محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1832157518
استکی و بیجاری در ایسنا: خوشحالیم که برای وطن خون ریختیم!/ مسئولان بیدار شوند
واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: سه‌شنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۲ - ۰۹:۴۵
تیم ملی هندبال ایران برای نخستین بار در تاریخ سهمیه مسابقات جهانی را کسب کرد. ملی پوشان ایران نمایش فوق العاده ای برابر حریفان قدرتمند خود ارائه دادند و مدال برنز آسیا را به گردن آویختند اما در نهایت با قدری دلخوری از مسئولان به وطن بازگشتند. بعد از نایب قهرمانی هندبال در بازی های آسیایی گوانگجو 2010 هندبال ایران در سراشیبی افتاد. ناکامی های متعدد تیم های ملی پایه و بزرگسال در مسابقات مختلف و گسترش اختلاف ها در بدنه این رشته ورزشی تقریبا همه راناامید کرد. با این حال قهرمانان هندبال ایران در بی توجهی مطلق وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک غیورمردانه مبارزه کردند و برای نخستین بار در تاریخ در مسابقات قهرمانی آسیا مدال گرفتند. تقریبا همه هندبالیست های ایران در بازی های نیمه نهایی و فینال از آسیب دیدگی رنج می بردند. صورت الله کرم استکی و ساق پای مهدی بیجاری خونی شده بود. با این حال آن ها آنقدر جنگیدند تا پرچم ایران را به اهتزار درآوردند. ملی پوشان ایران می گویند مسابقات جهانی برای ما حکم جبهه و هشت سال دفاع مقدس را داشت. خوشحالیم که برای وطن خون ریختیم. بعد از مسابقات قهرمانی آسیا ، ملی پوشان ایران اما در حالی به کشور بازگشتند که به قول خودشان همه مسئولان خواب بودند. هندبالیست های ایران امید داشتند تا با جهانی شدن نگاه مسئولان و مدیران کلان کشور را نسبت به هندبال تغییر دهند. اما حالا همچنان از رویکرد سازمان ورزش دلخور هستند. الله کرم استکی و مهدی بیجاری با حضور در خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) از چالش ها و دستاوردهای هندبالیست ها در سال های اخیر گفتند. *گویا از مراسم استقبالی که از شما و سایر ملی‌پوشان در فرودگاه به عمل آمد دلخور شدید... الله‌کرم استکی: ما می‌دانستیم که استقبال ویژه‌ای از ما به عمل نمی‌آید. فدراسیون ما رابطه آنچنان قوی ندارد که بتواند مسئولان را برای استقبال از تیم به فرودگاه بکشاند. انتظار زیادی نداشتیم. برای هندبال این موضوع همیشه همین بوده است. قبلا در گوانگجو هم دوم شدیم و اتفاقی نیفتاد. کسی کنار هندبال نیست. فردی که چهار نفر حرفش را بخوانند در هندبال نیست. خدارا شکر با همه این شرایط جهانی شدیم. نشان دادیم که اگر درست تیم هندبال بسته شود و درست برنامه‌ریزی کنیم راحت می‌توانیم در آسیا قهرمان شویم. پتاسیل هندبال ایران خیلی زیاد است. در بازیهای آسیایی و جهانی می‌بینید که ایران چه می‌کند. در آسیا همیشه برای داوری حق ایران تضییع می‌شده است. نسل طلایی هندبال امروز بازی می‌کند. سر لجبازی نتوانستیم در دوره قبل سهمیه المپیک را بدست آوریم. بعد هم آن جنگ با مربی قبلی(ریمانیچ) بوجود آمد. مهدی بیجاری: هر کس جای ما بود از آن استقبال ناراحت می‌شد. مراسم استقبال از تیم ملی در شأن ملی پوشان ایران نبود. از مردم نمی‌توان انتظار داشت که ساعت 3 بامداد برای استقبال به فرودگاه بروند. ولی مسئولان از چه راهی سرکار هستند. اگر ورزشکار و مسابقه‌ای و افتخاری نباشد مسئولی سرکار می‌رود؟! حالا که سرکار رفتند چرا