واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: ما و افشاگريهاي اخلاق كش!
گويا كم كم بايد به افشاگريهاي گاه و بيگاه مسوولين و پتههايي كه در هر ماجراي سياسي بر روي آب ميريزند، عادت كنيم! شايد در ميان كشورهاي جهان اين حجم از تهديد به افشاگري واين اندازه رفتارهاي عصبي در ميان سياستمداران ، اگر نه بي مانند كه كم مانند باشد. انگار برخي سياستمداران ما سياههاي از رفتارهاي غير قانوني از يكديگر در جيب دارند و در هنگامه اختلافات سياسي از آن به مثابه اسلحهاي براي ترور شخصيت حريف بهره ميگيرند! تهديد رئيس پيشين سازمان تامين اجتماعي به افشاگري رويدادهاي پشت پرده گروه تحقيق وتفحص مجلس شوراي اسلامي، نكته تازه و پديده جديدي در عرصه سياستورزي ما نيست. افشاگري ميرود كه در سياست ما بدل به سنت ناخجستهاي شود كه كمترين آسيبش ويران كردن روحيه عمومي وبيشترين ضررش بي اعتمادي به ساختار سياسي است!
آنچه در هر اختلاف نظر سياسي در كشور ما بيش از همه نگران كننده مينمايد، ميزان بالاي اطلاعاتي است كه گويا تنها در اختيار عده كم شماري از مديران سياسي است ودر طول سالها از دسترس عمومي خارج بوده است. به عبارت ديگر، در افشاگريها همواره يكي از معضلات اساسي صحنه سياست كه توزيع نامطلوب «آگاهي» و «اخبار» است بر روي سطح ميآيد!در عرصه سياست كشور ما به سبب فعال نبودن نهادهاي مدني ورسانههاي مستقل از دولت، توزيع اطلاعات به يكسان در ميان گروههاي سياسي وفعالان عرصه سياست توزيع نميگردد واز همين رو ما با گروهها يا شخصيتهايي روبرو هستيم كه كارت برنده آنها در بازي سياست اطلاعاتي است كه به صورت ويژه از فعالان سياسي و پستوهاي سياست در اختيار دارند. اين اطلاعات افزون بر اينكه ميتواند زمينه مناسبي براي تحصيل درآمدهاي نامشروع وفسادهاي اقتصادي بزرگ باشد، موثرترين كاركردش در ميدان سياست، نوك چيدن از رقباي سياسي وزهره گرفتن ازانتقادگران است.
افشاگري در عرصه سياست البته تنها مختص به كشورهاي در حال توسعه نيست. در كشورهاي پيشرفته نيز گهگاه شاهد رو شدن دزدي علمي در پايان نامه دكتراي فلان مدير سياسي يا استفاده غير قانوني بهمان نماينده مجلس از اموال عمومي هستيم! با اين همه، در اين كشورها كه رسانههاي مستقل و روزنامهها به مثابه نورافكن بر ميدان بازي سياست نور ميتابانند وكمتر موضوعي در تاريكخانههاي سياست باقي ميماند، افشاگريها در حد محدودي وبا كمترين آسيب به روان واعتماد مردم صورت ميگيرد. طرفه اينكه در اين دست افشاگريها مهر وكينهاي شخصي ومنفعتهاي فردي چندان نقشي ندارند وافشاكردن اطلاعات نه با هدف شخصيت كشي وانتقام كشيدن از مخالفان سياسي كه بر بنياد مكانيسمهاي مشخص و براساس باور به حق انكارناپذير مردم به دانستن صورت ميگيرد!
در كشور ما آنچه افشاگري را تا حد مبتذلترين دشمنيهاي شخصي وگروهي پايين ميكشد اين است كه رفتارهاي ورا قانوني كه وعده افشاي آنها هر از گاهي پهنه سياست را در نگرانيهاي آسيبزا فرو ميبرد،از يك سو از جنس رفتارهايي است كه در صورت كاركرد صحيح نهادهاي مدني ورسانههاي مستقل اساسا رخ نميدادند (چه رسد به اينكه در وانفساي درگيريهاي سياسي به كار پاك كردن حساب بيايند!) واز سوي ديگر، فقط با نيت فرار از پاسخگويي وانحراف افكار ومرعوب كردن رقيبان سياسي از گرمخانههاي سياست به بيرون درز ميكنند! به بيان ديگر،بي اخلاقيهايي كه در لفاف پديده افشاگري در ميدان سياست رخ ميدهد نه تنها كمكي به شفافسازي عرصه سياست نميكنند بلكه پتانسيل اخلاقي سياست در كشور ما را نيز روز به روز تحليل ميبرند. امروز كار سياسي بيتوافق بر سر اصول كلي اخلاقي واحترام به حق مسلم مردم به دانستن به هنگام، گرهاي از مشكلات كشور نميگشايد! مديراني كه در هر تنگنايي به جاي پيش كشيدن استدلال به افشاگريهاي غير اخلاقي ميآويزند،پايههاي اعتماد مردم به سياست وسياستمداران را سست ميكنند! اين كه پديده افشاگري را به گردن اوليا وبازماندگان دولت قبلي بيندازيم،ساده كردن بيش از اندازه مساله ودر تحليل نهايي ناديده گرفتن فرايندهايي است كه منجر به افشاگريهاي غير بهداشتي ميشود! چه، تا زماني كه پهنه سياست ما به سوي شفافيت هر چه بيشترحركت نكند وفرايند آگاهيرساني ترميم نگردد، افشاگريهاي اخلاق كش وناسودمند ويروسي است كه پيكر سياست مارا به اين سادگيها رها نميكند و مشكل هردولتي در كشور ما خواهد بود!
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 29]