واضح آرشیو وب فارسی:مهر: تئاتر شهر محل اجراهاي آماتوري شده است/ بازيگران تئاتر زكات مي دهند
كارگردان نمايش "در شوره زار" از مشكلات هزينه اي در تئاتر كشور و اينكه مركز هنرهاي نمايشي كاركرد خود را در اين حوزه از دست داده است، سخن گفت.
به گزارش خبرنگار مهر، حسين كياني كارگردان نمايش "در شوره زار" در نشست خبري نمايش خود كه امروز يكشنبه 24 آذرماه با حضور رويا ميرعلمي و سينا رازاني دو بازيگر اين نمايش در سالن اميرخاني خانه هنرمندان ايران برگزار شد، درباره اجراي "شوره زار" در ايرانشهر گفت: هم اكنون تئاترشهر دچار نوعي آماتوريزم شده است يعني در اكثر مواقع سالن هاي حرفه اي در اختيار گروه هايي قرار مي گيرد كه اجراي نمايش كارهاي اول يا دوم آنهاست.
وي ادامه داد: آماتوريزم همانقدر كه مي تواند كمككننده جريان تئاتري كشور باشد به همان ميزان هم مي تواند به اين جريان آسيب بزند به نحوي كه تئاترشهر مخاطب حرفه اي خود را از دست بدهد. بهترست مديران تئاترشهر مركز ديگري را به نمايشهاي به اصطلاح تجربي اختصاص دهند.
رييس كانون كارگردانان خانه تئاتر با بيان اينكه امروز دانشجوي ترم اول تئاتر هم مي خواهد در تئاتر شهر اجرا داشته باشد، اظهار كرد: كسانيكه در سال هاي 76 و 77 وارد تئاتر شدند با تجربه در جشنواره هاي دانشجويي و سالن هاي كوچك و بزرگ خود را نشان دادند و مشكلاتي كه امروز گريبانگير تئاتر شهر شده است به خود مديران اين مركز باز مي گردد، با اين شرايط من ديگر علاقه اي به كار در تئاتر شهر نداشتم و نمايش خود را به ايرانشهر آوردم.
آيندگان ما را با اجراي آثار بزرگ چهره هاي جهاني نمي شناسند
كياني درباره چگونگي شكل گرفتن داستان نمايشنامه خود توضيح داد: جرقه اين نمايش اولين بار در فروردين 90 كه 2 بيمار بخت برگشته در بيابان هاي تهران رها شدند در ذهن من زده شد و من از آن زمان به دنبال يك ايده خوب و يك طرح نمايشي براي دراماتيزه كردم اين خبر شدم. علاوه بر اين سال گذشته نيز خشك شدن درياچه اروميه نيز در صدر اخبار قرار گرفت و بعد داستان "شوره زار" اين مساله را نيز در بر گرفت.
وي در ادامه با اشاره به اهميت شرايط پيراموني جامعه ما براي نگارش نمايشنامه هاي ايراني خاطرنشان كرد: يك نمايشنامه نويس بايد نسبت به پيرامون خود حساسيت داشته باشد تا اثري خلق كند كه هويت يك دوره از تاريخ ما شود. البته من با اقتباس و اجراي نمايشنامه هاي خارجي كه هم اكنون بخش عمده اي از تئاتر ما را به خود اختصاص داده اند، مخالف نيستم اما اين نمايشنامه ها در درازمدت به تئاتر هويتي ما كمكي نمي كند. آيندگان ما را با اجراي آثار بزرگ چهره هاي جهاني نمي شناسند بلكه گفته ها و نوشته هاي بومي ما ملاك قضاوت آيندگان است.
مركز هنرهاي نمايشي كاركرد خود را از دست داده است
كارگردان نمايش "در شوره زار" با اشاره به اينكه از سال 76 به بعد نوشتن نمايشنامه هايي با دغدغه هاي اجتماعي و تحت تاثير شرايط روز جامعه بسيار چشمگير شد، افزود: حالا در اين چند ساله به تدريج اين نمايشنامه ها رو به افول رفته اند و اگرچه مميزي در عقب راندن تئاتر منتقد و اجتماعي سهم بزرگي داشته است اما همه دليل نيست. من نظارت و اقتصاد را به عنوان مهمترين دلايل براي عدم رشد و توسعه تئاتر منتقد و اجتماعي مي دانم، همچنين در اين سال ها مركز هنرهاي نمايشي وضعيتي را ايجاد كرد كه باعث شد ذهنيت گيشه گرايي در تئاتر ما رشد كند.
نويسنده و كارگردان نمايش "رژيستورها نمي ميرند" اضافه كرد: مركز هنرهاي نمايشي كاركرد خود را از دست داده است و نتوانسته سياست هاي راهبردي در حوزه تئاتر اجرا كند.
كار در نمايش هايي كه دغدغه دارند نوعي زكات تبديل شده است
وي همچنين با اشاره به نبود كمك هزينه در اجراي تئاترها گفت: هم اكنون كار در نمايش هايي كه دغدغه دارند به نوعي زكات تبديل شده و بازيگر گويي زكات علم خود را مي پردازد.
سينا رازاني بازيگر نمايش "در شوره زار" نيز در ادامه با انتقاد از نبود قرارداد تيپ مناسب و كمك هزينه براي بازي در نمايش هاي فرهيخته عنوان كرد: من بدون اينكه متن را بخوانم به دليل شناختي كه از حسين كياني داشتم پيشنهادش را قبول كردم. شايد در بسياري از مواقع ما مجبور به بازي در آثاري مي شويم كه حتي آنها را دوست هم نداريم و من معمولا از كارهايي مي توانم دفاع كنم كه هيچ كمك هزينه اي نداشته اند، اين هم از همان كارهايي است كه من مي توانم بعدها از آن دفاع كنم.
كد خبر: 2195905
تاريخ مخابره : ۱۳۹۲/۹/۲۴ - ۱۴:۰۸
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]