تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1867776339
بالاخره اعتیاد جرم است یا بیماری؟!
واضح آرشیو وب فارسی:پایگاه خبری آفتاب: بالاخره اعتیاد جرم است یا بیماری؟!
سومصرف مواد مخدر بی شک بسیاری از افراد و خانواده های کشور را درگیر خود ساخته است و این موضوعی نیست که بتوان آنرا کتمان و یا بی اهمیت قلمداد کرد. این در حالی‌ست که به دلیل ماهیت خاص این پدیده اجتماعی و علل دیگر، آمار درست و روشنی از تعداد معتادان و نوع مصرف این جمعیت کثیر وجود ندارد. به عبارت بهتر، مختصات این آسیب اجتماعی که تمامی جامعه را بصورت مستقیم و غیر مستقیم هدف گرفته، مبهم و ناپیداست.
آفتاب: سید جواد مسکینی در تابناک نوشت: اما آنچه جالب توجه است، نحوه برخورد با مظاهر پیدای این آسیب اجتماعی است. بیش از دو دهه قبل روش برخورد با معتادان تنبیهی و سخت گیرانه بود و مجازات‌هایی از قبیل زندان و بازپروری را شامل می‌شد و متولی امر نیز نیروی انتظامی و زندان‌ها و بازپروری‌ها بودند.
با عوض شدن نگاه مسئولان و سیطره نگاه پزشکی به مسائل اجتماعی از جمله مقوله اعتیاد، فرد معتاد از یک مجرم به فردی بیمار مبدل گشت؛ مصداق و نمونه این چرخش دیدگاه را به خوبی در شعارهایی مانند «معتاد مجرم نیست بلکه بیمار است» می‌شد دید. طبیعتا مسئول رسیدگی و معالجه این جامعه بیماران جدید که تعدادشان و منافع حاصله مراجعه آنان به مراکز درمانی قابل چشم پوشی نیست از نیروی انتظامی و دستگاه‌های نظارتی به سیستم درمانی و پزشکان سپرده شد.
با عوض شدن تعریف اعتیاد از جرم به بیماری و دستگاه مسئول برخورد با آن، نوع برخورد با معتادان نیز از برخورد قهر آمیز به برخورد ترحم آمیز و حمایت شونده در سمت و سوی درمان بدل گشت. اما دیری نپایید که در چرخشی دوباره، نیروی انتظامی در پاسخ به مطالبات افکار عمومی نقش تاریخی و روتین خود را با پاکسازی سطح شهر از اعتیاد آشکار جامعه باز پس گرفت و معتادان آواره و پرسه زن را این بار با عنوان "جمع آوری" دستگیر و از فضای عمومی اخراج کرد.
سوال بسیار مهم دراین مقطع این‌ست که سوای اینکه تعریف ما از اعتیاد بیماری یا جرم است، چرا همیشه با معتادان بی سر و سامان که عوارض فقر اعتیاد در آنها هویداست برخورد می‌شود؟ چرا نگرانی‌های افکار عمومی و یا دستگاه های مدیریت کشور فقط به قله آشکار این کوه یخ معطوف شده و اعتیاد یقه سفیدها به عنوان خطری مهلک برای جامعه درنظر گرفته نمی‌شود؟
از گفتار قبل شاید بتوان به نوعی تقسیم بندی دوگانه در حوزه اعتیاد رسید و آن اینکه معتادان را به دو دسته فقیر و غنی و یا همان یقه آبی و یقه سفید تعبیر کرد؛
دسته اول معتادان متمکن که با توجه به موقعیت مالی مناسب و با مدیریت کم و بیش بیماری خود، مانع از پدیدار شدن عوارض اعتیاد و از کار افتادگی خود می‌شوند؛ هرچند خسارت‌های مالی، روانی و عاطفی زیادی را به خانواده خود تحمیل می‌کنند.
دسته دوم بیمارانی هستند که بدلایل مختلف از جمله فقر، بیکاری و... توانایی مدیریت اعتیاد خود را نداشته و نهایتا با روبرو شدن با عوارض جدی اعتیاد، توان ادامه زندگی معمولی را ازدست داده و باخوردن داغ اعتیاد بر پیشانی‌شان، از خانواده و جامعه طرد و به خیابان پناه می‌برند.
بیماران دسته نخست شیک و به ظاهر سالم هستند و دسته دوم درگیر عوارض جدی این بیماری و عموما ناتوان.
اینجاست که باید سوال خود را این گونه بپرسیم که آیا آسیب معتادان فقیر و از کار افتاده بیشتر است یا افرادی که به رغم ظاهرالصلاحی خود، به شدت معتاد هستند و با داشتن تمکن مالی هزینه های اعتیاد برایشان نوعی تفاخر است؟ چرا این نوع از برخوردهای تحقیر آمیز و همراه با تمسخر نصیب فروشندگان و قاچاقچیان مواد مخدر نمی‌شود؟
اگر اعتیاد بیماری‌ست -که هست- این گونه تحقیر و جمع آوری بیماران آیا جوانمردانه است؟!
تاریخ انتشار: ۰۴ دی ۱۳۹۲ - ۰۹:۲۸
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پایگاه خبری آفتاب]
[مشاهده در: www.aftabnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 108]
-
گوناگون
پربازدیدترینها