واضح آرشیو وب فارسی:جمهوري اسلامي: تحولات تركيه و تزلزل اردوغانيسم
بسمالله الرحمن الرحيم
روند حوادث در تركيه كه اين روزها شتاب فزايندهاي نيز به خود گرفته، به گونهاي است كه كاملاً روشن است حزب عدالت و توسعه را هدف قرار داده است. مقامات حزب حاكم "عدالت و توسعه" به رهبري رجب طيب اردوغان نخست وزير، از اين حركت و سمت گيري آن به شدت نگرانند و تلاش بيوقفهاي را آغاز كردهاند تا در مسير اين حركت موانعي ايجاد كنند، موانعي كه اگر نميتوانند اصل حركت را متوقف نمايند لااقل از شتاب آن بكاهند و براي دولت فرصت ايجاد كنند.
افشاي پرونده فساد مالي بزرگ در تركيه كه موجب بازداشت چهل و نه شخصيت برجسته در يك روز و تحت نظر قرار گرفتن بيش از هشتاد نفر و دستگيري فرزندان وزراي كشور، اقتصاد و شهرسازي و همچنين شهردار منطقه فاتح يكي از مهمترين مناطق شهر اسلامبول، رئيس بانك دولتي خلق، چند تاجر و كارآفرين بزرگ و ميلياردر و... گرديد علاوه بر برانگيختن تعجب عمومي، ضربه سهمگيني بر پيكر حزب عدالت و توسعه و شخص اردوغان بود. چرا كه اين افشاگري بار ديگر مردم تركيه را با هدف اعتراض به فساد مسئولان بلندپايه به خيابان كشاند و هزاران تظاهر كننده با تجمع در ميدان كاديكوي، خواهان سقوط دولت اردوغان شدند. رهبر حزب مخالف خلق جمهوري خواه تركيه نيز با تاكيد بر اينكه نخستوزير از اداره حكومت ناتوان است، تصريح نمود كه اردوغان ديگر نميتواند بر كشور حكومت كند و اگر بر سر اين مساله اصرار داشته باشد، شاهد آخرين روزهاي حكومتش خواهد بود.
اردوغان در واكنش به اين وقايع، بار ديگر همچون ماجراي پارك گزي به سركوب مردم تظاهر كننده مبادرت كرد و پليس تركيه براي متفرق كردن تظاهر كنندگان متوسل به خشونت شد. در اين ماجرا، نخستوزير تركيه با متهم كردن پليس اين كشور به توطئهچيني عليه دولت، 135 افسر ارشد پليس را از كار اخراج و 150 تن ديگر را در فهرست تغييرات قرار داده است. وي همچنين ضمن متهم كردن برخي ديپلماتهاي كشورهاي غربي در ايجاد بحران، به مخالفانش هشدار داد دست تمام كساني را كه بخواهند از شرايط نابسامان كشور سوءاستفاده كنند كوتاه خواهد كرد.
پس از پيروزي حزب اسلام گراي "عدالت و توسعه" در تركيه و افتادن قدرت در اين كشور به دست اردوغان و همفكرانش، روند حركتي اين افراد به سويي بود كه تحليلگران از ظهور يك دولت ضد صهيونيستي جديد در منطقه خبر ميدادند. اين تصور، هنگامي تقويت شد كه اردوغان در اجلاس داووس موضعگيري محكمي عليه رئيس رژيم صهيونيستي كرد، اما برخلاف انتظارات و شعارها، گذشت زمان نشان داد كه ژستهاي ضداسرائيلي اردوغان توهمي بيش نبود و او نه تنها به آن ژستها پاي بند نماند، بلكه در عمل خلاف شعارهايش حركت كرده و حتي با صهيونيستها پيوند عميقي دارد. در ماجراي حمله كماندوهاي اسرائيلي به كشتي مرمره در سال 1389 كه منجر به كشته شدن 9 تن از اتباع تركيهاي گرديد، دولت اردوغان نهايت استفاده را براي معرفي كردن خود به عنوان يك چهره ضداسرائيلي به عمل آورد، اما موافقت اخير دولت آنكارا با دريافت غرامت كمتر براي بازماندگان قربانيان اين كشتي كه با هدف تسهيل در روند عادي سازي روابط آنكارا با تل آويو صورت گرفت، چهره واقعي وي و دولتش را آشكار نمود. علاوه بر اين، افشاگري روزنامه صهيونيستي"يديعوت آحارنوت" درباره روابط تجاري فرزند اردوغان با طرفهاي صهيونيستي طي 3 سال گذشته، تناقض در گفتار و عمل نخستوزير تركيه را بيش از پيش برملا نمود.
