واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
واشنگتن پست: آیا با وجود اشغالگری نظامی صلح در کرانه باختری امکان پذیر است تهران - ایرنا- ˈدیوید ایگنیشسˈ در ˈواشنگتن پستˈ نوشت: اشغالگری نظامی اسرائیل در اراضی اشغالی در کرانه باختری همه ˈغرورˈ فلسطینیان این سرزمین را بدل به ˈنگون بختیˈ و همه امیدها به صلح در این سرزمین را تباه کرده است.

درحاشیه تلاشهای آمریکا در راه سازش میان فلسطینیان و اسرائیل، ˈدیوید ایگنیشسˈ در مطلبی در شماره روز شنبه روزنامه واشنگتن پست افزود: نظری اجمالی بر عمق درد و رنجی که فلسطینیان ساکن اراضی اشغالی متحمل می شوند، ژرفای بیهوده بودن همه تلاشهای دیپلماتیک برای حل و فصل مناقشه اسرائیل - فلسطینیان و رفع تلخکامی مردم این سرزمین را به تصویر می کشد.
واقع امر این است که اشغالگری رژیم اسرائیل، چشم اندازی ناگواری از هرگونه صلح و توافق را در این سرزمین به میراث گذارده است .
یکی از مصادیق شهر ˈحلحولˈ در هفت کیلومتری شمال ˈبیت المقدسˈ در کرانه باختری است که قطب کشاورزی منطقه در دامنه تپه های مشرف به جنوب ˈبیت لحمˈ به حساب می آید.
این شهر حاصلخیز که زمانی سرزمینی لم یزرع و بی حاصلی بود، امروز یکی از شهرهای حاصلخیز منطقه است که به دنبال توافق ˈاسلوˈ در سال 1993 به شهرکهای یهودی نشین تبدیل شد.
پیمان اسلو بانی تشکیل ˈتشکیلات خودگردان فلسطینˈ بود .
این شهر سرزمین تاکستانهای پربار با محصول انگور پر بازده است، اما امروز متاثر از اشغالگری نظامی اسرائیل، حس بی حرمتی ، نگون بختی و سرخوردگی در گوشه گوشه آن موج می زند.
امنیت شهر را ˈتشکیلات خودگردان فلسطینˈ برعهده دارد، اما نظامیان اسرائیلی کنترل راههای مواصلاتی اصلی شهر ا در دست دارند و هرکجا احساس خطر امنیتی کنند، وارد عمل می شوند. همین چند روز قبل سربازان رژیم اسراییل10 جوان فلسطینی را که به سمت سربازان اسرائیلی سنگ پرتاب کرده بودند ، بازداشت کردند.
از نظر سربازان اسرائیلی پرتاب سنگ یک اقدام تروریستی خشونت آمیز تلقی می شود.
فلسطینیان تاوان سنگینی بابت این نوع برخورد امنیتی پرداخت کرده اند. فلسطینیان هرگز به ادعای اسرائیلی ها که دو طرف می توانند در جوار هم در کمال صلح زندگی کنند، ایمان ندارند.
زندگی فلسطینیانی در اینجا جز تحقیر، توهین و سرخوردگی به ویژه علیه جوانان نیست. زندگی در این جا کاملا بسته است . زندگی در سرزمینهای اشغالی یعنی نگون بختی و تلخکامی و اعتراض و درگیری ابدی .
در اینجا فلسطینی بودن یعنی مستحق بازداشت شدن.
فلسطینیان پرچم اختصاصی خود را مخفیانه حمل می کنند و نقشه فلسطین را مخفیانه به پشت دیوارها می چسبانند.
به موازات همه این واقعیات موجود در زندگی فلسطینیان، دولت آمریکا سخت مشغول کار کردن با اسرائیل و فلسطینیان بر سر تعیین رئوس یک توافقنامه به نام ˈتوافق بر سر چارچوبها ˈ است تا به صلح نهایی میان دو طرف منتهی شود.
اما اکثریت فلسطینیان از تشکیلات خودگردان متنفر هستند و به امید آن دل نبسته اند . مردم نمایندگان این تشکیلات را دروغگو می دانند و رهبران آن را افرادی فاسد، قدرت طلب و ثروت اندوز می شناسند و معتقدند که آنها نه سیاستمدار واقعی، بلکه تجاری سودجو هستند.
مرم به ˈحماسˈ هم بدبین شده اند و می گویند که رهبران فلسطینی در کل بدست خود ، خودشان را نابود کرده اند.
مردم این سوال را از اسرائیل مطرح می کنند که اگر اسرائیل اصرار دارد یک دولت غیر نظامی خلع سلاح شده تشکیل شود، این دولت برای تامین امنیت و تعیین سرنوشت خود چگونه کار خواهد کرد و اگر این دولت حاکمیت ملی و قدرت عالیه مستقل نداشته باشد، چگونه می تواند بر مرزهایش با اردن تسلط و حاکمیت داشته باشد.
مردم نه به صلح امیدوارند و نه معقتدند که اصلا صلحی در کار خواهد بود.
آیا با این ژرفا در خشم و نفرت و بی اعتمادی، آیا اصلا توافق صلحی امکان پذیر است. ابدا مشخص نیست، اما به هر روی تحقق رویای صلح ، ارزش تقلا کردن را دارد.
مترجمام**1591**1651
http://www.washingtonpost.com/opinions/david-ignatius-in-the-west-bank-pride-has-become-bitterness/2014/01/31/ba24929e-8a03-11e3-916e-e01534b1e132_story.html?hpid=z2
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير

[email protected]
12/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 62]