محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830573756
سودان جنوبی؛جنگ قدرت و آینده ای نامعلوم
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
سودان جنوبی؛جنگ قدرت و آینده ای نامعلوم تهران-ایرنا-تهران-ایرنا - مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی طی گزارشی به بررسی جنگ داخلی در سودان جنوبی پرداخته و پیش بینی کرده است پایان درگیری ها در این کشور امری بعید است.
به گزارش ایرنا،مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در تحلیلی با بررسی اوضاع سودان جنوبی به نتیجه گیری پرداخته است که متن آن به شرح ذیل است:
«بررسی اوضاع
1. سودان جنوبی در جنوب کشور سودان واقع است و استقلال آن در ۱۸ تیر ماه ۱۳۹۰ رسمیت یافت. سودان جنوبی از شرق به اتیوپی، از شمال به سودان، از جنوب به کنیا، اوگاندا و جمهوری دمکراتیک کنگو و از غرب به جمهوری آفریقای مرکزی محدود می شود. مساحت این کشور حدود 620 هزار کیلومتر مربع است. جمعیت سودان جنوبی 8/10 میلیون نفر است که ۹۰ درصد آنها زیرخط فقر زندگی می کنند. از لحاظ تقسیمات کشوری دارای 10 ایالت است. سودان جنوبی، دارای جمعیتی بیشتر مسیحی و یا از پیروان باورهای سنتی قبیلهای است. این کشور سرشار از منابع نفتی است و مهمترین صادرات آن نفت خام است. سودان جنوبی، یکی از فقیرترین مناطق جنگ زده جهان محسوب می شود که به دلیل سال ها نزاع، تبعیض و درگیری های قبیله ای با دولت مرکزی سودان به ویرانی کشیده شده است. این کشور از زمان دستیابی به استقلال یکی از بی ثبات ترین کشورهای جهان به شمار می رود.
2. پایتخت این کشور شهر جوبا و «سالوا کی یر مایاردیت» رئیس جمهور آن است. سودان جنوبی یکی از فقیرترین و شاید یکی از بدترین کشورها از لحاظ وضعیت بهداشت در جهان است. سودان از نظر جغرافیایی بزرگ ترین کشور مسلمان در قاره آفریقا به شمار می آمد که با جدایی بخش جنوبی آن به دو کشور شمالی و جنوبی تقسیم شد. علاوه بر منابع ثروت زیرزمینی مانند نفت، وجود رود نیل موجب اهمیت سودان به خصوص سودان جنوبی شده است. سودان جنوبی به لحاظ منابع جنگلی هم دارای اهمیت است. براساس برخی برآوردها بیش از ۶۸ درصد از ذخایر شناخته شده نفت سودان، در سودان جنوبی قرار دارد، برخی از برآوردها نیز این رقم را ۸۰ درصد تخمین زده اند.
3. از لحاظ تاریخی سودان جنوبی برای کسب استقلال سال ها درگیر یک جنگ داخلی خونین با سودان بود. مناقشه میان شمال و جنوب از سال ۱۹۵۵ میلادی تا سال ۲۰۰۵ میلادی، منجر به دو جنگ داخلی و جان باختن دست کم ۲ میلیون نفر شد. ریشه این جدایی به جنگ های داخلی سودان باز می گردد. جنگ های داخلی تنها مربوط به دوران جدید سودان (روی کار آمدن صادق المهدی و عمر البشیر) نمی شود و این جنگ ها در زمان «جعفر نمیری» آغاز شد. پس از سرنگونی نمیری و استمرار جنگ داخلی، عمر البشیر در سال ۲۰۰۵ زیر فشارهای ناشی از درگیری های داخلی و فشارهای بین المللی به قرارداد صلحی با شورشیان جنوب تن داد. طبق توافقنامه صلحی که در ۹ ژانویه ۲۰۰۵ در کنیا امضا شد و به جنگ داخلی دوم سودان پایان داد، به بخش جنوبی این حق داده شد که بین اتحاد با بخش شمالی یا استقلال کامل از آن، یکی را انتخاب کند. براساس این توافقنامه قرار شد در ژانویه ۲۰۱۱ یک همه پرسی برای تعیین تکلیف قسمت جنوبی برگزار شود. در ۹ ژانویه ۲۰۱۱ مردم جنوب برای شرکت در یک همه پرسی درباره استقلال از بخش شمالی این کشور، به پای صندوق های رأی رفتند. نتیجه همه پرسی به نفع استقلال جنوب سودان شد، در حالی که منطقه شمالی سودان متأثر از فرهنگ عربی و اسلامی است، مردم مناطق جنوبی بیشتر مسیحی هستند و خود را در پیوند با سنت ها آفریقایی می بینند. کما اینکه در همه پرسی سال ۲۰۱۱ حدود ۹۹ درصد از مردم مناطق مسیحی نشین خواستار جدایی از سودان شدند. کشور جدید آفریقایی روز 9 ژوئیه ۲۰۱۱، یعنی درست 6 سال پس از معاهده صلح، تأسیس شد و «سالوا کی یر» رئیس جمهور این کشور مستقل شد. با پذیرش این همه پرسی از سوی کشور مادر، جمهوری سودان جنوبی به عنوان پنجاه و پنجمین کشور در قاره آفریقا، یکصد و نود و ششمین کشور جهان و یکصد و نود و سومین کشور عضو سازمان ملل متولد شد.
