تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805521008
ناباروري، سومين عامل طلاق در كشور
واضح آرشیو وب فارسی:باشگاه خبرنگاران جوان: ناباروري، سومين عامل طلاق در كشور
حساسيت موضوع ناباروري بسته به شرايط فرهنگي جامعه متفاوت است.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران قزوين؛
مديرگروه جامعهشناسي پزشكي و سلامت انجمن جامعهشناسي ايران گفت: حساسيت موضوع ناباروري بسته به شرايط فرهنگي جامعه متفاوت است، به طوري كه در برخي از جوامع كه ارزش و قابليت زن به توانايي توليد مثل او بستگي دارد در صورت بروز مشكل ناباروري، اين طرز تفكر منجر به وارد شدن فشارهاي فوق‌العاده به زن، سست شدن بنياد خانواده، انواع اشكال خشونت خانگي، انگ زدن و حتي طرد و جدايي مي‌شود.
شيرين احمدنيا در نشست نمايش و بررسي فيلم «جاي خالي آقا يا خانم ب»، با محوريت موضوع ناباروري، به برخي آمارهاي ارايه شده توسط پزشكان كشور اشاره داشت كه حكايت از اين دارد كه "هم‌اكنون ناباروري سومين عامل طلاق در كشور است".
وي با اشاره به طرح هشدارها درباره‌ي مشكل ناباروري كه به ويژه از جانب پزشكان مرتبط با مراكز درمان ناباروري بيان مي‌شود، گفت: حساسيت موضوع ناباروري بسته به شرايط فرهنگي جامعه متفاوت است.
عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي با بيان اينكه توليد مثل فرايند ديناميك يا پويايي است كه فقط به دو فرد كه به صورت زيستي توليد مثل ميكنند محدود نمي‌شود، تصريح كرد: اين امر به گروه اجتماعي وسيع تري كه به آن متعلق هستند نيز مربوط مي‌شود و با نهادهاي حقوقي، مذهبي، سياسي و اقتصادي درگير است.
وي با اشاره به اهميتِ اجتماعي ـ فرهنگيِ باروري اظهار كرد: توليد مثلِ انساني فرايند پيچيده‌اي است كه از تركيبي از عوامل اجتماعي، محيطي و بيولوژيك تاثير مي‌پذيرد و با مجموعه پيچيده‌اي از سازمان‌هاي اجتماعي، باورها، هنجارها و شعائر احاطه شده و در فرهنگ‌هاي مختلف اشكال متنوعي به خود گرفته و در قالب مباحث سياست، اقتصاد، حقوق، مذهب، خويشاوندي متجلي مي‌شود.
عضو هيات علمي دانشگاه علامه طباطبايي تصريح كرد: آمارهاي جمعيت شناختي موجود در ايران مشابه بسياري از كشورهاي ديگر حكايت از تغيير نگرش نسبت به نقش‌هاي سنتي زنانه دارد، به طوري كه افزايش سن ازدواج، به تعويق انداختن فرزندآوري و بعد كوچكتر خانواده را در سال‌هاي اخير شاهد هستيم.
وي با اشاره به تحولات آمارهاي ناباروري در كشور، گفت: 10 سال گذشته، آمارهايي كه توسط پزشكان ارايه مي‌شد حكايت از اين داشت كه حدود دو ميليون زوج از حدود 18 ميليون زوجي كه تشكيل خانواده داده بودند نابارور بوده‌اند كه آخرين آمارهاي اعلام شده نشان مي‌دهد اين رقم به سه ميليون افزايش يافته است.
به گفته‌ي احمدنيا، در شرايطي كه در فرهنگ ايراني و اسلامي ازدواج به عنوان يك ارزش مثبت مورد تاكيد ويژه و تشويق قرار دارد و نيل به مقام مادري غايت نقش سنتي زن در چارچوب نهاد خانواده به حساب مي‌آيد، بنابراين شكست در دستيابي به آن موقعيت خاص، غالبا به صورت شوكي براي زنان جامعه نمايان مي‌شود و زناني كه خود را ناتوان از فرزندآوري بيابند، دچار محدوديت‌ها، مشكلات و فشارهاي روحي رواني مي‌شوند. اين جامعه‌شناس حوزه‌ي پزشكي و سلامت اضافه كرد: در نتيجه معمولا اينگونه زنان كه نتوانسته باشند به مقام مادري دست يابند، در نظر خود يا ديگران به عنوان زنان شكست خوردهِ يا عاري از زنانگي(Unfeminine) تلقي مي‌شوند و مصرانه در طلب چاره‌جويي اين مشكل بر مي‌آيند.
