تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805045605
روزي كه گوگل، «اندرويد» را آغاز كرد
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: روزي كه گوگل، «اندرويد» را آغاز كرد
سال 2005 وقتي است كه گوگل دست به جمع آوري تيمي سري از مهندسان جاه طلب و پرهيجان براي كار بر روي پروژه اي براي ساخت يك گوش هوشمند بود: پروژه اندرويد. اين تيم كه در طبقه اول ساختمان شماره 44 گوگل جمع شده بودند در همان زمان به اين فكر بودند كه در حال كار بر روي يك ابزاري هستند كه با ايجاد يك انقلاب، براي هميشه صنعت گوشي تلفن همراه را متحول خواهد كرد.
سال 2005 وقتي است كه گوگل دست به جمع آوري تيمي سري از مهندسان جاه طلب و پرهيجان براي كار بر روي پروژه اي براي ساخت يك گوش هوشمند زد: پروژه اندرويد. اين تيم كه در طبقه اول ساختمان شماره 44 گوگل جمع شده بودند در همان زمان به اين فكر بودند كه در حال كار بر روي يك ابزاري هستند كه با ايجاد يك انقلاب، براي هميشه صنعت گوشي تلفن همراه را متحول خواهد كرد.
به گزارش «تابناك» اين تيم در شال 2007 براي مدت 15 ماه هفته اي 60 تا 80 ساعت مشغول كار نوشتن و آزمايش كدها، مذاكره با صاحب امتيازان نرم افزارها، و سفر به سراسر دنيا براي يافتن قطعات مورد نياز، توزيع كنندگان آنها و سازندگانشان بودند. براي مدت شش ماه بر روي نمونه هاي آزمايشي كار كرده بودند و قرار بود تا پايان آن سال، از كار خود رونمايي كنند... تا آنكه يكدفعه استيو جابز، به روي صحنه رفت و آيفون را معرفي كرد.
«كريس دسالوو» از مهره هاي اصلي تيم، ميگويد: با رو شدن آيفون، به عنوان يك مشتري به وجد آمدم و ميخواستم كه بلافاصله يك آيفون داشته باشم. اما به عنوان مهندس گوگل، فكر ميكرد كه بايد دوباره شروع كنيم.
براي بسياري از مردم، همچنين بسياري از كارمندان گوگل، رونمايي از آيفون در 9 ژانويه 2007 اتفاقي ميمون بود كه بايد جشن گرفته ميشد. جابز يكبار ديگر يك كار غير ممكن كرده بود! چهار سال قبل از آن به شدت با غولهاي صنعت موسيقي وارد مذاكره شده بود كه به وي اجازه دهند كه كاتالوگ آنها را به قيمت هر آهنگ 99 سنت بر روي نرم افزار iTunes قرار دهد. حالا يك اپراتور را قانع كرده بود كه اجازه دهد تا يك گوشي موبايل انقلابي بسازد! اين براي تيم اندرويد گوگل، مثل يك مشت محكم بود.
دسالوو ميگويد: چيزي كه ناگهان ديديم، بي نظير بود... بي نظير بودنش تنها با نگاه كردن به آن مشخص بود.
*****
صنعت موبايل در سال 2005 به هيچ وجه با آنچه امروز شاهد هستيم مطابقت نداشت. صنعت نرم افزار موبايل يكي از بي كار ترين بخشهاي دنياي تكنولوژي بود. به اندازه كافي پهناي باند براي مشتريان وجود نداشت تا بتوانند به گشت و گذار در اينترنت بپردازند و گوشي ها به اين اندازه قوي نبودند كه بتوانند جز برنامه هاي معمول را اجرا كنند.
اما مهمتر از همه مشكلات، كه استيو جابز به خوبي آن را شناخته بود، اين بود كه همين صنعت بيكار، توسط يك انحصار اشرافي اداره ميشد: تعداد اندكي از شركتها در كنار اپراتورها و سازندگان گوشي مشغول ساخت نرم افزارهاي موبايل هستند و آنچه كه وجود دارد به شدت افتضاح است!
پهناي باند بي سيم بايد افزايش يابد و گوشي ها بايستي از قطعات بهتري براي قدرت بيشتر استفاده كنند. اما در آن زمان اينگونه به نظر ميرسيد كه اپراتورها و سازندگان گوشي همه اينها را كنترل ميكنند.
دليل اينكه تعداد اندكي از توليد كنندگان نرم افزار و تيم هاي برنامه نويسي مشغول نوشتن برنامه هاي موبايل بودند اين بود كه هر بار به اين امر اقدام ميكردند، سرمايه خود را از دست ميدادند. هيچ استانداردي در اين حوزه نبود و در حالي كه هر گوشي برنامه هاي خودش را اجرا ميكرد، اين به اين معني بود كه نرم افزارهاي سامسونگ، بر روي موتورولا اجرا نميشود و همينطور نر افزارهاي موتورولا در گوشي هاي نوكيا جواب نميدهد.
