واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
چشم طمع به سبد کالای مردم - حسن وزینی تهران - ایرنا - سه ماه بعد از وعده رئیس جمهوری در گزارش 100 روزه خود به مردم از دیروز توزیع چند قلم کالای معیشتی در قالب یک طرح سبد کالایی آغاز شد. همان طور که پیش بینی می شد این طرح با توجه به توزیع بیش از 10 میلیون سبد متنوع با مشکلاتی نیز همراه شد.
گرچه نمی توان وسعت و حجم تدارک برای توزیع این سطح از کالا را نادیده گرفت، اما مناسب و شایسته تر بود که این تدارک با همراهی همه رسانه ها و پشتیبانی بهتر دستگاه های اجرایی در سطح مطلوب تری صورت می گرفت و انتظارات مشمولین و حتی غیر مشمولین بیش از این لحاظ می شد.
با این حال اگر هر انتقادی به دستگاه های متولی در این زمینه وارد باشد نباید صورت مسأله و تدبیر صورت گرفته را زیر سؤال برد.
زیرا اصل مسأله چند وجه دارد که در پی می آید:
وجه اول - با وجود آنکه در سیاست های اقتصادی دولت اصل بر توانمند سازی اقتصاد خانواده است - تا حمایت مستقیم معیشتی- اما به این دلیل که بخشی از مردم در اثر سیاست های نادرست گذشته، اجرای نامناسب قانون هدفمندی یارانه ها، سوء مدیریت ها و کاهش بهره وری کشور، فشارهای اقتصادی غرب و... از طبقه متوسط به سطوح پائین تر سقوط کرده اند، سبد کالا برای کمک به تأمین حداقل معیشت اقشار آسیب پذیر اقتصادی در نظر گرفته شده است.
به عبارت دیگر دولت گرچه معتقد است با ساز و کاری نظیر؛ تقویت پول ملی، ایجاد ثبات در بازارهای مالی، رونق تولید داخلی، کاهش بیکاری، تورم و... بنیان اقتصادی خانواده ها را تقویت کرد، اما در کوتاه مدت چاره ای جز حمایت مستقیم از معیشت حداقلی بخشی از مردم ندارد.
وجه دوم - دولت در ماه های اخیر کاهش تورم را به عنوان جهت اصلی فرمان اقتصادی در پیش گرفته و بر این اساس دردسر توزیع کالا به جای توزیع پول نقد را به جان خرید تا مبادا درصدی به نرخ تورم افزوده شود.
اما گروه مخالف با بسیج رسانه های تحت اختیار به ستایش از توزیع پول نقد پرداخت.
سیاستی که خود پیش از این، آن را شدیداً سرزنش و نفی کرده بود.
دم خروس البته آنجا پیدا شد که امروز حدود سه ماه از تصمیم دولت برای توزیع سبد کالا می گذرد، آن ها چندان انتقادی به این تصمیم نداشتند، اما در روزهای نزدیک به اجرای این تصمیم یکباره فضاسازی ها آغاز شد.
حال آنکه بسیاری از کارشناسان و اقتصاددانان، عزم دولت برای کاهش تورم و موفقیت در این مسیر را نه تنها امضا و توشیح می کنند، بلکه معتقدند؛ افزایش تورم در شرایط فعلی کشور به معنای برداشت محترمانه از جیب فقراست.
بر اساس این رویکرد کارشناسی، دولت خود را آماج انتقاد مخالفانش و حتی بخشی از مردم قرار داد اما به سیاست عوامفریبی روی نیاورد. آیا این رویکرد دولت مستحق معترض سازی است؟
البته تأکید برخی از رسانه ها و تریبون ها بر اینکه مشمولین واقعی از قلم توزیع کنندگان نیفتند، در این مقوله نمی گنجد.
وجه سوم - اگر ایرادی به دولت باشد آن است که در این مدت مجال نیافت مزایای توزیع کالا به جای پول را تشریح کند، اما بدتر آن بود که برخی از جریان ها که هر موضوعی را به میدانی برای تسویه حساب سیاسی تبدیل می کنند این بار چشم طمع به سبد کالایی مردم دوختند. چشم طمع آن ها نام و کیفیت برنج، روغن و... را دید، اما این را ندید که چرا چشم مردم باید به انتظار این سبد باشد.
این را ندید که از کی معیشت مشمولین این طرح به چنین سبدهایی وابسته شده است.
آن ها تلاش کردند ایرادات مربوط به توزیع این سبد را چنان بزرگ کنند که جامعه فراموش کند چرا باید معیشت بخشی از مردم به این سبدها وابسته باشد.
مگر اینکه بپذیریم اینها از سبد کالایی مردم به دنبال کلاهی از این نمد سیاسی هستند.
وجه چهارم - حقیقت این است همه کسانی که توزیع سبد کالا را به هر دلیلی نقد کردند، با هدف مخالفت با دولت نبوده است.
برخی از این نقد ها که موجب افزایش دقت دستگاه های اجرایی و حتی کانون های تصمیم گیر می شود، قابل تقدیر است.
چه بسا برخی از اعتراضات نیز از همین منظر بوده است، اما آنچه اکنون باید همراه نقد مطرح شود، ضرورت حمایت از دولتی است که میراثدار شرایط نابسامان گذشته است.
دولت باید بتواند با حمایت همه نهادها راه حلی نهادی برای رفع معضلات موجود و غلبه بر عوامل تولید کننده فقر، تورم و بیکاری بیابد.
چرا که سیاست توزیعی درهر شکل و صورتی که اعمال شود، قابل نقد است. مگر فراموش کرده ایم کم درد سرترین انتخاب در قالب سیاست توزیعی، کمک نقدی است که پیش از این تجربه شده و محصول مجموعه آن سیاست ها، تورم بالای 45درصد به طور رسمی بود که در بهار امسال- همین چند ماه پیش- تجربه کردیم و محصول مجموعه سیاست های فعلی کاهش حدود 10 درصدی تورم طی ماههای اخیر و برنامه دولت برای کاهش 10 درصد دیگر در سال 93 است.
بنابراین سزاوار است دوستانی که سبد کالا را سکوی رویارویی با دولت قرار داده اند مخاطب این سخن قرار گیرند که به کجا چنین شتابان؟
*یادداشت اول دفتر روزنامه ایران
اول**1104
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
14/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]