واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: بازي رويانيان با 4 برگ
اين ضرب المثل مشهور است كه " جنگ، جدي تر از آن است كه به نظاميان سپرده شود." با اين منطق احتمالا اين روزها آقاي رويانيان در حال القاي همين گزاره است كه فوتبال جدي تر و سياسي تر و امنيتي تر از آن است كه به فوتبالي ها واگذار شود يا بدهي ها و تعهدات بيش از آن است كه ديگري بتواند زير بار آن برود.
عصر ايران؛سروش بامداد- مدير عامل باشگاه پرسپوليس كه اين روزها موقعيت متزلزلي دارد اميد وار است با ياري علي دايي سرمربي موفق تيم خود، به لطف موفقيت هاي تيم و نيز تجربه علي فتح الله زاده در باشگاه استقلال باقي بماند.
از اين رو خبر استعفاي او چندان جدي گرفته نشد و عادل فردوسي پور نيز در برنامه 90 كوشيد اين گزاره را القا كند كه در دولت قبل نيز با او مخالف بودند تا با رهيدن از انتساب به محمود احمدي نژاد امكان بقا بيابد.
ابتدا اين توضيح ضروري است كه دليل پرداختن اين نويسنده به موضوعي ظاهرا ورزشي اين است كه مديريت پرسپوليس و استقلال به رغم اين رويه ماهيتي كاملا سياسي و دولتي و در زير پوست خود امنيتي دارد.
به اين خاطر با تغيير دولت ها و به تبع آن وزير ورزش ( وقبلا رييس سازمان تربيت بدني) احتمال تغيير در سطوح مديريتي دو باشگاه متعلق به وزارت ورزش نيز متصور است.
جالب اين كه در اين دو باشگاه ابتدا مدير عامل و گاه سرپرست منصوب مي شود و بعد اعضاي هيات مديره را براي رعايت شكل ظاهري قضيه منصوب مي كنند اما در واقع منصوب مستقيم وزير ورزش به حساب مي آيند و اصطلاحا انها را در هيات مديره باشگاه مي چينند.
محمد رويانيان نيزكه بر اساس همين قاعده 29 شهريور 1390 مديرعامل پرسپوليس شد اكنون در چالشي گرفتار آمده كه قبل از انتخابات رياست جمهوري هم قابل حدس بود. چرا كه حتي اگر محمد باقر قاليباف هم رييس جمهور مي شد باز با مشكل رو به رو مي شد. زيرا با اين كه شهردار كنوني تهران زمينه ارتقاي او را در دوران فرماندهي خود در نيروي انتظامي فراهم آورد واز مازندران به تهران آورد و به فرماندهي پليس 110 و بعدتر پليس راه رساند اما رويانيان در چالش دولت احمدي نژاد با شهرداري تهران به جانب دولت گرويد و عملا از اردوي قاليباف خارج شد.
با اين حال رويانيان با اين كه مي داند در دولت روحاني ترجيح اين است كه نظاميان " به جاي خود " بازگردند و امور را به غير نظامي ها بسپارند هنوز به طور كامل نااميد نشده ولحن او در برنامه 90 دوم دي ماه نيز از همين واقعيت خبر مي داد. اميد هاي او از اين ريشه ها آب مي خورد:
-اول اين كه تيم فوتبال پرسپوليس فعلا در صدرجدول ليگ برتر فوتبال ايران است بنا بر اين اميدوار است علي دايي از او حمايت كند. تلاش اخير او براي بخشودگي سرمربي هميشه معترض كه در ادامه فراموش كردن اختلافات قبلي در آغاز فصل و اعتماد مجدد به اوصورت پذيرفت، به قاعده بايد انتظار جبران را براي سردار شكل داده باشد. رويانيان البته مي داند كه دايي با حبيب كاشاني نيز رابطه مشابهي داشت ولي به آن وفادار نماند.
-او در مصاحبه هاي خود اعضاي مخالف در هيات مديره – اكبري، جمشيدي و نامي- را منتسب به دولت قبل معرفي مي كند تا حمايت دولت روحاني را جلب كند. اولي در دوران محمد عباسي در وزارت ورزش رييس حوزه جوانان بوده و اكنون اين سمت را به ديگري سپرده، دومي وزير ارتباطات دولت احمدي نژاد بوده و جمشيدي هم در باشگاه پيكان سابقه رياست هيات مديره دارد. طعنه آميز است كه خود آقاي رويانيان با شخص رييس جمهور سابق رابطه نزديك داشته تا جايي كه مديريت ستاد سوخت و حمل و نقل بر عهده او بود و با اين منطق به دولت قبل منتسب تر است. اما براي مرتفع كردن اين ذهنيت خود را يك " سرباز" معرفي مي كند كه فارغ از دسته بندي هاي سياسي به انجام ماموريت اشتغال داشته است.
