واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: يادداشت مربي تيم ملي فوتبال ايران از خاطرهاش در ديدار با ماندلا+ عكس
مربي آمريكايي تيم ملي ايران در يادداشتي ديدار به مناسبت درگذشت نلسون ماندلا، ديدار با رهبر جنبش ضدنژادپرستي را "برجستهترين" لحظهي زندگياش دانست.
در يادداشتي كه دن گاسپار نوشته و به صورت اختصاصي در اختيار ايسنا قرار گرفته، مربي آمريكايي تيم ملي ايران ازخاطرات ديدار با نلسون ماندلا، رهبر پيشين آفريقاي جنوبي گفته است.
در اين يادداشت آمده است: "حركت كوتاهي بود، اما اهميت زيادي براي من داشت. بيشك آن نقطه عطف زندگي من محسوب ميشد. آن دست دادن در بهترين لحظه زندگي الهام بخش من شد. براي من آن لحظات جادويي بودند. هر كس با او دست ميداد تحت تاثير قرار ميگرفت. مي توانستيد خيلي راحت تواضع، شور و شوق و درستي او را درك كنيد. آن لحظه ميتوانستيد درك كنيد كه شما مهمترين چيز براي او هستيد. چه افتخار بزرگي است ملاقات با آن مرد بزرگ. مي دانستم كه چنين روزي ميآيد كه ديگر نلسون ماندلا در كنار ما نباشد. هميشه به اين روزها فكر ميكردم و هنوز هم قلبم بابت اين اتفاق درد ميگيرد. پر واضح است كه فقدان نلسون ماندلا در روز قرعهكشي جام جهاني 2014 برزيل به وقوع پيوست. او قدرت ورزش را و اين كه ورزش چطور ميتواند تاثير سياسي در جهان داشته باشد را درك كرده بود. ماندلا فوتبال را دوست داشت، زيرا فوتبال نشان دهنده تنوع و گوناگوني در جهان بوده است.
مهمترين خاطره من از نلسون ماندلا به سال 1998 در مسابقات "كاپ ماندلا" بر ميگردد. من در آن سال كمك مربي آفريقاي جنوبي بودم و قبل از بازي ما با تيم ملي فرانسه نزد ماندلا رفتيم و فرصت اين را داشتيم كه به صحبتهاي نلسون ماندلا گوش كنيم و خاطرات او از آزادي و 27 سال زنداني بودن او را گوش كنيم. دست او را فشار داديم و همين لحظه هم ميتوانم فشار دستان او را حس كنم. نلسون ماندلا به عنوان يك بوكسور سابق، دستان قوي داشت. امروزه وقتي با مشكلي مواجه مي شوم به دست دادن با نلسون ماندلا فكر ميكنم و مي فهمم كه مشكلات من در مقايسه با او خيلي كم اهميت و خيلي كوچك است. مي فهمم كه دغدغههاي من كوچك هستند. ماندلا با خندهاش صلح و جديت را با هم منتقل ميكرد. او بسيار صبور و بخشنده بود. من به عنوان مربي فوتبال افتخار اين را داشتم كه با بازيكنان و مربيان بزرگي كار كنم. با احترام به همه آنها هيچ كدام از آنها نتوانستند تاثيري كه در يك ملاقات از نلسون ماندلا گرفتم از آنها بگيرم. ميراث او آن چه او انجام داد و آنچه او بوده، محسوب ميشود.
فرانسيوس پينار، كاپيتان تيم راگبي آفريقاي جنوبي قبل از بازي پرتغال و اسپانيا در جام جهاني 2010 به صحبت با اعضاي تيم ملي پرتغال پرداخت.
من عضوي از كادر فني تيم ملي پرتغال براي جام جهاني 2010 آفريقاي جنوبي بودم. من به همراه اعضاي تيم ملي پرتغال ديداري با فرانسيوس پينار ، بازيكن سابق راگبي آفريقاي جنوبي داشتم. او كسي بود كه در سال 1995 در جام جهاني راگبي به همراه آفريقاي جنوبي به قهرماني رسيد. او با بازيكنان و اعضاي كادر فني پرتغال به صحبت پرداخت. اگر فيلم "شكست ناپذير" را با بازي مت دامون به عنوان نقش فرانسيوس و مورگان فريمن در نقش نلسون ماندلا ديده باشيد ميتوانيد با داستان زندگي آنها آشنا باشيد. بازيكنان پرتغال نسخه اديت شده فيلم را ديدند. فرانسيوس قبل از تماشاي فيلم پيام الهام بخش بسيار با ارزشي را به ما گفت.
نكته اول ، او از بازيكنان خواست تا تصور كنند. او خواست تا بازيكنان حمايت يك كشور را تصور كنند. آن دختران و پسران كوچكي كه پيراهن تيمهايشان را ميپوشند و قبل از بازيهاي بزرگ با آن به خواب ميروند تا در انتظار بازي تيم محبوبشان باشند.
نكته دوم اين است كه هيچ "اگر"ي را نپذيري. چه ميشد اگر پاس سالمي نميدادم؟ چه ميشد اگر تكل سالمي نميزدم؟ چه ميشد اگر شوت دقيقي نميزدم؟ او به بازيكنان گفت كه اين لغت را از دايره ذهنيشان پاك كنند.
نكته سوم انرژي مثبت بود. از لحظهاي كه از رختخواب بيدار ميشويد بايد انرژي مثبت خودتان را حفظ كنيد، زيرا اين انرژي مسري است و به ديگران منتقل ميشود. فرانسيوس به واقع بازيكنان ما را با گفتههايش تحت تاثير قرار داد و آنها را به جمله پاياني هدايت كرد. هيچ وقت با ترس بازي نكنيد، بلكه هميشه با شور و هيجان بازي كنيد.
كيروش، گاسپار و پينار
درباره فيلم "شكست ناپذير" فرانسيوس پينار يكسري نكات را گفت، اول اين كه غزال آفريقايي از آن چيزي كه فيلم نشان داد خيلي بهتر است. دوم، اين درست نيست كه بازيكنان نمي خواستند به روستا بروند و با كودكان ديدار كنند و الهام بخش آنها در ورزش راگبي باشد. آنها رفتند و براي رفتنشان نيز مشتاق بودند. در پايان و از همه مهمتر او به خوبي لحظهاي را به ياد آورد در زنداني كه نلسون ماندلا 27 سال در آن بود، ايستاد، دستانش را بلند كرد و در آغوش يكديگر قرار گرفتند. براي اولين بار فهميد زنداني كه نلسون ماندلا در آن است چقدر كوچك است. اين احساس تا آخر با فرانسيوس باقي ماند. تصور كنيد نميتوانيد با دستانتان كودكان تان را براي 27 سال در آغوش بگيريد.
اين تجربه بسيار ويژه بدون كارلوس كيروش امكان پذير نبود. خيلي خوشبخت و سپاسگزارم از اعتمادي كه كارلوس كيروش به تواناييهايم دارد و به من اجازه داد تا با او در آفريقاي جنوبي باشم."
انتهاي پيام
سه شنبه 26 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايسنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 132]