محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855481759
محمد رحمانیان آبروی جشنواره تئاتر فجر را خرید / اجرای متن بیضایی در تیمارستان
واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین:
محمد رحمانیان آبروی جشنواره تئاتر فجر را خرید / اجرای متن بیضایی در تیمارستان وبلاگ > رستمی، محمدرضا - اول: سی و دومین جشنواره بین المللی تئاتر فجر ناامید کننده بود؛ نه به خاطر مشکلات اجرایی و ضعف‌هایش در برگزاری (که سر جای خودش باید به آن پرداخت) بلکه به دلیل پایین آمدن سطح کیفی تئاتر در این دیار.
این وضعیت بیش و پیش از هرچیز محصول نگاه مدیرانی است که طی 8 سال گذشته (خصوصا در چهارسال دوم دولت مهرورز و عدالت گستر) تئاتر ایران را از مسیر اصلی اش منحرف کردند. مدیرانی که با شعار تکیه بر درام ایرانی پا در وادی مدیریت تئاتر نهادند، خیلی زود راه را بر درام نویسان ایرانی بستند و صحنه ها را به متون خارجی سپردند. در تالارهای نمایشی تهران دیگر نه خبری از متون محمد رحمانیان، حمید امجد، علیرضا نادری، محمد یعقوبی، نغمه ثمینی بود و نه اثر از کارگردانانی که مسیری تازه را (در اوایل دهه 70 ) در تئاتر ایران آغاز کرده بودند. هر چیزی که امروزی بود و مربوط به این آب و خاک با نگاه حذفی ممیزانی روبرو می‌شد که صحنه ها را جولانگاه فرم های بی اثر و اجراهایی بی سر و ته می خواستند. در این فاصله تنها امید اهالی تئاتر و دوستداران این هنر، تماشاخانه‌های خصوصی بودند که در تهران پا گرفتند تا هم تمرکز تئاتر را (نه به شکل کامل) از دست دولت خارج سازند و هم فضایی پویاتر برای کار کارگردانان صاحب‌نام و هنرمندان شناخته شده فراهم آورند. اما تلاش آن ها هم اگرچه بی اثر نبود اما خواه ناخواه زیر سیطره نگاهی قرار داشت که اصولا نمی خواست تئاتر به جامعه امروز پیوند بخورد و همراه مردمی باشد که به تماشایش دل خوش ساخته بودند. دوم: محمد رحمانیان نویسنده و کارگردان صاحب سبک تئاتر ایران، امسال پس از سال‌ها دوری در جشنواره تئاتر فجر خضور یافت. او سوغاتش را از کانادا آورده بود، کاری متفاوت با متن «آرش» بهرام بیضایی. او متنی که پیش از این با همین نگاه در کانادا و با دانشجویان کانادایی اجرا کرده بود، حالا با دانشجویان ایرانی آماده اجرا کرده بود، او این متن را در روزهای پایانی جشنواره تئاتر فجر در تالار حافظ به صحنه برد، و دیدن همین اجرا در ادامه کارهای ناامید کننده کافی بود تا هم جشنواره تئاتر فجر، آبرویی برای خودش دست و پا کند و هم مخاطب امیدوار باشد که بعد از این شاهد حضور و حیات متن ها و اجرا های هنرمندانی چون محمد رحمانیان باشد. کسانی که هم تئاتر ایران و گونه های نمایشی سنتی آن را می شناسند و هم از تئاتر جهان شناخت دارند. رجمانیان با این اجرا نشان داد که هنرمندان این دیار اگر سال های سال از مخاطب شان هم دور باشند، باز هم می توانند کالاهای فرهنگی را برای آن ها تولید کنند که هم ذائقه آن ها از نو بسازد و هم بتواند به کار امروز و فردای زندگی شان بیاید. کاری که رحمانیان با متن بیضایی کرد، نشان داد که متون درام نویسان نسل اول ایران تا چه حد قابلیت اجرایی دارد و اگر کارگردان جهان صحنه، متن و مختصات نمایش ایران را بشناسد، با این متون چه کارهایی که می تواند انجام بدهد. رحمانیان با اجرای «آرش ساد» مخاطبان سرخورده این سال ها را به یاد اجراهای دیگرش در جشنواره تئاتر فجر انداخت، اجراهایی که هر کدام بخشی از حافظه نمایشی مخاطبان تئاتر را شکل داده اند، گیرم مثل «شهادتخوانی قدمشاد مطرب در طهران» راهی به اجرای عمومی نیافته باشند. اجرای «آرش ساد» رحمانیان، هم آبروی جشنواره امسال را خرید و هم مخاطب را به روز های خوب تئاتر در این دیار برد، روزهایی که حالا همه امید دارند با تدبیر دولتمردان دوباره از راه برسند.
شنبه 12 بهمن 1392 - 09:14:57
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 58]
-
گوناگون
پربازدیدترینها