محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803279780
بازخواني مواضع رنگارنگ مقامات آمريكا پس از توافق ژنو
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: بازخواني مواضع رنگارنگ مقامات آمريكا پس از توافق ژنو
مقامات ارشد دولت آمريكا در جلسه توجيهي با خبرنگاران پيرامون مفاد توافقنامه اخير ايران و 1+5 تأكيد كردند كه آمريكا نه حق ايران در غني‌سازي را به رسميت شناخته و نه قصد دارد به رسميت بشناسد. آنچه كه در اين توافق به ايران داده شده است تنها تنفسي ناچيز در برابر توقف پيشرفت هسته‌اي اين كشور است.
به گزارش گروه وبگردي باشگاه خبرنگاران ،توافق هسته‌اي بين ايران و 1+5 در بين اعضاي كنگره آمريكا واكنش‌هاي متضادي را برانگيخته كه حتي ممكن است اوباما را مجبور به وتوي قانون آينده كنگره كند. با گذشت يك‌ماه از توافق ايران و 1+5 در ژنو، از رئيس‌جمهور تا سناتورهاي كنگره آمريكا هريك مواضع و نظرات متفاوتي را نسبت به اين توافق و آينده آن و يا مفاد و تعهدات طرفين ابراز داشته‌اند.
طي گزارش‌هايي به بازخواني مواضع متفاوت و متناقض مقامات آمريكايي پس از توافق ژنو خواهد پرداخت.
«نبود صداي واحد» و شنيده شدن مواضع متناقض در داخل آمريكا باعث شده است تا بدبيني ايران نسبت به مقامات اين كشور دوچندان شود و توافق ايران و 1+5 را به خطر بياندازد.
به گزارش مشرق، وزارت خارجه آمريكا متن جلسه‌اي را منتشر كرده است كه مقامات ارشد دولت اوباما، جلسه توجيهي درباره توافقنامه ايران و شش كشور برگزار كرده و خبرنگاران حاضر را در جريان جزئيات اين توافق و مذاكرات مي‌گذارند. گفتني است هويت و سمت اين مقامات در متن منتشر شده از سوي وزارت خارجه آمريكا ذكر نشده است و تنها به ذكر "مقام بلندپايه دولت آمريكا" بسنده شده است.
* در قدم اول پس از 10 سال موفق به توقف پيشرفت برنامه هسته‌اي ايران شديم
* نه در اين توافقنامه و نه در آينده "حق" غني‌سازي ايران را به رسميت نمي‌شناسيم
* در هيچ‌جاي اين توافقنامه بندي وجود ندارد كه تعبير به داشتن "حق غني‌سازي" براي ايران شود
* با از بين بردن ذخاير 20 درصد، توقف نصب سانتريفيوژهاي پيشرفته و توقف راه‌اندازي آب سنگين اراك جلوي دستيابي ايران به سلاح هسته‌اي را گرفتيم
* براي اولين بار ايران اطلاعات مربوط به راكتور اراك را به آژانس تحويل خواهد داد
* محورهاي توافق: توقف فعاليت‌هاي برنامه هسته‌اي، به عقب برگشتن آن، و نظارت گسترده و دقيق بر اين برنامه
* تعديل تحريم‌ها در نهايت 6 تا 7 ميليارد دلار درآمد براي ايران خواهد داشت
* در مقايسه با 100 دلار سرمايه بلوكه شده ايران، 6 تا 7 ميليارد دلار مبلغ ناچيزي است كه عايد ايران مي‌شود
* تحريم ايران به دليل حمايت از تروريسم، دخالت در سوريه و نقض حقوق بشر ادامه خواهد داشت
* تعديل تحريم‌ها به معناي بازگشت ايران به تجارت جهاني نيست
* در صورتي كه از اين فرصت براي توافق با ايران استفاده نمي‌كرديم، به ائتلاف بين‌المللي بر ضد ايران ضربه وارد مي‌شد
* عدم توافق با ايران در اين مرحله، نظام تحريم‌هاي يكجانبه عليه اين كشور را با شكست مواجه مي‌كرد
* متقاعد كردن شركايمان به ادامه تحريم سخت مي‌شد
* تعديل تحريم‌ها در اين دوره شش ماهه تأثير چشم‌گيري بر اقتصاد ايران نخواهد داشت
* تلاش مي‌كنيم كنگره با تحريم جديد توافق با ايران را خراب نكند.
* براساس چارچوب‌هاي نظام سياسي آمريكا براي جلوگيري از تحريم جديد ايران تلاش خواهيم كرد
گروه بين‌الملل مشرق در ادامه متن كامل اين جلسه را كه يك روز پس از توافق ژنو برگزار شد، براي اطلاع از تحليل مقامات كاخ سفيد از اين توافق و چشم‌انداز مورد نظر آمريكا در توافق جامع، منتشر كرده است.
يك مقام ارشد كاخ سفيد: مي‌دانم كه متن مفاد توافقنامه منتشر شده است؛ اما باز هم ارزش دارد كه نكات مهم آن را براي شما توضيح بدهم. سپس همكار ديگرم درباره سياست ما در تحريم‌ها و تنفس محدود مذكور در توافقنامه صحبت خواهد كرد.
اول از همه مهم است كه توجه كنيم اين توافق نتيجه سال‌ها تلاش، و اولويت اصلي آقاي اوباما بوده كه جلوگيري از دسترسي ايران به سلاح هسته‌اي است. 1+5 در حقيقت ائتلافي است كه ما توسط آن با ايراني‌ها مذاكره مي‌كنيم و همان‌طور كه رئيس‌جمهور اشاره كرد، مورد اخير معنادارترين توافقي است كه از زمان تشكيل دولت تا كنون به آن دست يافته‌ايم.
گفته‌ايم كه اين صرفاً قدم اول در رسيدن به يك توافق جامع است؛ اما قدم اولي است كه پيشرفت برنامه هسته‌اي ايران را متوقف مي‌كند، بخش‌هاي مهمي از آن را به عقب برمي‌گرداند، و فرصتي شش ماهه را به ما مي‌دهد تا ببينيم آيا مي‌توانيم به يك توافق جامع برسيم يا نه.
.
**جلوگيري از پيشرفت برنامه هسته‌اي ايران در قدم اول
چرا توافق در قدم اول مهم بود؟ به نظر ما اهميت دارد كه ايران نتواند در طول مذاكرات برنامه هسته‌اي خود را پيش ببرد. يكي از نگراني‌ها در گذشته اين بود كه ايران از مذاكرات به عنوان پوششي براي پيش‌برد برنامه‌اش استفاده كند و واقعاً هم اگر به توافق كنوني نمي‌رسيديم مي‌توانست تا شش ماه ديگر پيشرفتهاي مهمي در افزايش ذخيره اورانيم غني‌شده و فروش سانتريفيوژهاي پيشرفته داشته باشد و به سمت راه‌اندازي تأسيسات اراك قدم بردارد. با توافق به دست آمده و توقف پيشرفت و به عقب بازگرداندن برنامه هسته‌اي، از اين موارد پيشگيري كرده‌ايم.