روابط پنهاني و ديرينه اردوغان با صهيونيستها البته از ديد سياستمداران تركيهاي پنهان نمانده بود، به طوري كه "كمال قليچدار اوغلو" رهبر حزب جمهوري خواه خلق تركيه پيش از اين ضمن انتقاد از مواضع دوگانه اردوغان گفته بود اگر وي در گفتههاي خود صادق است، به همكاري نظامي با اين رژيم پايان دهد. وي با صراحت اعلام كرده بود كه اگر دولت تركيه به اظهارات ضداسرائيلي خود اعتقاد دارد و مخالف كشتار زنان و كودكان در غزه است، بايد پايگاه "كوره جيك" را بلافاصله تعطيل كند، زيرا اين پايگاه رادار موشكي به خاطر منافع اسرائيل راهاندازي شده و بخشي از سپر دفاع موشكي ناتو و آمريكا در حمايت از رژيم صهيونيستي است كه در منطقه مالاياي تركيه تأسيس گرديده است.
نكته قابل توجه ديگر اينكه اردوغان كه روزگاري پيروزي خود در انتخابات تركيه را نمادي از اسلامگرايي در برابر سكولاريسم و لائيسم نشان داده بود، با تغيير چهره ناگهاني به يك غربگراي تمام عيار تبديل شد. اين درحالي بود كه مردم مسلمان تركيه با روي آوردن به كساني كه شعارهاي اسلامي ميدادند انتظار داشتند دولت برآمده از اين شعارها، مصداق واقعي مبارزه عليه سالها ظلم و ستم بر مسلمانان باشد. اما در وقايع سوريه، سياست لائيك دولت اردوغان چهره از پس پرده بيرون كشيد و تا حد يك عامل اجرائي دولتهاي غربي مأمور تحقق سياستهاي شيطاني آنها در سوريه گرديد و با سازمان دهي لشگرهاي تروريستي و تجهيز، آموزش و اعزام آنان به داخل سوريه، شريك اصلي جنايات غرب عليه مردم مظلوم سوريه گرديد. دولت اردوغان حتي با وهابيون و تكفيريهاي به ظاهر مسلمان كه تشنه خون طرفداران اسلام ناب هستند عقد اخوت بست، از آنها براي به آشوب كشاندن سوريه حمايت كرد و با آنها در جنايات سوريه شريك شد.
سركوب مخالفين دولت در جريان پارك ميدان گزي (تقسيم) كه جرقهاي براي اوجگيري مخالفتها شد، از ديگر تناقضهاي رفتاري دولت اردوغان بود، درحالي كه اكثريت ملت تركيه، ملتي عميقاً اسلامخواه هستند و اقبال آنان به حزب عدالت و توسعه تنها به خاطر به دست آوردن آزاديهاي مذهبي بود كه اين حزب به آنها وعده داده بود و سالها از سوي نظاميان لائيك تركيه از آنها دريغ ميشد.
واقعيت اينست كه بايد مجموع سياستهاي يكجانبه گرايانه اردوغان به همراه سركوب مخالفان و اينك افشاي رسوايي بزرگ مالي در اين دولت كه وي و همفكرانش را در معرض شديدترين انتقادها قرار داده، شكست آرمانهاي حزب عدالت و توسعه و به تعبيري شكست احياي امپراتوري عثماني در تركيه قلمداد كرد، شكستي كه ميتوان بر آن نام "تزلزل اردوغانيسم" نهاد زيرا نخست وزيري كه در پي محقق كردن روياي احياي امپراتوري عثماني بود، پس از سالها حكومت در اين كشور و نشان دادن چهرهاي چندگانه از خود و همچنين پس از قريب به سال دسيسه چيني براي براندازي نظام سوريه كه خط مقدم مقاومت عليه رژيم نژادپرست صهيونيستي است، هم اكنون در عرصه داخلي بيش از 70 درصد مردم تركيه مخالف سياستهاي او و همفكرانش هستند و اين عملكرد چيزي جز شكست و نااميدي عايد دولت آنكارا نكرده است.
حسن خياطي
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جمهوري اسلامي]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]