تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 14 تیر 1403    احادیث و روایات:  امام علی (ع):بركت در مال كسى است كه زكات بپردازد، به مؤمنان مدد و يارى رساند و به خويشاوندان كمك نما...
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

اتاق فرار

خرید ووچر پرفکت مانی

تریدینگ ویو

کاشت ابرو

لمینت دندان

ونداد کولر

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

دانلود سریال سووشون

دانلود فیلم

ناب مووی

رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید

سرور اختصاصی ایران

تور دبی

دزدگیر منزل

تشریفات روناک

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

پیچ و مهره

طراحی کاتالوگ فوری

دانلود کتاب صوتی

تعمیرات مک بوک

Future Innovate Tech

آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت

پی جو مشاغل برتر شیراز

قیمت فرش

آموزش کیک پزی در تهران

لوله بازکنی تهران

میز جلو مبلی

هتل 5 ستاره شیراز

آراد برندینگ

رنگ استخری

سایبان ماشین

قالیشویی در تهران

مبل استیل

بهترین وکیل تهران

شرکت حسابداری

نظرسنجی انتخابات 1403

استعداد تحلیلی

کی شاپ

خرید دانه قهوه

دانلود رمان

وکیل کرج

آمپول بیوتین بپانتین

پرس برک

بهترین پکیج کنکور

خرید تیشرت مردانه

خرید نشادر

خرید یخچال خارجی

وکیل تبریز

اجاره سند

وام لوازم خانگی

نتایج انتخابات ریاست جمهوری

خرید سی پی ارزان

خرید ابزار دقیق

بهترین جراح بینی خانم

تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی

خرید ریبون

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1804311529




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

پايان روياي «سوريه بدون اسد»حتي واشنگتن و دوحه هم بقاي اسد در قدرت را پذيرفته‌اند


واضح آرشیو وب فارسی:فارس: پايان روياي «سوريه بدون اسد»حتي واشنگتن و دوحه هم بقاي اسد در قدرت را پذيرفته‌اند
شكست در ميدان نظامي، استحاله معارضه از جرياني سكولار به جرياني سلفي – تكفيري و ايستادگي مثال‌زدني متحدين بين‌المللي و منطقه‌اي دولت سوريه در كنار آن، از جمله علل شكست «روياي سوريه بدون اسد» بود.


گروه سياست خارجي خبرگزاري فارس - «خشونت‌هاي خونين فرقه‌اي در سوريه چنان تهديد بزرگي عليه امنيت منطقه‌اي است كه پيروزي حكومت بشار اسد در آن بهترين نتيجه است كه مي‌توان براي اين جنگ اميد آن را داشت.» اين جملات را يكي از افسران ارتش سوريه نگفته است. اينها عباراتي است كه از دهان «مايكل هايدن»، رئيس سابق سازمان اطلاعات مركزي آمريكا، سيا، خارج شده است.

تقريبا واضح است كه پس از 2.5 سال جنگ، اكثر طرف‌هاي بين‌المللي و منطقه‌اي به اين نتيجه رسيده‌اند كه با هيچ ساز و كاري نمي‌توان بشار اسد، رئيس‌جمهور قانوني سوريه را از سمت خود خلع كرد، نه از مسير سياسي و نه از مسير نظامي. در قدرت بودن اسد واقعيت سوريه است و همان‌طور كه «حسنين هيكل» در مصاحبه اخير خود گفته، در يك انتخابات منصفانه هم پيروز خواهد شد.

پايگاه صهيونيستي دبكا، نزديك به منابع اطلاعاتي و امنيتي رژيم صهيونيستي اخيرا در گزارش‌هاي متعدد از سوريه ضمن بازتاب پيروزي‌هاي پي در پي ارتش اين كشور، از تغيير مواضع واشنگتن در قبال اپوزيسيون و همچنين دولت سوريه خبر داده است. از فحواي گزارش‌هاي دبكا چنين برمي‌آيد كه كاخ سفيد ديگر آن‌قدرها هم به رفتن بشار اسد از قدرت اصرار ندارد. همچنين در يك گزارش خاص، دبكا خبر داده است كه واشنگتن در تلاش است تا با جنبش حزب‌الله لبنان، متحد قدرتمند دولت سوريه نيز مذاكراتي داشته باشد و ديپلمات‌هاي بريتانيايي را مسئول اين كار كرده است.