4. سودان جنوبی نیز مانند هر کشور تازه استقلال یافته ای با مشکلات امنیتی، اقتصادی و اجتماعی زیادی دست و پنجه نرم می کند. فقدان زیرساخت های لازم برای توسعه، ناکارآمدی سامانه اداری به دلیل کمبود نیروی انسانی تحصیل کرده، ادامه اختلافات با شمال در مورد مرزها به ویژه در مناطق نفتی، وجود گروه های مسلّح شورشی از مشکلاتی است که سودان جنوبی با آن روبرو است. تعیین خطوط مرزی و مالکیت بر منطقه نفت خیز «ابیی» از جمله مشکلات مهم میان دو دولت شمالی و جنوبی سودان محسوب می شود. ساختار دستگاه اداری در سودان جنوبی نوپاست و از کمبود کارشناسان مجرب رنج می برد. بنا به تخمین های رسمی حدود ۸۵ درصد مردم در سودان بی سواد هستند. به گفته مقامات سودان جنوبی از دیرباز تاکنون حدود 5 /2 میلیون نفر بر اثر جنگ داخلی و پیامدهای آن کشته شده اند. نزاع های قبیله ای، گروه های مسلح و میدان های مین از جمله خطراتی هستند که هنوز در بسیاری از مناطق جنوبی سودان راه حلی برای آنها پیدا نشده است.
جنگ قدرت
1. اوضاع سودان جنوبی، از 24 آذر ماه (15 دسامبر) که منابع دولتی از کشف و خنثی کردن کودتا خبر دادند، آشفته است. درگیری ها میان یگان های مختلف ارتش سودان جنوبی رخ داد. در این راستا واحدهایی از ارتش به هواداری از «سالوا کی یر مایاردیت» رئیس جمهور سودان جنوبی و گروهی دیگر نیز به طرفداری از «ریک ماشار»، معاون پیشین رئیس جمهور، به جنگ با یکدیگر پرداختند. دودستگی و اختلاف بین جناح های ارتش سودان جنوبی، به شورش برخی یگان های ارتش انجامید که سالوا کی یر رئیس جمهوری، آن را توطئه کودتا به رهبری ریک ماشار برای سرنگونی حاکمیت مستقر در جوبا می داند. شمار زیادی از ساکنان جوبا، پایتخت سودان جنوبی، به پایگاه نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد پناه برده اند که در نزدیکی فرودگاه شهر قرار دارد. گفته می شود بین ۱۶ تا ۲۰ هزار نفر برای فرار از درگیری ها در این مکان پناه گرفته اند.
2. اختلاف نظر بین «ریک ماشار» معاون سابق رئیس جمهوری که در اواخر ژوئیه 2013 از سمتش بر کنار شد و «سالوا کی یر» رئیس جمهور، نقطه آغاز تنش ها در سودان جنوبی و ایجاد شکاف در ارتش این کشور تلقی می شود. ریک ماشار، ژنرال های ارتش و مقام های حزب حاکم این کشور را به کودتا برای براندازی رئیس جمهوری فراخوانده است. در همین رابطه گروهی از نظامیان روز 24 آذر علیه «سالوا کی یر» دست به کودتا زدند. سالوا کی یر، رئیس جمهور سودان جنوبی، روز بعد اعلام کرد که گروهی از نظامیان هوادار ریک ماشار در تلاش بوده اند با اقدامات نظامی، قدرت را در این کشور به دست بگیرند اما شکست خورده اند. در پی این رویداد، دولت سودان جنوبی تعدادی از شخصیت های برجسته این کشور را دستگیر کرد. با وجود تمهیدات دولت و وضع مقررات منع آمد و شد، نظامیان وفادار به ریک ماشار توانسته اند شهر کلیدی بور (Bor) واقع در شمال جوبا پایتخت سودان جنوبی و در ایالت جونگلی در شرق سودان جنوبی را تحت کنترل درآورند. «ماشار» همچنین اعلام کرده، رئیس جمهوری قادر به حفظ وحدت مردم نیست و با کشتار مردم، درصدد ایجاد جنگ داخلی در کشور است. ریک ماشار پیش از این نیز در سال های دهه 1990 رهبر شورش در شهر بور بوده و وپیتر گاجت فرمانده شورشیان دو سال پیش نیز اکنون، نظامیان وفادار به ریک ماشار را همراهی می کند. گفته می شود رهبری سالوا کی یر مسئله ساز و پر مناقشه است. شماری از اعضای رهبری تشکیلات شبه نظامیان سابق موسوم به «جنبش آزادی بخش خلق» سودان جنوبی که اکنون رهبری دولت در این کشور را برعهده دارند، سالوا کی یر را به رفتارهای «دیکتاتورمنشانه» متهم می کنند.
