تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1804629106
رعنا؛ بازگویی سرکوب‌های سیاسی از زبان یک شخصیت زن
واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: تاریخ انتشار: 13 بهمن 1392 ساعت 08:11 | شماره خبر: 1367452213777981446
وقتی داوود میرباقری سریال «رعنا» را برای شبکه یک ساخت، هیچ کس پیش‌بینی نمی‌کرد بعدها این کارگردان در گونه‌های دیگری چون تاریخی، مذهبی (مختارنامه، مسافر ری) و حتی کمدی (شاهگوش و آدم‌برفی) بدرخشد و عهده‌دار ساخت آثار فاخر صدا و سیما شود. رعنا سریالی جمع و جور بود که ماجرایی خانوادگی را بر بستر تحولات سیاسی سال‌های انقلاب روایت می‌کرد. سریالی که هشت قسمت بیشتر نداشت و به لحاظ دکور، طراحی صحنه، فیلمبرداری، جلوه‌های ویژه و دیگر عناصر اجرایی در سطح متعارف مجموعه‌های زمان خودش (دهه 60) بود. حالا با دیدن دوباره رعنا باورمان نمی‌شود کارگردانش همان فردی است که در مختارنامه صحنه‌های چند هزار نفره پر از جنگ و خونریزی را هدایت کرده است. رعنا برخلاف دیگر سریال‌های میرباقری ضرباهنگ بسیار کند و لوکیشن‌های خلوتی دارد. شخصیت‌ها پرحرف نیستند و بیشتر با نگاه و سکوت، حرف دلشان را می‌زنند. شخصیت اصلی سریالی که رعنا نام دارد در سکانس بیمارستان هنگامی که غریبه‌ای درباره بیماری‌اش می‌پرسد، پاسخ می‌دهد: «دل تیکه تیکه چاره‌اش خاکه، یه گمشده دارم، پسرم». این دیالوگ کلیدی تا حد زیادی مخاطب را به دنیای تلخ داستان وارد می‌کند. زنی تنها و آسیب‌دیده که همسر و پسرش را در بحبوحه سرکوب‌های خونبار رژیم پهلوی از دست داده و دارد خاطراتش را در ذهن مرور می‌کند.
بارزترین شباهت محتوایی رعنا با دیگر آثار میرباقری را در همین شخصیت می‌توان ردیابی کرد. این بار هم با یکی از شخصیت‌های زن مقتدر طرف هستیم که حضور سنگینش بر همه ماجراها و آدم‌های دیگر سایه افکنده است. رعنا را می‌توان در کنار دیگر زن‌های مرموز این کارگردان همچون ناریه، جاریه، قطام و عمره قرار داد که بعضا با تصمیم‌گیری‌هایشان مسیر تاریخ را عوض کردند. در سریال رعنا شخصیت محوری اثر هم مدیریت خانواده را بر عهده دارد و هم با جستجوهایش قصه را به پیش می‌برد. رعنا در مبارزاتش سرسختی همسرش را ندارد و بیشتر به خانواده‌اش فکر می‌کند. برای همین در سکانس ملاقات با همسرش می‌گوید: «یه کلمه بنویس پشیمونی، بهت تخفیف می‌دن. به بچه‌ها فکر کن» و همسرش نیز پاسخ می‌دهد: «رعنا! بذار همون جوری ببینمت که روز اول دیدمت.»
شخصیت چندبُعدی رعنا در مواجهه با ماموران ساواک، فرزندانش، همرزمان همسرش و دیگران جذابیت‌های تماشای سریال را دوچندان می‌کند. با آن که این سریال مایه‌های عاطفی و خانوادگی قوی دارد، اما در لابه‌لای خط اصلی قصه‌اش، اشارات پررنگی هم به روند پیروزی انقلاب اسلامی می‌شود. به عنوان مثال مجروحانی را شاهد هستیم که در جریان اعترضات تیر خورده‌اند و راهی بیمارستان شده‌اند.
داوود میرباقری بعد از ساخت مجموعه تلویزیونی «گرگ‌ها»، خرداد 1368 مجموعه‌ای با عنوان رعنا را با موضوعی پیرامون حوادث انقلاب با بازی گلچهره سجادیه، پرویز پرستویی، بهزاد فراهانی، رسول نجفیان، رویا تیموریان، فاطمه گودرزی و سعید نیکپور جلوی دوربین برد.
پرویز پرستویی در این سریال نقش جوانی به نام رسول نجفی را بازی می‌کند که مدعی است از پسر رعنا خبرهایی در دست دارد. رویا تیموریان و فاطمه گودرزی نیز در این سریال برای اولین بار جلوی دوربین رفتند و بازیگری در تلویزیون را آغاز کردند.
داوود میرباقری در یکی از مصاحبه‌هایش حس و حالش را نسبت به رعنا این گونه بیان می‌کند: «من هنوز کارهایی را که دوست دارم نساخته‌ام و به همین دلیل خودم را آدم موفقی نمی‌دانم. این خیلی غم‌انگیز است. همیشه تحت تاثیر سوژه‌هایی که بر من هجوم آورده کار کرده‌ام. بصراحت باید بگویم بعد از رعنا، در حوزه تلویزیون هنوز کاری را که خودم دوست دارم، انجام نداده‌ام. رعنا از کارهایی بود که خیلی دوستش داشتم، اما بعد از آن در طرح موضوعاتی که فکر می‌کردم مساله خودم هم هستند، توفیق پیدا نکرده‌ام. بنابراین می‌توانم بگویم همه سوژه‌هایم روی دستم مانده است و هنوز کاری را که دلم می‌خواهد، نساخته‌ام.» احسان رحیم‌زاده / جام‌جم
13 بهمن 1392 ساعت 08:11 | شماره خبر: 1367452213777981446
###12##12###
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جام جم آنلاین]
[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 67]
-
گوناگون
پربازدیدترینها