وي با بيان اينكه آمارهاي موجود در جامعه ما نيز مشابه بسياري جوامع ديگر در عصر حاضر حكايت از افزايش نسبت ناباروري در ميان زوجين است، اظهار كرد: متاسفانه به دليل غلبه برخي شرايط فرهنگي كه صرفا بر نقش سنتي زن يعني مادري تاكيد فراوان دارد، زنان را به مسيري سوق مي‌دهد كه براي رهايي از انگ و برچسب‌هاي منفي نازايي و ناباروري به انواع روش‌هايي كه علوم پزشكي پيش روي اين زنان قرار مي‌دهند متوسل مي‌شوند و در اين راه متحمل شرايط سخت و ناملايماتي مي‌شوند كه ضرورت بازنگري در اين موارد احساس مي‌شود.
مدير گروه جامعهشناسي پزشكي و سلامت انجمن جامعهشناسي ايران ادامه داد: فشارهاي فرهنگي بر زوجين نابارور به حدي است كه طبق گزارش‌هاي منتشر شده، به ويژه از سوي پزشكان، زماني كه از يك زوج نابارور سوال شود كه اولين مشكل زندگي خود را ذكر كنيد، بيش از 80 درصد از اين زوج‌ها به ناتواني خود در داشتن فرزند اشاره ميكنند و 20 درصد باقيمانده نيز پس از مشكل مالي زندگي، مساله نازايي را به عنوان دومين مشكل عمده خودشان معرفي ميكنند.
احمدنيا با اشاره به مشكلات پيش‌روي زوجين نابارور، از جمله اين مشكلات به گراني هزينه‌هاي دارو و درمان ناباروري، عدم حمايت بيمه‌هاي درماني، لزوم تكرار درمان براي رسيدن به موفقيت، دشواري‌هاي جسماني طي اين مراحل و همچنين فشارهاي رواني ناشي از احتمال شكست در درمان اشاره كرد.
احمدنيا با طرح برخي شيوه‌هاي جديدتر مقابله با مشكل ناباروري نظير "مادر ـ جايگزيني" يا "رحم اجاره‌اي" كه پزشكان براي مقابله با اين مشكل به بيماران پيشنهاد مي‌دهند، افزود: تنها در سال 1386 بنا به اظهارات مديرمركز باروري و ناباروري استان اصفهان حدود 100 بيمار در اصفهان از طريق روش "رحم اجاره‌اي" صاحب فرزند شده‌اند كه طي اين روش، ميان افرادي كه از روش رحم اجاره‌اي استفاده ميكنند و كساني‌كه رحم خود را اجاره مي‌دهند قراردادي منعقد مي‌شود و هزينه آن بر اساس توافق طرفين مشخص مي‌شود.
وي با بيان اينكه اكثر زناني كه رحم خود را اجاره مي‌دهند از خانواده‌هايي با توان مالي بسيار كم هستند و از اين راه سخت، درآمدي به دست مي‌آورند، تصريح كرد: يكي از تبعات قابل انتظار در زمينه‌ي رحم جايگزين اين است كه فرد اقدام كننده به اجاره رحم خود، از اين كار پشيمان شده و اين امر مسايل حقوقي، اخلاقي، روانشناختي و جامعه شناختي فراواني را دربردارد.
مديرگروه جامعه شناسي پزشكي و سلامت انجمن جامعهشناسي ايران، در رابطه با اهميت انگ و برچسب‌هاي فرهنگي كه موجب زمينه‌سازي براي اينگونه راه‌حل‌هاي دشوار با تبعات سنگين و مشكلات چند جانبه آن مي‌شود، گفت: اگر كمي به عقب‌تر برگرديم، متوجه مي‌شويم كه زنان، حتي قبل از اين كه به مرحله‌ي مادري برسند هم با نگراني در خصوص انگ و برچسب خوردن‌هايي مواجه هستند كه بر زندگي و هويت جنسيتي و ارزيابي خود و جامعه از آنان تاثير مي‌گذارد.
