واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: حضرت عيسي(ع)؛ تجلي روح و كلمه الهي
گروه انديشه: حضرت عيسي مسيح رسول خدا و روح و كلمه اوست؛ قرآن كريم عيسي(ع) را پيامبري صاحب معجزات معرفي كرده و به خاطر بزرگداشت او در چندين سوره از آن حضرت ياد نموده و اعتقاد به رسالت ايشان را واجب دانسته است.
«يا مَريمُ إنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ بِكَلِمَةٍ مِنهُ اسمُهُ المَسيحُ عِيسَي ابنُ مَريمَ وَجيِهاً فِي الدُّنيا وَ الآخِرَةِ و مِنَ المُقَرَّبينَ: اي مريم! خدا تو را به كلمهاي از جانب خودش بشارت ميدهد كه نامش مسيح، عيسي بن مريم است؛ در حالي كه در دنيا و آخرت آبرومند و از مقرّبان الهي است» (آلعمران/45)
از سرگذشت حضرت عيسي(ع) در آغاز تولد و دوران كودكي و جواني وي اطلاع و آگاهي مستقيمي در دست نيست. آنچه گفته ميشود از لابهلاي كتابهاي تاريخ است كه مطالب آنها به انجيل يا قرآن مجيد بازميگردد؛ هرچند برخي محققان معتقدند كه متنهاي ديگر چون انجيل توماس نيز به اندازه چهار انجيل سنتي براي ترسيم تاريخي عيسي اهميت دارند. پژوهشگران دربارۀ سال تولد حضرت عيسي(ع) احتمالات گوناگوني دادهاند. از نظر ايشان، تاريخ ميلادي براي تعيين سال تولد آن حضرت كارساز نيست؛ زيرا آن تاريخي كه در قرن ششم ميلادي پديد آمده است، دقيق نيست. از اين رو، آنان به شواهدي كه احياناً در متون تاريخي يافت ميشود، متوسل شده و با توجه به آن، از سال هشتم قبل از ميلاد تا سال دوازدهم ميلادي را براي زمان واقعي ميلاد پيشنهاد كردهاند.
عيسي بن مريم(ع) از نگاه تاريخ
عيسي مسيح يا عيسي ناصري شخصيت مركزي مسيحيت است و در باور مسيحيان وي تجسّم خدا در جسم انساني و آغازگر جريان مسيحيت است. او در شهر بيت لحم از شهرهاي ايالت ناصره منطقه يهوديه به دنيا آمد و اكثر پژوهشگران معتقدند كه عيسي يك يهودي از ناحيه جليل در شمال فلسطين بود كه از او به عنوان يك معلم و شفابخش ياد ميشد. محققان اغلب اتفاق نظر دارند كه او توسط يحيي(ع) غسل تعميد يافته است. مسلمانان به عيسي به عنوان يك پيامبر باور دارند.
نامهاي عيسي(ع)
عيسي، يسوّع، يوشع، يهوشع و يهوشوع نامهايي هستند كه براي حضرت عيسي بن مريم بيان شده است و در عبري همه آنها برابرند. در انجيل يسوّع مسيح ۵۰ بار، عيسي مسيح ۱۰۰ بار و لفظ مسيح ۳۰۰ بار آمده است و نام مبارك اين پيامبر بزرگ به عنوان عيسي (ع) 25 بار در سورههاي مختلف قرآن كريم از جمله در سورههاي بقره، آل عمران، انعام، توبه، مريم، مؤمنون، احزاب و شوري ذكر شده است و واژه مسيح نيز يازده بار در قرآن مورد استفاده قرار گرفته است. عيسي در زبان عبري به معني «خدا كمك ميكند» بعدها به معني «خدا نجات ميدهد» است.
مسيح در قرآن
حضرت عيسي مسيح فرزند حضرت مريم (عليهما السلام) رسول خدا و روح وكلمه اوست. آنگونه كه در قرآن كريم آمده او پيامبري است صاحب معجزات كه قرآن كريم به خاطر بزرگداشت او در چندين سوره از آن حضرت ياد نموده است و اعتقاد به رسالت ايشان مانند پيامبران ديگري كه در قرآن نام آنها آمده است، واجب بوده و انكار كننده وي كافر ميگردد.
در دين مقدس اسلام، اگرچه حضرت محمد (ص) نسبت به ساير انبياء از جايگاه و مقام بالاتري برخوردار ميباشد، اما در اين دين تمامي پيامبران الهي، قابل تكريم و احترام هستند، چرا كه آنان برگزيدگان پروردگار بودهاند و مسلمين موظفند كه به جميع رسولان الهي محبت داشته و آنها را محترم بشمارند.
در قرآن كريم آمده« وَآتَيْنَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ الْبَيِّنَاتِ وَأَيَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ: و به عيسى پسر مريم دلايل آشكار داديم و او را به وسيله روح القدس تاييد كرديم» (بقره /253) بر اساس تاريخ، «نشانه هاي روشن»، اشاره به معجزاتي مانند شفاي بيماران غيرقابل علاج، احياي مردگان و داشتن معارف عالي ديني بوده است.
مسيح مبشر
قرآن كريم عيسي(ع) را مبشر خاتم الانبياء(ص) ميداند و در آيهاي چنين آورده «وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُم مُّصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِن بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءهُم بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ: و هنگامى را كه عيسى پسر مريم گفت اى فرزندان اسرائيل من فرستاده خدا به سوى شما هستم تورات را كه پيش از من بوده تصديق ميكنم و به فرستادهاى كه پس از من ميآيد و نام او احمد است بشارتگرم پس وقتى براى آنان دلايل روشن آورد گفتند اين سحرى آشكار است»(صف/6). بنابر اين آيه، حضرت مسيح چند مطلب را براي قوم خود بازگو ميكند: اولا من آخرين پيامبر خدا نيستم: ثانياً بعد از من پيامبري خواهد آمد: ثالثاً اسم آن پيامبر احمد است.
فضائل اخلاقي حضرت عيسي(ع)
حضرت عيسي خود را در قرآن اينگونه معرفي مي كند، «وَبَرًّا بِوَالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّارًا شَقِيًّا: و مرا نسبت به مادرم نيكوكار كرده و زورگو و نافرمانم نگردانيده است» (مريم/۳۲) و امام علي(ع)، در وصف عيسي بن مريم، مي فرمايد«و اگر خواهي، از عيسي بن مريم عليه السلام برايت بگويم. او سنگ را بالش خود ميكرد و جامه خشن ميپوشيد و نان خشك و گلوآزار ميخورد. خورش او گرسنگي بود و چراغش در شب، ماه و سرپناهش در زمستان، آفتابگيرهاي صبح و عصر و ميوه و سبزيجاتش، علف و گياهاني كه زمين براي چهار پايان ميروياند. نه زني داشت كه مايه گرفتاري او باشد و نه فرزندي كه اندوهگينش سازد و نه مال و ثروتي كه دل او را به خود مشغول گرداند و نه طمعي كه به خواريش اندازد. مركب او دو پايش بود و خدمتكارش دو دست او».
سامان صاحبجلال
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 124]