کار خود را انجام نمی‌دهند؟! باید حداقل به خاطر تیم ملی کشور و ارزش دادن به کار خودشان به فرودگاه می‌آمدند. شاید در فدراسیون ما فردی نیست که برش داشته باشد. بازی ایران و چین پخش نشد. به جای آن والیبال باشگاهی را پخش کردند! کوزه‌گری گفت باید به حساب صدا و سیما پول می‌ریختیم تا این مسابقه را پخش می‌کردند! از کوزه‌گری خواستیم که از حق جامعه هندبال دفاع کند. آیا برای پخش بازیهای تیم ملی باید صدا و سیما پول طلب کند؟! آیا صدا و سیما و دوستان فعال در آن لَنگ چند میلیون تومان هستند؟! نمی‌دانم شاید ما تخصصی در مدیریت نداریم و نمی‌دانیم این پول‌ها برای چیست؟! *بازی مقابل قطر آن هم با ترکیبی از بازیکنان چند ملیتی چطور بود؟ مهدی بیجاری: ما با قلب خود بازی کردیم. جان خود را گذاشتیم. این است که مسئولان باید امروز گوش خود را باز کنند. باید بدانند که ورزشکاری که از جان و دل مایه می‌گذارد چه کرده است. قطری‌ها بهترین مربی جهان را داشتند که حقوقش از بودجه یکسال فدراسیون ایران بیشتر است. قطر ترکیبی را در اختیار داشت که با دانمارک مساوی کرده بود. بعد ما بازی نزدیکی با این تیم انجام می‌دهیم. قبل از بازی در رختکن داد می‌زدیم و هم قسم شده بودیم که امسال هیچ کس جلودار ما نباشد. داور هم چند سوت مشکوک زد. در لحظات آخر هم می‌توانستیم قطر را شکست دهیم و به فینال برویم اما شانس یاری نکرد. الله‌کرم استکی: مصدومیت‌ها خیلی ما را اذیت می‌کرد. نه تنها خود من بلکه همین مهدی بیجاری هم از درد کتف می‌نالید. خیلی از بازیکنان آنقدر مصدوم بودند که شاید پزشک نباید اجازه می‌داد که بازی کنند. بعد از اینکه قطری‌ها ما را شکست دادند هر یک از بازیکنان این تیم 50 میلیون پاداش گرفتند. سال قبل که دوم آسیا شدند و به جام جهانی رفتند نفری هفتصد میلیون پاداش گرفتند. *بازی با بحرین برای تیم ملی ایران خیلی حساس بود، زیرا در صورت باخت نمی‌توانست سهمیه جهامی بگیرد. خیلی‌ها به تعلل بازیکن بحرینی در دقایق پایانی بازی مشکوک بودند...! مهدی بیجاری: خیلی راحت می‌توان به این موضوع فکر کرد. کسی که هندبال بلد باشد هرگز در این مورد شک نمی‌کند. اگر یک ذره در مغر فردی هندبال جای داشته باشد و تعمدی نباشد هرگز چنین گمانی نمی‌کنند. تیم بحرین بهترین کار ممکن را کرد. این تیم با مساوی می‌توانست به عنوان صدرنشین صعود کند. اما در صورت باخت به عنوان تیم دوم گروه صعود می‌کرد و بعد هم باید با قطر مسابقه می‌داد. تیم بحرین نخواست در ثانیه‌های پایانی بازی ریسک کند. مربی بحرین با این کار هم بازیکن خود را از مصدومیت نجات داد و هم اینکه بازی را در حالت تساوی نگاه داشت. آنها جریان بازی را نگاه داشتند تا ما نتوانیم گل بزنیم. الله‌کرم استکی: سوال من این است که آخر عرب‌ها با ایران چه رابطه‌ای دارند؟ فوتبال را به یاد بیاورید که بحرینی‌ها ایران را بردند و پرچم عربستان را دور زمین چرخاندند. عرب‌ها با ما خوب نیستند. قبل از بازی به سرود ملی ایران توهین کردند. هو می‌کشیدند. در همه بازی‌ها برای ایران رفتار بدی داشتند. ناظر فدراسیون جهانی هم از برخورد بد آنها با ایرانی‌ها ناراحت بود. *به نظر می‌رسد قدرت‌های قدیمی هندبال رو به اُفول گذاشتند و در مقابل کشورهای عربی حالا حرف اول را در این رشته می‌زنند. الله‌کرم استکی: نسل ما واقعاً طلایی است. یعنی ما در هر پست دو بازیکن خبره داریم که می‌توانند در اروپا بازی