وي در اين رابطه به مثالي اشاره كرد و ادامه داد: امر ازدواج را مي‌توان مطرح كرد و در شرايطي كه فرهنگ جامعه، در جريان ارزش‌گذاري براي هويت زن، اولويت را به نقش همسري مي‌دهد، زناني كه به هر دليل ـ خواسته يا ناخواسته ـ نقش همسري را اتخاذ نكرده باشند و يا از ايفاي اين نقش بازمانده باشند، به انواع مختلفي انگ و برچسب مي‌خورند، در نظر برخي، زنان شكست خورده تلقي مي‌شوند، طرد مي‌شوند و به اشكال مختلفي هزينه مي‌پردازند. همين زنان اگر وارد مرحله‌ي همسري بشوند، اما باز به مرحله مابعد آن كه ايفاي نقش مادري است نائل نشوند، با شكل‌هاي جديدتري از انگ و برچسب مواجه مي‌شوند كه اين بار برچسب ناباروري است كه وي را در معرض انواع فشارهاي رواني و اجتماعي قرار مي‌دهد.
احمدنيا تصريح كرد: به همين ترتيب در ادامه، تحمل دردمندي‌هاي ناشي از اقدامات پزشكي (پزشكي‌شدن مسايل اجتماعي)، تحمل هزينه‌هاي سنگين، خطرطرد و طلاق و برچسب‌هاي آن و يا تن دادن به شرايط ازدواج مجدد همسر، متوسل شدن به رحم اجاره‌اي، موفق شدن يا نشدن، پيامدهاي روحي ـ رواني و مواجه شدن با آينده‌اي ناروشن، پنهان‌كاري‌ها، مسايل حقوقي مدعي شدنِ احتماليِ مادر ـ جايگزين به اين كه او حق مادري دارد و نه كسي كه سفارش‌دهنده بوده است، پشيمان شدن او ـ رازهايي كه بايد سال‌ها در سينه محفوظ داشت، بيماري‌هاي ارثي احتمالي و غيره از تبعات اقدامات عاجزانه براي مقابله با مساله‌ي ناباروري است كه زنان هزينه‌هاي زيادي بابت آن مي‌پردازند.
پزشكان در مورد مشكل ناباروري هم مانند برخي ديگر از مسايل اجتماعي كه به آن ورود پيدا كرده‌اند با ارايه‌ي راه‌حل‌هايي مثل اقداماتي نظير آي وي اف، يا راه حل ديگري مثل مادر ـ جايگزيني و نظايرآن مي‌كوشند كه به زنان كمك كنند تا با نائل شدن به نقشي كه آرزويش را در سر مي‌پرورانند مشكل اين زنان و جامعه را حل كنند، كه ما در جامعهشناسي به اينگونه مداخلات پزشكان براي چاره‌جويي مسايل اجتماعي فرهنگي با ارجاع به مفهوم "پزشكي‌شدن" اشاره و تلاش مي‌كنيم نشان بدهيم كه براي مشكلات اجتماعي هميشه نمي‌توان راه‌حل‌هاي پزشكي ارايه كرد بلكه بايد ريشه‌هاي مشكل را در عرصه‌ي فرهنگ و اجتماع جستوجو كرد.
وي با اشاره به راه‌حل‌هاي غيرپزشكي براي مساله‌ي ناباروري، اظهار كرد: درعين اهميت و ارزش نقش مادري در جامعه تغييرات جمعيت شناختي اخير در سطح جوامع، شواهدي به دست مي‌دهند كه نشان مي‌دهد مادري به تنهايي الگوي زندگي زنان را تعيين نمي‌كند و حتي مي‌توان گفت برخلاف تصور، براي گروهي از زنان، گزينه‌اي مطلوب آنچنان كه پيش از اين عموميت داشت به حساب نمي‌آيد.
برخي نظريه‌ها حكايت از اين دارد كه مادري، زماني حكايت از موقعيتي قدرتمند، پر رمز و راز و اسطوره‌اي داشته است؛ اما از اين مفهوم در برخي از جوامع توهم‌زدايي شده است و جنبه‌هاي افسانه‌اي و اسطوره‌اي آن زير سوال رفته است.