3. اختلاف سیاسی بین سالوا کی یر رئیس جمهوری و ریک ماشار معاون وی که در روز 25 ژوئیه از مقامش بر کنار شده بود، علت اصلی شکاف در حزب حاکم جنبش خلق برای آزادی سودان است. جنگ قدرت بین دو چهره سرشناس سیاسی سودان جنوبی، دو سال بعد از کسب استقلال این کشور، به مرحله ای رسیده است که تحلیلگران، احتمال وقوع جنگ داخلی در سودان جنوبی را بعید نمی دانند. همان گونه که در کشورهای آفریقایی مرسوم است، وابستگی قومی و قبیله ای رهبران احزاب و رقبای سیاسی، در اندک مدتی به درگیری قبایل می انجامد. در سودان جنوبی سالوا کی یر به قوم دینکا تعلق دارد که اکثریت را تشکیل می دهند و ریک ماشار به اقلیت قومی نویر وابسته است. پس از افشای توطئه کودتا، هواداران دو رقیب از دو گروه قومی متفاوت، به جان هم افتاده اند. در حالی که برخی منابع، قوم نویر را قربانی و دینکا ها را مهاجم قلمداد می کنند، آوارگانی که موفق به فرار از جوبا شده اند، در نایروبی پایتخت کنیا از کشتار نویر ها سخن گفته اند که جزء وزیران کابینه یا در پست های مهم دولتی بوده اند. طی دو سال که از کسب استقلال و اعلام موجودیت سودان جنوبی، می گذرد، سلطه قوم اکثریت دینکا، این فرضیه را در نزد مخالفان دولت مطرح کرده که در سودان جنوبی به جای حاکمیت دمکراسی، نظام سیاسی «دینوکراسی» حکومت می کند. فارغ از آنکه کدام یک از دو گروه قومی سودان جنوبی، قربانی یا مهاجم هستند، ناظران در خصوص آنکه خشونت های کنونی به پاکسازی قومی منجر شود، هشدار می دهند. تعداد 500 قربانی طی روزهای اخیر در جوبا، این واقعیت را یادآوری می کند که کشتار قومی در سودان جنوبی به سرعت درحال گسترش است و خطر بروز جنگ داخلی در این کشور حتمی و جدی است. در این شرایط، سران کشورهای شرق آفریقا همچون اوگاندا، سعی دارند که بین دو جناح رقیب در حاکمیت سودان جنوبی، وساطت کنند و مانع از بروز جنگ شوند. با این حال، ریک ماشار تأکید کرده، در شرایطی حاضر به مذاکره با رئیس جمهوری است که گفتگوها درباره کناره گیری سالوا کی یر از قدرت باشد.
موضع گیری ها و واکنش های بین المللی
تشدید بحران در سودان جنوبی واکنش جامعه بین المللی را در پی داشته است. شورای امنیت سازمان ملل متحد روز 29 آذرماه در نشستی غیر علنی، بحران اخیر در سودان جنوبی را مورد بررسی قرار داد. در پایان این نشست، رئیس شورای امنیت اعلام کرد چنانچه تلاش های سازمان های منطقه ای و بین المللی برای خاتمه منازعات در سودان جنوبی به نتیجه نرسد، احتمال وقوع جنگ داخلی تمام عیار در این کشور منتفی نیست و باید با مداخله به هنگام، مانع این رخداد شد. ناوی پیلای، کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد هم اعلام کرده، خطر بحران قومی در سودان جنوبی به شدت افزایش یافته است. بان کی مون دبیرکل سازمان ملل در تماس تلفنی با سالوا کی یر، رئیس جمهور سودان جنوبی، خواستار مذاکره او با مخالفان شده است. اتحادیه آفریقا نیز با ابراز نگرانی از اوضاع سودان جنوبی، طرف های درگیر را به خویشتنداری و دوری از خشونت فراخوانده است. شماری از کشورها، از جمله آلمان، از شهروندان خود خواستند تا اطلاع ثانوی از سفر به سودان جنوبی خودداری کنند. اوگاندا از همسایگان سودان جنوبی نیز به دنبال ناآرامی های اخیر، مرزهای خود را با این کشور به طور موقت بست. آمریکا نیز فعالیت سفارتخانه خود در جوبا را متوقف و اکثر کارکنانش را خارج کرده است.
