تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816398195
ويژگي هاي منطقه حفاظت شده بيستون
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: ويژگي هاي منطقه حفاظت شده بيستون
منطقه حفاظت شده بيستون در ارتفاع 1320 متري از سطح دريا واقع شده و داراي 54950 هكتار مساحت است.
*
به گزارش باشگاه خبرنگاران كرمانشاه
ميانگين بارندگي منطقه حفاظت شده بيستون 400 تا 450 ميلي‌متر در سال و متوسط حداكثر دما 30 تا 35 درجه و متوسط حداقل دماي آن 12- تا 13- درجه سانتي‌گراد است. بيشترين ميزان بارندگي در فصول بهار تا پاييز انجام شده و تابستان خشك در منطقه حاكم مي‌باشد. گونه‌هاي گياهي بيستون كه عمدتاً بر روي ارتفاعات صخره‌اي و به صورت جوامع درختچه‌اي و بوته‌اي به چشم مي‌خورند عبارتند از گونه‌هايي از افرا، نسترن، زالزالك، گون، رز، شيرسگ، باريجه، بداغ هفت كول و ... . گونه‌هاي گياهي با مصارف دارويي و خوراكي مثل بلوط و بيد، شيرين بيان، جو وحشي، يونجه وحشي، كتيرا و ... وجود دارد. نمونه‌هاي ديگر آن زالزالك، موسير، تره كوهي، انجير كوهي، كنگر، ون، ذغال اخته و انواعي از قارچ مي‌باشد
گونه اصلي پستاندار بزرگ منطقه؛ كل، بز و گوسفند وحشي (قوچ و ميش) مي‌باشد كه در نواحي كوهستاني و صخره‌اي و تپه ماهورها پراكنده مي‌باشند. بهترين پناهگاه براي گونه كل و بز ارتفاعات و نقاط صخره‌اي مي‌باشد. اين ارتفاعات با داشتن پوشش علفي و بوته‌اي خوش خوراك و دره‌هاي پرآب، شكاف‌ها و پناهگاه‌هاي متعدد، استعداد پذيرش تعداد قابل توجهي كل و بز را دارد. در حال حاضر در اين پناهگاه مقررات منع چراي دام اجرا مي‌گردد. قوچ و ميش دومين پستاندار بزرگ علفخوار منطقه است و چون اين جانور از نظر زيستگاه بيشتر با دام اهلي در رقابت مي‌باشد، جمعيت آن صدمه بيشتري ديده است. از گونه‌هاي ديگر پستاندار منطقه، خرس قهوه‌اي است. اين حيوان در سراسر منطقه در ارتفاعات و دره‌ها پراكنده بوده مخصوصاً در نقاطي كه تردد انسان كمتر است، بيشتر ديده مي‌شود. از پستانداران ديگر مي‌توان به پلنگ و گربه جنگلي اشاره نمود. زيستگاه پلنگ به خاطر نوع شكارش با كل و بز يكي مي‌باشد. گرگ آسيايي، شغال و روباه سه گونه پستاندار از خانواده سگ‌سانان هستند كه در منطقه ديده مي‌شوند. گراز (خوك وحشي) از ديگر پستانداران بزرگ منطقه است كه در تقسيم‌بندي پستانداران منطقه جاي دارد. اين جانور روزها به ارتفاعات رفته و شب‌ها به بيشه مي‌رود.
گونه‌هايي از حشره‌خواران از جمله خارپشت (جوجه تيغي) و همچنين انواع جوندگان بخصوص خرگوش نيز در منطقه مشاهده شده‌اند.
در محدوده منطقه بيستون بسياري از پرندگان بومي و مهاجر كشور به صورت جمعي و يا دسته‌هاي كوچك و انفرادي مشاهده مي‌شوند. يكي از باارزش‌ترين پرندگان منطقه كبك است. اين پرنده بومي منطقه در اكثر كوهستان‌هاي بلند ايران كه در تابستان قلل آن برف داشته باشد، وجود دارد. از ساير پرندگان قابل شكار مي‌توان كبوتر چاهي، كبوتر كوهي و فاخته را نام برد.
از پرندگان شكاري دليجه بحري و شاهين در منطقه مبادرت به آشيانه‌سازي مي‌كنند. عقاب طلايي و چند گونه عقاب ديگر در منطقه وجود دارند. از لاشخورها دال و كركس در منطقه مشاهده شده و از پرندگان گنجشك‌سان سهره و گنجشك در منطقه ديده شده‌اند. از كلاغ‌ها، كلاغ معمولي، كلاغ نوك سرخ و زاغي در منطقه فراوانند.
اقليم، توپوگرافي و زيستگاه از عواملي هستند كه در پراكندگي جغرافياي زيستي خزندگان ايران مؤثرند. متأسفانه تاكنون در مورد خزندگان ايران به ويژه در ناحيه زاگرس بررسي‌هاي زيادي به عمل نيامده و معدود نمونه‌هاي جمع‌آوري شده نتيجه مطالعات زيست‌شناسان خارجي بوده است. در منطقه حفاظت شده بيستون مي‌توان از خانواده آگاما، آگاماي صخره‌اي و آگاماي پوست شني را نام برد. همچنين گونه‌هايي از انواع مارهاي سمي ايران و مارهاي آبي در منطقه وجود دارند. شترمار استپي (ماري نسبتاً طويل و غيرسمي به طول حدود 50/1 متر) و مار ديم از جنس تيرمار صحرايي (ماري نسبتاً نازك و بسيار سريع كه از درختان بالا مي رود و پرندگان را شكار مي‌كند) از ديگر مارهاي اين منطقه است.
از مارهاي سمي منطقه، گونه‌اي افعي از خانواده افعي‌هاي حقيقي است كه در نقاط ايران به گرزه مار معروف است. همچنين مي‌توان در منطقه لاك‌پشت معمولي و لاك‌پشت آبي را مشاهده نمود./س
چهارشنبه 27 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]
-
گوناگون
پربازدیدترینها