واضح آرشیو وب فارسی:مردم سالاری: سيدحسن خميني: بزرگترين راه ترويج صلح، مبارزه با جنگ است
سيدحسن خميني با اشاره به ضرورت رعايت اخلاق در كار رسانه، گفت: دزدي يك روزنامهنگار، عدم نقل منبع است. از مصاديق دروغ در مجموعه روزنامهنگاري هم ميتواند القاء دروغ باشد و رسانه بايد مراقب باشد كه چرا يك مطلب را منتشر ميكنند. به گزارش ايسنا، نوه امامخميني(ره) در ديدار مديرمسئول و جمعي از اعضاي تحريريه روزنامه «شهروند»، با اشاره به تحولات عرصه رسانه در جهان، اظهار كرد: واقعيت اين است كه ورود رسانههاي ديجيتال و بويژه سايتهاي خبري، بحراني را براي روزنامهها ايجاد كرده و موجب شده است كه حتي برخي نشريات چاپي داراي سابقه طولاني هم به تعطيلي كشيده شوند يا احياناً از تيراژ مابقي آنها كاسته شود. وي افزود: يكي از دلايل اين مسأله ميتواند اين باشد كه نقش روزنامهها بايد تغيير كند. پيش از اين، اگر دنبال خبر بوديد بايد روزنامه ميخريديد، اگر در پي تحليل بوديد به سراغ هفتهنامهها ميرفتيد و علاوه بر آنها، مقالات ترويجي در ماهنامهها و مقالات پژوهشي در فصلنامهها درج ميشد اما امروز ديگر كسي براي كسب «خبر» روزنامه نميخرد، زيرا قبل از آنكه مخاطب خبر را در روزنامه بخواند، در سايتها خوانده است.
سيدحسن خميني ادامه داد: يادم ميآيد كه سالها پيش رئيس سازمان سيا در مصاحبهاي گفته بود ما ديگر جاسوس نميخواهيم، زيرا سي.ان.ان همه چيز را ميگويد. اين سرعت پخش خبر در حالي است كه ما در تاريخ ميخوانيم به عنوان مثال، خبر مرگ معاويه پس از يك هفته به كوفه رسيده است، اما الان در لحظه حادثه، خبر از تلويزيون پخش ميشود.
يادگار امام با تأكيد بر اينكه «روزنامه براي بقاي خود، بايد كاركرد خود را تغيير دهد»، گفت: يكي از راهها اين است كه روزنامه به سمت تهيه «بسته خبري» برود. مثلاً درباره حادثهاي كه امروز رخ ميدهد، روزنامه بايد بتواند روز بعد يك بسته خبري از مجموع اخبار آن حادثه تهيه كند. اخيراً هم ديدهام كه برخي روزنامهها آرام آرام به سمت استفاده از اين شيوه در حال حركت هستند. اين مدرس حوزه علميه قم با تأكيد بر اينكه «روزنامه هيچوقت تأثير خود را از دست نميدهد»، تصريح كرد: به دليل همين تأثير، بسياري از مطالبي كه در روزنامهها بيان آنها ممنوع است، در سايتها آزاد است، چراكه روزنامه يك تأثير عميق لحظهاي دارد كه سايت، فاقد آن عمق تأثير است. شما وقتي صفحه يك سايت را ميبنديد، از لحاظ رواني احساس ميكنيد كه همهچيز تمام شد اما روزنامه هميشه روي ميز شما و كيوسك مطبوعاتي است و در نتيجه كسي كه در روزنامهها مطلبي عليه او نوشته ميشود، خيلي بيشتر از اين تحت فشار است كه در يك سايت درباره او چيزي بنويسند. وي افزود: ما ميبينيم كه تيتر يك روزنامه هم موجآفرين است؛ البته اين تأثيرگذاري الزاماً براي مردم عادي نيست، بلكه براي آن كساني است كه مطلب در مورد آنها نوشته ميشود. بنابراين ممكن است يك روزنامه با دو هزار نسخه تيراژ، جنگ روانياش براي مخاطبانش زياد باشد اما تأثير روانياش براي مردم عادي زياد نباشد و ميزان تأثيري كه بر روي موضوع خبر ميگذارد، واقعيت نداشته باشد.