شنيده‌ها از پشت پرده تحولات بيان‌گر آن است كه قطري‌ها با پيغام‌ و واسطه در حال تصحيح و تعديل مواضع خود هستند و ترك‌ها هم كه عملا ديگر قادر به حمايت‌هاي سابق از تروريست‌ها نيستند. از 3 متحد اصلي منطقه‌اي تروريست‌ها، اكنون تنها رياض است كه همچنان بي‌كم و كاست چاه‌هاي نفتي خود را در اختيار معارضين قرار داده است. از همان روزي كه با كودتاي تحت حمايت رياض در قاهره، سرمايه‌گذاري‌هاي دوحه و آنكارا با شكست مواجه شد، در اتحاد منطقه‌اي بر ضد دولت سوريه نيز خلل وارد شد. اگرچه تركيه و قطر همچنان از معارضه حمايت مي‌كنند اما اين حمايت اكنون در سطح حمايتي نيست كه يك‌سال قبل انجام مي‌شد.

اخوان‌المسلمين هم پس از سرنگوني دولت مرسي در مصر، اكنون به اندازه سابق بر سوريه تمركز ندارد. اخواني‌ها تقريبا مركز فرماندهي خود را از دست داده‌اند و همچنين با سعودي‌ها يعني اصلي‌ترين مدافع تروريست‌هاي سوريه چندان رابطه خوبي ندارند، بنابراين خودبخود در حال خروج از چرخه معارضه هستند؛ هرچند كه اخوان را نمي‌توان هيچ‌گاه در هيچ يك از كشورهاي منطقه، عنصري حذف شده دانست.

اما سوال اينجاست كه چه شد كار به اينجا رسيد؟ چرا آنها كه با تمام توان دولت سوريه را مي‌كوبيدند و خواستار سرنگوني آن بودند اكنون خود را در شرايط پذيرش واقعيتي به نام بشار اسد مي‌بينند؟ اين سوالي است كه شايد اذهان مختلف پاسخ‌هاي متفاوت براي آن داشته باشند اما برخي از علل اين واقعيت را بايد قدر متيقن و فصل مشترك تمام تحليل‌ها دانست.

* وفاداري كم‌نظير ارتش سوريه

ارتش سوريه نه‌تنها به رئيس‌جمهور اين كشور پشت نكرده بلكه به شكلي بي‌نظير در كنار او باقي مانده و نشان داده است كه يك ارتش ملي است، نه ارتش فرقه‌اي.

براي يك جنگ 2.5 ساله، ريزش‌هاي صورت پذيرفته در ارتش سوريه قابل توجه نيست. ارتش سوريه انصافا خوب ايستادگي كرده و رشادتي كه در اين نبردها از خود نشان داده كمتر از رشادت‌هاي جنگ‌هاي اعراب و اسرائيل نيست.

* عرصه بين‌المللي؛ ايستادگي باورنكردني روس‌ها

2 سال قبل، يعني زماني كه تازه فتنه سوريه شروع شده بود و روس‌ها پشت دولت سوريه ايستاده بودند، بسيار بودند تحليل‌گراني كه هم‌صدا اين جمله را تكرار مي‌كردند: «روس‌ها به زودي پشت اسد را خالي مي‌كنند.» اما چنين نشد كه نشد. روس‌ها هرچه قطعنامه عليه سوريه صادر شد وتو كردند، اين كشور را به موشك‌هاي اسكندر مسلح كردند و تهديد كردند كه اس – 300 به سوريه خواهند داد.

وقتي بحث حمله به سوريه به بهانه سلاح‌هاي شيميايي مطرح شد، سرگئي لاوروف، وزير خارجه روسيه از خواب و خوراك افتاد تا جلوي اقدام نظامي عليه دولت سوريه را بگيرد. در هر كنفرانس يا مجمع بين‌المللي، روس‌ها پشت سر دولت سوريه ايستادند.

از منظر بسياري، نوع حمايت مسكو از دمشق باوركردني نبود. روس‌ها واقعا با واشنگتن بر سر سوريه جنگ هژمونيك راه انداختند و واقعا ايستادگي كردند. تعارض قديمي روس‌ها با افراط‌گرايي منتسب به قرائت سلفي از اسلام كه از نبرد چچن آغاز شد و همچنين تلاش براي حفظ پايگاه بزرگ خود در خاورميانه، از جمله عللي است كه براي ايستادگي روس‌ها مورد اشاره واقع مي‌شود.

