واضح آرشیو وب فارسی:واحد مرکزي خبر: روزنامه فرانسوي: سال 2014 سالي پرخطر براي افغانستان خواهد بود
تهران / واحد مركزي خبر / سياسي 1392/10/05
روزنامه ژورنال دو ديمانش فرانسه سال دو هزار و چهارده را سالي پر خطر براي افغانستان قلمداد كرد.
پايگاه اينترنتي ژورنال دو ديمانش نوشت: انتخابات رياست جمهوري افغانستان و پايان ماموريت ناتو آينده اين كشور را در هاله اي از ابهام فرو برده است. اگر حضور خارجي نيز قرار باشد تمديد شود، قدرت طالبان مايه نگراني است. اكنون اين سوال مطرح است كه دوازده سال مداخله خارجي در افغانستان چه سودي داشته است. يك سال قبل از پايان ماموريت ناتو، به نظر مي رسد اين كشور در لحظه انتخاب قرار گرفته است. هشتاد و پنج هزار سرباز، نيروي بين المللي حاضر در افغانستان را تشكيل مي دهند. اين رقم در سال دو هزار و دوازده صد و سي هزار نفر بود. خروج نظاميان از افغانستان قرار است در سال دو هزار و چهارده محقق شود اما چند و چون آن هنوز مبهم است. سوال اين است كه چه تعداد نظامي پس از پايان ماموريتشان در سي و يك دسامبر سال دو هزار و چهارده در افغانستان باقي خواهند ماند؟ حامد كرزاي، رئيس جمهور افغانستان، ماه گذشته از رقم ده هزار تا پانزده هزار، اعم از آمريكايي يا غير آمريكايي، ياد كرد.
اما مشكل اين است كه كرزاي، كه از زمان سقوط طالبان در سال دو هزار و يك در افغانستان قدرت را به دست گرفته است، همچنان در امضاي توافقنامه دو جانبه امنيتي با آمريكا كه براي ادامه حضور نظاميان در خاك افغانستان ضروري است تعلل مي كند. كرزاي متهم است كه در آستانه انتخابات رياست جمهوري كه قرار است در ماه آوريل آينده برگزار شود رو به اخلالگري آورده است. كريم پاكزاد، متخصص مسائل افغانستان در موسسه روابط بين الملل و استراتژيك فرانسه به ژورنال دو ديمانش مي گويد: «برنامه كرزاي همان برنامه آمريكا نيست. وي ديگر نمي تواند در سال دو هزار و چهارده نامزد انتخابات رياست جمهوري شود و مي خواهد براي اينكه اطرافيانش در قدرت بمانند هر كاري انجام دهد. كرزاي سوداگري مي كند زيرا مي داند كه آمريكايي ها براي ماندن در افغانستان پس از سال دو هزار و چهارده نياز به امضاي اين توافقنامه امنيتي دارند.»
ژان ميشل مارلو، سفير فرانسه در افغانستان مي گويد در انتظار تغييراتي در اوضاع اين كشور بويژه درباره رويكرد حامد كرزاي است. وي مي گويد كه اين رويكرد حامد كرزاي را درك نمي كند. مارلو مي گويد:«اگر انتخابات به خوبي برگزار شود، اولين بار از سال هزار و نهصد و يك خواهد بود كه رهبر افغانستان به صورت مسالمت جويانه تغيير مي كند.» قادر عارف، وزير كهنه سربازان فرانسه در سفر به افغانستان مي گويد: «سال دو هزار و چهارده به علت انتخابات رياست جمهوري نقطه عطفي خواهد بود.» عارف از اين سفر براي ملاقات با همتاي افغان خود، عنايت الله نظري استفاده كرد براي اينكه از وي بخواهد كابل هر چه سريعتر معاهده دوجانبه با واشنگتن را امضا كند.
وي به ژورنال دو ديمانش مي گويد: «مهم است كه انتقال سياسي صورت گيرد و اينكه ارتش افغانستان امنيت را برقرار كند.» تغيير اوضاع امنيتي در افغانستان از ديگر ابهامات آينده افغانستان است. نيروهاي ملي فرماندهي عمليات نظامي را از تابستان گذشته به دست گرفته اند. اوليويه تاپرس كه در قالب ماموريت ناتو فرماندهي فرودگاه كابل را در اختيار دارد مي گويد به توان افغانستان براي به دست گرفتن سرنوشتش بسيار اعتماد دارد. اين ژنرال فرانسوي معتقد است نهادهاي افغان براي اينكه خودمختار شوند به سطح كافي رسيده اند. علاوه بر اين، به اعتقاد وي كابل در مقايسه با ديگر مناطق افغانستان ديگر نسبتا امن است.
با اين حال، اوضاع كابل شكننده است. نيروهاي نظامي از منطقه فرودگاهي و منطقه سبز كه منطقه اي فوق العاده امنيتي است فقط با خودروهاي زرهي خارج مي شوند. خودروها اهداف راحتي براي مواد منفجره هستند و مرتبا هدف حمله قرار مي گيرند. فعالان بشردوست كه محافظ ندارند هزينه سنگيني پرداخت مي كنند. امسال بيش از سي نفر از آنها قرباني شده اند و در مقايسه با سال دو هزار و دوازده خشونت عليه آنها تشديد شده است. ژان ميشل مارلو مي افزايد: «پاسخ اين سوال كه آيا نيروهاي افغان به تنهايي مي توانند پس از خروج كامل نيروهاي بين المللي امنيت را تامين كنند منفي است. اما اگر آنها با حمايت هاي لجستيكي و مالي در خط مقدم باشند، اين امكان وجود دارد كه آنها امنيت را تامين كنند.»
سايه طالبان، يك دهه پس از سقوط آن بيش از هر زمان ديگري احساس مي شود. شورشيان هم از لحاظ نظامي قدرتمند هستند و در عين حال به مركز بازي هاي سياسي نيز بازگشته اند. آمريكا همچون فرانسه درباره انتقال سياسي در افغانستان با آنها گفتگو مي كنند. حتي حامد كرزاي كه خود را مخالف تماس هاي برقرار شده بين طالبان و آمريكا نشان مي داد اين ملاقات ها را ترتيب مي دهد. كريم پاكزاد مي افزايد: «كرزاي مي داند كه بايد با طالبان به تفاهم رسيد. در بازي سياسي افغانستان، كه قبل از هر چيز قومي است، كرزاي براي بقاي در قدرت به طالبان نياز دارد. اگر اوضاع اكنون را با اوضاع سال دو هزار و دو مقايسه كنيم، طالبان بيش از هر زمان ديگري قدرتمندتر هستند.»
دوني مرسيه تاموريز، رئيس ستاد نيروي هوايي ارتش فرانسه نيز روز سه شنبه در معيت قادر عارف عازم افغانستان شده بود. وي مي گويد: «افغانستان به هر حال بهتر از دوره حكومت طالبان است. اما اينكه كار به پايان رسيده است بايد گفت نه. راه درازي در پيش است؟ مسلما.» و اين راه در ماه هاي آينده با مشكلات فراواني با خود به همراه خواهد داشت.»
پنجشنبه 5 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: واحد مرکزي خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]