واضح آرشیو وب فارسی:ایسنا: دوشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۰:۲۴
معلم مریوانی لبخند را بر لبان شاگردش نشاند تا به او بگوید که با تمام دردهایش هرگز تنها نیست. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه کردستان، نقاشهای بزرگ همیشه سعی میکنند بهترین و ماندگارترین لوح را برای کشیدن نقشهای خود انتخاب کنند، درست شبیه نجاری زبردست که بهترین چوب را برای ساخت شاهکارهای خود بر میگزیند و پیکرتراش معروفی که بینقصترین سنگها را سفارش میدهد. همه میخواهند هنر و شاهکار خود را روی چیزی بیافرینند که بعد از خلق آن دیگر نگران از دست دادنش نباشند. علی محمد محمدیان نه نقاش است و نه چیزی از نجاری و مجسمهسازی میداند، اما قلب، روح و احساس را برای نقشآفرینی و هنرنمایی خود انتخاب میکند، شاید نقشی که میآفریند چندان حرفهای نباشد، اما نه اهل فریب است و نه جلوهای ادعایی است، خوب میداند اگر سالها هم بگذرد توانایی و قابلیت هنرش نه کم میشود و نه فراموش، بلکه به مدد تلنگر روزگار صیقل یافتهتر و درخشانتر میشود. بیخود نیست که میگویند، انسان موجودی است که میتواند حتی حرکتها را تغییر دهد و جهت آنان را عوض کند، زمین را به گونهای دیگر درآورد و زمان را به شیوهای دیگر هدایت کند، او در اوج عجر و نیاز، عجیب قدرتمند است و در پی تغییر و تحول است و در این میان بیش از هر چیز درصدد ایجاد شادی و شادکامی است و به همین دلیل است که کوچکترین حرکاتش نمود بزرگترین آرزوهای بشر را مییابد و با وجود مشغلههای بسیار و بدون این که دیگران متوجه شوند، رزق و روزی قلب مهربانش را میخورد تا به شاگردی که دارد روزهای سخت زندگیاش را سپری میکند، کمک کند. محمدیان با سری تراشیده در کنار دانشآموزی که هر دو لبخند میزنند، تصویری است که بر نقشهای رنگارنگ زندگی خط بطلان میکشد و هزار کلمه را در قالب عکسی کوچک در گلو ماندگار میکنند. او میگوید خواستم باورهای محدود کنندهای که مانع شادی و موفقیت ماهان شد را با لبخندی از سر شوق جایگزین کنم تا همه بدانند رسالت معلمی فراتر از کلاس و درس است. خواستم به همه بگویم معلمی هنر است، هنر عشق، ایثار و فداکاری برای کسانی که روحی لطیف و سرشار از محبت دارند و نیازمند آنند که یاد بگیرند، لبخندی که از سر شوق باشد، با لبخندی که از سر تمسخر است، به تفاوت فاصله زمین و آسمان خواهد بود. استاندار کردستان با اشاره به اقدام انساندوستانه معلم مریوانی در تراشیدن موهای سر خود برای اعلام همدردی با دانشآموز بیمار خود، گفت: بنا به دستور ویژه رییس جمهور مشخصات و آدرس دانشآموز بیمار مریوانی به نام "ماهان رحیمی" در اختیار نهاد ریاست جمهوری قرار گرفت و درمان وی در تهران آغاز شد، همچنین مشکلات احتمالی خانواده این کودک نیز به تبع آن برطرف خواهد شد. عبدالمحمد زاهدی در ادامه سخنان خود با اشاره به پیگیریهای صورت گرفته در خصوص روند درمان دانشآموز مریوانی، گفت: 11 متخصص در بیمارستان رازی تهران آزمایشات مختلفی بر روی این دانشآموز انجام دادهاند و خوشبختانه روند درمان وی رضایتبخش است. دکتر خلیل رنجبر، روانشناس و مشاور با بیان اینکه حرکت معلم مریوانی یک حرکت شخصی است که آمادگی انجام آن برای هر کس وجود دارد، گفت: چنین اقدامی زمانی نمود ارزشی و انسانی مییابد که بدون هیچ چشمداشتی صورت پذیرد. وی با تأکید بر اینکه این اقدام انسان دوستانه توسط یک معلم، جایگاه معلمین را به عنوان قشر فداکار و ایثارگر تثبیت میکند، افزود: معلمی همواره دارای جایگاه مقدس و ارزشمندی در میان اذهان بوده است. رنجبر تصریح کرد: شادکامی، شدیداً تحت تأثیر تواناییها، نقاط قوت فرد و کارهایی که در آنها مهارت مییابد، نمود پیدا میکند. این روانشناس ادامه داد: وقتی افراد تواناییها و مهارتهای منحصر به فرد خود را برای انجام یک پروژه یا دستیابی به یک هدف والا به کار میگیرد، شادتر خواهد بود. این روانشناس با اشاره به اینکه دستیابی به شادی نیازمند اعتماد به نفس است، اظهار کرد: عزت نفس، احترام به خود را تقویت میکند و در نهایت زمانی که فرد از لحاظ جایگاه اجتماعی به خصوص در میان همسالان خود احساس رضایت کند، اعتماد به نفس او نیز محقق خواهد شد. این مقام علمی با ذکر این نکته که احساس رضایت باعث تقویت سیستم روانی و ایمنی بدن میشود، تصریح کرد: حرکت معلم مریوانی با کمترین هزینه توانست بیشترین امید و شادی روحی روانی را به کودکی که از گروه همسالان خود طرد شده بود، هدیه کند و در عین حال توانست در بازگرداندن عزت نفس او نقش کلیدی را ایفا کند. وی در پایان با تأکید بر اینکه آموزش و پرورش متولی اصلی آموزش است، یادآور شد: باید بسترسازیهای لازم در راستای فرهنگسازی حرکاتی همانند اقدام معلم مریوانی که شادی را با عشق و همانند سازی به کودک هشت سالهای بخشید، در جامعه فراهم کرد. محمدیان، معلمی که بارها در صحبتهایش خدا را شاکر است که توفیق خدمترسانی را به او عطا کرده است، به ما میگوید که هستند معلمان فداکار بیشماری که کارهای شایسته آنها را کسی ندیده و نخواهد دید اما این حرکت را جزیی از ایثارگری هزاران معلم در سراسر ایران و به تبع آن جهان میداند. و نکته قابل ذکر اینکه ماهان رحیمی هم اکنون در بیمارستان بستری نیست و در محل زندگی خود و در کنار معلم و همکلاسیهایش خوشحال است و خوب میداند بهار که بیاید با سرهای تراشیده همکلاسیهایش، دیگر تنها نیست و از وضعیت خودش دیگر خجالت نخواهد کشید. فراموش نکنیم این جریان به ما یادآوری میکند که جایگاه ما در میان دیگران کاملاً نسبی است، ما نه بهتر از بقیه هستیم و نه بدتر از آنان و همواره باید به اطرافیانمان حق بودن را بدهیم، بدون اینکه آنها را به خاطر خطاها و کمبودهای فعلیشان سرزنش کنیم. گزارش از: جمیله معظمی، خبرنگار ایسنا، منطقه کردستان انتهای پیام
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 48]