از سوي پلتفرمهاي نرم افزاري حتي در دست خود شركتها نيز ناقص بود. براي مثال نسخه هاي مختلفي از سيستم عامل «سيمبيان» وجود داشت كه هر كدام با ديگري متفاوت بود و برنامه هاي خاص خود را داشت. اين امر منجر به آن شده بود كه سرمايه گذاري در اين صنعت در نظر هر توليد كننده نرم افزاري، به معني آتش زدن پول باشد.
در يك چنين شرايطي اما، گوگل و مديرانش ميدانستند كه سرانجام كسي به فكر صنعت موبايل خواهد افتاد و تصور آنها در آن زمان اين بود كه اين فرد مدير عامل مايكروسافت خواهد بود. به هر روي در آن زمان مايكروسافت قدرتمند ترين و پولدار ترين شركت فعال در حوزه تكنولوژي بود و بهتر از همه آنكه بازار گوشي هاي هوشمند مجهز به Windows CE Phone اين شركت هنوز داغ بود.
مشكل اينجا بود كه اگر مشتريان به شكلي انبوه به اين گوشي هاي هوشمند و پلتفرمهاي ويندوز مايكروسافت هجوم مي آوردند، آنگونه كه بعدا با آيفون كردند، تمامي كسب و كار گوگل در خطر قرار ميگرفت.
اين امر يك توهم يا اغراق نبود. در آن زمان مايكروسافت و گوگل درگير يك رقابت داغ و هيجاني براي تسلط در حوزه جستجوي آنلاين بودند. بيل گيتس، و استيو بالمر بارها به صراحت اعلام كرده بودن كه چالش و رقابت با گوگل را حيثيتي و جدي ميدانند. حتي گيتس دو بار به طنز اظهار كرده بود كه رنگ آميزي صفحه گوگل از روي لباسهاي «سرجي برين» - از بنيانگذاران گوگل – است! وي اظهار ميكرد كه محبوبيت موتور جستجوي گوگل يك مد است كه زود تمام خواهد شد اما در عين حال اذعان ميكرد كه در ميان تمام رقبايش، گوگل بيش از همه شبيه مايكروسافت است.
در اين شرايط مديران گوگل متقاعد شده بودند كه اگر ويندوز بر روي موبايلها مسلط شود، مايكروسافت بدون شك اقدام به مداخله بر سر دسترسي كاربران به موتور جستجوي گوگل، و به نفع موتور جستجوي خودش خواهد كرد.
در واقع قانون آنتي تراست در دهه 1990 مانع از آن ميشد كه مايكروسافت از انحصار خود در سيستم عاملهاي دسكتاپ و لپتاپ استفاده كرده و براي مثال اقدام به تنظيم موتور جستجوي خود به عنوان موتور جستجوي اصلي ويندوز، بدون گذاشتن انتخاب براي كاربران براي تغيير آن كند.
اما در مورد گوشي هاي هوشمند قضيه فرق ميكرد. در اينجا مايكروسافت انحصار نداشت و قوانين اندك و ضعيفي وجود داشت كه ميتوانست مانع از تندخويي مايكروسافت شود. گوگل نگران اين موضوع بود كه رد صورتي كه مايكروسافت دسترسي به جستجوگر گوگل را در گوشي هاي موبايل محدود كند، بسياري از كاربران از اين پس جستجوگر مايكروسافت را جايگزين گوگل خواهند كرد.
اين همان بلايي بود كه مايكروسافت در دهه نود با طراحي اينترنت اكسپلورر بر سر مرورگر Netscape آورد و ارگ قرار بود اين بلا بر سر موتور جستجوي گوگل نيز بيايد، بدون تعارف كل كسب و كار گوگل در خطر ورشكستگي و نابودي بود.
*****
روزي كه استيو جابز آيفون را رونمايي كرد، مدير تيم اندرويد «اندي روبين» ششصد مايل دورتر از وي در لاس وگاس و در راه جلسه اي با يكي از اپراتورها بود. روبين به قدري از آنچه جابز رونمايي كرد متحر شده بود كه در مسير جلسه خود، اتومبيلش را متوقف كرد تا بتواند مراسم را به شكل آنلاين تا انتها ببيند. در همين حال به همكارش كه در كنار وي بوده ميگويد: خداي من! فكر كنم بايد يكي از اينها بخريم.
اساسا آنچه كه تيم اندرويد بر روي آن كار ميكرد، گوشي تلفني بود با اسم رمز Sooner كه از نرم افزارهايي برخوردار بود كه بسيار پيشروتر از آن چيزي بودند كه در آيفون بود. اين گوشي علاوه بر داشتن يك مرورگر كامل و اجراي همه برنامه هاي تحت وب گوگل مانند جستجو، نقشه ها و يوتيوب، سيستم عاملي داشت كه تنها مخصوص Sooner نبود و ميتوانست بر روي هر گوشي ديگري نيز نصب شود. هيچ نيازي به وصل شدن به يك لپتاپ يا PC نداشت و ميتوانست همزمان چندين برنامه را اجرا كند و به يك بازارچه از برنامه هايي كه گوگل تغذيه شان ميكرد دسترسي داشت.
