تور لحظه آخری
امروز : پنجشنبه ، 29 آذر 1403    احادیث و روایات:  پیامبر اکرم (ص):نماز در اول وقت خشنودى خداوند، ميان وقت رحمت خداوند و پايان وقت عفو خداوند است.
سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون شرکت ها

تبلیغات

تبلیغات متنی

صرافی ارکی چنج

صرافی rkchange

سایبان ماشین

دزدگیر منزل

اجاره سند در شیراز

قیمت فنس

armanekasbokar

armanetejarat

صندوق تضمین

Future Innovate Tech

پی جو مشاغل برتر شیراز

خرید یخچال خارجی

موسسه خیریه

واردات از چین

حمية السكري النوع الثاني

ناب مووی

دانلود فیلم

بانک کتاب

دریافت دیه موتورسیکلت از بیمه

طراحی سایت تهران سایت

irspeedy

درج اگهی ویژه

تعمیرات مک بوک

دانلود فیلم هندی

قیمت فرش

درب فریم لس

خرید بلیط هواپیما

بلیط اتوبوس پایانه

تعمیرات پکیج کرج

لیست قیمت گوشی شیائومی

خرید فالوور

پوستر آنلاین

بهترین وکیل کرج

بهترین وکیل تهران

خرید اکانت تریدینگ ویو

خرید از چین

خرید از چین

تجهیزات کافی شاپ

ساختمان پزشکان

کاشت ابرو طبیعی و‌ سریع

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

قیمت بالابر هیدرولیکی

لوله و اتصالات آذین

قرص گلوریا

نمایندگی دوو در کرج

خرید نهال سیب

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

وکیل ایرانی در استانبول

رفع تاری و تشخیص پلاک

پرگابالین

دوره آموزش باریستا

مهاجرت به آلمان

بهترین قالیشویی تهران

بورس کارتریج پرینتر در تهران

تشریفات روناک

نوار اخطار زرد رنگ

ثبت شرکت فوری

تابلو برق

خودارزیابی چیست

فروشگاه مخازن پلی اتیلن

قیمت و خرید تخت برقی پزشکی

کلینیک زخم تهران

خرید بیت کوین

خرید شب یلدا

پرچم تشریفات با کیفیت بالا و قیمت ارزان

کاشت ابرو طبیعی

پرواز از نگاه دکتر ماکان آریا پارسا

پارتیشن شیشه ای

اقامت یونان

خرید غذای گربه

 






آمار وبسایت

 تعداد کل بازدیدها : 1842261344




هواشناسی

نرخ طلا سکه و  ارز

قیمت خودرو

فال حافظ

تعبیر خواب

فال انبیاء

متن قرآن



اضافه به علاقمنديها ارسال اين مطلب به دوستان آرشيو تمام مطالب
 refresh

نقش اروپا و ناتو در مناسبات امنيتي-دفاعي آلمان/ مناسبات تهران و برلين از شاه عباس تا احمدي نژاد


واضح آرشیو وب فارسی:مهر: نقش اروپا و ناتو در مناسبات امنيتي-دفاعي آلمان/ مناسبات تهران و برلين از شاه عباس تا احمدي نژاد
خبرگزاري مهر-گروه بين الملل: آلمان براي تأمين منافع ملي خود ضمن ترجيح يك نظام امنيت جمعي اروپايي در چارچوب سازمان آتلانتيك شمالي (ناتو)، در راستاي تقويت سازمان امنيت و همكاري اروپا نيز تلاش فراواني داشته و مي كوشد حفظ صلح در اروپا را به اين سازمان بسپارد.

آلمان يكي از قدر تهاي مهم اقتصادي و سياسي اتحاديه اروپا است. اين كشور با هدف همگرايي بيشتر اتحاديه اروپا علاوه بر بعد اقتصادي براي زمينه هاي سياسي و امنيتي- دفاعي نيز توجه و اهميت ويژه اي قائل است. آلمان براي تأمين منافع ملي خود يك نظام امنيت جمعي اروپايي را بر سازمان آتلانتيك شمالي (ناتو) ترجيح مي دهد و لذا در راستاي تقويت سازمان امنيت و همكاري اروپا (به موازات ايفاي نقش خود در ناتو) تلاش هاي فراواني نموده و مي كوشد حفظ صلح در اروپا را به آن بسپارد. هرچند اين امر چندان مورد رضايت آمريكا و انگليس نيست.