ابتدا من درباره مفاد اساسي قدم اول صحبت مي‌كنم. سپس همكارم درباره تعديل تحريم‌ها توضيح مي‌دهد. من درباره راه‌حل جامع مورد نظر ما سخن خواهم گفت و سپس سؤالات شما را جواب مي‌دهيم.
اولاً، ايران متعهد شده تا غني‌سازي بيش‌تر از 5 درصد را متوقف و تجهيزات قادر به اين نوع غني‌سازي را از بين ببرد. متعد شده تا ذخيره اورانيوم نزديك به 20 درصد خود را از بين ببرد كه اين در واقع بزرگ‌ترين نگراني ما درباره ذخيره اورانيوم غني‌شده ايران بود. ايران در طول اين شش ماه، همه ذخيره 20 درصد خود را يا تا كم‌تر از 5 درصد رقيق مي‌كند و يا آن را به شكلي تبديل مي‌كند كه براي غني‌سازي بيش‌تر قابل استفاده نباشد.
علاوه بر موارد بالا، ايران هيچ نوع سانتريفيوژ جديدي را نصب نخواهد كرد؛ از سانتريفيوژهاي نسل بعد براي غني‌سازي استفاده نمي‌كند؛ تقريباً نيمي از سانتريفيوژهاي نظنز و سه‌چهارم از سانتريفيوژهاي فوردو را غيرفعال مي‌كند؛ تنها آن تعداد سانتريفيوژ توليد مي‌كند كه براي جايگزين كردن سانتريفيوژهاي خراب نياز دارد و به اين ترتيب در اين شش ماه نمي‌تواند به ذخيره سانتريفيوژهاي خود اضافه كند؛ تأسيسات غني‌سازي جديد نمي‌سازد؛ همچنين متعهد شده تا به ذخيره اورانيوم 3.5 درصد خود اضافه نكند. اين خود نكته مهمي است؛ زيرا نه تنها ذخيره 20 درصدي خود را از بين مي‌برند، بلكه در انتهاي اين شش ماه ذخيره 3.5 درصدي خود را هم نبايد افزايش داده باشند؛ بنابراين هم در غني‌سازي 20 درصد به عقب برمي‌گردند و هم ذخيره 3.5 درصدي آن‌ها متوقف مي‌شود.
به علاوه، ايران متعهد شده تا فعاليت‌هاي تأسيسات اراك را متوقف كند و به سمت توليد پلوتونيوم حركت نكند. به عبارت دقيق‌تر، رآكتور اراك را نه راه‌اندازي كند و نه حتي سوخت‌رساني؛ توليد سوخت براي رآكتور اراك را متوقف كند؛ آزمايش سوخت براي اين رآكتور را پايان دهد؛ بخش‌هاي مختلف رآكتور را نصب نكند؛ سوخت و آب سنگين به رآكتور انتقال ندهد؛ تأسيساتي با قابليت بازفرآوري هم ايجاد نكند. بدون بازفرآوري هم نمي‌تواند پلوتونيوم را از سوخت مصرف شده تفكيك كند.
**سه راه ايران براي دستيابي به سلاح هسته‌اي را مسدود كرديم
اين مقام ارشد آمريكايي در ادامه تشريح مفاد توافقنامه ژنو تاكيد مي‌كند كه اين توافق، راه‌هاي دستيابي ايران به سلاح هسته‌اي را مسدود كرده است.
«پس بگذاريد يك بار ديگر هم توضيح بدهم. سه راه براي رسيدن به بمب وجود دارد كه نگراني ما هم از اين سه راه بوده است: يكي ذخيره اورانيوم 20 درصدي است كه با اين توافق در انتهاي شش ماه از بين مي‌رود. دوم تركيب اورانيوم 3.5 درصد با سانتريفيوژهاي پيشرفتهاي است كه ايران به آن‌ها دست پيدا كرده و در صورت نصب آن‌ها مي‌تواند ما را غافلگير كند، اين راه هم بسته مي‌شود، چون نه مي‌توانند ذخيره 3.5 درصدي خود را افزايش دهند و نه سانتريفيوژهاي پيشرفته را نصب كنند. راه سوم هم رآكتور اراك است كه از آب سنگين استفاده مي‌كند و راهي به سمت توليد پلوتونيوم با قابليت استفاده در بمب جلوي پاي ايران مي‌گذارد، كه اين راه هم با توافق انجام شده بسته شد.»
بنابراين آنچه به دست آورده‌ايم امتيازهاي مهمي بوده و بيش‌ترين پيشرفت را در توقف برنامه غني‌سازي اورانيوم ايران در ده سال اخير داشته‌ايم.
علاوه بر توافقاتي كه گفتم، شفافيت بي‌سابقه و نظارت بسيار دقيقي هم بر برنامه هسته‌اي ايران خواهيم داشت. ايران متعهد شده تا به ناظران آژانس انرژي اتمي اجازه دسترسي روزانه به تأسيسات نطنز و فوردو بدهد؛ ناظران مي‌توانند فيلم دوربين‌هاي مدار بسته را بررسي كنند تا مطمئن شوند نظارت همه‌جانبه بر برنامه هسته‌اي دارند؛ همچنين شفافيت درباره غني‌سازي در اين تأسيسات هم افزايش مي‌يابد و البته زمان مورد نياز براي تشخيص هرگونه تخلف از قوانين هم كاهش مي‌يابد، زيرا چشم‌هايي كه ما در تأسيسات ايران داريم بلافاصله هر تلاشي در جهت توليد سلاح و يا تخلف از توافق ايجاد شده را تشخيص مي‌دهند.
آژانس انرژي اتمي به تأسيسات ساخت سانتريفيوژهاي ايران هم دسترسي خواهد داشت؛ همچنين به تأسيسات توليد و ذخيره قطعات گرداننده سانتريفيوژ، و همچنين به معادن و نوردهاي اورانيوم. آنچه مهم است اينكه نه تنها نظارت بلكه دسترسي به تأسيسات هسته‌اي داريم. به علاوه به تأسيسات توليد سانتريفيوژ و حتي مواد خام معادن و نوردهاي اورانيوم هم دسترسي داريم. يعني بخش مهمي از اين توافق به ما اجازه نظارتي خواهيم داد كه بسيار گسترده‌تر از الآن است.
به علاوه، ايران پذيرفته تا اطلاعات طراحي رآكتور اراك را كه مدت‌ها تقاضا كرده بوديم، در اختيار ما بگذارد. به اين ترتيب اطلاعاتي درباره اين رآكتور به دست مي‌آوريم كه تا كنون نداشته‌ايم. همچنين امكان دسترسي مرتب بازرسين به رآكتور اراك را فراهم خواهند كرد كه اطلاعات و داده‌هاي مهمي را به ما مي‌دهد كه به موجب پروتكل الحاقي به توافقنامه پادمان آژانس انرژي اتمي و كد اصلاح‌شده 3.1 از ايران تقاضا شده بود.