کنند. زمانی به دوستانم گفتم شما زمانی باید ناراحت شوید که بهترین مربی بالای سرتان باشد و بازیهای تداکاتی خوبی داشته باشید. مثل والیبال. ما با نان و پنیر رفتیم و جهانی شدیم. مهدی بیجاری: یک اسپانسر آمده لباس‌های تیم ملی را بدهد. درست نیست که اسمش را بیاورم. لباس من پاره شد. با این شرایط چه انگیزه‌ای می‌ماند. ما لباس تمرین نداشتیم. رفتند کاورهای 10 سال قبل را از انبار درآوردند. حتی نمی‌توانستیم که دو تیم شویم و با هم دفاع و حمله کار کنیم. گفتند همین که هست. خیلی برای من ورزشکار کسر شأن است که یک شخص، اسپانسر لباس تیم ملی مملکتم شود. منِ بازیکن تیم ملی تا قبل از بازی لباس خودم را می‌گرفتم و خدا خدا می‌کردم پاره نشود. سر بازی هم پاره شد و بازیکنان ترکیه به من می‌خندیدند. دو تا شورت اضافه هم پوشیده بودم. این موارد را هم به مسئولان منتقل می‌کردم. رئیس فدراسیون زنگ زد و با اسپانسر لباس بحث کرد. اما این که درمان درد من نمی‌شود. *شما بعد از تشکیل اردوهای تیم ملی تا پایان مسابقات چقدر حقوق گرفتید؟ الله‌کرم استکی: ما 15 روز اردو رفتیم و 360 هزار تومان گرفتیم. یک اردو هم 250 هزار تومان. در تورنومنت قطر 150 دلار و در بحرین هم 300 دلار گفتیم. در نهایت پاداش جهانی شدن هم 500 دلار بود. یعنی جمعاً چهار میلیون تومان از ابتدای اردوها گرفتیم. بودجه فدراسیون ما طوری است که ما باید 70هزار دلار خرج هتل می‌کردیم. آن هم باشگاه ثامن الحجج(ع) داده است. یعنی وزارت ورزش هیچ هزینه‌ای برای اعزم تیم به مسابقات آسیایی نکرده است. تیم ملی هندبال ایران در مجموع با 86 هزار دلار سهمیه جهانی گرفته است. حالا مربی اسپانیایی تیم ملی قطر 70 هزار یورو حقوق می‌گیرد. بعد بازیکنان ما این چنین مقابل حریف خود بازی می‌کنند. اما قبل از مسابقات خیلی از بازیکنان نوجوان می‌گفتند بروید و تیم ایران را جهانی کنید. ما هم به عشق آن بچه‌ها بازی کردیم. می‌خواستیم هندبال جهانی شود تا این ورزش جان بگیرد. خیلی کم و کاستی داشتیم. *آیا بازیهای تدارکاتی شما برای موفقیت در آسیا کافی بود؟ الله‌کرم استکی: تیم‌های عربی از چهار ماه قبل از شروع مسابقات اردوها را آغاز کردند. در اسپانیا و مجارستان و مصر بازیهای خوبی داشتند. ما در حسرت بازی خوب با تیم‌های مطرح بودیم تا ضعف‌های خود را بشناسیم. باز هم با این همه ستاره از ایران می‌ترسیدند. من خودم مقابل قطر روز خوبی نداشتم. اگر روزمان بود می‌توانستیم این تیم را هم شکست دهیم. واقعاً با هیچی افتخار کسب کردیم. مهدی بیجاری: اردوهای ما دقیقه نود بودند. تیم‌های مثل بحرین و قطر رفتند در اروپا آماده شدند بعد آمدند یک جام چهار جانبه گذاشتند و تیم ایران را هم دعوت کردند تا بفهمند ایران چگونه است. تازه آن اردو شد تدارکات تیم ملی ایران. اگر مسئولان سایر رشته‌های ورزشی حال و روز ما را بدانند شاید سوژه خنده شویم! *مشکلات از کجا شروع شد؟ مهدی بیجاری: اصفهان یکی از قطب‌های سازنده هندبال ایران بود. از هم پاشید. این ضعف است. خدمت کردن در یک جامعه در یک جمع، فقط رییس بودن نیست. اگر کسی نمی‌تواند رییس باشد کار دیگری انجام دهد. سه سال قبل ما منت این و آن را می‌کشیدیم که دست ما را در یک باشگاه عربی بند کنند. زیرا هیچ کس نبود که در هندبال سرمایه‌گذاری کند. وضعیت زندگی نابه‌سامانی داشتم. حالا هم خیلی‌ها این شرایط را دارند. به هم ریخته بودیم تا مدیر عامل ثامن ما را دعوت کرد و دستمان را گرفت. تا عمر دارم برای او کار می‌کنم. نه تنها من بلکه دست خیلی از ملی پوشان هندبال را گرفت. همه ما به این شخص بدهکار هستیم. او به هندبال احتیاجی ندارد. اما انسانیت این مرد آنقدر بزرگ است که نگذاشت یک ورزش در ایران زمین بخورد. الله‌کرم استکی: اگر باشگاه ثامن الحجج در این سال‌ها نبود شاید هندبال از بین می‌رفت. آنها در سبزوار به هندبال بهاء می‌دهند. مدیر عامل ثامن الحجج نیازی به تبلیغات در این ورزش نداشت. دلش به حال این ورزش سوخت. دستش را روی سر هندبالیست‌ها کشید. واقعا دلسوزانه کار کرد. خود من در قطر بازی می‌کردم. مرا به ایران آورد و در باشگاه ثامن جای داد. خیلی‌ها وقتی می‌بینند در هندبال نمی‌توانند زندگی خود را بگذرانند هندبال را رها می‌کنند. *نظر شما درباره "کاستلو رافائل" چیست؟ الله‌کرم استکی: "رافائل" در تاریخ هندبال ماندگار شد. نمی‌دانم بودجه مربی تیم ملی را باید فدراسیون بدهد و یا کمیته ملی المپیک!. اصلاً مسئولان کمیته و وزارت ورزش نمی‌پرسند که این مربی از کجا آمده و چقدر حقوق می‌گیرد. حالا با همه‌ی این شرایط وقتی یک باشگاه خصوصی هزینه‌هایش را تامین می‌کند اجازه دهید بماند و کارش را انجام دهد. مهدی بیجاری: اشتباه است که فرد دیگری را بیاوریم. خوب است که او را ماندگار کنیم. رافائل خیلی از تاکتیک‌ها را به ما یاد داد. او مربی توانایی است که با وجودش کار می‌کند. رفیق بازیکن می‌شود. شاید یکی دو اشتباه هم داشته باشد اما نمی‌توان خیلی به یک نفر ایراد گرفت. به نظر من او در تیم ملی دست تنهاست. اشتباه است اگر بخواهیم او را عوض کنیم. مربی دیگری که بیاید تا بخواهد برای خودش سیستم را اعمال کند دو سالی طول می‌کشد. تیم ملی هندبال ایران با رافائل جهانی شد. تیم ثامن از کجا تشکیل شد. فکر می‌کنید در تیم ملی چند بازیکن سبزواری وجود داشت؟ تنها دو نفر از سبزوار بودند. سایر نفرات از گوشه و کنار ایران در تیم ملی هستند. از همه شهرهای ایران در باشگاه ثامن و تیم ملی بازی می‌کنند. نمی‌توان گفت که هندبال ایران تک قطبی شده است. زمانی 14 بازیکن اصفهانی در تیم ملی بازی می‌کرد. اما حالا چنین چیزی نیست. *دربازی‌های آسیایی هندبال و والیبال مدال نقره گرفتند. حالا بعد از چهار سال والیبال موفقیت‌های زیادی را کسب کرد اما هندبال نتوانست پیشرفت زیادی کند. دقیقاً چه عواملی موجب شد که هندبال در رده سوم آسیا ایستاده است؟ مهدی بیجاری: من و آن والیبالیست یک جنس داریم. یک انسان و هم‌وطن هستیم. برای یک هدف می‌جنگیم. ما در بازیهای آسیای دوم شدیم. افشارزاده در آن زمان در سالن بود و به پهنای صورت اشک می‌ریخت و می‌گفت که باورم نمی‌شود این موفقیت را کسب کردید. مسئولان فدراسیون ما پیگیری نکردند. مربی خوبی به نام "ماجِک" داشتیم که برای 2هزار دلار بیشتر از ایران به قطر رفت. انتظار می‌رفت تا فدراسیون ما یک نفر بهتر بیاورد. فقط گفتند بودجه نداریم. آیا فدراسیون والیبال و بسکتبال هم بودجه نداشتند؟! آنها چکار می‌کنند. سایر فدراسیون‌ها بیشتر سرمایه گذاری کردند. اجازه ندادند قهرمانان ایران دغدغه مالی داشته باشند. من می‌توانم راحت اسم ملی پوشانی را ببرم که به دلیل مشکلات مالی زندگی‌های خود را در حال فروپاشی می‌بینند. به نظر شما قهرمانی که مشکل مالی دارد شب مسابقه خوابش می‌برد. بعد از "ماجِک"، "ریمانیچ" را آوردند. او هم به فرهنگ ایرانی‌ها توهین می‌کرد. لج بازی می‌کرد. فدراسیون باید برنامه‌ریزی صحیح داشته باشد. کمیته ملی المپیک و سازمان ورزش هم مقصر هستند. اگر باشگاه ثامن نبود واقعاً هندبالی که جهانی شد باید چه می‌کرد؟ مثل دوران جنگ که رزمندگان مین‌ها را خنثی می‌کردند ما مبارزه کردیم. برنامه‌ریزی‌ها اصلاً درست نبود. امثال مهدی رهبری و کیوان صادقی که بازیکن ساز بودند امروز کجا هستند؟ حسین عبداللهی که 20 ملی پوش تربیت کرد حالا کجاست؟ مربیانی که این همه بازیکن خوب داشتند چرا در کنار تیم‌های ملی نیستند؟ الله‌کرم استکی: "ماجِک" مربی خیلی خوبی بود و روحیه زیادی به بازیکنان می‌داد. اما "ریمانیچ" به ایرانی‌ها توهین می‌کرد. ما هم یک قرآن آوردیم و دست روی آن گذاشتیم که اگر "ریمانیچ" باشد ما به تیم ملی نمی‌رویم. همین. گفتند این بازیکن سالاری است. با همه این مسائل به سختی از زندگی خود می‌گذشتیم و به اردو می‌رفتیم. امسال خدا خواست و همت بازیکنان بود که جهانی شدیم. ما واقعا از جان مایع می‌گذاشتیم. کمیته ملی المپیک ما در شکل گیری این شرایط هندبال مقصر است. عباسی که در وزارت قبل کاملا بیخیال بود. ما برای او یک نامه نوشتیم اما اصلاً ترتیب اثر نداد. بودجه‌ای هم به فدراسیون نمی‌دهند. وقتی بودجه نباشد چه می‌شود کرد؟ بدون پول نمی‌توان کار کرد. ******************** *پیشنهاد شما برای بهتر شدن وضعیت هندبال چپیست؟ مهدی بیجاری: «زمان جنگ، سربازی بود که نماز نمی‌خواند و می‌گفت حوصله ندارم برای وضو پوتین‌هایم را درآورم! روحانی آن‌جا می‌گوید اشکال ندارد با همین پوتین نماز بخوان! روحانی بعدی می‌آید و می‌پرسد این فرد چرا با پوتین نماز می‌خواند؟! می‌گویند، روحانی قبلی با پوتین او را به مسجد کشاند. حالا شما هنر کنید و پوتین او را درآورید.» من کاری ندارم کدام فرد خوب است و چه کسی بد است. ما اسطوره‌های مربیگری در هندبال کشور داریم. مربیان بازیکن‌ساز داریم. کارنامه افراد مشخص است. یک رئیس باید هنر داشته باشد و چنین افرادی را به فدراسیون بکشاند. اصفهان که بازیکن‌ساز بود حالا تعطیل شده است. یک زمانی در اصفهان سه رده سنی هندبال پشت سر هم تمرین می‌کردند. اما حالا بروید ببینید چه شده است. تیم ملی جوانان قبلی و فعلی را مقایسه کنید. رزمگر مربی فعلی تیم ملی بسیار کاردان است. اما تنهاست. برای رضای خدا، بدون پول کار می‌کند. خیلی‌های دیگر هم هستند که باید از آنها استفاده کرد. خدا را شکر با سهمیه جهانی برگشتیم در غیر این صورت فاجعه می‌شد. خیلی‌ها معلوم نیست دنبال چه هستند فقط می‌خواهند انتقاد کنند. باید اختلاف‌ها را کنار گذاشت. *هندبال ایران در سال آینده دو رویداد مهم در پیش دارد، دقیقاً برای موفقیت در مسابقات جهانی و بازیهای آسیایی چه باید کرد؟ الله‌کرم استکی: ما چیز زیادی نمی‌خواهیم. بروند از سایر فدراسیون‌های موفق الگو برداری کنند. ما در مسابقات آسیایی سوم شدیم. خود من راضی نیستم. حق ایران بیشتر بود. گروه خیلی بد و سختی داشتیم. اگر صدرنشین می‌شدیم به راحتی به فینال می‌رفتیم. مسئولان باید به ما انگیزه دهند. در هندبال از این خبرها نیست که مثل والیبال و بسکتبال قراردادهای باشگاهی بالا برود. حالا چون تیم ملی موفق بوده باشگاه‌ها بیایند برای فصل بعد قرارداد بیشتری ببندند. مسئولان بدانند که در هندبال پول نیست. تیم ملی برای هندبالیست منفعت مالی ندارد. خیلی از بازیکنان هندبال ایران متأهل و مستاجر