مناسبات امنيتي – دفاعي آلمان در چارچوب اتحاديه ارو پا و ناتو

يكي از مهمترين تحولات در دوره بعد از وحدت در حوزه سياست خارجي و امنيتي آلمان رخ داده است. تحول در ديدگاه آلمان در استفاده از نيروي نظامي (با اصلاح قانون اساسي) به عنوان ابزار پيشبرد اهداف سياسي در جريان بوده است و اين تحول با باز تعريف مفاهيم نقش سياست خارجي آلمان و با تأكيد فزآينده بر مسئوليت آلمان براي حفظ صلح و امنيت بين المللي همراه شده بود. اين تغيير سياست در جنگ هايي كه در دهه 1990 آغاز شد كاملا آشكار است آلمان با اصلاح قانون اساسي و اجازه حضور نظاميان خود در عملياتهاي حفظ صلح دست به تحول جدي در دكترين امنيتي خود زد و همان طور كه سياستمداران اين كشور طي دوران روند وحدت قول داده بودند آلمان آماده به عهده گرفتن نقش جديد خود در منطقه اروپا و جهان در جهت كمك به حفظ صلح و امنيت بين المللي شد.

اقدامات آلمان به ويژه در بحران كوزوو اين تغييرات جدي را نشان داد و اين مسئله را نمايان كرد كه آلمان ديگر به مانند دوره جنگ سرد صرفاً به ايفاي نقش اقتصادي اكتفا نكرده و از فرصت به دست آمده نهايت استفاده را خواهد كرد تا بتواند در تحولات سياسي- امنيتي و دفاعي اتحاديه اروپا و همچنين نظام بين الملل به ويژه در چارچوب سياست خارجي و امنيتي مشترك اروپا نقش فعال تري به عهده گيرد. بنابراين مي توان حمايت هاي جدي آلمان از روند تقويت سازمان امنيت و همكاري اروپا، همكاري گسترده در ناتو، تشكيل ارتش مستقل اروپايي و اتخاذ سياست مشترك امنيتي و دفاعي اروپا را در اين راستا قلمداد كرد.

مناسبات اتحاديه ارو پا با ايران

روابط ايران و اتحاديه اروپا در ابتدا از سياست منزوي كردن ايران در دوره جنگ هشت ساله متاثر شد. اين در حالي است كه ايران با اعضاي مختلف اتحاديه اروپا از ديرباز در حوزه هاي مختلف داراي روابط بوده است. سفر "هانس ديتريش گنشر" وزير خارجه وقت آلمان در سال 1984 را مي توان نخستين ديدار يك مقام اروپايي از ايران پس از انقلاب اسلامي دانست. دومين سفر وي به تهران در سال 1992 سرآغاز مناسبات جديد بين ايران و اتحاديه اروپا بود.

ايران و اتحاديه اروپا بين سالهاي 1993 تا 1997 مذاكراتي براي رفع ابهامات و گسترش همكاري هاي انجام دادند كه به گفتگوهاي انتقادي مشهور شد. مذاكرات بر اساس بيانيه اجلاس سران اتحاديه اروپا آغاز شد. اين گفتگوها با موضوعاتي مانند توجه به اهميت ايران در منطقه و انتقاد از نگاه ايران به حقوق بشر، تروريسم، قابليت هاي تسليحاتي، و صلح خاورميانه، انتقاد متقابل ايران نسبت به نقض حقوق مسلمانان در اروپا، استانداردهاي دوگانه اروپا در زمينه تروريسم و حمايت از اسرائيل انجام شد. چندين دور مذاكره بين ايران و اتحاديه اروپا و آلمان و ايران سبب شد اتحاديه اروپا با سياست مهار دوجانبه آمريكا عليه ايران و عراق همراهي نكند.

پس از واقعه ميكونوس اين گفتگوها متوقف شد. اما در دوره رياست جمهوري محمد خاتمي اروپايي ها اقبال بيشتري به ايران نشان دادند. پس از بروز حساسيت ها بر سر برنامه هسته اي ايران در سال 2002، مواضع اتحاديه اروپا تغيير كرده و طي سالهاي بعد روابط دو طرف در سايه رويكردهاي آمريكا و قطعنامه هاي شوراي امنيت سازمان ملل قرار گرفت.

روابط سياسي ايران و آلمان

مناسبات دو كشور بر مبناي دشمن مشترك (عثماني) آغاز شد. در اكتبر 1600 با ديدار سفيران شاه عباس (حسينعلي بيك بيات و آنتوني شرلي) با امپراتور رودلف دوم، مذاكره اي با هدف اتحاد عليه عثماني و عدم صلح با عثماني بدون اطلاع يكديگر انجام شد. اين واقعه آغازگر مناسبات سياسي ايران و آلمان بود. پس از آن با اعزام هيئت هاي سياسي بين دو كشور اين روابط ادامه يافت.

