محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1847186976
نه خصوصي، نه دولتي زماني براي پايان دادن به بلاتكليفي سرخابي‌ها
واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: نه خصوصي، نه دولتي زماني براي پايان دادن به بلاتكليفي سرخابي‌ها
وصال روحاني
ادامه همان تأخيرهاي هميشگي در خصوصي‌سازي سرخابي‌ها و اطلاعيه اخير وزارت ورزش در اين خصوص كه قصد و عزمي براي تغيير هيأت رييسه اين دو باشگاه وجود ندارد، سران پرسپوليس و استقلال را در موضع‌هاي قبلي خود استوارتر ساخته و حالا حتي مبالغي بيشتر از گذشته را براي باشگاه‌هاي خود مي‌خواهند.
مديرعامل استقلال متذكر شده كه طبق قرارهاي موجود وزارت ورزش بايد همچنان 50 درصد از پول آبي‌ها را لااقل تا پايان سال جاري بپردازد و مديرعامل پرسپوليس هم گفته شرط ابقايش يا پرداخت 10 ميليارد تومان مصوب مجلس شوراي اسلامي به سرخ‌ها يا دادن اختيار جذب دو سرمايه‌دار علاقه‌مند به هيأت مديره پرسپوليس است تا باشگاه با پول آنها ارتزاق كند.
بلاتكليفي مسأله تملك دو باشگاه پرطرفدار تهراني و اجرايي نكردن طرح واگذاري سهامشان به متقاضيان، باني وضعيت پرابهام كنوني شده است. شرايطي كه در آن به جاي تعيين شرط و شروط توسط وزارتخانه، مسوولان منصوب شده همين نهاد و به واقع نمايندگان وزارت ورزش در پرسپوليس و استقلال، براي ادامه حضور خود شرط تعيين مي‌كنند و ضرب‌الاجل مي‌گذارند و بنابراين مسأله نه جاي تعجب ولي جاي تأسف دارد.
معلوم نيست چرا سران ورزش كشور پس از سال‌ها وابسته بودن سرخابي‌ها به سازمان تربيت بدني و سپس وزارت ورزش يك بار و براي هميشه وضعيت تملك آنها را مشخص و براي همگان تعيين تكليف نمي‌كنند. با اينكه هفته پيش از سوي يكي از سران وزارت ورزش تأكيد شد كه اين نهاد ديگر پولي به دو باشگاه پرطرفدار تهراني نمي‌دهد و اين امر را اصولاً جزو شرح وظايف خود نمي‌داند و پرسپوليس و استقلال خودشان بايد گليم خود را از آب بيرون بكشند اما وقتي نه بر سر چگونگي شناور كردن دو باشگاه در بازار بورس اتفاق نظر وجود دارد و نه پيشنهادهاي سران سرخابي‌ها را در مورد چگونگي واگذاري آنها به مردم مي‌پذيرند، بديهي است كه در بلاتكليفي و حالت مبهم فعلي مديران دو باشگاه براي نهادي شرط و شروط بگذارند كه خودش بايد شرط‌گذار اصلي باشد. اظهارات اخير در اين باره كه اطميناني در دست نيست واگذاري سهام دو باشگاه به بخش خصوصي و هواداران حلال مشكلات آنان باشد، بر ابهام‌هاي روند كار دو باشگاه افزوده است. بنابراين زمان تعيين تكليف آنها يك بار و براي هميشه رسيده و آن زمان هم اينك است. وزارتخانه بايد با قاطعيت بگويد كه آيا اين دو باشگاه خصوصي مي‌شوند يا خير و اگر مي‌شوند ساز و كار آن چيست و چنانچه خصوصي نمي‌شوند و همچنان در شرايط اقتصادي دهه‌هاي اخير سير مي‌كنند، بودجه دولتي‌شان چقدر است و كي و چگونه پرداخت مي‌شود. علي فتح‌ا...زاده و محمد رويانيان هر دو پيشنهادهايي به وزارت ورزش درخصوص نحوه خصوصي‌سازي سرخابي‌ها داده‌اند ولي اين طرح‌ها نيز در حد همان پيشنهادها و روي كاغذ باقي مانده است. هرچند به نظر مي‌رسد اين طرح‌ها نيز بيش از حد خوشبينانه است و اجراي‌شان به سادگي گفتن آنها نيست اما به هر حال قدم‌هايي در راه رسيدن به اهدافي است كه دولت‌هاي كشور در ادوار مختلف آن را در ذهن و در دستور كار خود داشته‌اند و به سبب مشغله بيش از حدشان و ضروت فزون‌تر برخي مسائل ديگر كشور پشت صف و در نوبت مانده‌اند.
با اين حال نزديك شدن سال 1393 و رسيدن عمر طرح‌هاي معوقه خصوصي‌سازي آنها به بيش از 10 سال اين الزام را كه تكليف مالي‌شان هرچه سريع‌تر مشخص شود، بيشتر مي‌سازد. حالت نه دولتي نه خصوصي فعلي سودي را به هيچ كس نمي‌رساند و فقط اتلاف وقت و افزودن بر مدت ابهام‌هاي دو باشگاه است و تنها زمان انجام كاري را كه فيفا و AFC اصرار بر انجام آن دارند (وابسته نبودن باشگاه‌ها به بودجه‌هاي دولتي) به تأخير مي‌اندازد و به تبع آن كار را سخت و سخت‌تر مي‌كند و به سبب گراني فزاينده موجود، هر بار حجم درخواست‌هاي مديران دو باشگاه از دولت و بازوي آن در ورزش يعني وزارت ورزش را بيشتر مي‌سازد و پاي ارقامي نجومي را به ميان مي‌كشد كه نه دولت كنوني دليلي موجه براي پرداخت آن مي‌بيند و نه فوتبال حرفه‌اي تأمين و هزينه كردن آن را از طرقي غيرمعمول در اين آيين قابل قبول مي‌شمرد. آيا نبايد بعد از اين همه بررسي و صبر به شرايط ناروشن فعلي سرخابي‌ها پايان داد؟
چهارشنبه 4 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 41]
-
ورزش
پربازدیدترینها