بنابراين قدم‌هاي شفاف‌سازي كه ايران برمي‌دارد به ما اجازه مي‌دهد تا هر گونه تخلف اين كشور از توافقنامه را تشخيص دهيم، دسترسي بي‌سابقه به تأسيسات اين كشور داشته باشيم، و به بيان ساده‌تر بتوانيم درباره برنامه هسته‌اي ايران و ابعاد متخلف آن اطلاعات بسيار بيش‌تري كسب كنيم.
بسياري از اين اقدامات را آژانس انرژي اتمي در ايران انجام خواهد داد؛ اما 1+5 هم متعهد شده تا كميسيوني مشترك را تشكيل دهد كه در نظارت با آژانس انرژي اتمي همكاري داشته باشد و مسائل احتمالي در اين رابطه را حل كند. اين كميسيون با همكاري آژانس به رفع نگراني‌هاي گذشته و كنوني درباره برنامه هسته‌اي ايران مي پردازد؛ از جمله ابعاد نظامي احتمالي در اين برنامه و فعاليت‌هاي تأسيسات پارچين. بنابراين در اين چند ماه مي‌توانيم پاسخ سؤالات خود درباره بعد نظامي احتمالي در برنامه هسته‌اي ايران را پيدا كنيم.
پس جمع آنچه گفتم اين بود: توقف فعاليت‌هاي برنامه هسته‌اي، به عقب برگشتن بخش‌هاي مهمي از آن، و نظارت گسترده و دقيق بر اين برنامه.
در ادامه اين جلسه يكي ديگر از مقامات كاخ سفيد درباره لغو تحريم‌ها در توافق ژنو توضيحاتي را به خبرنگاران حاضر ارائه كرد:
**مقام ارشد دولت آمريكا: تعديل تحريم‌ها نهايت 6 تا 7 ميليارد دلار براي ايران درآمد خواهد داشت.
مقام ارشد كاخ سفيد: من مي‌خواهم درباره چارچوب تعديل محدود تحريم‌ها صحبت كنم كه در توافقنامه آمده و به تخمين ما حداكثر 6 تا 7 ميليارد دلار درآمد براي ايران در پي خواهد داشت.
مفاد اين بخش از اين قرار است: ما تلاش براي كاهش فروش نفت خام ايران را متوقف مي‌كنيم. يعني صادرات نفت ايران در مرحله كنوني يعني يك ميليون بشكه در روز ثابت مي‌ماند؛ اين مقدار 60 درصد كم‌تر از سال اواخر 2011 است كه ما تحريم‌هاي نفتي را اعمال كرديم. صرف‌نظر از يك استثنا، درآمد اين فروش‌ها در طول شش ماه همچنان تحت تحريم ما قرار دارد؛ يعني ايران نمي‌تواند اين مبالغ را به كشور خود برگرداند و يا آن‌ها را به كشوري ديگر انتقال دهد. آن استثنا هم اين است كه در طول شش ماه 4.2 ميليارد دلار از اين درآمدها را در چند مرحله به ايران تحويل مي‌دهيم.
تحريم‌هاي آمريكا عليه صادرات محصولات پتروشيمي ايران را متوقف مي‌كنيم؛ كه تخمين مي‌زنيم در طول شش ماه حداكثر يك ميليارد دلار براي ايران درآمد داشته باشد. تحريم‌هاي آمريكا عليه خريد و فروش طلا و فلزهاي گران‌بها را متوقف مي‌كنيم؛ البته اين مورد ارزش اقتصادي براي ايران ندارد، چون اين كشور مجبور است از ارز خارجي محدود و تحريم‌نشده خود براي خريد طلا استفاده كند و نمي‌تواند با درآمدهاي تحريم‌شده نفتي خود طلا بخرد.
تحريم‌هاي آمريكا عليه صادرات صنعت خودروسازي ايران را هم متوقف مي‌كنيم. اين كار درآمدي جزئي در حدود 500 ميليون دلار را نصيب ايران خواهد كرد؛ البته اگر بتواند به ميزان توليد قبل از تحريم‌ها برسد و صادرات خود را احيا كند. خودروسازي ايران با جداي از تحريم‌ها با مشكلات بسياري مواجه است و براي بهره بردن از اين فرصت بسياري از اين مشكلات بايد مرتفع شوند. به علاوه، اين كشور مجبور است بخشي از ارز خارجي محدود خود را براي وارد كردن قطعات خودرو هزينه كند.
اجازه خواهيم داد تا 400 ميليون دلار كمك هزينه دولتي از حساب‌هاي مسدود شده ايران مستقيماً به مؤسسات آموزشي شناخته شده در كشورهاي جهان سوم منتقل شود تا هزينه تحصيلي دانشجويان ايراني در اين كشورها كاهش يابد. براي انجام تعميرات مربوط به امنيت و نظارت بر برخي هواپيماهاي ايران اجازه صادر مي‌كنيم. راهي انسان‌دوستانه براي خريد و فروش غذا، كالاهاي كشاورزي، دارو و تجهيزات پزشكي براي نيازهاي داخلي ايران باز خواهيم كرد. كنگره به وضوح كمك‌هاي انسان‌دوستانه را از تحريم‌ها استثنا كرده؛ بنابراين اين مورد منبع درآمد جديدي براي ايران ايجاد نمي‌كند.
مورد آخر هم اينكه متعهد شده‌ايم تا آن‌جا كه نظام سياسي كشور اجازه دهد، از اعمال تحريم‌هاي جديد مربوط به برنامه هسته‌اي خودداري كنيم. اين باعث نمي‌شود كه تحريم‌هاي كنوني مربوط به برنامه هسته‌اي را اعمال نكنيم، و البته اين‌ها را اعمال خواهيم كرد؛ به علاوه، مي‌توانيم به دليل حمايت ايران از تروريسم و سابقه اين كشور در نقض حقوق بشر تحريم‌هاي جديد عليه ايران اعمال كنيم.
اين مقام ارشد كاخ سفيد درباره ساختار تحريم‌ها و دست‌نخورده ماندن آن گفت: "اولاً، اين تنفس محدود، موقت، هدفمند و قابل بازگشت است. به گونه‌اي طراحي شده تا بخش اصلي تحريم‌ها (نفتي، بانكي، و اقتصادي) سر جاي خود بماند. پس اين بعد توافقنامه محدود است."
تنفس مورد توافق موقت است به اين معنا كه پس از شش ماه به شكل خودكار باطل مي‌شود. هدفمند است يعني تنها اجازه دسترسي ايران را به درآمدي محدود، كنترل شده و قابل كنترل مي‌دهد و تنها چند فعاليت اقتصادي جديد را مجاز مي‌كند كه براي ايراني‌ها سود بسيار محدودي دارد. اجازه هيچ فعاليت نامحدود مالي يا اقتصادي را نمي‌دهد.