رئیس جمهور آمریکا پیش تر در نامه ای به کنگره اعلام کرده بود «آمریکا تقریباً ۴۵ سرباز را در سودان جنوبی که شاهد درگیری های خونبار بین یگان های ارتش است، مستقر خواهد کرد تا از کارکنان و منافع آمریکایی محافظت کنند». «جان کری» وزیر خارجه آمریکا نیز 29 آذرماه اعلام کرد با هدف تلاش برای تقویت گفتگوها بین جناح های مخالف در سودان جنوبی قصد دارد «دونالد بوث» را به عنوان نماینده ویژه خود در امور سودان و سودان جنوبی، به این منطقه اعزام کند.
نتیجه گیری
به نظر می رسد با تداوم شرایط موجود، سودان جنوبی احتمالاً در ورطه یک جنگ گسترده داخلی فرو خواهد رفت که تبعات آن نه تنها مردم این کشور بلکه کشور های همجوار به ویژه سودان را در بر خواهد گرفت. برخی کارشناسان پیش بینی می کنند که دامنه درگیری ها به مناطق دیگر نیز کشیده شود و سودان جنوبی در آستانه جنگ داخلی تمام عیار قرار گیرد. دامنه خشونت ها در سودان جنوبی به خارج از جوبا پایتخت به خصوص در مناطقی که تنش های قبیله ای و قومی وجود دارد کشیده شده و از جمله این مناطق، ایالت جونگلی است که دولت کنترل آن را از دست داده است. بدین ترتیب گزینه پایان تنش داخلی در سودان جنوبی امری بعید است. هر چند پیامدهای سیاسی حوادثی که در سودان جنوبی رخ داد هنوز به طور کامل مشخص نیست ولی احتمال طولانی شدن درگیری میان سالوا کی یر و مخالفانش وجود دارد. برخی بر این باورند که طرف های درگیر در سودان جنوبی باید هر چه سریع تر بر سر میز مذاکره بنشینند تا از گسترش دامنه درگیری ها جلوگیری شود.
این در حالی است که تشدید تنش ها در سودان جنوبی علاوه بر خطر وقوع درگیری های قومی در این کشور، سرنوشت کشورهای همسایه را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. در این میان به نظر می رسد سودان بیش از دیگر همسایگان از ادامه ناآرامی ها در سودان جنوبی متضرر شود. سرازیر شدن سیل آوارگان و سلاح به سودان و نیز موضوعات مربوط به انتقال نفت جنوب و دریافت حق ترانزیت، از جمله مواردی است که اوضاع اقتصادی و اجتماعی خارطوم را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
از دیدگاهی کلی سودان جنوبی با توجه به بافت نامنسجم و تقسیمات قبیله ای آن دارای پتانسیل زیادی برای افزایش ناآرامی و حتی وقوع جنگ داخلی است. کمااینکه دامنه درگیری های اخیر به طور فزاینده ای گسترش یافته و در نقاط مختلف این کشور برخورد مسلحانه بین طرفداران سالوا کی یر رئیس جمهور فعلی و ریک ماشار معاون سابق رئیس جمهور ادامه دارد و چشم انداز مشخصی نیز برای پایان این درگیری ها وجود ندارد. ازسوی دیگر غربی ها به ویژه آمریکایی ها درصدد استفاده از این وضعیت برای گسترش حضور خود در سودان جنوبی هستند. در عین حال شاهد افزایش نیروهای صلح بان سازمان ملل و نیز اقدامات نظامی این نیروها علیه شورشیان در این کشور هستیم.
نکته آخر اینکه با در نظر داشتن نقش قدرت های غربی در تجزیه کشور سودان در دو سال پیش باید تأکید کرد که مسئولیت فجایع و مشکلات امروز در سودان جنوبی متوجه این قدرت ها نیز می باشد. طمع دولت های غربی به مناطق نفت خیز جنوب سودان و دخالت آنها در امور این کشور زمینه جدایی این مناطق از سودان را فراهم ساخت. مصنوعی بودن فرآیند استقلال و طی نشدن مسیر طبیعی دولت سازی و ملت سازی در سودان جنوبی از عوامل اصلی بالا بودن پتانسیل درگیری و خشونت در این کشور است. ازاین رو تشدید خشونت ها در سودان جنوبی را باید نتیجه قطعی دخالت دولت های غربی در امور داخلی سودان و تأکید آنها بر تأمین مطامع اقتصادی و سیاسی خود بدون توجه به واقعیت های این کشور دانست. »
سیام(1)**2021** 1418
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
21/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]
-
گوناگون
پربازدیدترینها