مديرگروه جامعهشناسي پزشكي و سلامت انجمن جامعهشناسي ايران با بيان اينكه مادري را برخي افراد به عنوان يك چالش مطرح ميكنند، هر چند بالقوه لذت‌بخش است؛ اما كاري دشوار و توام با استرس شناخته مي‌شود، خاطرنشان كرد: در توصيف شرايط زندگي واقعي و ملموس زندگي در قالب نقش مادري به ويژه در جوامع غربي، بر وابستگي اقتصادي زن به شخصي ديگر يا در مواردي دولت تاكيد مي‌شود؛ چرا كه در اغلب موارد در مورد زنان شاغل، مادر شدن موجب كاهش درآمد زن و برگشت به كار او در سطح پايين‌تري نسبت به قبل از مادر شدنش مي‌شود يا حتي احتمال دارد شغلش را از دست بدهد.
وي افزود: در واقع گفته شده است كه در شرايط ايده آل‌نماييِ مفهوم مادري، حقايق روزمره غالبا ناديده و نامحسوس باقي مي‌ماند و در اينصورت آنها كه در ذهن خود تصوير غيرواقع بينانه‌اي از نقش مادري ساخته و پرداخته باشند، در مواجهه با شكست در دستيابي به آن موقعيتِ تصور‌شده‌‌شان، غالبا دچار شوك مي‌شوند و احساس ضعف، ترس و شكست‌خوردگي در زندگي ميكنند. اينگونه ذهنيت‌ها است كه نياز به بازنگري دارند.
احمدنيا با اشاره به لزوم جستوجو و پرداختن به پاسخي جامعه شناختي به مساله‌ي ناباروري گفت: اين به معناي تغيير نگرش‌ها و توجه دادن اذهان به مسيرهاي متنوعي است كه مي‌تواند پيش روي زنان به عنوان موجودات انساني قرار داشته باشد. انواع مسيرهاي متنوعي براي حضور و مشاركت در جامعه به عنوان انسان‌هايي توانمند، فعال و موفق. افرادي مستقل و متكي به نفس، همانگونه كه مردان خود را و هويت جنسيتي خود را اينگونه مي‌بينند.
مديرگروه جامعهشناسي پزشكي و سلامت انجمن جامعهشناسي ايران در تحليل محتواي فيلم «جاي خالي آقا يا خانم ب» گفت: زن در اين فيلم، داراي صفاتي نظير "وابسته" و فاقد اعتماد به نفس و عزت‌نفس مشاهده مي‌شود. او همانند بسياري زنان نابارور ديگر، زندگي زناشويي خود را در معرض خطر مي‌بيند. زنان نابارور در تلقيِ يك جامعه سنتي داراي هويت جنسيتي ناقص، ناتمام، ناكامل و عاري از ارزش تصور مي‌شوند و به همين دليل دائم در معرض خشونت، طرد شدن و تهديد به طلاق يا مواجهه با همسر دوم قرار مي‌گيرند.
وي اظهار كرد: واقعيت روز در جامعه ما و بسياري جوامع ديگر حكايت از اين دارد كه از نظر ارزش‌هاي اجتماعي، اهميت فرزندآوري دچار دگرگوني شده است و از تعيين‌كنندگي آن در زندگي زنان و تاثير آن در هويت‌يابي آنان كاسته شده است.
به گزارش ايسنا، فيلم مستند «جاي خالي آقا يا خانم ب» كه در سال 88 در معرض نمايش در بخش خصوصي قرار گرفت، زندگي زوج روستايي به نام ولي و خديجه را نشان مي‌دهد كه با مشكل ناباروري مواجه هستند و اين موضوع زندگي‌شان را تحت‌الشعاع خود قرار داده است. اين فيلم نمايشگر فضاي سنتي جامعه براي فرزندآوري و نيز احساسات زن فيلم در قبال اين موضوع و كنار آمدن اجباري او با موضوع طلاق و زن دوم همسرش است./س
يکشنبه 24 آذر 1392
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: باشگاه خبرنگاران جوان]
[مشاهده در: www.yjc.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 77]
-
گوناگون
پربازدیدترینها