هستند. وقتی مسئولان هم اهمیت نمی‌دهند یک ورزشکار سرد و بی‌انگیزه می‌شود. ما بعد از سومی در آسیا نفری یک و نیم میلیون تومان گرفتیم. خیلی‌ها می‌گویند ورزشکار باید برای وطن و مملکت خود مبارزه کند. ولی واقعاً مسئولان باید تکان بخورند. برای ورزشکاران همت کنند. خیلی از ورزشکاران به دلیل اینکه از نظر مالی تامین نیستند ورزش و تیم ملی را کنار می‌گذارند. بعد از ورزش حرفه‌ای به یک قهرمان حتی شغل هم نمی‌دهند. در کشورهای عربی اگر با تیم ملی مقام بیاورید بعد از دوران حرفه‌ای سر کار می‌روید. شاید فوتبالیست و والیبالیست نیازی نداشته باشند. اما کشتی‌گیر و هندبالیست نیاز دارند. وقتی یک ورزشکار نتواند برای زن و بچه‌اش شرایط خوبی فراهم کند چطور می‌تواند به تیم ملی فکر کند؟! من نوعی هم تیم ملی را رها می‌کنم و می‌روم در عراق و قطر که منت‌ام را می‌کشند بازی می‌کنم. به همین صراحت به مسئولان می‌گویم که زن و بچه ورزشکاران در آسایش نیستند، چطور انتظار دارید که به تیم ملی فکر کنند. ما در زمین مسابقه درگیر 200 دلار پاداش هستیم. خیلی از مسئولان ما را تحویل نمی‌گیرند. شاید من را نشاسند. منِ استکی کسی نیستم اما نوجوانان و جوانان و بزرگسالان ایران را جهانی کردیم. هدف بعدی من المپیکی کردن است. در رده نوجوانان بازی می‌کردیم. علی‌آبادی(رییس وقت کمیته ملی المپیک) آمد و گفت به همه شما خوردو ملی می‌دهیم. رفتند و خبری نشد و سال آینده چهار سکه دادند. در جوانان آسیا هم سهمیه جهانی گرفتیم باز چهار سکه دادند. من هنوز لیسانس خود را تمام نکردم. به خاطر تیم ملی مرخصی گرفتم. از هفده سالگی در تیم ملی هندبال بودم اما تاکنون از نظر مالی برایم هیچ چیزی نداشته است. هر کس جای ما باشد چه می‌کند؟! مهدی بیجاری: باید ابتدا بحث روانی تیم را درست کنند. ابتدا مشکلات مالی تیم ملی را حل کنند. باید برنامه‌ریزی صحیح داشته باشند. باید بازیهای تدارکاتی خوب داشته باشیم. نباید یک هفته قبل از بازیهای آسیایی اردو بگذاریم. برای شش ماه دوم سال آینده در المپیک آسیایی و جهانی برنامه‌ریزی لیگ را مشخص کنیم. باید دنبال اسپانسر خوب باشیم. همین الان چند نفر از بازیکنان هستند که چهل میلیون قرار داد بسته و سی میلیون پول هم نگرفته است. هیچ کس هم پاسخگو نیست. بازیهای بحرین خیلی خیلی ارزش بالاتری از پاداش داشت. جو کنونی بحرین را نسبت به ایران می‌دانید. منِ نوعی به همه مسئولان از رئیس جمهور و وزیر ورزش تا به پایین می‌گویم. این مقامی که آوردیم چگونه به دست آمد. با توجه به شرایط سیاسی که ایران و بحرین دارد از روز اول به ملی پوشان ایران فشار آوردند. اتوبوس برای رفت و آمد را درست ندادند. سالن تمرین و هماهنگی آن بهم می‌خورد. می‌ترسیدند که یا علی بگوییم. وقتی سرود ایران خوانده می‌شد بی‌احترامی می‌کردند. بعداً فهمیدیم که سرباز دولتی بودند که به پرچم ایران توهین می‌کردند. با این جو خراب می‌گویم این سومی آسیا به اندازه قهرمانی المپیک و جهان ارزش دارد. نمی‌دانید که چه جو بدی داشتیم. آیا بعد از مبارزه در این جو آنقدر کار ما ارزش نداشت که کسی به استقبالمان بیاید؟ والیبالیست‌های عزیز اگر شما در جهانی مبارزه کردید، در بهترین شرایط بودید. به خدا قسم اگر هر کس جای ما بود و بازی می‌کرد به تیم پاکستان بازی را واگذار می‌کرد. تیم ملی فوتبال هم به مالدیو بازی را می‌داد. الله‌کرم استکی وقتی بینی‌اش ترکید می‌گفت این خون من مثل خون شهداست. حال می‌کردیم این حرف را می‌زدیم. یاد پدرانمان در سال‌های 60 الی 67 می‌افتادیم که در جبهه بودند. مسابقات آسیایی بحرین برای ما حکم جنگ را داشت. شاید مسئولان فکر کنند که تیمی اعزام شده است و سوم شده است و تمام. این طور نیست. خیلی سخت بود. از یاعلی گفتن ما ناراحت می‌شدند. ما پرچم می‌چرخاندیم و فحش می‌خوردیم. ما قبل از بازیهای دعای فرج می‌خواندیم و یا علی می‌گفتیم. مثل خط مقدم جبهه مبارزه می‌کردیم. کتک می‌خوردیم اما بهانه دست داور نمی‌دادیم تا بازی را برگرداند. در بحرین دولت به مردم ظلم و ستم می‌کرد. آن‌هایی که به مردم خودشان رحم نمی‌کردند، حساب کنید که با ایرانی‌ها چه می‌کردند. در بازی با عربستان و قطر همه سالن تیم حریف را تشویق می‌کردند. پادشاه بحرین قبل از بازی با ایران جایزه سنگینی گذاشته بود که اجازه ندهید ایران بالا بیاید. *نقش رسانه‌ها را در مدیریت اخبار هندبال چگونه می‌بینید؟ الله‌کرم استکی: خبرگزاریها که سنگ تمام گذاشتند. واقعاً وقتی سایت‌ها را چک می‌کردم همه ما را شرمنده کرده بودند. شبکه خبر هم پیگیر اخبار ما بود. ولی روزنامه‌ها زیاد ما را تحویل نمی‌گیرند. همیشه صفحه اول روزنامه آقای خاص و خان دایی و ... هستند و جایی برای ما نیست. در سایر کشورها هر ورزشکار جای خود را دارد. صدا و سیما هم که به درگیری و مسائل خانوادگی فلان ورزشکار خارجی می‌پردازد اما از انتشار اخبار و رویدادهای تیم ملی هندبال دریغ می‌کند. مهدی بیجاری: شما فردا یک روزنامه بگیرید. 10 صفحه اگر داشته باشد گوشه پایین صفحه نهم آن هندبال است. البته روزنامه‌ها خیلی بهتر از قبل شدند. در کشورهای عربی هندبال جای ویژه‌ای دارد. ما در مسابقات بودیم و چیزی شنیدیم که سر درد گرفتیم. فردوسی‌پور در برنامه نود گفته است که هندبال با پرتاب عجیب و غریب بازیکن بحرینی جهانی شد! آقای فردوسی‌پور تویی که از ورزش پول در می‌آوری واقعا عادل باش! بگذار به درد خودمان بمیریم! از نظر فنی به موضوع نگاه کن. همه چیز را خواهی فهمید. بحرینی‌ها با آن حرکت به عنوان تیم اول صعود کردند. آقای فردوسی‌پور تو از هندبال چه می‌دانی که این حرف را می‌زنی و جای روحیه دادن ما را تخریب می‌کنی؟! آیا این حق است که تو ناآگاهانه در صدا و سیما تیم ملی ایران را تخریب کنی؟! شبکه سه که تو نماینده آن هستی اصلا برنامه‌های تیم ملی را در مسابقات پوشش نداد. برای تیم ملی کشورش هیچ کمکی نکرد. بعد در یک برنامه فوتبالی ما را تخریب هم کرد. این موضوع واقعاً جای تأسف دارد. نمی‌دانم چرا فوتبال اسپانیا اینقدر در صدا وسیمای ملی ما جای دارد اما تیم ملی ایران کمترین سهمی از اخبار به خود اختصاص نداده است. آیا صدا و سیما صورت خونی الله‌کرم استکی را نشان داد که در چه شرایطی برای کشورش مبارزه می‌کرد؟! آیا از سعید برخورداری و مرگ بردارش خبری منتشر کردند؟! واقعاً دل ما نباید بشکنند. *گویا برای پخش تلویزیونی مسابقات تیم ملی هندبال از شبکه ورزش برای فدراسیون شرط پرداخت وجه مالی گذاشته بودند، آیا این موضوع را تایید می‌کنید؟ مهدی بیجاری: بازی هندبال ایران و چین پخش نشد و به جای آن مسابقه والیبال دو تیم شهرستانی را پخش کردند. از رئیس فدراسیون پرسیدیم چرا شبکه ورزش ما را در اولویت قرار نداده است. او هم گفت مشکل مالی است. پول نداشتیم بدهیم. نمی‌دانم مگر تیم ملی ایران در بحرین مسابقه نم داد. باید برای پول منافع ملی را فنا کرد؟ همه چیز پول است؟ نمی‌دانم چقدر می‌خواستند که بازی را پخش کنند؟ اما وقتی فدراسیون نتوانست پول را جور کند بازی تیم ملی ایران را مقابل چین پخش نکردند. شبکه سه هم که اصلاً خبری از ما نگرفت. شاید یک نفر کانال دیجیتال نداشته باشد. نباید خبردار شود که تیم ملی در مسابقات آسیایی چه کرد؟ الله‌کرم استکی: شاید اگر شبکه سوم سیما این مسابقات را پخش می‌کرد چنین بی‌مهری‌هایی نمی‌شد. مردم می‌دیدند که تیم ملی کشورشان چگونه جنگید تا مدال آسیایی را بدست آورد. *به عنوان دو تن از بزرگان تیم ملی چه صحبتی با خانواده هندبال دارید؟ مهدی بیجاری: یک دل باشند. اگر من یک ضعفی دارم استکی کمک کند. نه به خاطر من، بلکه برای سرپا ماندن ورزش هندبال. برای این خانواده به خاطر بچه‌هایی که این ورزش را شروع کرده‌اند اختلاف‌ها را کنار بگذاریم و دست هم را بگیریم. الان وقتی است که مربی و سرپرست و رئیس فدراسیون و بزرگان هندبال به تداوم موفقیت‌ها فکر کنند. در یک خانواده بزرگ اگر چند برادر باشد که بچه و نوه داشته باشند و بزرگان با هم خوب نباشند بچه‌ها هم با هم بد می‌شوند. در هندبال هم همین است. اگر بزرگان با هم خوب نباشند مطمئن باشید بازیکنان کوچکتر هم به اختلاف می‌خورند. بزرگان خانواده باید با هم تعامل خوب داشته باشند. رئیس فدراسون باید بزرگان را جلب کند. نمی‌توان بدون کمک بزرگان یک ورزش موفق بود. الله‌کرم استکی: باید یک دل باشیم. همه چیز به فدراسیون بر می‌گردد. نباید مشکلات شخصی خود را درگیر ورزش هندبال و تیم ملی کنیم. باید منیت‌ها و غرور را کنار بگذاریم. هندبال اگر جان بگیرد خیلی‌ها می‌توانند از بغل آن زندگی خود را بچرخانند. از مسئولان هم می‌خواهم بیدار شوند. *حرف شما با وزیر و رئیس کمیته ملی المپیک چیست؟ الله‌کرم استکی: خواهش می‌کنم به این ورزش توجه کنند. 10 سال است که در هندبال ملی پوش هستم. واقعاً دوستان ما خواب هستند. ما آدم‌هایی نیستیم که مشکلات خود را در بوغ کنیم. اما نباید اینقدر به هندبال بی‌مهری شود. ما هم بچه همین آب و خاک هستیم. در مسابقات آسیایی پرچم ایران را بلند کردیم. فحش خوردیم اما از مبارزه برای وطن دست نکشیدیم. من از مسئولان می‌خواهم واقعاً هر کاری می‌توانند برای بازیکنان هندبال انجام دهند. شخص استکی چیزی نمی‌خواهد. به من پاداش ندهند اما سایر ملی پوشان را دریابند. واقعاً قهرمانان هندبال ایران نیازمندند. اگر پاداش خوبی بدهند هندبالیست‌های ایران دلگرم می‌شوند. این نخستین بار است که هندبال ایران جهانی شد. نمی‌دانم چه بگویم. مشکلی پیش نمی‌آید اگر مسئولان تیم ملی هندبال را هم دریابند. مهدی بیجاری: فوتبال همه جا مهم است. اما بعد از آن باید به همه رسیدگی شود. خیلی خوشحال شدم پیام تبریک وزیر و دکتر سجادی را خواندم. اما خواهش می‌کنم به عنوان کسی که در جنگ بحرین بود، ملی پوشان هندبال را درک کنند. برای دولت و سازمان ورزش مشکلی نیست که حواله خودرو به ورزشکاران بدهند. مثل والیبالیست‌ها و فوتبالیست‌ها به ما هم پاداش بدهند. اتفاقی نمی‌افتد که یکبار هم به تیم ملی هندبال کمک کنند. از رئیس جمهور عزیز می‌خواهم که یکبار هم جامعه بدبخت و سیل‌زده هندبال را ببینند. انتهای پیام
کد خبرنگار:
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[مشاهده در: www.isna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 90]
-
ورزش
پربازدیدترینها