واضح آرشیو وب فارسی:الف: تفکیک جنسیتی و خطر کاهش ازدواج
بخش تعاملی الف - نگار پناهی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : يکشنبه ۶ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۲۰
آیا تفکیک جنسیتی دانشگاه ها خطری برای کاهش آمار ازدواج جوانان می باشد؟بحث پایین آمدن آمار ازدواج جوانان و رغبت جوانان به ازدواج به موضوع مهم و پر حاشیه این روزها مبدل گشته است. و کارشناسان دراین خصوص از آسیب ها، چگونگی رفع این معضل سخن می گویند. اما آیا بالاواقع و به دیده انصاف با توجه به نگاه برخی کارشناسان طرح تفکیک جنسیتی دانشگاه ها خطری مهم برای پایین آمدن این آمار محسوب می گردد یا خیر؟اولاً: طرح تفكيك جنسيتي دانشگاه ها، سال ها است مورد بحث نهادهاي فرهنگي و اتاقهاي فكري جمهوري اسلامي ميباشد و بحث درباره كارآمدي و يا ناكارآمدي اين طرح مجالي ديگر ميطلبد. اما آنچه در اين یادداشت مورد سوال و در عرضه نگاه مخاطبان قرار خواهدگرفت نسبت خطر تفکیک جنسیتی و پایین آمدن آمار ازدواج در بین جوانان می باشد.براي پي بردن به ابعاد اشتباه خواندن اين نقد غيرمنصفانه كافي است افكار عمومي مخاطبان را خود به آمارهاي موجود سوق دهيم. در كشور ما متجاوز از ۰۰۰/۵۰۰/۳ دانشجو در مقاطع مختلف تحصيلي مشغول به گذراندن اوقات تحصيلي ميباشند و حال اگر به آمار ۴۳۰۰۰ ازدواج دانشجويي در دانشگاه نگاه اندازيم، محاصل آن نتيجه سادهاي است يعني تنها ۲/۱ درصد از آمار دانشجويان به ازدواج دانشجويي اقدام ورزيدهاند و اين درحالي است كه كثرت جمعيت دانشجويان ايراني از ميان جوانان و خاصه دختران و پسران مجرد تشكيل گرديده است. حال با اين وضعيت اگر رشد آمار طلاق (مثلاً رشد ۲۷% آمار طلاق) در تهران را نيز به اين آمار اضافه نماييم و آن را در ترازوي محاسبه قرار دهيم،اين آمار به كمتر از ۱% كاهش يافته و عملاً اختلاط دانشگاه ها موجب ازدواج كمتر از ۱% دانشجويان ميگردد.دوماً: بايد يكبار ديگر هدف از ورود و علماندوزي به عرصه علمي و دانشگاهي را مورد مطالعه قرار دهيم.آيا اين هدف جز باروري عرصه علمي و تربيت نيروي متخصص براي اداره فرداي جامعه و پيشبرد الگوي اسلامي، ايراني پيشرفت ميباشد؟ و يا هدف افتتاح يك بنگاه شادمانه فعال و جذاب و پرهزينه براي تسهيل امر ازدواج مجردان دانشجويي جامعه ميباشد.با اين فرض و با احتساب هزينههاي عجيب و غريب دانشجويان بهتر و مقرون به صرفهتر آيا آن نيست كه به جاي كلاسهاي خستهكننده و كمفايده دانشگاهي و به جهت تسهيل در عقد اين تئوري پاركها و فضاهاي سبز شهرداريها را فعالتر نموده تا عزيزان در فضايي مفرح و با آرامش بيشتر دست به انتخاب گزينه موردنظر بزنند و طنازيها و عشوهها و انحرافات و پوششهاي رنگ رنگين براي ايجاد جذابيت معقولتر شده و دانشگاه ها به همان مركز علمي پرورش نخبگان تبديل گردد.سوماً: پايين بودن آمار ازدواج و با رشد نگرانكننده آمار طلاقهاي رسمي و زندگيهاي خالي از غناي عاطفي موردنياز درجامعه تا چه اندازه به جداسازي جنسيتي دانشگاهها مربوط است و آيا در ميان دلايل و علل مختلفي همچون مشكلات فرهنگي، معيشتي و عدم شناخت صحيح جوانان از مقوله ايجاد نهاد خانواده ميتوان حتي كمتر از يك هزارم درصد اين دلايل را به تفكيك جنسيتي دانشگاه مربوط ساخت؟چهارماً: چند درصد از جوانان آماده ازدواج در ايران مشغول به تحصيل در دانشگاه ها هستند و آيا دانشگاه تنها محل ديدارهاي شناخت درباره انتخاب گزينه اصلح زوجيت است؟پنجماً: ازدواج دانشجويي گرچه امري مقدس و عزيز است اما آيا پروسه ازدواجهاي دانشجويي تاكنون مورد آسيبشناسي واقعگرايانه قرار گرفته است؟ چه آنكه حضور فرهنگها و سلايق اقليمي متفاوت در كنار يكديگر و دوري غالب فرهنگي دانشجويان از يكديگر ميتواند عامل تهديدكنندهاي براي قوت نهاد خانواده باشد.ششماً: آيا دانشگاه هاي علم محور و موفقي چون دانشگاه امام صادق(ع) كه به اعتراف كارشناسان فني از حيث رتبه علمي در درجه بالا و پراهميتي در جامعه علمي كشور قرار دارد و از حيث تفكيك جنسيتي قائل به اين نظريه ميباشد. دانشجويان علمگراي آن با مشكل انتخاب گزينه مناسب ازدواج مواجه هستند؟ و اصولاً چرا آمار سن ازدواج در اين دانشجويان حتي با توجه به سختي تحصيل به مراتب بالاتر از ساير دانشگاههاي مختلط ميباشد؟به هرحال آن چه واضح و مبرهن است؛ آن است كه گذشته از فوايد و نقاط قوت و ضعف طرح تفكيك جنسيتي دانشگاه ها كه در جاي خود نياز به بررسي دقيق و موشكافانه دارد.طرح اين سوال كه اجراي طرح جداسازي دانشگاه ها با هدف ارتقاي سطح علمي دانشجويان موجب فرصتسوزي و از بين رفتن اندك فرصتهاي ازدواج جوانان ميشود. نه تنها سوالي منطقي و برآمده از فكر علمي كارشناسانه و دلسوز نميباشد بلكه تنها ميتواند جرقه و يا كمكي هرچند كوتاه به ايجاد جو مخالفت با اين طرح نمايد. درهرحال تفکیک جنسیتی دانشگاه ها نباید به فراموشی کامل سپرده شود چه آنکه در حداقل آن دانشجویان بتوانند خود مسیر اختلاط یا تفکیک در محل تحصیل خویش را انتخاب نمایند.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]