محبوبترینها
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
مشاوره حقوقی تلفنی با کمترین هزینه
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1803074130
چرا بازي‌هاي استقلال تماشاگر ندارد؟ زيبــاي خفتــه!
واضح آرشیو وب فارسی:ايران ورزشی: چرا بازي‌هاي استقلال تماشاگر ندارد؟ زيبــاي خفتــه!
وصال روحاني
فقط هزار تماشاگر در ورزشگاه حضور داشتند. قسمت بسيار عجيب ماجرا اين است كه استقلال نه يكي از قعرنشينان ليگ بلكه يكي از اضلاع پنج‌گانه مدعيان قهرماني است. پاسخ را بيهوده مبهم نكنيم. صرفنظر از مسائل جنبي و البته تاثيرگذاري مثل سرماي زمستاني
عامل اصلي‌تر و مهم‌تري كه تماشاگران آبي را
سه سالي است از حضور در ورزشگاه‌ها و به ويژه در تهران فراري مي‌دهد اين نكته است كه استقلال برخلاف گذشته خودش ديگر زيبا بازي نمي‌كند
بار ديگر يك بازي مهم استقلال را در جريان مسابقات فوتبال باشگاه‌هاي كشور عده‌اي بسيار قليل در ورزشگاه بسيار بزرگ آزادي به تماشا نشستند. شنبه‌شب كه آبي‌هاي پايتخت در اين مكان فجر سپاسي را صفر- يك بردند و به يك امتيازي سه پيشاهنگ ليگ برتر رسيدند فقط هزار تماشاگر در ورزشگاه حضور داشتند. قسمت بسيار عجيب ماجرا اين است كه استقلال نه يكي از قعرنشينان ليگ بلكه يكي از اضلاع پنج‌گانه مدعيان قهرماني است كه اگر سپاهان را هم به جمع آنها بيفزاييم اضلاع آن شش‌تايي مي‌شود. قهرمان فصل گذشته ليگ مي‌كوشد كه با فتح ليگ امسال با ركورد چهار بار قهرماني طلايي‌هاي اصفهان در اين پيكارها مساوي كند ولي درست مثل سال پيش يكي از كم‌تماشاگرترين تيم‌هاي ليگ است؛ چرا؟
پاسخ را بيهوده مبهم نكنيم و با دست خود از دايره حقيقت خارج نشويم. صرفنظر از مسائل جنبي و البته تاثيرگذاري مثل سرماي زمستاني و تاريك شدن زودهنگام هوا و مشغله مردم كه آمدن‌شان در وسط هفته و روزهاي غيرتعطيل به استاديوم‌ها را دشوار مي‌سازد و البته گراني شديد مخارج، عامل اصلي‌تر و مهم‌تري كه تماشاگران آبي را سه سالي است از حضور در ورزشگاه‌ها و به ويژه در تهران فراري مي‌دهد اين نكته است كه استقلال برخلاف گذشته خودش ديگر زيبا بازي نمي‌كند و مثل غولي مي‌ماند كه عامدا و آگاهانه توقف پيشه كرده و به حداقل راضي است و به قول ظريفي حاضر نيست بيشتر از «كوپن»اش خرج كند!
باز هم حيرت ماجرا از آن رو بيشتر است كه استقلال تحت هدايت همين سرمربي فعلي‌اش در دوره قبلي حضور وي در اين تيم مجري زيباترين و تهاجمي‌ترين فوتبال بود و هر چند ادعاهاي امير قلعه‌نويي در مورد قياس توان تهاجمي تيمش با «بارسلوناي قدرقدرت» در سايه زدن بيش از 60 گل در يك فصل موجب تبسم شنوندگان مي‌شد اما به‌هرحال استقلال يال و كوپالي داشت. تكنيك عالي نشان مي‌داد، مثل يك موج هجوم مي‌برد و سه چهار گل مي‌زد و چهار پنج گل را هم از دست مي‌داد و آرش برهاني گل نزن را آقاي گل ليگ مي‌كرد.
همان تيم با اضافات نامداري همچون نكونام، تيموريان، نوري، قاضي، اولادي، ساموئل و ... اينك بسيار بدتر و منفي‌تر و ضعيف‌تر از آن زمان بازي مي‌كند و انگار تا چيزي نگيرد حاضر نيست همه هنرش را رو كند. بازي آبي‌ها دو سالي است كه كاملا اقتصادي و حداقلي شده و به «زيبا»يي مي‌ماند كه به خواب رفته و جذابيت‌ها و كارآيي‌اش را به دست خاطره‌ها سپرده باشد. اين رويكردها و منفي شدن تا حد زيادي از سلايق و انتخاب‌هاي همان سرمربي و بهتر بگوييم تغيير روحيات وي نشأت مي‌گيرد.
ژنرال در سومين مقطع سرمربيگري‌اش در استقلال نشان از آن مردي ندارد كه هر لحظه و بدون ترس تيمش را به سوي جلو به پيش مي‌راند و پيوسته بر سر شاگردانش فرياد حمله مي‌كشيد. امروز حركات او با احتياط و دستوراتش با قدري هراس آميخته است. «مبادا عقب نكشيد و توپي در پشت خط دفاعي‌مان تبديل به گل شود.» اميرخان طبعا منكر اين قضيه است اما حقيقت امر و شيوه واقعي و كنوني بازي آبي‌ها چيزي است كه هر هفته در مسابقات آنان مي‌بينيم و نه آنچه وي در كنفرانس‌هاي خبري‌اش مي‌گويد و آنچه ما مي‌بينيم تيمي است كه به حداقل راضي است. از برد صفر- يك چيزي بيشتر نمي‌خواهد و به محض اينكه گل مي‌زند به دفاع مي‌كشد و اصلا بلندپرواز نيست. استقلال مدل 1392 مثل استقلال 91 تيمي است كه براي هوادارانش بازي نمي‌كند و براساس نقشه‌هاي حداقلي سرمربي به شدت محتاط شده‌اش به حركت درمي‌آيد و برايش برد با حداقل نتايج هم ايده‌آل است. حالا حريفش چه يك تيم نه‌چندان نامدار ليگ دسته دوم (كاسپين قزوين) در جام حذفي باشد و چه تيمي دونده و تاكتيكي و سختكوش ولي قعرنشين در ليگ برتر (فجر سپاسي)، چرا به‌دنبال چيزي بيشتر از يك گل برويم؟ اين فرضيه رايج و دستور حاكم بر استقلال دو سال اخير است و انواع بهانه‌ها را هم براي اين رويكرد منفي دارند و عمده‌ترين‌شان اين است كه وقتي پول نمي‌دهند يا اين همه دير مي‌دهند، چه دليلي براي جانفشاني؟! ما دل و دماغ نداريم! ولي با اين بساط، تماشاگران هم حق دارند كه بگويند ما هم حوصله رفتن به استاديوم براي چنين تيمي را نداريم و ديدن نصف و نيمه‌اش از تلويزيون هم كافي است. آيا شما مي‌توانيد حرف‌شان را رد كنيد؟
دوشنبه 25 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايران ورزشی]
[مشاهده در: www.iran-varzeshi.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 93]
-
ورزش
پربازدیدترینها