با آغاز جنگ هاي سي ساله (1648-1618) در اروپا و نيز ضعف و هرج و مرج داخلي در ايران از جمله آغاز ضعف صفويه و حكومت افغان ها روابط دو جانبه با وقفه اي دويست و پنجاه ساله روبرو شد. اين روابط با سفرهاي ناصرالدين شاه به آلمان كه در سالهاي 1873، 1878 و 1889 انجام شد، به تدريج گسترش يافت و به برقراري مناسبات ديپلماتيك (افتتاح سفارت) انجاميد. در سال 1885 سفارت ايران در آلمان توسط ميرزا رضا خان مؤيد السلطنه گرانمايه افتتاح شد. برلين پنجمين سفارت ايران بعد از پاريس، لندن، سن پترزبورگ و استانبول بود.

در دوران مشروطيت (1911-1906) هرج و مرج در ايران و نبودن فرصتي براي همكاري باعث توقف موقت مناسبات شد. طي سالهاي جنگ جهاني اول (1918-1914) با وجود اعلام سياست بي طرفي از طرف دولت ايران شاهد همراهي احساسي مردم ايران با آلمان ها هستيم. از جمله اينكه برخي رجال ايراني طرفدار آلمان با مهاجرت از تهران، در قم كميته دفاع ملي تشكيل دادند. برخي نيز در كرمانشاه دولت موقت ملي به رياست نظام السلطنه مافي تشكيل دادده و با كمك افسران آلماني قشون 4 هزار نفري جمع آوري كردند. همچنين كنسول آلمان در بوشهر (معروف به لارنس آلماني) با برقراري روابط صميمي با سران عشاير جنوب،تحركاتي را در جنوب عليه انگليسي ها سازمان داد. در دوره رضا شاه ايران به خاطر نياز به صنعت همكاري هاي خود را با جمهوري وايمار (1933-1919) از سر گرفت. امضاي موافقت نامه هاي دوستي ايران و آلمان در 1929، موافقت نامه تجاري در 1930 از نتايج اين همكاري ها بود.

دوران حكومت هيتلر (1945-1933) در آلمان را مي توان دوران اوج همكاري هاي دو جانبه دانست. در اين دوره به علت تبليغات فراوان در مورد اشتراك نژاد آريايي بين ايرانيان و آلماني ها، همساني ماهيت ديكتاتوري حاكم بر دو كشور و تلاش رضا شاه براي وارد كردن قدرتي جديد و نيز مخالفت نازي ها با فعاليت هاي كمونيستي و مخالفان رضاشاه روابط تهران-برلين تقويت شد به گونه اي كه در 1937 آلمان مقام اول را در تجارت خارجي ايران كسب كرد.

با توجه به فضاي سال هاي آغازين حكومت محمدرضا شاه كه ايران تحت سيطره آمريكا و انگليس قرار گرفته بود فرصت هاي همكاري ايران و آلمان غربي كاهش يافت. دو سال پس از تأسيس‌ جمهوري‌ فدرال‌ آلمان‌ در 1949، ايران‌ اقدام‌ به‌ تأسيس‌ سفارت خانه‌ در كلن‌ كرد. در سال 1954 كليه‌ قراردادهاي‌ بين‌ دو كشور كه‌ در نتيجه‌ جنگ‌ جهاني‌ دوم‌ به‌ حالت‌ تعليق‌ در آمده‌ بود، مجددا اعتبار اوليه‌ خود را باز يافتند. طي سالهاي بعد و با توجه به روابط تاريخي دو ملت، حضور تعداد زيادي از اتباع ايران در آلمان غربي، نياز به همكاري اقتصادي با يكديگر، وجود تفاهم سياسي بين دو دولت در زمينه مسائل منطقه اي و جهاني و سلطه آمريكا بر اوضاع سياسي و اقتصادي هر دو كشور مناسبات گسترده تر شد.

