به همراه آقای اشعری و یکی دو تن دیگر به عنوان شورای سیاستگزاری صدا و سیما در امور کتاب معرفی شدند و من از همه جا بی خبر با این گمان که وقتی کسی به عنوان شورای سیاستگزاری کتاب صد و سیما معرفی می شود ، به قطع ویقین برای برنامه آی با عنوان کتاب مشکلی ندارد از ایشان دعوت کردم و ایشان هم با روی گشاده پذیرفتند.
ساعت 7 شب بود و باید برنامه روی آنتن می رفت که ناظر پخش یکباره مانند اجل معلق رسید که ایشان نمی توانند روی آنتن بروند و نامش جز ممنوع التصویرهاست. از تعجب شاخ در آوردم. پرسیدم : اخوی!عزیز دل برادر!ایشان همین سه روز قبل به عنوان عضو شورای عالی نظارت بر برنامه های کتاب صدا و سیما معرفی شدند و قطعا شما اشتباه می کنید.ایشان یک تماسی گرفت با نیروی بالادستی و از قرار دستور رسید که حکم همان است که گفته شد.از من اصرار و ابرام و از ایشان مقاومت و انکار. حال جناب زائری و تیم فیلمبرداری و مجری دستشان در بد حنایی گیر کرده و نه راه پس دارند و نه راه پیش. بالاخره بعد از یک ربع سر وکله زدن در نهایت نمی دانم با کجا هماهنگ کردند که اجازه دادند آقای زائری روی آنتن بروند.
به گمان من اگر دیگر دوستان هم حکایت های اینچنینی را بازگو کنند طشت برخورد سلیقه ای و غیر علمی و غیر حرفه آی صدا و سیما بیش از پیش آشکار خواهد شد. به قول مولوی وقت آن است که طبل افلاس این رسانه را به صدا در آوریم و در ذم آن بیش از این بگوییم.
کو به کو او را منادی ها زنید
طبل افلاسش عیان هرجا زنید توضیح: این یادداشت امروز 23 بهمن در صفحه آخر روزنامه اعتماد منتشر شد.
لینک را کپی کنید صفحه آخر روزنامه اعتماد
چهارشنبه 23 بهمن 1392 - 01:16:54
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
گوناگون
پربازدیدترینها