فردوسي پور نيز با زيركي از مخالفت هاي دولت قبل با او سخن گفت تا رويانيان را دراين منظور ياري رسانده باشد. برنامه 90 در اين دو ساله آشكار و ناآشكار از رويانيان حمايت كرده و انتقاد از بخشودگي سرمربي اين تيم و مقايسه حكم تبرئه او با محروميت مربيان ديگر، نبايد ما را به اشتباه بيندازد.
- اميد اصلي اما به صورت بدهي هاي تيم است. گزينه هاي مديريت از اين مي هراسند كه وارٍث بدهي باشند و نتوانند آنها را جمع و جور كنند. از اين رو در اين دو باشگاه هر گاه مدير عاملي احساس كند رقيبي در كار است و زمين زير پاي او سست شده در هزينه كرد و جذب بازيكن و تعهد جديد دلير مي شود و اين شايد همان آموزه اي باشد كه از فتح الله زاده در گفتار يا رفتار فرا گرفته باشد. از اين رو هر دو در راه اندازي صندوق پيشكسوتان و پذيره نويسي شتاب نشان داده اند. اگر رويانيان تازه دو سال است وارد اين وادي شده همتاي او تجربه طولاني دارد و با همين شگردها با دولت هاي مختلف و رييسان متفاوت دستگاه ورزش كنار آمده و در واقع توانسته آنان را مجاب كند اين كلاف سردرگم جز با دست او باز نمي شود كما اين كه هر گاه گره خورده سراغ او رفته و او را بازگردانده اند.
تا جايي كه فتح الله زاده حالا شايد ديگر به حمايت هاي علي آقا محمدي – بر كشاننده و حامي اوليه خود- نيز نياز نداشته باشد.
يك بار در برنامه صندلي داغ مجري – كاردان- از ميهمان خود – حسين قريب- كه در آن زمان مدير عامل باشگاه استقلال بود پرسيد: تحصيلات و تخصص شما چيست؟ او پاسخ داد: من دكتراي امنيت استراتژيك دارم. مجري پرسيد: چه ربطي به ورزش و فوتبال دارد؟ قريب صادقانه پاسخ داد: كاملا مرتبط است. چون مقوله فوتبال در كشور ما كاملا امنيتي و استراتژيك است.
هر لحظه ممكن است وزير ورزش اعضاي هيات مديره پرسپوليس و حتي استقلال را تغيير دهد و در نتيجه نه تنها رويانيان كه فتح الله زاده نيز تغيير كند. اما چرا احتمال تغيير اولي زياد و دومي بسيار كم است؟ چون اولي به دولت قبل منتسب است و دومي بسيار كمتر. بنا براين رويانيان در اين روزها با چهار برگ بازي مي كند تا بماند:
اول اين كه مخالفان خود در هيات مديره را احمدي نژادي معرفي كند نه خود را.
دوم اين كه از علي دايي ياري بخواهد.
سوم روي فضا سازي هاي آگاهانه و ناآگاهانه فردوسي پور حساب كند.
و مهم تر از همه احتمالا از فتح الله زاده آموخته كه اوضاع را بغرنج و پيچيده جلوه دهد. مي گويند" پول گم شده خود را همان جا كه گم كرده ايد پيدا كنيد". بنا براين درآمد زايي را بايد به همان مديري سپرد كه بدهي به بار آورده است.
اين ضرب المثل هم مشهور است كه " جنگ، جدي تر از آن است كه به نظاميان سپرده شود." با اين منطق احتمالا اين روزها آقاي رويانيان در حال القاي همين گزاره است كه فوتبال جدي تر و سياسي تر و امنيتي تر از آن است كه به فوتبالي ها واگذار شود يا بدهي ها و تعهدات بيش از آن است كه ديگري بتواند زير بار آن برود. اما اين كه تا چه اندازه موفق مي شود بيش از مهارت خود او به تصميم وزير ورزش بستگي دارد.
سه شنبه 3 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 40]