واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: چرا سکوت کرده ای؟!سکوت حقوق بشر غرب !!به دنبال مقالاتی كه پیرامون حقوق بشر با عناوینی همچون:زندگی با اسانس هدف!! بخوان تا خودکشی نکنی!!! زندگی ات را نفروش!!! ارایه گردید، اینك خلائی دیگر در اعلامیه حقوق بشر غرب در مقایسه با حقوق بشر اسلامی را تقدیم می نماییم؛
حقوق بشر از دیدگاه غرب که با اعلامیه 1948 سازمان ملل متحد مورد توجه قرار گرفته و در بسیاری از محافل علمی مقصود و مورد توجه ویژه تحلیل گران واقع می شود، در مقایسه با اعلامیه حقوق بشر اسلامی مصوب 1990 سازمان کنفرانس اسلامی OIC از ضعف ها و خلاءهای بی شماری برخوردار است که با عنایت به ضرورت روشن گری اذهان عمومی و بالخصوص جوانان این مرز و بوم که مسلمان و شیعه هستند و قطعاً دانستن نقاط قوت حقوق اسلام سبب ایمان بیشتر و مباهات به آن خواهد شد؛ بر این پایه در این مقاله بند الف ماده سوم اعلامیه حقوق بشر اسلامی را که به حق حیات و فروع آن و نیز حق آزادی در مورد زمانهای خاص همچون جنگ مطرح شده و متاسفانه کوچکترین اشاره ای به آن در اعلامیه حقوق بشر غرب 1948 دیده نمی شود را به اختصار و دسته بندی شده تقدیم می نمائیم؛• حق حیات در اعلامیه حقوق بشر OICبند الف ماده سوم اعلامیه حقوق بشر OIC در قسمت اول خود حقِ معالجه شدن را برای دسته های مختلفِ ذیل که در حالت جنگ و نزاع های مسلحانه شرکت نکرده اند به صراحت بیان کرده است، الف) کهنسالان، ب) زنان، ج) کودکان، د) مجروحین، هـ) بیمارانحقوق بشر از دیدگاه غرب که با اعلامیه 1948 سازمان ملل متحد مورد توجه است در مقایسه با اعلامیه حقوق بشر اسلامی مصوب 1990 سازمان کنفرانس اسلامی OIC از ضعف ها و خلع های بی شماری برخوردار استنکته اول: انحصاری نبودن اشخاص مورد حمایت اعلامیه حقوق بشر OIC ؛ باتوجه به استفاده از واژه «مانند» در صدر عبارت بند الف ماده سوم مورد بحث اشخاص بهره مند از حق معالجه حق مذکور را دارند امّا این حق به طور انحصاری برای ایشان نیست بلکه غیر از کهنسالان و زنان و کودکان و ... هر شخص دیگر نیز که در جنگ و نزاع شرکت نکرده باشد حق بهره مندی از این حق را خواهد داشت و لذا واژه «مانند» در این ماده بکار رفته است و خلاصه آنچه نام برده شده است تمثیلی است.نکته دوم: انحصاری نبودن حمایت اعلامیه حقوق بشر OIC نسبت به جنگ؛
هرچند جنگ به عنوان شاخص ترین حالت و وضعیت مخاطره آمیز برای تهدید حیات مورد حمایت اعلامیه حقوق بشر اسلامی مصوب OIC مطرح می گردد لکن هر نزاع مسلحانه دیگری نیز که رخ دهد و به هر جهت حتی به دلیل تسامح یا تلاش برای فرار از شمول این ماده حقوق بشر اسلامی بخواهند از جنگ نبودن ان وضعیت سوء استفاده نمایند؛ باز هم ماده مورد بحث آن را در بر خواهد گرفت زیرا جنگ صرفاً یک مصداق است و ماده اعلامیه نزاع های مسلحانه را نیز علاوه بر واژه جنگ مورد تصریح قرار داده است و کامل بودن اعلامیه حقوق بشر اسلام را به خوبی نمایان ساخته است؛بر همین اساس علاّمه محمد تقی جعفری (ره) در تحلیل این ماده سه حق را بطور جداگانه و مستقل تحلیل می نماید؛بلکه؛ حق حیات در حالت جنگ و نزاعهای مسلحانه،دوم؛ حق آزادی اسرا و دیدار و اجتماع خانواده هایی که موقعیت های جنگی آنان را از یکدیگر جدا کرده است.سوم؛ حق حیات و فروع ویژه آن که در مصادیقی همچون ممنوعیت بریدن درخت یا نابود کردن مزارع و حیوانات غیر موزی –اعم از اهلی و غیر اهلی- و تخریب ساختمان ها و جایگاههای مختلف آبادیها «مساکن به طور عام» بوسیله کوبیدن و شکستن و کندن و غیر ذلک بیان می گردد.نتیجه:چرا اعلامیه حقوق بشر غرب 1948 که این روزها برخی با عنوان اعلامیه جهانی نیز از آن تعبیر می کنند در خصوص آنچه در وضعیت خاص جنگ و نزاعهای مسلحانه اشاره شد (و اعلامیه حقوق بشر اسلامی مصوب OIC بدان به صراحت و به تفضیل پرداخته است) حتی یک کلمه صحبت نکرده است؛ ممکن است گفته شود که این ماده یا امثال آن معمولاً در قوانین مربوط به جنگ و صلح در عرصه جهانی و در قالب حقوق بشر دوستانه تدوین می شود لکن این پاسخ غلط به نظر می رسد زیرا همانطور که علامه جعفری (ره) نیز اشاره فرموده اند این گونه حقوق انسانی عالی که از اصول بنیادین فوق جهانی بشر تلقی می شوند پس بیش و پیش از هر جا باید در این اعلامیه که حمایت از این شئون انسانی را به عهده گرفته مطرح می گردید!! رضا زهروی،دانشجوی دکتری دانشگاه تهران/جامعه و سیاست تبیانتنظیم:س.آقازاده
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 219]