از ديگرسو، روس‌ها در جريان فتنه سوريه، مزه ائتلاف‌سازي در برابر واشنگتن و ايستادن در برابر آن را چشيده‌اند و موفقيت نسبي هم به دست آورده‌اند. اين موفقيت نسبي مي‌تواند مشوقي در پرونده‌هاي ديگر بين‌المللي براي ايستادن در برابر ايالات متحده و موتلفينش باشد.

* عرصه منطقه‌اي، قدرت‌نمايي و وفاداري محور مقاومت

متحدين منطقه‌اي سوريه هرگز دمشق را تنها نگذاشتند. از ميانه سال 2012، اين حمايت به حمايت مستقيم نظامي جنبش حزب‌الله لبنان از دولت سوريه هم انجاميد. ورود رزمندگان حزب‌الله به خاك سوريه ضربات سختي را بر پيكر نيروهاي معارضه وارد ساخت.

يكي از مهم‌ترين مزيت‌هاي نسبي كه حزب‌الله لبنان به ارتش سوريه بخشيد، شيوه جنگ چريكي بود. ارتش سوريه يك ارتش كلاسيك و كم‌تجربه در جنگ‌هاي چريكي بود كه بيشتر به استفاده از سلاح‌هاي سنگين عادت داشت. ارتش سوريه خود را براي مقابله با اسرائيل آماده كرده بود نه براي جنگ شهري. جنگ‌هاي چريكي تخصص ويژه‌اي مي‌طلبد كه ارتش سوريه دست‌كم در ابتداي جنگ نداشت.

اما بر عكس ارتش سوريه، حزب‌الله خود يك نيروي چريكي ورزيده بود تا آنجا كه مي‌گويند توان هر رزمنده حزب‌الله با توان چند تروريست در نبرد رودررو برابري مي‌كند. سربازان ارتش اسرائيل وقتي در جنگ 2006 با رزمندگان حزب‌الله مواجه شدند، از حضور جنگ‌جويان سرسختي در جبهه مقابل خبر مي‌دادند كه تسليم نمي‌شوند. برآورد سربازان صهيونيست نادرست نبود. نيروهاي حزب‌الله از ورزيدگي خاصي برخوردارند كه كمتر ارتشي در خاورميانه داراي آن است.

پيروزي‌هاي القصير و القلمون دقيقا با حضور نيروهاي حزب‌الله در سوريه ارتباط داشت. البته تروريست‌هاي سوري و متحدين منطقه‌اي آنها نيز با ترور شخصيت‌ها و رزمندگان حزب‌الله در خاك لبنان تلاش كرده‌اند تا انتقام شكست‌هاي اخير را بگيرند.

جمهوري اسلامي ايران نيز علي‌رغم مواجهه با تحريم‌هاي سخت، دولت و مردم سوريه را در برابر تروريست‌هاي معارضه تنها نگذاشته است. دولت عراق نيز تا حدودي در اين مسير با ايران همگام بوده است.

محور مقاومت، وفاداراي خود را به آرمان مقاومت و اعضاي محور در اين 2.5 سال بحران نشان داد و در ضمن ثابت كرد كه در هر ميداني كه در خاورميانه وارد شود، پيروزي از آن اوست.

* ورود نيروهاي سلفي به ميدان و مشروعيت‌زدايي از معارضه

يكي از مهم‌ترين اتفاقاتي كه از ميانه راه در بين معارضين سوري رخ داد، كاهش نقش نيروهاي ميانه‌رو و افزايش نقش سلفي‌هاي تندرو در سوريه بود. گروه‌هاي تكفيري كه يكي پس از ديگري در سوريه سربرآوردند، اعم از جبهه نصره، داعش، جبهة الاسلاميه و ... و هر يك جناياتي را در پرونده خود ثبت كردند كه به مرور چهره تروريست‌هاي سوري كه با كمك رسانه‌هاي غربي تبديل به يك چهره مظلوم شده بود را به يك چهره دهشتناك بدل كرد.