نوه امامخميني(ره) در جمعبندي اين بخش از صحبتهاي خود افزود: براي تأثيرگذاري روزنامه، بايد به سمت بسته خبري رفت و به عنوان مثال اگر موضوع لايحه بودجه، سوژه روز كشور است، صبح فردا مجموع اخبار مربوط به اين سوژه را بدون پرداخت طويل به آن درج كرد؛ چراكه امروز مخاطبان حوصله چنداني براي خواندن اخبار طولاني ندارند. البته در اين بسته خبري تحليلهاي كلي هم ميتواند وجود داشته باشد تا در روزهاي بعد تحليلهاي مفصل نوشته شود. يادگار امام با تأكيد بر اينكه «در همه كارها از جمله روزنامهنگاري، «هدف» نبايد گم شود»، اظهار كرد: انسان در هيچ كاري نبايد هدف را گم كند، زيرا انسان وقتي در مسير ميافتد، درگير مسائل روزمره ميشود. آفت بزرگ روزنامههاي اجتماعي، «زرد شدن» است. در سياست، ورزش، سينما و... اينگونه است كه خبرهاي جنجالي مخاطبان را جذب ميكند. در روزنامههاي اجتماعي هم به اين دليل كه حدود و ثغور آن معلوم نيست، وقتي تيراژ بالا رفت اگر مراقب نباشيد، به سمت زرد شدن كشيده ميشويد. البته من اين آفت را تاكنون در روزنامه شما نديدهام، اما براي آينده بايد به آن توجه داشت. مثلاً خبر ساختن يك مدرسه توسط يك خير مدرسهساز في نفسه جذابيتي ندارد و بايد حاشيههايي به آن افزود اما مراقب باشيد كه گرفتار زرد شدن نشويد. سيدحسن خميني با تأكيد بر دائمالشغل بودن روزنامهنگاران، گفت: من دوستان خبرنگار زيادي داشتهام. هركسي كه دائماً در اين شغل بوده - البته به شرط داشتن استعداد ذاتي - موفق بوده است، اما اگر كسي در كنار ساير كارهاي زندگي به اين شغل پرداخته، هيچگاه توفيق نداشته است، زيرا كسي كه در روزنامه كار ميكند 24 ساعت شبانهروز بايد به كارش فكر كند تا موفق باشد. وي در ادامه اين ديدار در پاسخ به پرسش يكي از روزنامهنگاران حاضر در جلسه درباره سخنان اخيرش درباره تقسيمبندي مفاهيمي چون اخلاق و اعتدال به دو نوع مثبت و منفي، گفت: در ادامه آن تقسيمبندي، انساندوستي را هم ميتوان به دو نوع تقسيم كرد؛ يك نوع انساندوستي، منفي است كه در جهت سلبي است و در آن فقط به مردم كمك ميكنيم. اما انسان دوستي مثبت اين است كه هم به مردم كمك كنيم و هم دست خطاكار را بگيريم و جلوي او بايستيم؛ همانطور كه معنويت مثبت اين است كه در جامعه براي ترويج معنويت تلاش ميكنيد. يادگار امام ادامه داد: اينكه به دنبال صلح دوستي و اخلاق باشيم، به معناي سكوت در مقابل ظلم و اجحاف نيست. اينكه وقتي ظلمي حادث شد بگوييم ما فقط دنبال ترويج صلح هستيم و هركس كه بگويد ما فقط دنبال صلح هستيم، صحيح نيست؛ بلكه بزرگترين راه ترويج صلح، «مبارزه با جنگ» است. سيدحسن خميني در ادامه تأكيد كرد: قواعد اخلاقي در همهجا ثابت است، اما در فضاي هركس مصاديق و شعبات خاص خود را مييايد. مثلا دزدي علمي، عدم نقل منبع است. دزدي يك بقال، كمفروشي در مال است و دزدي يك روزنامهنگار، عدم نقل منبع است و شما جلوي اين كار را در خودتان بگيريد. از مصاديق دروغ در مجموعه روزنامهنگاري هم ميتواند القاء دروغ باشد و رسانه بايد مراقب باشد كه چرا يك مطلب را منتشر ميكند؛ نيت كار مهم است. همانگونه كه در فلسفه حقوق جزا هم هست كه فلسفه مجازات مقابله با جرم است، نه مجرم.
وي افزود: وقتي وارد بحث رسانه ميشويد، اين اخلاق را در نظر بگيريد. يك وقت هست بيان يك مطلب تلخ است، اما بايد ديد اين يك داروي تلخ است يا زهر تلخ؟ آيا در راستاي اصلاح منتشر ميكنم يا افساد؟
چهارشنبه 27 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مردم سالاری]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 42]