در عوض آيفون نياز داشت كه براي هركاري با iTunes در ارتباط باشد، امكان اجراي چندين برنامه همزمان را نداشت و در ابتداي كار خود از بازار نرم افزارها در آن خبري نبود.
اما نكته مهم در اينجا بود كه Sooner زشت بود. صفحه كليدي بزرگ و صفحه نمايشي كوچك داشت كه لمسي نبود. روبين و همكارانش و همچنين شركتهاي همراهي همچون HTC بر اين باور بودند كه مشتريان اين گوشي بيش از همه مجذوب نرم افزار و سيستم عامل اين گوشي خواهند شد تا تركيب و ريخت آن.
اين امر از آن روي بود كه در آن زمان خرد متعارف بر اين بود كه حركات انقلابي در تحول شكل و شمايل گوشي معمولا با شكست همراه است. نمونه آن گوشي نوكيا N-Gage بود كه در سال 2003 تركيبي از يكي كنسول بازي با گوشي تلفن بود.
اما موضوع در مورد آيفون كاملا متفاوت بود. اين گوشي نه تنها از زيبايي خاصي برخوردار بود، بلكه از اين ظاهر زيبا براي ايجاد تحولي در ارتباط با گوشي تلفن استفاده كرده بود. ايده اي كه مهندسان گوگل اصلا به آن توجه نكرده بودند و يا آن را ريسك بزرگي ميديدند.
با حذف صفحه كليد و به كار گيري يك صفحه كليد مجازي اكنون اين امكان وجود داشت كه هر برنامه دكمه هاي مخصوص به خود را داشته باشد. دكمه هاي پخش، مكث و توقف تنها زماني پيدا ميشدند كه شما برنامه پخش موزيك را باز كنيد يا در حال تماشاي فيلم باشيد. وقتي ميخواستيد نام كسي را بنويسيد صفحه كليد نمايش داده ميشد و بعد از تمام شدن تايپ، ناپديد ميشد!
بدون صفحه كليدي كه نيمي از گوشي را به خود اختصاص دهد، آيفون توانسته بود صفحه نمايشي دو برابر بزرگتر از هر گوشي كه تا آن زمان در بازار بود فراهم كند! و جالب تر از همه هم در حالت افقي و هم در حالت عمودي، اين صفحه نمايش كاربري يكسان داشت. اپل اقدام به كاربرد حسگر شتاب سنج در آيفون كرده بود تا با استفاده از نيروي جاذبه به گوشي تلفن بگويد كه چگونه صفحه نمايش را بچرخاند.
اما برخي موارد نيز در اولين آيفون كم بود. براي مثال، روبين و تيم اندرويد و بسياري ديگر به اين فكر ميكردند كه كاربران حين تايپ كردن با صفحه كليد مجازي بايد يك بازخورد لمسي نيز داشته باشند. به همين دليل بود كه اولين گوشي مجهز به اندرويد – Tmobile G1 كه شركت HTC طراح آن بود – كه دو سال بعد روانه بازار شد يك صفحه كليد كشويي داشت.
همه اينها به كنار، شايد بزرگترين دغدغه براي مهندسان و مديران گوگل اين بود كه چرا استيو جابز را دست كم گرفته بودند؟ استيو جابر دست كم از مسيري آمده بود كه طي آن تحولي در ارتباط با گوشي به وجود آمده بود – ارتباط با گوشي از طريق لمس انگشت و نه دكمه يا قلم. هرچند اين تنها سوغات اين مسير نبود.
«اتان بيرد» يكي از مديران اجرايي با سابقه گوگل ميگويد: ميدانستيم كه قرار است اپل از يك گوشي تلفن رونمايي كند. همه اين را ميدانستند. فقط نميدانستيم كه اين گوشي تا اين حد خوب است. در حالي كه گوگل مايكروسافت را رقيب اصلي خود در صنعت موبايل ميپنداشت، استيو جابز ناگهان محاسبات را به هم ريخته بود.
در عرض يك هفته، تيم اندرويد اقدام به بازبيني همه اهداف خود كرد و گوشي هوشمندي با صفحه نمايش لمسي و با اسم رمز Dream در تمركز تيم قرار گرفت و تاريخ رونمايي آن پاييز سال 2008 تعيين شد. مهندسان مشغول واكاوي هر آن چيزي شدند كه آيفون «نميتوانست» انجام دهد تا زماني كه گوشي خود را رونمايي ميكنند به شدت از آيفون متمايز باشد.
«اريك سنج» مدير پروژه اندرويد خاطره هيجان عصبي منتظر ماندن براي رونمايي عمومي را به ياد مي آورد و ميگويد: هيچ وقت اين احساس را نداشتم كه بايد هر آنچه تا آن زمان كرده ايم را دور بريزيم. معني اين آن بود كه استيو جابز با آيفون به ما گفته است: بازي تمام شد! هر آنچه بود ميخواستيم آنچه كه رونمايي ميكنيم برنده اين بازي باشد.
پنجشنبه 28 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 49]
-
گوناگون
پربازدیدترینها