محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
دکتر عرفان فدایی وکیل پایه یک دادگستری
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1802412863
در گفت‌وگو با فارس عنوان شد بزرگترین جدال مرگ و زندگی یک فرمانده در بین آتش دشمن
واضح آرشیو وب فارسی:فارس: در گفت‌وگو با فارس عنوان شد
بزرگترین جدال مرگ و زندگی یک فرمانده در بین آتش دشمن
آب قمقمه و حتی فشنگ‌هایمان تمام شده بود و من از شدت تشنگی داشتم هلاک می‌شدم. از حال رفتم. در این هنگام راننده لودرمان مقداری آب که نزدیک به آب جوش بود به من خوراند و مرا از مرگ دوباره، نجات داد.
به گزارش خبرگزاری فارس از قزوین، بازگو کردن خاطرات شهدا یکی از نیازهای ضروری جامعه امروز است و خاطرات 8 سال دفاع مقدس باید با هدف آشنایی نسل جوان با رزمندگان، شهیدان و جانبازان بیشتر بازگو شود تا آنانی که جنگ تحمیلی را ندیدند و درک نکردند با ارزش‌ها و اهداف این دوران بیشتر آشنا شوند. شهدای 8 سال دفاع مقدس مصداق بارز مقاومت، ایستادگی و شجاعت هستند و قشرهای مختلف جامعه به ویژه جوانان می‌توانند با تأسی از سیره عملی آنان در زندگی خود به موفقیت‌های چشم‌گیری دست یابند. مقاومت و استقامت رزمندگان در 8 سال دفاع مقدس پایه‌گذار یک غرور ملی تمام نشدنی برای ملت ما شده که اکنون زبانزد و الگوی تمام کشورها در دفاع در برابر دشمنان است. بی‌شک در این مدت رزمندگان برای رسیدن به پیروزی در برابر دشمن با مشقت‌های بی‌شماری روبرو بودند، ولی آنان در میان این دشواری خاطرات زیبایی برای بازگو کردن دارد که با شنیدن آن می‌توان به عمق سختی‌های آنان پی برد. در راستای تحقق هدف یاد شده با یکی از رزمندگان 8 سال دفاع مقدس به نام یوسف اسدی فرمانده گروه مهندسی رزمی پدافند غیر عامل ناوگان جنوب از نیروی زمینی ارتش، جانباز 37 درصد به گفت‌وگو نشسته‌ایم که حاصل آن از نظرتان می‌گذرد. از خودتان بگویید؟ ناخدا یکم یوسف اسدی در سال 1341 در یک خانواده مذهبی و متوسط به دنیا آمدم و دوره تحصیلات خود را از ابتدائی تا دبیرستان در مدارس شهر تهران گذراندم که بعد از اخذ مدرک دیپلم در سال 1361 با علاقه‌مند شدن به جنگ و جهاد در عملیات فتح‌المبین شرکت کردم. در 8 سال دفاع مقدس در کدام عملیات‌ها حضور داشتید؟ در عملیات فتح‌المبین ، عملیات کربلای 6، عملیات رشادت، عملیات آزادسازی ارتفاعات 343 کهنه ریگ و ارتفاعات بهم پیوسته آن، عملیات تک عراق به ایران و مقاومت شدید نیروهای ایرانی در ارتفاعات کهنه ریگ و 402 حضور داشتم. یک خاطره از حمله عراق به ایران برایمان بازگو کنید. در حمله عراق به ایران بود که با سه لشکر به ارتفاع 402 و کهنه ریگ که 11 شبانه روز گلوله باران ادامه داشت و قطع نمی‌شد، حضور داشتم. در اوایل حمله، من با یک دستگاه جیپ برای انجام کاری به بالای ارتفاع نزدیک شدم که در این هنگام از زمین و زمان گلوله می‌بارید. پیاده شدم. و در این هنگام دیدم، تمام نفراتی که به صورت دسته‌های کوچک به طرف بالای ارتفاع در حرکت بودند، مورد اصابت گلوله‌های توپ، خمپاره و سایر گلوله‌ها قرار گرفتند و بدن‌های آنها به هوا پرتاب می‌شد. در نظرم فقط لباس‌های آنها که در آسمان به پرواز درآمده بود، می‌دیدم. نمی‌دانم چطور شد که من به بالای ارتفاع رسیدم. و چندین مرحله ادامه داشت تا عراقی‌ها به داخل کانال ریختند و در داخل کانال درگیری شد و تعداد زیادی از عراقی‌ها در داخل کانال کشته شدند. جنازه‌های زیادی در کانال افتاده بود و ارتفاع کانال هر لحظه کم می‌شد. کانال 402 بالاتر از قد انسان بود ولی این کانال به جایی رسید که دیگر کانالی وجود نداشت چراکه پر شده بود از کشته‌ها و شن و ماسه یا گلوله‌های توپ خورده بود. عراقی‌ها سعی داشتند به زور آتش که لحظه‌ای قطع نمی‌شد، ارتفاع را بگیرند. اگر 402 سقوط می‌کرد باید 100 کیلومتر عقب می‌آمدیم و این ارتفاع، ارتفاع سرنوشت در منطقه بود. باز نمی‌دانم چه شد که من زنده ماندم و آخرین آتش‌های