عبارت "قابل برگشت است" به اين مفهوم است كه اگر ايران به تعهدات خود پايبند نباشد، مي‌توانيم درآمدي را كه مرحله به مرحله به اين كشور پرداخت مي‌كنيم قطع كنيم و تحريم‌هاي متوقف شده را هم دوباره اعمال كنيم.
نكته دوم اينكه تنفس تحريمي كه به ايران مي‌دهيم از نظر اقتصادي بسيار ناچيز است؛ مجموع درآمدي كه به ايران مي‌رسد حدود 6 تا 7 ميليارد دلار است. اين مبلغ را با بحران اقتصادي كنوني در اين كشور مقايسه كنيد. در طول سال گذشته، اقتصاد ايران حدود 5 درصد سقوط كرد. از سال 2011 تا كنون، ارز اين كشور تقريباً 60 درصد نسبت به دلار پايين آمده است. نرخ تورم اين كشور حدود 40 درصد است. ايران در يك ركود اقتصادي شديد است. به دليل تحريم‌هاي بانكي ما، بانك‌هاي بزرگ اين كشور، از جمله بانك مركزي، نمي‌توانند با كشورهاي ديگر مراوده داشته باشند. در اثر تحريم‌هاي اقتصادي ما، بخش اعظم دارايي‌هاي خارجي 100 ميليارد دلاري ايران يا محدود شده‌اند يا در اختيار اين كشور نيستند.
متوسط صادرات نفت ايران حدود يك ميليون بشكه است كه از 2.5 ميليون بشكه سال 2011 حدود 60 درصد كاهش يافته است و هر ماه 5 ميليارد دلار به اين كشور ضرر مي‌زند. اين كشور در دو سال اخير حدود 100 ميليارد دلار به دليل ناتواني در فروش نفت از دست داده است. اين مبلغ را ايران هرگز نمي‌تواند جبران كند.
هيچ‌كدام از اين آمارها با توافقنامه اخير تغييري نمي‌كند. در طول شش ماه آينده ايران حدود 30 ميليارد دلار از درآمد نفتي خود را از دست مي‌دهد؛ يعني حدوداً 5 ميليارد دلار در هر ماه. حتي درآمدهايي هم كه از فروش نفت كسب مي‌كند بر اثر تحريم‌هاي كنوني همچنان در حساب‌هاي خارج از اين كشور محدود مي‌شود.
بنابراين اگر تنها درآمدهاي نفتي را هم در نظر بگيريد، ايران در انتهاي اين شش ماه از مرحله كنوني هم عقب‌تر خواهد بود. ذخاير خارجي و محدود اين كشور همچنان بزرگ‌تر مي‌شود و كسري بودجه اين كشور هم كه حدود 36 ميليارد دلار تخمين زده شده، جبران نخواهد شد. به علاوه، آنچه من توصيف كردم، همه تنفسي است كه در قرارداد آمده. بقيه تحريم‌ها همچان به قوت خود باقي است.
بنابراين علاوه بر تحريم‌هايي كه فروش نفت ايران را هدف قرار مي‌دهد، تحريم‌ها عليه بانك مركزي و حدود 20 بانك ايراني و بخش‌هاي اقتصادي ديگر همچنان برقرار است. اين بانك‌ها هنوز هم نمي‌توانند از خدمات پيام‌رساني اقتصادي بين‌المللي SWIFT استفاده كنند.
تحريم‌هاي ثانوي همچنان سر جاي خود هستند؛ هر بانكي را كه با بانك‌ها، افراد يا نهادهاي مشخص شده درون ايران تجارت كنند از ارتباط با بانك‌هاي آمريكا محروم خواهيم كرد. تحريم‌ها عليه بيش از 600 فرد و نهاد كه از برنامه هسته‌اي يا موشك‌هاي بالستيك ايران حمايت مي‌كنند هنوز برقرار است. تحريم‌ها عليه چندين بخش اقتصاد ايران از جمله حمل و نقل و توليد كشتي متوقف نشده است. تحريم‌ها عليه سرمايه‌گذاري بلندمدت در بخش انرژي يا به سود خدمات فني به اين بخش ادامه دارد.
محدوديت‌هاي بلندمدت و گسترده آمريكا عليه تجارت با ايران همچنان وجود دارد و اين كشور را عملاً از تجارت با بزرگ‌ترين اقتصاد دنيا محروم مي‌كند. همه تحريم‌هاي شوراي امنيت سازمان ملل و اتحاديه اروپا هنوز پابرجاست. همه تحريم‌هايي كه به خاطر حمايت دولت ايران از تروريسم، نقش آن در بي‌ثباتي سوريه، سابقه نقض حقوق بشر و ساير نگراني‌هاي ما اعمال شده‌اند، هنوز هم به قوت خود باقي است.
نكته پاياني من اينكه ما نهايت تلاش خود را مي‌كنيم تا صادقانه به تعهدات خود در اين توافقنامه عمل كنيم. اگر ايران به وظايف و تعهدات خود پايبند باشد، از اين معامله بهره خواهد برد. اما در عين حال، ما از هر گونه فرار، دور زدن يا تلاش‌هاي ديگر توسط هر فرد يا نهادي براي بهره‌برداري از فرصت به وجود آمده چشم‌پوشي نخواهيم كرد.
اين مقام كاخ سفيد بار ديگر تأكيد كرد: "همان‌طور كه گفتم، اكثر تحريم‌ها سر جاي خود باقي خواهد ماند و رئيس‌جمهور هم امروز عصر تأكيد كرد كه مطمئن باشيد ما تحريم‌هاي كنوني را با شدت تمام اعمال خواهيم كرد."
مقام ارشد كاخ سفيد: من فقط چند نكته را به سرعت درباره توافق نهايي و جامع توضيح بدهم و بعد به سراغ سؤالات شما برويم.
اولاً، اتفاق كه الآن افتاده اين است: ما فرصتي شش ماهه داريم تا ببينيم آيا مي‌توانيم از طريق مذاكره به يك راه‌حل همه‌جانبه برسيم يا نه. نكته مهم اين است كه قرارداد كنوني مدتي شش ماهه دارد و تنها در صورتي ادامه پيدا خواهد كرد كه هر دو طرف در اين‌باره به توافق برسند. بنابراين توافق قدم اول بعد از شش ماه منقضي مي‌شود مگر آن‌كه به راه‌حلي جامع برسيم و يا توافق دو جانبه جديدي درباره ادامه اين مدت شكل بگيرد.
بنابراين ما در انتهاي اين شش ماه حق ايران در غني‌سازي را به رسميت نمي‌شناسيم. اين موضوع خود بايد در مذاكرات جداگانه‌اي مطرح شود. آنچه در شش ماه آينده با ايران و كشورهاي 1+5 درباره آن گفتگو مي‌كنيم اين است كه آيا مي‌توانيم به راه‌حلي همه‌جانبه برسيم و مطمئن شويم كه برنامه هسته‌اي ايران صلح‌آميز است يا نه.
