واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا:
تولد ستاره های غول آسا، حل یک معمای30 ساله تهران - ایرنا -اخترشناسان با استفاده از مجموعه ای از رادیوتلسکوپ های نیرومند در ایالت نیومکزیکوی آمریکا، معمایی 30 ساله را درباره تولد ستاره های غول آسا حل کرده اند.
به گزارش گروه علمی ایرنا از منابع خبری ، ستاره های غول آسای جوان که جرمی بیش از 10 برابر خورشید درند، پرتو شدید فرابنفش از خود بیرون می دهند که گازهای پیرامون شان را داغ می کند.
اکنون مشاهداتی که یک گروه بین المللی در رصد خانه ی جنسکی در نیومکزیکو انجام داده اند، کلیدی برای حل این معما به دست داده است.
بر اساس این مشاهدات، گازها هنگام انقباض، ساختاری متراکم و رشته ای شکل به وجود می آورند که پرتو فرابنفش ستاره را هنگام عبور جذب می کند. در نتیجه، ابرهای پیرامون ستاره، مثل شمع سوسو می زنند.
دکتر مک لو، از مسئولان بخش اخترفیزیک موزه تاریخ طبیعی آمریکا می گوید: ˈستاره های غول آسا، از طریق یونیزه کردن تشعشعات و همچنین انفجارهای ابرنواختری، سرنوشت کهکشانهایی را که آنها را در خود جای داده اند تعیین می کنند.
تمامی عناصر سنگین تر از آهن در انفجارهای ابرنواختری که در پایان عمر ستاره ها رخ می دهند به وجود آمده اند. بنابراین، بدون آنها، حیات بر روی کره ی زمین شکل بسیار متفاوتی می داشت.ˈ
ستاره ها زمانی پدید می آیند که ابرهای عظیم گاز منقبض می شوند. وقتی که چگالی و دمای این توده ی ابر به اندازه کافی زیاد باشد، اتم های هیدروژن با هم ترکیب می شوند و طی فرایند همجوشی هسته ای، اتم های هلیوم را به وجود می آورند، و همین واکنش باعث درخشش ستاره می شود.
اما ستاره های غول آسا، در زمانی که ابرهای گازی هنوز در حال انقباض هستند شروع به درخشیدن می کنند.
پرتو فرابنفش آنها، گازهای پیرامون شان را یونیزه می کند و ابری با دمای ده هزار درجه سانتیگراد شکل می دهد. مدل های ساده پیش بینی می کنند که در این مرحله، گاز پیرامون ستاره های غول آسا به سرعت منبسط می شود.
اما مشاهداتی که با رادیو تلسکوپ های ˈوی ال ایˈ در نیومکزیکو انجام شده، چیز متفاوتی را نشان می دهد: تعداد زیادی از مناطق کوچک حاوی هیدروژن یونیزه شده است.
کریس دی پری، مولف اصلی این پژوهش، می گوید: ˈدر مدلهای نظری قدیمی، یک ستاره ی پرجرم شکل می گیرد، ابر حاوی هیدروژن یونیزه شده مشتعل می شود و شروع به انبساط می کند. اما پژوهش های ما نشان می دهد که در طول شکل گیری ستاره، انباشت گاز ادامه می یابد و مواد همچنان به درون ستاره جذب می شوند.ˈ
مدلهای جدید نشان می دهند که گازهای پیرامون ستاره های غول آسا به طور یکنواخت جذب ستاره نمی شوند، بلکه به شکل رشته هایی مارپیچی در می آیند.
زمانی که ستاره ی غول آسا از میان این رشته ها می گذرد، پرتو فرابنفش آن جذب رشته ها می شود و گاز پیرامونش را احاطه می کند.
در نتیجه، گازهای در حال انقباضی که دیگر یونیزه نمی شوند در طول هزاران سال به نظر می رسد که مانند شمع، سوسو می زنند.
علمی (1)**1354**1599
انتهای پیام /*
: ارتباط با سردبير
[email protected]
12/11/1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 73]