تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867443322
مجلس و تکرار اشتباهات تاریخی
واضح آرشیو وب فارسی:الف: مجلس و تکرار اشتباهات تاریخی
فرشاد مهدی‌پور، 26 دی 92
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۴۳
تازه‌ترین اظهارنظرهای مشاور ارشد دولت درباره تحمل‌کردن مجلس، فقدان عقلانیت در مخالفان و افزایش تنش دولت-مجلس، بار دیگر این رابطه را در کانون توجه قرار داده است؛ البته این یادداشت، از پایگاه یک هوادار دولتِ جدید یا مخالف سینه‌چاک دولت پیشین نوشته نشده و بیش از آن‌که درصدد نقد رویه دولتی‌ها باشد، تحلیلی کوتاه است بر عمل‌کرد مجلس اصول‌گرا در ۲-۳ ماهه اخیر که یادآور روابط میان مجلس پنجم و دولت دوم خرداد است و فرآیندی که در مجلس ششم، نتیجه داد.مجلس، فاقد سکان و سکویی هدایت‌گرانه است؛ این اتفاق از همان روزی افتاد که واسطه‌ها در دولت نهم، بازی تغییر ریاست مجلس را کلید زدند و در بهار ۸۷، کار را یک‌سره کردند. از آن روزها رفته‌رفته معلوم شد که مجلس از بهارستان اداره نمی‌شود و ساز و کارهای خط‌مشی‌دهی به آن، در پاستور تدارک می‌شود.این روند افتان و خیزان تا اواخر مجلس هشتم ادامه پیدا کرد و نهایتا در ورودی انتخابات مجلس نهم، اختلافات بالا گرفت و نهایتا رقابت بر سر ریاست نیز، نتیجه‌ای مشابه دوره قبل برجای گذارد، با این تفاوت که این‌بار، بیش از فراکسیون اصول‌گرایان، این مستقل‌ها و اقلیتی‌ها بودند که از رئیسِ جدید مجلس، حمایت می‌کردند. نزاع بی‌نتیجه در انتخابات ریاست‌جمهوری هم بر این تکه و پاره شدن یک‌دستی مجلس افزود و کار را به جایی رسانده که امروز، اقلیتی‌ها می‌گویند تاکنون برای حفظ احترام رئیس، انشعاب نکرده‌اند و به‌زودی دست به چنین اقدامی خواهند زد. در صورت وقوع این روی‌داد، فراکسیون حامیان ولایت، دستِ بالا را در مجلس از دست داده و عملا خانه ملت به سه گروه ۹۰-۱۰۰ نفره تقسیم خواهد شد و هیچ کس، اکثریت را در مجلس به دست نمی‌آورد.این جریان‌شناسیِ درونی، تشتت، غیرهم‌سویی و فقدان تمرکز نمایندگان را دوچندان می‌کند که جلوه عملی‌اش را می‌توان در پراکندگی سوالات و ایرادها و خرده‌گیری‌ها به دولت و کابینه دید؛ مجلسْ روزی درگیر صنعت و نیرو و اقتصاد است و روز دیگر درگیر علوم و آموزش و فرهنگ و روز سوم به سراغ دیپلماسی و سیاست خارجی می‌رود و گاهی هم ورزش و برخی مواقع نیز تک و توک، حوزه‌های باقی‌مانده. به فهرست کارت‌های زردِ داده‌شده در ۲-۳ ماهه اخیر بنگرید: مجلس دقیقا چه خطی را خطاب به دولت تعقیب می‌کند؟جدای از گلایه‌های متعدد و مکرر رئیس‌جمهور از نمایندگان و پاسخ‌های رئیس مجلس، در همین هفته گذشته در روزی که وزیر ارشاد از مجلس کارت زرد گرفت، پرونده روزنامه و هفته‌نامه دو نماینده منتقد، از سوی هیات نظارت بر مطبوعات راهی قوه قضاییه شد؛ یا وقتی افشاگری‌های یک نماینده عدالت‌خواه علنی شد، معاون اول و سخن‌گو و رئیس‌کل بانک مرکزی و... همه به میدان درآمدند و نه تنها، عذر تقصیری در میان نبود، بلکه نماینده افشاگر به زیر سوال رفت؛ و یا در هنگامه طرح اما و اگرها درباره کرسنت، نظارت بر مذاکرات هسته‌ای و... این مجلس بود که ناگزیر از کوتاه‌آمدن در قبال دولت شد. این‌ها نشان‌دهنده لااقل دو گزاره است: اولی فقدان مرکزیت و محوریت در تصمیم‌گیری‌ها و جهت‌گیری‌ها و خط‌مشی‌گذاری‌های مجلس نسبت به دولت و دومی برتر بودن نظر و توان دولت در کسب نتیجه نهایی.اما آن‌چه با اهمیت‌تر می‌نماید، پس از این‌هاست: مجلس تقریبا با اندکی تغییر و تحول، به‌همان راهی می‌رود که مجلس پنجم در نسبت با دولت دوم‌خرداد می‌رفت؛ مسیری که نهایتا نه به برکناری وزرای مدنظرش می‌انجامد و نه تغییر خط‌مشی و روش‌های دولت و مضافا جلب توجه و هم‌راهی ملت. چرا که به مرور احساس نوعی «چوب لای چرخ گذاشتن»، ممکن است به‌وجود آید و این یعنی از دست دادن انتخابات اسفند ۹۳.این‌که اصول‌گرایان مجلس نمی‌توانند دورِ هم بنشینند و با هم به تفاهمی برسند، ریشه در دوره دولت گذشته و برخی تفاوت‌های تاریخی دیگر دارد، اما این‌ها، به مثابه از دست دادن امروز و فرداست و به نظر می‌رسد که وزن این دو، بسیار بیش‌تر از بقیه چیزهاست و افسوس که زیر پا گذاشتن «من»ها، کمی سخت شده.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: الف]
[مشاهده در: www.alef.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]
-
گوناگون
پربازدیدترینها