با توجه به اين هدف، مسائل بسياري بايد مورد بررسي قرار بگيرد. در اين توافقنامه به صراحت آمده كه ايران بايد در اين مدت تكليف قطعنامه‌هاي مهم شوراي امنيت سازمان ملل را، كه تا كنون غير قانوني مي‌دانسته، مشخص كند. بنابراين نمي‌توانيم به هدف نهايي اين شش ماه برسيم مگر آن‌كه ايران درباره قطعنامه‌هاي سازمان ملل تصميم‌گيري كند.
به علاوه، درباره هيچ‌كدام از مفاد توافقنامه نهايي توافقي صورت نمي‌گيرد مگر آن‌كه درباره همه آن‌ها توافق شود. بنابراين بخش‌هاي مختلفي كه هدف اين شش ماه هستند و در مفاد منتشر شده هم وجود دارند، مورد توافق قرار نمي‌گيرند تا زماني كه دو طرف به راه‌حلي همه‌جانبه دست پيدا كنند كه همان‌طور كه گفتم، به ما اطمينان بدهد كه برنامه هسته‌اي ايران صلح‌آميز است.
همان‌طور كه رئيس‌جمهور گفت، هدف ما همواره حل اين مسئله به روش صلح‌آميز و ديپلماتيك بوده است، به دو دليل: اولاً، اعتقاد ما اين است كه راه‌حل ديپلماتيك پايدارتر است، زيرا اين امكان را مي‌دهد كه به توافقي قابل اعتماد برسيم و محدوديت‌هايي را در برنامه هسته‌اي ايران ايجاد كنيم كه هرچند وقت يك بار قابل بررسي باشند. دوماً، به دليل هزينه‌هاي بسيار سنگيني كه در صورت اجبار بايد براي اقدام نظامي متحمل مي‌شديم.
توافق پيش آمده كمك بزرگي در اين رابطه مي‌كند و ما مصمم هستيم ازاين فرصت استفاده كنيم؛ البته اصلاً هم اين توهم را نداريم كه راه پيش رويمان آسان است. بنابراين مذاكرات پيش رو بسيار دشوار خواهد بود؛ اما ما آماده‌ايم تا نهايت تلاش خود را بكنيم.
در ادامه اين جلسه خبرنگاران حاضر سؤالاتي را از مقامات كاخ سفيد كه در اين جلسه حضور داشتند مي‌پرسند.
**در صورت عدم توافق و مذاكره، نظام تحريم‌ها عليه ايران با شكست مواجه مي‌شد
سؤال: به نظر شما اگر اين توافق حاصل نمي‌شد، چه‌قدر احتمال داشت كه نظام تحريم‌ها عليه ايران شكست بخورد؟
مقام ارشد كاخ سفيد: بگذاريد من يك نكته را بگويم و بعد همكارم ممكن است بخواهد نكته ديگري هم اضافه كند. هدف تحريم‌ها صرفاً اين نبود كه ايران را تحريم كرده باشيم. هدف آن بود كه محاسبات دولت ايران را تغيير بدهيم. اين تغيير را زماني ديديم كه رئيس‌جمهور جديد اين كشور سر كار آمد و برنامه‌اي براي لغو تحريم‌ها از طريق سياست خارجي متعادل‌تر نسبت به غرب تدوين كرد. اكنون هم ما بهترين فرصت پنج سال اخير را داريم تا امتحان كنيم كه آيا مي‌توانيم از طريق ديپلماسي به توافق برسيم يا نه.
در دور سوم مذاكرات در ژنو توانستيم به اين توافق برسيم. نكته مهم اينكه تنها تحريم‌هاي يكجانبه نبود كه اقتصاد ايران را با مشكل مواجه كرد، بلكه عامل مؤثر كشورهاي مختلف سراسر جهان بودند كه با نظام تحريم‌ها همكاري كردند و مثلاً خريدن نفت خود از ايران را كاهش دادند. و اين به اراده مصمم سياسي از جانب اين كشورها بستگي داشت. دليل همكاري اين كشورها هم آن بود كه مي‌خواستند از راه‌حل ديپلماتيك حمايت كنند و همه دنيا مي‌دانست كه در مذاكرات قبلي هم ايران از همكاري خودداري مي‌كرد.
نكته اين‌جا است كه اگر ما با ميز مذاكره قهر مي‌كرديم و قبل از امتحان ديپلماسي به تحريم‌هاي يكجانبه بيش‌تر روي مي‌آورديم و در حقيقت اراده سياسي شركايمان را در معرض اين امتحان سخت قرار نمي‌داديم، مي‌ديديم كه نظام تحريم‌ها شكست مي‌خورد، زيرا كشورهاي ديگر به اين نتيجه مي‌رسيدند كه ما صادقانه پا به مذاكرات نمي‌گذاريم.
بنابراين اگر ديپلماسي را، كه اتفاقاً هدف اصلي تحريم‌ها بود، امتحان نمي‌كرديم، اين خطر وجود داشت كه آمريكا نه تنها توسط كشورهاي 1+5 بلكه از كشورهاي ديگر جهان هم طرد شود. و به اين ترتيب توانايي ما در تشكيل ائتلاف‌هايي نظير ائتلاف تحريم ايران هم زير سؤال مي‌رفت.
مقام ارشد كاخ سفيد: موفقيت نظام تحريم‌ها تنها به تحريم‌هاي ما و تأثير آن‌ها بستگي نداشته است. اگرچه تحريم‌هاي ما بخش بزرگي از اين نظام بوده؛ اما بخش ديگر اين بوده كه توانسته‌ايم جامعه جهاني را با خود همراه كنيم و همكاري و همياري داوطلبانه كشورهاي زيادي در سراسر جهان را در كنار خود داشته‌ايم. بخش عمده آن هم به دليل رويكرد منطقي ما بوده و اينكه تحريم‌ها را صرفاً به خاطر ماهيت تحريم‌ها اعمال نكرديم.
به نظر من مطمئناً خطر وجود داشت؛ نمي‌توان دقيقاً گفت چه‌قدر بزرگ؛ اما واضح است كه اگر اين فرصت را غنيمت نمي‌شمرديم و به تحريم‌هاي يكجانبه خود اضافه مي‌كرديم اين خطر وجود داشت كه اين ائتلاف مهم بين‌المللي از بين برود.
**در توافق با ايران نگراني‌هاي اسرائيل را برطرف كرديم / لغو برخي تحريم‌ها به معناي بازگشت ايران به فضاي تجارت جهاني نيست
سؤال: چگونه به اين واكنش اسرائيلي‌ها پاسخ مي‌دهيد كه "اينكه توافق اخير اهرم ما در مقابل ايران را تضعيف مي‌كند"، چون تحريم‌ها داشت جواب مي‌داد و ايران را به جديت وادار مي‌كرد؛ اما اكنون هم ايران و هم ساير كشورها مي‌دانند كه اين كشور دوباره به فضاي تجارت برگشته و مي‌تواند راه‌هايي براي دور زدن تحريم‌هاي بسيار موفق كنوني پيدا كند. و به زودي هم نتيجه اين را خواهيد ديد؛ هم تغيير در ارزش ريال، و هم پيدا شدن فرصت‌هاي بيش‌تر براي ايران.