در سال 1974 آلمان غربي جايگاه اول را در تجارت خارجي ايران كسب كرد. در سال 1976 شاه به آلمان غربي رفت و اين سفر زمينه همكاري هاي گسترده تر را فراهم كرد. از جمله مهمترين زمينه هاي همكاري ايران و آلمان در اين دوره مي توان به اين موارد اشاره كرد: موافقت نامه بازرگاني (1952)، موافقت نامه فروش اسلحه و همكاري تسليحاتي (1966)، موافقت نامه همكاري هاي فني (1968)، پروتكل كميسيون مشترك اقتصادي (1973)، قرارداد مشاركت ايران در شركت كروپ آلمان (1974)، قرارداد احداث دو نيروگاه اتمي در بوشهر (1974)، موافقت نامه صدور گاز طبيعي ايران به آلمان غربي (1975، موافقت نامه همكاري براي گسترش پژوهش هاي علمي و فناوري (1975)، پروتكل كميسيون مشترك اقتصادي (1975)، موافقت نامه تأسيس دانشگاه آلماني در گيلان (1975)، موافقت نامه خريد شش فروند زير دريايي از آلمان غربي (1978).

پس از پيروزي انقلاب اسلامي در ايران آلمان با اعلام حمايت از حق تعيين سرنوشت توسط ملت ايران تصميم به تداوم مناسبات ديپلماتيك با ايران گرفت. با اين حال نگراني خود را نسبت به اسلام سياسي حاكم بر انقلاب و صدور احكام اعدام توسط دادگاه هاي انقلاب اسلامي اعلام كرد. در دوره جنگ 8 ساله ايران و عراق آلمان روابط سياسي خود را با هر دو طرف حفظ كرد. دولتمردان آلماني كاربرد سلاح هاي شيميايي توسط عراق را كه از طريق شركت هاي آلماني در اختيار ارتش صدام قرار گرفته بود، محكوم كردند. همچنين "هانس ديتريش گنشر" وزير خارجه وقت آلمان غربي براي پايان دادن به جنگ نقش ويژه اي ايفا كرد. گنشر در جولاي 1984 به عنوان اولين وزير خارجه يك دولت عضو اتحاديه اروپا به تهران سفر كرد. قطعنامه 598 با تلاش هاي ديپلماتيك آلمان تنظيم شد و در دومين سفر گنشر به تهران كه پس از آتش بس در نوامبر 1988 انجام شد، موافقت نامه فرهنگي ايران و آلمان به امضاي مقامات دو طرف رسيد.

قضيه ميكونوس كه به دنبال قتل 4 نفر از اعضاي حزب دموكرات كردستان ايران در رستوراني در برلين رخ داد، چالش مهمي در روابط ايران و آلمان بود. در اين حادثه دو تبعه لبناني دستگير شدند و دستگاه اطلاعاتي ايران متهم به دست داشتن در آن شد. در سال 1996 دادگاه رسيدگي كننده به اين پرونده احضاريه اي براي وزير اطلاعات وقت ايران (علي فلاحيان) صادر كرد. نتيجه اين اقدام تيرگي روابط ايران و آلمان و توقف گفتگوهاي انتقادي با اتحاديه اروپا بود.

با سفر محمد خاتمي به آلمان در جولاي 2000 فصل جديدي از روابط دو جانبه آغاز شد. بهبود روابط موجب حضور مؤثر ايران در اجلاس بين المللي افغانستان در بن در سال 2001، ديدارهاي متقابل پارلماني و حضور مقامات ايراني در كنفرانس ساليانه بين المللي مونيخ شد. اما افشاي برنامه هسته اي ايران در سال 2003 توقف گفتگوهاي فراگير و مذاكرات موافقت نامه تجارت و همكاري را به دنبال داشت.

در دوره محمود احمدي نژاد ترسيم سياست خارجي جديد و موضع تند در قبال غرب، زير سوال بردن هولوكاست و ارجاع پرونده هسته اي ايران به شوراي امنيت موجب بروز تنش هاي جديدي ميان تهران و برلين شد كه پيامدهاي آن كاهش مناسبات تجاري و اقتصادي در پي تحريم ها، افزايش انتقادهاي حقوق بشري و نقش آفريني آلمان در مذاكرات هسته اي در كنار مشاركت در تحريم ها بر ضد ايران بود.

--------------

ادامه دارد

كد خبر: 2193793

تاريخ مخابره : ۱۳۹۲/۹/۲۵ - ۱۱:۲۱

دوشنبه 25 آذر 1392





این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]
[مشاهده در: www.mehrnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]

bt

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب







-


گوناگون

پربازدیدترینها
طراحی وب>


صفحه اول | تمام مطالب | RSS | ارتباط با ما
1390© تمامی حقوق این سایت متعلق به سایت واضح می باشد.
این سایت در ستاد ساماندهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده است و پیرو قوانین جمهوری اسلامی ایران می باشد. لطفا در صورت برخورد با مطالب و صفحات خلاف قوانین در سایت آن را به ما اطلاع دهید
پایگاه خبری واضح کاری از شرکت طراحی سایت اینتن