واضح آرشیو وب فارسی:ابتکار: شيوع اختلالات صوتي در برخي از مشاغل بيشتر است
يك آسيب شناس گفتار و زبان گفت: شيوع اختلالات صوتي در كودكان 9 تا 6 درصد و در بزرگسالان 1درصد است كه در كودكان اغلب ناشي از بد استفاده كردن از صدا است.
ليلا شيرزادي گفت: اختلالات صوتي هم در كودكان و هم در بزرگسالان مشاهده ميشود. البته ميزان شيوع و همچنين شايعترين نوع آنها با توجه به سن و جنس متفاوت است.وي با بيان اين كه شيوع اختلالات صوتي در كودكان 9 تا 6 درصد و در بزرگسالان 1درصد است، عنوان كرد: اختلالات صوتي در كودكان بيشتر از نوع زگيل صوتي و ناشي از بد استفاده كردن از صدا است و موارد آن در ميان پسرها بيشتر از دختران است.شيرزادي ادامه داد: در سنين بزرگسالي و در خانمها شيوع اختلال صوتي بيشتر است در حالي كه در مردان شيوع اين اختلال در سنين بلوغ و جواني بيشتر است.اين آسيب شناس گفتار و زبان با اشاره به اين كه در برخي از مشاغل شيوع اختلال صوتي بيشتر است، اظهار كرد: معلمين، دانشآموزان، خوانندگان، قاريان، مديران، كارگران كارخانهها، افراد بازنشسته از جمله افرادي هستند كه به دليل شرايط خاص شغلي خود بيشتر به اختلالات صوت مبتلا ميشوند.شيرزادي در ادامه اظهار كرد: صداي غيرطبيعي، صدايي است كه يك يا چند جزء يعني زير و بمي، بلندي يا كيفيت آن غيرطبيعي باشد. به عنوان مثال ممكن است فقط در كيفيت صوت اشكال ايجاد شده باشد. به عبارت دقيقتر اختلال در صوت، زماني ايجاد ميشود كه كيفيت، زير و بمي و يا بلندي صدا از آنچه كه ديگران در همان سن، فرهنگ، جنس و موقعيت جغرافيايي دارند متفاوت است.وي در رابطه با علائم اختلالات صوتي بيان كرد: متداولترين علائم اختلالات صوتي را گرفتگي صدا، خستگي صدا، كمبود تنفس، بي صدايي، زير و بم شدن صدا، لرزش و درد دانست و گفت: برخي از بيماران گزارش ميدهند كه بعد از يك مكالمه طولاني، خستگي شديدي بر آنها مستولي ميشود و بدون صرف انرژي و تلاش قادر به صحبت كردن مداوم نميباشند.شيرزادي ادامه داد: بيماران معتقدند كه ضمن صحبت كردن دچار كمبود هوا ميشوند و براي ادامه صحبتشان در فواصل كوتاه نياز به تازه كردن نفس و هواگيري مجدد دارند. همچنين ممكن است برخي از افراد با مشكل بي صدايي مواجه شوند كه در اين حالت، بيمار صدايي از گلويش خارج نميشود و يا در موارد خفيفتر بصورت پچ پچ صحبت ميكند.وي لرزش صدا و درد گلو را به عنوان نشانههاي جدي اختلالات صوتي عنوان كرد و افزود: گاهي بيمار از صدايي لرزان و يا مرتعش برخوردار است و به خواست خود قادر به توليد يك صوت مداوم و محكم نيست. همچنين احساس درد در يك يا هر دو طرف گردن، دردناكي و سختي گلو پس از صحبت كردن طولاني ميتواند نشانهاي از اختلالات صوتي باشد كه در صورت مشاهده بايد جهت بررسي دقيقتر به متخصص مراجعه كند.
ارسال نظر
شنبه 30 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابتکار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 37]