مقام ارشد كاخ سفيد: اولاً، بگذاريد تأكيد كنم كه توافقنامه برخي از نگراني‌هايي را برطرف مي‌كند كه اسرائيل در سال‌هاي اخير مطرح كرده است. گفته است كه ايران ممكن است از پوشش مذاكرات براي پيش‌برد برنامه خود استفاده كند. ما هم داريم برنامه آن‌ها را متوقف مي‌كنيم يا حتي به عقب برمي‌گردانيم تا امتحان كنيم كه آيا مي‌توانيم به توافق برسيم يا خير.
نخست‌وزير اسرائيل نگراني خود را درباره ذخيره رو به افزايش اورانيوم 20 درصد ايران اعلام كرده است. توافقنامه اين ذخيره را از بين مي‌برد و يكي از راه‌هاي مهمي را مي‌بندد كه ايران مي‌توانست از آن به بمب برسد.
ما و اسرائيلي‌ها به دلايل مختلف درباره عملياتي شدن رآكتور اراك نگران بوديم؛ از جمله اينكه ايران مي‌توانست به كمك اين رآكتور و توليد پلوتونيوم به سلاح دست پيدا كند. اين توافقنامه براي اولين بار فعاليت‌هاي رآكتور اراك را متوقف مي‌كند و زماني به ما مي‌دهد تا با هم مذاكره كنيم.
تفاوت تاكتيكي بين ما در اين‌باره بود كه آيا توافق كنوني بايد قدم اول باشد يا قراردادي جامع. به نظر ما نمي‌توانستيم از همان ابتدا به يك توافق جامع برسيم؛ بنابراين بايد برنامه هسته‌اي ايران را متوقف مي كرديم تا در اين مدت براي رسيدن به آن هدف نهايي مذاكره كنيم. ما با اسرائيلي‌ها هم مشورت خواهيم كرد. بعد از هر كدام از اين مذاكرات گزارش كاري به اسرائيل مي‌دهيم و آمريكا درباره همين مذاكرات هم گزارش كاري به اسرائيل تحويل داده است.
من بايد به يك نكته ديگر هم اشاره كنم. به نظر من اين توافق محدود و قابل بازگشت ايران را يك‌باره به يك شريك ايده‌آل براي داد و ستد تبديل نمي‌كند. تحريم‌ها هنوز سر جاي خود هستند و به قوت خود اعمال خواهند شد. حتي در بخش‌هايي هم كه تحريم‌ها به شكل محدود و براي شش ماه لغو شده‌اند، سرمايه‌گذاري به كسي سودي نمي‌رساند.
مقام ارشد كاخ سفيد: من به دو نكته اشاره مي‌كنم: اول همان نكته‌اي كه همكارم درباره آن توضيح داد. ايران به فضاي تجارت برنگشته و هركس اين تصور اشتباه را داشته باشد، پيامدهاي سنگيني را متحمل خواهد شد.
قراردادي كه بسته شده درباره فعاليت‌هاي اقتصادي مجاز براي ايران بسيار محدود است. ايران مي‌تواند محصولات پتروشيمي بفروشد و محصولات خودروسازي خود را صادر كند يا بفروشد. همين. هيچ فعاليت تجاري ديگر تحت اين توافق اوليه مجاز نيست. هركس هم كه فكر مي‌كند اكنون مي‌تواند به توسعه ميادين نفتي ايران كمك كند، به كشتي‌سازي اين كشور بپيوندد، با اين كشور تبادل كالا داشته باشد، يا در هر كدام از بخش‌هاي ديگري فعاليت كند كه تحت تحريم هستند، به سرعت به اين نتيجه خواهد رسيد كه ما درباره اعمال تحريم‌هاي كنوني با تمام قدرت كاملاً جدي هستيم.
نكته دوم، درباره تأثير اين توافق بر اقتصاد ايران. همان‌طور كه قبلاً هم گفتم، توافقنامه تأثير چشم‌گيري بر اقتصاد اين كشور نمي‌گذارد. ارزش نهايي 6 تا 7 ميليارد دلاري اين توافقنامه كه شايد حتي صرفاً رقم بزرگي باشد، در طول شش ماه به دست ايران مي‌رسد و در مقايسه با بحران اقتصادي ايران، نيازهايش به تبادلات خارجي كه بيش از ده برابر ارزش توافقنامه هستند، و كسري بودجه تقريباً 35 ميليارد دلاري، هيچ تأثيري بر اقتصاد اين كشور نخواهد داشت.
**سند توافق درباره به رسميت شناختن حق غني‌سازي ايران چيزي نمي‌گويد
سؤال: لطفاً درباره بخش «حق غني‌سازي» در توافقنامه توضيح دهيد. وزير خارجه آمريكا اعلام كرده كه در سند اين توافقنامه هيچ حرفي از حق غني‌سازي زده نشده است. با اين حال مقامات ايراني ادعا مي‌كنند كه حتي اگر علناً ذكر نشده باشد، اين حق به طور ضمني به ايران تعلق گرفته است. مي‌توانيد بگويي كه سند دقيقاً چه چيزي را مي‌گويد و چه چيزي را نمي‌گويد؟ و از آن‌جا كه 1+5 ادعا مي‌كنند چنين حقي وجود ندارد، و ايراني‌ها مي‌گويند وجود دارد، آيا اين مي‌تواند موضوع دور بعدي مذاكرات باشد؟
مقام ارشد كاخ سفيد: سؤال بسياري خوبي است. همان‌طور كه مي‌دانيد ايراني‌ها مدت زيادي است كه اين را مي‌گويند. واقعيت اين است كه از نظر سياسي، آمريكا نه حق غني‌سازي توسط دولت ايران را به رسميت شناخته و نه قصد دارد اين كار را بكند. سند توافق هم درباره به رسميت شناختن حق غني‌سازي هيچ چيزي نمي‌گويد.
اما اينكه در آينده چه خواهد شد، شش ماه آينده صرفاً تعيين خواهد كرد كه آيا مي‌توانيم درباره برنامه هسته‌اي ايران به توافقي برسيم يا نه، و اين اطمينان را به ما مي‌دهد كه برنامه هسته‌اي اين كشور صلح‌آميز است. اين توافق محدويت‌هايي را براي برنامه هسته‌اي ايران ايجاد مي‌كند و روش‌هاي سخت‌گيرانه‌اي دارد كه به ما اطمينان مي‌دهد ايران نمي‌تواند از برنامه هسته‌اي خود براي ساخت سلاح هسته‌اي استفاده كند.
در اين شش ماه بايد مذاكره كنيم تا ببينيم آيا هدف ما با كاهش درصد غني‌سازي ايران محقق مي‌شود يا نه. اما نكته اين‌جا است كه هيچ چيز مورد توافق واقع نمي‌شود مگر آن‌كه درباره همه چيز به توافق برسيم. در اين قرارداد هيچ حقي به ايران داده نشده مگر آن‌كه همه نگراني‌هاي ما درباره اراك، فوردو و نطنز برطرف شود و محدوديت‌هايي درباره نوع برنامه هسته‌اي ايران و روش‌هايي براي اعتمادسازي اعمال شود.
بنابراين شش ماه آينده درباره اين خواهد بود: آيا مي‌توانيم هدف نهايي و مورد توافق دو طرف 1+5 و ايران را تعيين كنيم؟ اين هدف شامل به رسميت شناختن حق غني‌سازي از طرف ما براي دولت ايران نيست؛ زيرا ما اعتقادي نداريم كه آن ايران تحت ان‌پي‌تي حق غني‌سازي دارد.
در شش ماه آينده به موضوعاتي پرداخته خواهد شد كه اشاره كردم و همان‌طور كه به صراحت گفتيم، ايران بايد در اين شش ماه به وضعيت قطعنامه‌هاي شوراي امنيت رسيدگي كند؛ به علاوه، ايران بايد به تعهدات خود تحت ان‌پي‌تي و در مقابل آژانس انرژي اتمي پايبند باشد. بنابراين اين تعهدات ايران به جامعه جهاني پابرجاست و بايد اين مسائل را حل كرد.
البته خواهيم ديد كه آيا مي‌توانيم به نتيجه‌اي نهايي برسيم كه به ايران اجازه داشتن انرژي صلح‌آميز هسته‌اي، دسترسي به انرژي صلح‌آميز هسته‌اي و مسلماً داشتن برخي امكانات داخلي براي توليد اين انرژي را بدهد يا نه؛ البته به شرط محدوديت‌ها و اقدامات اعتمادسازي كه براي ما قابل قبول باشد و به ما اطمينان بدهد كه برنامه هسته‌اي اين كشور صلح‌آميز است.
باز هم مي‌گويم اين دقيقاً موضوع مذاكرات شش ماه آينده خواهد بود؛ اما به هيچ وجه حقي مبني بر غني‌سازي براي دولت ايران قائل نمي‌شود.
نكته ديگري كه بايد دوباره به آن اشاره كنم اينكه قدم اول مذاكرات دائمي نيست. تاريخ انقضايي شش ماهه دارد؛ مگر آن‌كه به يك توافق همه‌جانبه برسيم و يا هر دو طرف توافق كنند كه مذاكرات را با تمديد اين شرايط همچنان ادامه دهند.
بنابراين ايران نمي‌تواند به هيچ نكته‌اي در اين توافق اوليه به عنوان به رسميت شناخته شدن ظرفيت‌هاي هسته‌اي كنوني خود به شكل دائمي اشاره كند. وضعيت كنوني وضعيت جديدي نيست. صرفاً قدم اول است براي تأمين زمان و فضاي مورد نياز براي رسيدن به وضعيتي جديد.
سؤال: آستوشيتدپرس در مقاله‌اي اخيراً نوشته كه در ماه‌هاي قبل از دور جديد مذاكرات ژنو، بين مقامات بلندپايه دو طرف ديدارهايي برگذار شده است. مي‌خواستم ببينم مي‌توانيد درباره اين ديدارها براي ما هم توضيح بدهيد؟
مقام ارشد كاخ سفيد: من به چند نكته در اين رابطه بايد اشاره كنم: اولاً، زماني كه آقاي روحاني به رياست‌جمهوري ايران انتخاب شد و از جهتي جديد در سياست خارجي صحبت كرد، ما اين سخنان را جدي گرفتيم و تصميم گرفتيم آن‌ها را امتحان كنيم. اولين بار آقاي اوباما به آقاي روحاني نامه‌اي نوشت و آن را علني كرديم. فكر مي‌كنم اين نامه در اوايل ماه آگوست بود.
نكته دوم اينكه آمريكا همواره شفاف گفته است كه 1+5 كانال گفتگو با ايران براي رسيدن به توافق هسته‌اي است. اما به وضوح هم گفته‌ايم كه آماده‌ايم با ايرانيان وارد گفتگوي دو طرفه شويم تا مذاكرات 1+5 را پيش ببريم و تكميل كنيم. بنابراين همه مذاكرات دو جانبه ما هم در نهايت در خدمت مذاكرات 1+5 و بخشي از اين مذاكرات بوده است.
**دوستان اسرائيلي خود را در جريان جزئيات تمام مذاكرات خود با ايران مي‌گذاريم
برخي از اين مذاكرات هم علني شده است. آقاي اوباما با آقاي روحاني صحبت كرده است؛ آقاي كري با آقاي ظريف ديدار دو جانبه داشته است؛ وندي شرمن معاون وزير خارجه ديدارهايي را در حاشيه گفتگوهاي 1+5 انجام داده است. به علاوه، خود ما هم از زمان انتخاب آقاي روحاني، مذاكرات دو جانبه اي را با مقامات ايراني داشته‌ايم تا درباره موضوعاتي بحث كنيم كه مي‌توان در مذاكرات 1+5 آن‌ها را مطرح كرد.
بنابراين در طول ماه‌هاي اخير سپتامبر، اكتبر و نوامبر كه ديپلماسي را به شدت پيگيري مي‌كرديم، گفتگوهاي محدود و دو جانبه‌اي با مقامات ايران و از طرف ديگر با 1+5 داشته‌ايم و درباره موضوعاتي بحث كرديم كه مي‌توانند در مذاكرات 1+5 بررسي شوند. مهم‌تر اينكه سند توافقنامه در خود گفتگوهاي ژنو مورد بررسي قرار گرفت.
همچنين بايد اضافه كنم ما گزارش كاري را از مذاكرات دو جانبه با ايراني‌ها درباره موضوعات مرتبط با برنامه هسته‌اي به شركاي خود در 1+5 ارائه مي‌دهيم؛ همان‌طور كه اگر آن‌ها هم مي‌توانند گزارشي از مذاكرات دو جانبه احتمالي با ايران به ما بدهند. همچنين محتواي مذاكرات دو جانبه با ايران را در اختيار دوستان اسرائيلي خود هم مي‌گذاريم؛ همان‌طور كه به شركاي 1+5 گزارش مي‌دهيم.
سؤال: مي‌خواستم درباره تنفس تحريم‌ها توضيح بيش‌تري بدهيد. به نظر شنا چرا به اجازه كنگره نيازي نيست. به نظر شما كنگره با اين توافق چه برخوردي خواهد كرد و آقاي رئيس‌جمهور چه سياستي را بايد پيش بگيرد تا از اعمال تحريم‌هاي جديد عليه ايران جلوگيري كند؟
مقام ارشد كاخ سفيد: چند نكته: اولاً، تحريم‌هايي كه كنگره تصويب كرده، همچنان پابرجاست؛ بنابراين نمي‌خواهيم ساختار قانوني تحريم‌ها را به هم بزنيم. باز هم بايد بگوييم، اين تنفس بسيار محدود و قابل بازگشت است و به هيچ وجه ساختار اصلي تحريم‌هاي كنوني را جابه‌جا نمي‌كند.