حفاظتی را من در آن جا دیدم که چطور و چگونه اجرا شد و هرچه داشتند تیراندازی می‌کردند و هرچه توپخانه خودی و دشمن داشت در ارتفاع 402 ریخته می‌شد. از خاطرات خود بعد از قبول آتش بس ایران بگویید. در تک 31 تیر 67 بود که با قبول آتش بس از طرف نیروهای ایران، جنگ از نظر رزمندگان خطوط مقدم جبهه به پایان رسیده بود و عراقی‌ها غرق در شادی و سرور بودند و به خط ما رفت و آمد می‌کردند و می‌گفتند جنگ تمام شد و چون اغلب نیروهای در خط باور کردند که جنگ تمام شده و حتی یگان‌های توپخانه و زرهی تعدادی از ادوات جنگی را به پشت خط منتقل نمودند، موجب شد که عراق بتواند با کمک منافقین در منطقه عملیاتی سومار تا تنگه مرصاد پیشروی کند. چند روزی مانده به حمله عراق در خط مقدم ایران، عراقی‌ها به صورت تغییر محسوس اقدام به باز کردن معبر و پیاده کردن نیرو شدند و با استفاده از اصل غافلگیری با تمام قوا و تجهیزات به نیروهای ایرانی حمله‌ور شدند و در نخستین ساعات حمله تعدادی از یگان‌ها را محاصره و یکجا اسیر کردند. ما که در 12 کیلومتری خط بودیم تانک‌های عراق را در نزدیکی پل هفت دهنه مشاهده کردیم. با ابتکارات خوب سرهنگ شجاع که بعدها به درجه سرتیپی نیز ارتقا یافتند دو دستگاه تانک در بالای گروهان ما در سه راهی کاشی پور قرار دادند که سر راه تانک‌های عراقی قرار گرفته بود. به محض مشاهده تانک‌های دشمن نیروی خودی شروع به تیراندازی کردند و ناگفته نماند که یک دستگاه ضد هوایی نیز در بالای سر یگان ما مستقر بود و با شروع درگیری هواپیماهای عراقی اول ضد هوایی را مورد اصابت قرار دادند و با اصابت گلوله هواپیما به ضد هوایی تمامی قطعات ضد هوایی و نفر تیرانداز آن در آسمان پخش شدند و هر کدام به گوشه‌ای از زمین افتاد. تانک‌ها نیز شروع به تیراندازی کردند که هواپیما یک دستگاه از آنها را نیز مورد اصابت قرار داد. تا این لحظه تانک‌های دشمن جلو نیامدند ولی پس از بمباران هواپیما با هدایت بالگردها و تانک‌ها گروهان مرا محاصره کردند و چند نفر از ما اسیر شدند و من به همراه پنج نفر دیگر از محاصره خارج شدیم و البته محل استقرارمان مورد اصابت گلوله تانک قرار گرفت. جا دارد که بگویم در اول صبح، یگان را در مسجد جمع کردم و گفتم کسی می‌خواهد برود عقب با خودش تجهیزات را عقب ببرد. من حتی مقداری از وسایل انبارها را نیز به عقب فرستاده بودم. چراکه در عملیات فتح المبین شکست نیروها و عقب نشینی را دیده بودم و با تجربه‌ای که داشتم پس از عقب‌نشینی اجباری که تا مسافت بسیار زیادی را به همراه سرهنگ مرادیان که معاون تیپ بودند با مقاومت عقب رفتیم و نیروهای یگان در جنگل‌های چلرزی در عقب مستقر شد که دوباره گروهان به صورت پیاده سازمان‌دهی و پس از دریافت مهمات به خط اعزام شد. دشمن در طول خط اقدام به عقب‌نشینی کرد که این مهم نتیجه عملیات موفقیت‌آمیز مرصاد به فرماندهی امیر سپهبد صیاد شیرازی بود و کار ما تعقیب دشمن و پاک‌سازی معابر پیشروی به طرف مرز بود. در یکی از عملیات‌ها من و دوستانم در بالای ارتفاع بودیم که پس از چندین ساعت نبرد طولانی آن روز آب قمقمه که همراه داشتیم تمام شده و حتی فشنگ‌هایمان نیز تمام شده بود و تا غروب بالای ارتفاع ماندیم. روز رو به اتمام بود. من از تشنگی داشتم هلاک می‌شدم. احساس کردم آتش از جگرم بیرون می‌زند و از شدت تشنگی از حال رفتم. بارها برای رزمندگان رساندن آب و مهمات در عملیات بسیار کار دشواری بوده، چراکه دشمن اجازه پشتیبانی از رزمندگان را در خط نمی‌داد. یگان در خط مهمات و آذوقه خود را تمام کرده و بدون پشتیبانی نمی‌توانست به ماموریت ادامه دهد و در این هنگام بود که راننده لودرمان به من رسید و مقداری آب که تقریبا آب جوش بود به من خوراند و مرا از مرگ در اثر تشنگی نجات داد. ============ گفت‌وگو از: زهرا محبی ============ انتهای پیام/77009/
92/11/19 - 07:11
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 83]
-
گوناگون
پربازدیدترینها