محبوبترینها
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1846628845
خاك كربلا امروز ميزبان مهماناني است كه با خود دلي زخمي آوردند
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: خاك كربلا امروز ميزبان مهماناني است كه با خود دلي زخمي آوردند
خاك كربلا بار ديگر ميزبان است، اما اينبار ميزبان مهماناني كه 40 روز اسيري ديده‌اند و حال با دلي خسته و پشت‌هاي خميده و بدون همراه بودن سه ساله‌شان بازگشته‌اند. ز جا برخيز اي صد پاره تر از گل! تماشا كن/ كه از جسم شهيدانت، دلي زخمي تر آوردم
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قم، بعد از خرابه شام، پس از بيتابي‌هاي رقيه و آرام گرفتنش براي هميشه، بعد از سپردن پيكر كوچك و زخمي‌اش به دست خاك و پس از روزها خارجي خطاب شدن، زينب به شوق آمده است. شوقي همراه با نگراني، شوق ديدار دوباره برادر و نگراني از نشناختن او و شناخته نشدن خودش. شايد زماني كه با پاي پياده رهي را كه بايد حسين(ع) مي‌پيمودش باز مي‌گردد در دل نجوا كنان با برادرش درد و دل مي‌كند:
سلام سايه سرم! سلام همسفرم! سلام بر تو اي داغ جوان ديده! سلام بر تو اي داغ برادر ديده! سلام بر تو اي پيرهن پاره! واي كه چه بر تو گذشت، واي كه چه بر من گذشت!
سلام بر تو اي همراه و همدم سال‌هاي بي مادري و بي پدري! اي كوه استقامت و آزادگي! چند منزل مانده تا دوباره ببينمت! چند منزل مانده تا امانت هايت را به همراه بياورم! چند منزل مانده تا به كويت رسم و آنچه را چهل روز در دل نگه داشتم برايت باز گويم!
برايت باز گويم قصه تازيانه و بي حرمتي را ! برايت باز گويم ماجراي گوشه خرابه را ! رقيه را ! سر بريده را ! برايت باز گويم كه چگونه تشت طلا دلم را برد و زبانم را به حرف آورد تا كاخ يزيد را بر سرش خراب كنم! برايت بگويم كه چطور مي‌توان در مقابل ناسزا و سنگباران كوفيان دوام آورد! ببين مرا حسين جان ! نگو كيستي كه به زيارتم آمده‌اي! نگو پس كجاست دخترم! نگو چه شد خواهرم! اين منم! زينب تو! اين منم خواهر تو! اين منم همره تو!
مي‌دانم چهل روز است كه دل در دلت نيست! مي‌دانم چهل روز است كه بي‌تابي! من نيز ديگر تاب ندارم! بگذار تا به تصوير كشم آنچه توصيف ناشدني است! بگذار تا از مردماني گويم كه بويي از انسانيت نبرده اند! مردمي كه ديدن كودكان تشنه و زخمي تفريحشان بود! مردمي كه بر اسيران و خاندان رسول الله طمع كردند! مردماني كه گويا در عمرشان اسمي از علي (ع) نشنيده اند! كوفياني كه مسجدشان با خون پدرمان تطهير شد و فراموش كردند!
آري شوق دارم تا دوباره ببينمت! مرا اميدي نبود به اين ديدار! مرا اميدي نبود به زيارت عزيزان! چرا من گويم؟ توخود مي داني! تو خود از قامت و گيس هاي سفيدم مي خواني! تو خود آن شب شنيدي! آن شب گوشه خرابه از زبان معصوم رقيه مان شنيدي! ديگر چرا روضه؟ ديگر چرا شيون؟ امروز روز شادي من است! امروز روز آزادي من است! امروز روز مهماني من است! ببخش لباس هاي خاكي ام را! ببخش پريشان حالي ام را! ببخش دست هاي خالي ام را!
ميزباني ام كن نه آنگونه كه كوفيان كردند! ميزباني ام كن تا شكوهت را هضم كنم! ميزباني ام كن تا درد برادر و فرزندان و عزيزان را هضم كنم! ميزباني ام كن تا جايي كه دنيا هضم كند آنچه بايد شنيده شود! زميني كه اينگونه مرا به خود مي‌كشد تطهير شده است، آنقدر پاك و مطهر كه عالم را پاك كند، قلب زينت را دوباره جلا دهد! زميني كه قتلگاه تو شد و شد قطعه اي از بهشت! شد فخر عالم.
خاكي كه اينگونه مرا به خود مي كشد اشك ها ديده! خون ها بر آن چكيده! آه‌ها بر آن دميده و از امروز تا ابد مايه فخر زينت است، پس شوقم را بپذير! مهمانت را اگرچه نشناخته‌اي بپذير و اينجا را حرم مهماني دل ها كن!
هدف اصلي از عزاداري براي سيدالشهدا بايد تبيين اهداف قيام عاشورا باشد
عضو هيئت علمي پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي با بيان اينكه قيام عاشورا مكتب فكري و انديشه اي امام حسين(ع) است، گفت: آرمان هاي اسلام با ريختن خون شهداي كربلا اثبات شده است.
حجت الاسلام محمدصادق يوسفي مقدم در گفتگو با خبرنگار مهر، افزود: براساس فلسفه موجودي عاشورا و فلسفه اصيل عزاداري براي سيدالشهدا(ع) بايد از يك سو تلاش كنيم كه مراسم هاي عزاداري آن حضرت به بهترين شكل برگزار شود و از سوي ديگر مسائل آموزنده و درس آموز مورد توجه قرار گيرد.
وي ادامه داد: در غير اين صورت آنچه حقيقتا مورد نظر اباعبدالله(ع) بوده است را جامه عمل نپوشانديم، اينكه شيعيان براي امام خود عزاداري به پا كنند و اشك بريزند امر بسيار پسنديده اي است اما اين مجالس بايد با هدف تبيين معارف اهل بيت(ع) تشكيل شود.
حجت الاسلام يوسفي مقدم با بيان اينكه فلسفه اصلي اين مجالس بايد تبيين معارف اهل بيت(ع) باشد، گفت: در اين مراسم ها بايد اهداف قيام عاشورا و شناخت مكتب امام حسين (ع) مد نظر باشد.
عضو هيئت علمي پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي با اشاره به اينكه امروز رزمندگان اسلام توانسته اند چهره نظام و مكتب اهل بيت(ع) را به دنيا معرفي كنند، گفت: اين چهره چند ويژگي مهم دارد كه اولين آن عقل گرايي است، درواقع يكي از بهترين خصايص شيعه عقل گرايي است و خصيصه مهم ديگر عدالت طلبي است.
وي تاكيد كرد: توجه به اين دونكته بسيار مهم است و نبايد با رفتارهايي خلاف اين مسائل چهره دين و مكتب اهل بيت(ع) را مخدوش كنيم./س
دوشنبه 2 دي 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]
-
گوناگون
پربازدیدترینها