درباره تحريم‌هاي جديد هم؛ به اعتقاد ما تصويب تحريم‌هاي بيش‌تر توافق را از مسير خود خارج مي‌كند و مطمئن هستيم اعضاي كنگره هم مي‌دانند كه چه‌قدر مهم است امتحان كنيم كه آيا مي‌توانيم در شش ماه آينده به توافقي جامع برسيم يا نه. چند هفته است كه داريم با اعضاي كنگره در اين‌باره صحبت مي‌كنيم و گزارش كاملي از مفاد صحبت‌هايمان با مقامات ايران به كنگره تحويل داده‌ايم. هم امشب با كنگره تماس گرفته‌ايم و هم در روزهاي آينده اين كار را خواهيم كرد.
چند نكته را متذكر شوم: اولاً، گفته‌ايم كه اگر ايراني‌ها از توافقنامه تخطي كنند، يا اگر به راه‌حلي جامع دست پيدا نكنيم، تحريم‌هاي بيش‌تري را عليه اين كشور اعمال خواهيم كرد. بنابراين آماده‌ايم تا در اين‌باره با كنگره همكاري كنيم؛ به شرط آن‌كه ايران از توافقنامه تخطي كند و يا پس از شش ماه به توافقي جامع نرسيم و همچنين به اين نتيجه برسيم كه نبايد به مذاكرات ادامه دهيم. پس به مذاكره با كنگره در اين رابطه ادامه خواهيم داد.
من از طرف اعضاي كنگره اظهارنظري نمي‌كنم؛ اما فكر مي‌كنم آن‌ها هم شفاف گفته‌اند كه معتقدند مسئله بايد صلح‌آميز و از راه ديپلماسي حل شود. و كنگره در تشكيل نظام تحريم‌ها هم همراه اصلي ما بوده است؛ تحريم‌هايي كه ما را به نقطه امروز رسانده است. همان‌طور كه رئيس‌جمهور گفته، بدون تحريم‌ها به نقطه امروز نمي‌رسيديم. تحريم‌ها به آوردن ايران پاي ميز مذاكره كمك كرد. اما به نظر من كنگره هم اعتقاد دارد كه راه‌حل صلح‌آميز از گزينه ديگر بسيار مطلوب‌تر است؛ به همين خاطر هم هست كه در طول شش ماه آينده هم اين راه را امتحان خواهيم كرد.
ما بايد هنوز هم نظر خود را به كنگره انتقال دهيم؛ اما من معتقدم اكثر اعضاي كنگره بر اين عقيده‌اند كه راه‌حل صلح‌آميز براي برنامه هسته‌اي ايران به نفع آمريكا است؛ و به نفع آمريكا است كه از تحريم‌ها به عنوان يك اهرم استفاده كنيم، نه اينكه كاري كنيم تا مذاكرات از مسير خود خارج شود.
سؤال: لطفاً در اين‌باره بيش‌تر توضيح دهيد كه آيا آقاي رئيس‌جمهور شخصاً با نتانياهو درباره مذاكرات ژنو3 صحبت كرده يا نه. و آيا تضمين قطعي داريد كه اسرائيل در اين شش ماه كاري نخواهد كرد؟
يك سؤال فني هم اينكه آيا مي‌توانيد توضيح دهيد كه اتحاديه اروپا تحريم‌هاي بيمه و حمل‌ونقل را درباره نفتكش‌ها لغو كرده است؟ اين نكته در ترجمه فارسي توافقنامه آمده؛ اما در متن خلاصه‌اي كه شما منتشر كرده‌ايد وجود ندارد.
مقام ارشد كاخ سفيد: درباره اسرائيل؛ مطمئن باشيد كه آقاي اوباما با نتانياهو صحبت خواهد كرد؛ همه اطلاعات ما هم حاكي از اين است كه فردا (يك روز پس از توافق ژنو) اين اتفاق خواهد افتاد. ما پس از هر كدام از دورهاي اين مذاكرات اسرائيلي‌ها را در جريان گزارش كار خود قرار مي‌دهيم. رئيس‌جمهور تقريباً پنج سال است كه در اين‌باره با نتانياهو گفتگو مي‌كند.
بگذاريد اين را هم توضيح بدهم. مي‌دانيم كه اختلافاتي بين ما و اسرائيل وجود دارد؛ اما هر دو يك هدف مشترك داريم: نگذاريم ايران به سلاح هسته‌اي دست پيدا كند. اين به نفع آمريكا است؛ به نفع اسرائيل است؛ به نفع جهان است. مذاكرات هم به همين دليل است. ما در اين‌باره صادقانه تلاش خواهيم كرد و در همه سطوح از رئيس‌جمهور گرفته تا وزير خارجه، تا مذاكره‌كننده‌هاي ما و حتي نهادهاي امنيتي، نظامي و اطلاعاتي، به طور مداوم با كابينه اسرائيل در گفتگو مي‌كنيم. در آينده هم همين كار را خواهيم كرد.
باز هم مي‌گوييم، ما درك مي‌كنيم كه چرا اسرائيل به ايران بسيار مشكوك است؛ با توجه به تهديدهايي كه از جانب تهران عليه اسرائيل صورت گرفته است. درك مي‌كنيم كه چرا اسرائيل مي‌خواهد مطمئن شود كه اين بهترين قرارداد ممكن است و ايران نمي‌تواند به سلاح هسته‌اي دست پيدا كند. نكته‌اي كه بايد به آن اشاره كنيم اينكه توافقنامه ارتباطي به اعتماد به دولت ايران ندارد. اقدامات سخت‌گيرانه‌اي براي شفاف‌سازي و نظارت دقيق اعمال كرده‌ايم تا مطمئن شويم ايران به تعهدات خود در توافقنامه پايبند است.
از اين مدت شش ماهه استفاده خواهيم كرد تا امتحان كنيم آيا دولت جديد ايران همچنان به تعهدات خود در تغيير رويكرد ايران پايبند خواهد بود يا نه. رئيس‌جمهور ايران گفته كه اين كشور سلاح هسته‌اي توليد نخواهد كرد. رهبر ايران گفته كه اسلام اجازه اين كار را نمي‌دهد. آنچه بعد از شش ماه درباره آن به نتيجه خواهيم رسيد اين است كه آيا توافقي و راهي وجود دارد كه به ما اطمينان دهد برنامه هسته‌اي ايران صلح‌آميز است يا نه. اين به نفع آمريكا است؛ به نفع دنيا است؛ به عقيده ما به نفع امنيت اسرائيل است؛ به نفع شركاي ما در خليج فارس و منطقه است.
مقام ارشد كاخ سفيد: درباره بخش دوم سؤال هم، تنفس تحريمي كه در توافقنامه آمده، علاوه بر فعاليت‌هاي تجاري شامل خدمات مرتبط هم مي‌شود. من متن فارسي توافقنامه را نخوانده‌ام؛ اما احتمالاً به همين بخش خدمات مرتبط اشاره داشته است.
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 34]
-
گوناگون
پربازدیدترینها