ايالات متحده و متحدانش چند نگراني از حضور گسترده نيروهاي سلفي در سوريه دارند:

1- آمريكايي‌ها سال‌ها در حال جنگ با جريان سلفي بوده‌اند و اكنون نيز در افغانستان و پاكستان با آنها درگير هستند. متحد شدن با چنين جرياني در سوريه در افكار عمومي آمريكا و كشورهاي غربي با هزينه‌هاي جدي همراه خواهد شد؛

2- واشنگتن حاضر نيست در كنار مرزهاي اسرائيل يك حكومت يا شبه‌حكومت سلفي تاسيس شود. امنيت اسرائيل با حضور سلفي‌ها در كنار مرزهايش به كابوس شبانه‌روز كاخ سفيد تبديل خواهد شد؛

3- كشورهاي غربي نگران آن هستند كه با بازگشت تروريست‌هاي هموطنشان كه اكنون در سوريه مشغول جنگ هستند و تعدادشان به هزاران نفر مي‌رسد، دچار دردسرهاي جدي شوند بنابراين نمي‌خواهند كه با توسعه بحران سوريه براي خود دردسر بيشتر درست كنند؛

4- رسيدن سلاح به دست سلفي‌ها كه در بحران سوريه ادامه دارد مي‌تواند در ديگر نقاط جهان، منافع واشنگتن و متحدانش را به خطر اندازند.

با اين وصف، واشنگتن مجبور است در خصوص معارضين سوري احتياط بيشتري بكند. وقتي قدرت از دست نيروهاي سكولار و ليبرال مطلوب ايالات متحده در معارضين سوري خارج شده است، ديگر كاخ سفيد نمي‌تواند با خيال راحت به تعامل با معارضين بپردازد؛ هم متهم مي‌شود و هم در خطر قرار مي‌گيرد.

* عدم تمايل اوباما به جنگ

يكي از مشخصات ذاتي اوباما عدم تمايل او به جنگ است. او مي‌خواهد رياست‌جمهوري هشت ساله‌اش بدون دردسر بزرگ تمام شود. وي به همان ميزان كه در تحريم كردن يد مبسوط دارد، در جنگيدن دست‌هايش بسته است.

رئيس‌جمهور آمريكا نمي‌خواهد اين هشت سال به جنگ آغشته شود. به همين خاطر به محض آنكه لاوروف پيشنهاد خلع سلاح شيميايي سوريه را مطرح كرد، از آن استقبال نمود و خط قرمز خود را فراموش كرد؛ خط قرمزي كه جورج فريدمن، بنيان‌گذار انديشكده استراتفور مي‌گويد كه اوباما از آن رو پذيرفت كه فكر مي‌كرد هرگز اتفاق نمي‌افتد، وگرنه از ابتدا نمي‌پذيرفت.

حداكثر عزم اوباما براي جنگ، استفاده از هواپيماي بدون سرنشين است، نه چيزي بيشتر. او حاضر نشد به سوريه يورش برد و همين امر باعث شد كه نبرد نظامي در سوريه هرگز به نتيجه نرسد.

متحدين آمريكا در عرصه نظامي ثابت كرده‌اند كه بدون دخالت مستقيم «برادر بزرگ» (Big Brother)، كاري در ميدان رزم از آنها ساخته نيست. جنگ ليبي يك افتضاح نظامي براي اتحاديه اروپا بود. فريدمن مي‌گويد عدم دخالت نظامي اوباما در سوريه، يكي از علل اختلاف بين اروپا و آمريكاست.

* جمع‌بندي

نبرد سوريه اگرچه همچنان ادامه دارد اما تقريبا خوشبين‌ترين طرفداران معارضين نيز تصور نمي‌كنند با پيروزي آنها به پايان برسد. شكست در ميدان نظامي، استحاله معارضه از جرياني سكولار به جرياني سلفي – تكفيري و ايستادگي مثال‌زدني متحدين بين‌المللي و منطقه‌اي دولت سوريه در كنار آن، از جمله علل شكست روياي سوريه بدون اسد بود.

شكست روياي سوريه بدون اسد مي‌تواند سرآغاز پذيرش يك واقعيت در خاورميانه باشد و آن اينكه محور مقاومت پس از جنگ‌هاي 33 روزه، 22 روزه، 8 روزه و بحران سوريه، ثابت كرده كه در تقابل مستقيم شكست‌ناپذير است.

انتهاي پيام/ص

شنبه 30 آذر 1392





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]
[مشاهده در: www.farsnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 76]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن